Ποιος Είναι ο Ιεχωβά;

‘ΠΟΙΟΣ είναι ο Ιεχωβά;’ Αυτό το ερώτημα έθεσε πριν από 3.500 χρόνια ο υπερήφανος Φαραώ, βασιλιάς της Αιγύπτου. Προφανώς η περιφρόνηση ήταν εκείνη που τον υποκίνησε να προσθέσει: ‘Δεν γνωρίζω τον Ιεχωβά’. Οι δύο άντρες που στέκονταν τότε μπροστά στον Φαραώ γνώριζαν ποιος ήταν ο Ιεχωβά. Αυτοί ήταν οι σαρκικοί αδελφοί Μωυσής και Ααρών, από την ισραηλιτική φυλή του Λευί. Ο Ιεχωβά τούς είχε στείλει να απαιτήσουν από τον κυβερνήτη της Αιγύπτου να στείλει τους Ισραηλίτες στην έρημο για να τελέσουν μια θρησκευτική γιορτή.—Έξοδος 5:1, 2.

Ο Φαραώ δεν ήθελε να λάβει απάντηση στο ερώτημά του. Υπό την εξουσία του, ιερείς προωθούσαν τη λατρεία εκατοντάδων ψεύτικων θεοτήτων. Ακόμα και ο ίδιος ο Φαραώ θεωρούνταν θεός! Σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία, ήταν ο γιος του θεού-ήλιου, του Ρα, και η ενσάρκωση του θεού Ώρου, ο οποίος είχε κεφάλι γερακιού. Τον Φαραώ τον προσφωνούσαν χρησιμοποιώντας τίτλους όπως «ο ισχυρός θεός» και «ο αιώνιος». Έτσι, δεν προκάλεσε έκπληξη το γεγονός ότι ρώτησε περιπαικτικά: ‘Ποιος είναι ο Ιεχωβά, στου οποίου τη φωνή θα πρέπει να υπακούσω;’

Ο Μωυσής και ο Ααρών δεν ήταν ανάγκη να απαντήσουν σε εκείνο το ερώτημα. Ο Φαραώ γνώριζε ότι ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός που λάτρευαν οι Ισραηλίτες, οι οποίοι υπέφεραν τότε υπό τον αιγυπτιακό ζυγό. Αλλά ο Φαραώ και όλη η Αίγυπτος θα μάθαιναν σύντομα ότι ο Ιεχωβά είναι ο αληθινός Θεός. Παρόμοια σήμερα, ο Ιεχωβά θα κάνει γνωστό το όνομα και τη Θειότητά του στον καθένα που βρίσκεται στη γη. (Ιεζεκιήλ 36:23) Έτσι, μπορούμε να ωφεληθούμε με το να εξετάσουμε πώς μεγάλυνε ο Ιεχωβά Θεός το όνομά του στην αρχαία Αίγυπτο.

Ανώτερος από τους Θεούς των Αιγυπτίων

Όταν ο Φαραώ με περιφρόνηση ρώτησε ποιος ήταν ο Ιεχωβά, δεν ανέμενε ότι θα έρχονταν οι συνέπειες που αντιμετώπισε. Απάντησε ο ίδιος ο Ιεχωβά, επιφέροντας δέκα πληγές στην Αίγυπτο. Εκείνες οι πληγές δεν ήταν απλώς πλήγματα εναντίον του έθνους. Ήταν πλήγματα εναντίον των θεών της Αιγύπτου.

Οι πληγές έκαναν φανερή την ανωτερότητα του Ιεχωβά απέναντι στις θεότητες των Αιγυπτίων. (Έξοδος 12:12· Αριθμοί 33:4) Φανταστείτε το θόρυβο που θα δημιουργήθηκε όταν ο Ιεχωβά μετέτρεψε τα νερά του ποταμού Νείλου και όλα τα νερά της Αιγύπτου σε αίμα! Λόγω αυτού του θαύματος, ο Φαραώ και ο λαός του έμαθαν ότι ο Ιεχωβά ήταν ανώτερος από το θεό του Νείλου, τον Χαπί. Ο θάνατος των ψαριών που υπήρχαν στο Νείλο αποτέλεσε, επίσης, πλήγμα για την αιγυπτιακή θρησκεία επειδή ορισμένα είδη ψαριών αποτελούσαν αντικείμενο λατρευτικού σεβασμού.—Έξοδος 7:19-21.

Στη συνέχεια, ο Ιεχωβά επέφερε μια πληγή με βατράχια στην Αίγυπτο. Αυτή ντρόπιασε την αιγυπτιακή βατραχόμορφη θεά, τη Χεκτ. (Έξοδος 8:5-14) Η τρίτη πληγή αναστάτωσε τους ιερείς που ασκούσαν μαγεία, οι οποίοι ήταν ανίκανοι να επαναλάβουν το θαύμα που έκανε ο Ιεχωβά μετατρέποντας το χώμα σε σκνίπες. «Δάκτυλος Θεού είναι τούτο», φώναξαν εκείνοι. (Έξοδος 8:16-19) Ο θεός των Αιγυπτίων Θωθ, στον οποίο αποδιδόταν η επινόηση των μαγικών τεχνών, ήταν ανίκανος να βοηθήσει εκείνους τους απατεώνες.

Ο Φαραώ μάθαινε ποιος ήταν ο Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός που μπορούσε να γνωστοποιήσει το σκοπό του, μέσω του Μωυσή, και κατόπιν να τον εκπληρώσει επιφέροντας θαυματουργικές πληγές στους Αιγυπτίους. Ο Ιεχωβά μπορούσε επίσης να αρχίζει και να σταματάει τα πλήγματα ανάλογα με το θέλημά Του. Εντούτοις, η γνώση αυτού του γεγονότος δεν υποκίνησε τον Φαραώ να υποταχτεί στον Ιεχωβά. Αντίθετα, ο αλαζόνας κυβερνήτης της Αιγύπτου με ισχυρογνωμοσύνη συνέχισε να αντιστέκεται στον Ιεχωβά.

Στη διάρκεια της τέταρτης πληγής, ‘κυνόμυγες’ κατέστρεψαν τη γη, εισέβαλαν στα σπίτια και πιθανώς σμήνη γέμιζαν τον αέρα, που αποτελούσε ο ίδιος αντικείμενο λατρείας, προσωποποίηση του οποίου ήταν ο θεός Σου ή η θεά Ίσιδα, η βασίλισσα του ουρανού. Η εβραϊκή λέξη για αυτό το έντομο έχει αποδοθεί ‘αλογόμυγα’, ‘κυνόμυγα’ και ‘σκαθάρι’. (Μετάφραση Νέου Κόσμου· Νεοελληνική Μετάφραση· Γιανγκ [Young]) Αν στα σκαθάρια περιλαμβανόταν και ο σκαραβαίος, οι Αιγύπτιοι πλήττονταν από έντομα που τα θεωρούσαν ιερά, και οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να περπατήσουν χωρίς να τα συνθλίβουν με τα πόδια τους. Όπως και αν είχαν τα πράγματα, αυτή η πληγή δίδαξε στον Φαραώ κάτι νέο σχετικά με τον Ιεχωβά. Μολονότι οι θεότητες της Αιγύπτου δεν μπορούσαν να προφυλάξουν τους λάτρεις τους από τις ‘κυνόμυγες’, ο Ιεχωβά μπορούσε να προστατέψει το λαό του. Αυτή και όλες οι επόμενες πληγές έπληξαν τους Αιγυπτίους αλλά όχι τους Ισραηλίτες.—Έξοδος 8:20-24.

Η πέμπτη πληγή ήταν μια επιδημία που έπεσε πάνω στα κτήνη της Αιγύπτου. Το πλήγμα αυτό ατίμωσε την Άθωρ, τον Άπι και τη θεά του ουρανού, τη Νουτ, η οποία είχε σώμα αγελάδας. (Έξοδος 9:1-7) Η έκτη πληγή επέφερε ελκώδη εξανθήματα σε ανθρώπους και ζώα, ταπεινώνοντας τις θεότητες Θωθ, Ίσιδα και Φθα, οι οποίες εσφαλμένα πιστευόταν ότι είχαν θεραπευτικές ικανότητες.—Έξοδος 9:8-11.

Η έβδομη πληγή ήταν ‘βαρύ χαλάζι’, ενώ ταυτόχρονα φωτιά τρεμόπαιζε ανάμεσα στους χαλαζόκοκκους. Αυτό το πλήγμα ντρόπιασε το θεό Ρεσπού, υποτιθέμενο κύριο των κεραυνών, και τον Θώθ, ο οποίος λεγόταν ότι είχε τον έλεγχο της βροχής και της βροντής. (Έξοδος 9:22-26) Το όγδοο πλήγμα, μια πληγή ακρίδων, κατέδειξε την ανωτερότητα του Ιεχωβά σε σχέση με το θεό της γονιμότητας, τον Μην, ο οποίος υποτίθεται ότι προστάτευε τις σοδειές. (Έξοδος 10:12-15) Το ένατο πλήγμα, τριήμερο σκοτάδι σε όλη την Αίγυπτο, καταντρόπιασε αιγυπτιακές θεότητες όπως ήταν οι θεοί του ήλιου Ρα και Ώρος.—Έξοδος 10:21-23.

Παρά τις εννιά ερημωτικές πληγές, ο Φαραώ αρνιόταν ακόμα να απελευθερώσει τους Ισραηλίτες. Η σκληροκαρδία του στοίχισε πολύ ακριβά στην Αίγυπτο όταν ο Θεός επέφερε τη δέκατη και τελευταία πληγή—το θάνατο των πρωτότοκων ανθρώπων και ζώων. Ακόμα και ο πρωτότοκος γιος του Φαραώ πέθανε, παρ’ όλο που θεωρούνταν θεός. Με αυτόν τον τρόπο ο Ιεχωβά ‘έκανε [εκτέλεσε, ΜΝΚ] κρίσεις εναντίον όλων των θεών της Αιγύπτου’.—Έξοδος 12:12, 29.

Ο Φαραώ κάλεσε τότε τον Μωυσή και τον Ααρών και τους είπε: ‘Σηκώθητε, εξέλθετε εκ μέσου του λαού μου και σεις και οι υιοί του Ισραήλ· και υπάγετε, λατρεύσατε τον Ιεχωβά, καθώς είπετε· και τα ποίμνιά σας και τας αγέλας σας λάβετε, καθώς είπετε, και απέλθετε· ευλογήσατε δε και εμέ’.—Έξοδος 12:31, 32.

Διαφύλαξε το Λαό Του

Οι Ισραηλίτες αναχώρησαν, αλλά σύντομα φάνηκε στον Φαραώ ότι εκείνοι περιπλανιόνταν άσκοπα στην έρημο. Τώρα αυτός και οι υπηρέτες του αναρωτήθηκαν: «Δια τι εκάμομεν τούτο, ώστε να εξαποστείλωμεν τον Ισραήλ και να μη μας δουλεύη πλέον;» (Έξοδος 14:3-5) Η απώλεια αυτού του έθνους των δούλων θα αποτελούσε βαρύ οικονομικό πλήγμα για την Αίγυπτο.

Ο Φαραώ συγκέντρωσε το στρατό του και καταδίωξε τον Ισραήλ ως την Πι-αϊρώθ. (Έξοδος 14:6-9) Από στρατιωτική άποψη, η κατάσταση φαινόταν ευνοϊκή για τους Αιγυπτίους, επειδή οι Ισραηλίτες ήταν παγιδευμένοι ανάμεσα στη θάλασσα και στα βουνά. Αλλά ο Ιεχωβά ενήργησε για να προστατέψει τους Ισραηλίτες βάζοντας ένα σύννεφο ανάμεσα σε αυτούς και στους Αιγυπτίους. Στην πλευρά των Αιγυπτίων, «ήτο νέφος σκοτίζον», πράγμα που τους εμπόδιζε να επιτεθούν. Στην άλλη πλευρά, το σύννεφο ήταν λαμπερό, «φωτίζον την νύκτα» για τον Ισραήλ.—Έξοδος 14:10-20.

Οι Αιγύπτιοι ήταν αποφασισμένοι να λεηλατήσουν και να καταστρέψουν αλλά τους εμπόδιζε το σύννεφο. (Έξοδος 15:9) Όταν σηκώθηκε το σύννεφο, τι θαύμα ήταν αυτό! Τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας είχαν χωριστεί, και οι Ισραηλίτες τη διέσχιζαν και έφταναν στην άλλη πλευρά περπατώντας πάνω σε ξηρά γη! Ο Φαραώ και οι δυνάμεις του όρμησαν στον πυθμένα της θάλασσας, αποφασισμένοι να συλλάβουν και να λεηλατήσουν τους πρώην δούλους τους. Ωστόσο, ο αλαζόνας κυβερνήτης της Αιγύπτου δεν είχε υπολογίσει τον Θεό των Εβραίων. Ο Ιεχωβά άρχισε να φέρνει σύγχυση στους Αιγυπτίους, βγάζοντας τους τροχούς από τις άμαξές τους.—Έξοδος 14:21-25α.

«Ας φύγωμεν απ’ έμπροσθεν του Ισραήλ», φώναξαν οι ισχυροί άντρες της Αιγύπτου, ‘διότι ο Ιεχωβά πολεμεί τους Αιγυπτίους υπέρ αυτών’. Αυτό το συνειδητοποίησε πολύ αργά ο Φαραώ και οι άντρες του. Ο Μωυσής, ασφαλής στην απέναντι όχθη, έκτεινε το χέρι του προς τη θάλασσα και τα νερά επέστρεψαν, θανατώνοντας τον Φαραώ και τις δυνάμεις του.—Έξοδος 14:25β-28.

Μαθήματα που Διδάσκει η Πείρα

Έτσι, λοιπόν, ποιος είναι ο Ιεχωβά; Ο υπερήφανος Φαραώ πήρε μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Τα όσα συνέβησαν στην Αίγυπτο έδειξαν ότι ο Ιεχωβά είναι ο μόνος αληθινός Θεός, εντελώς διαφορετικός από τους ‘χωρίς αξία θεούς’ των εθνών. (Ψαλμός 96:4, 5, ΜΝΚ) Με τη φοβερή δύναμή του, ο Ιεχωβά ‘έκανε τον ουρανό και τη γη’. Αυτός είναι επίσης ο Μεγάλος Απελευθερωτής, Εκείνος που ‘εξήγαγε τον λαό του τον Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου με σημεία, με τέρατα, με κραταιάν χείρα και με τρόμον μέγαν’. (Ιερεμίας 32:17-21) Πόσο καλά απέδειξε αυτό ότι ο Ιεχωβά μπορεί να προστατέψει το λαό του!

Ο Φαραώ πήρε αυτά τα μαθήματα μέσω πικρής πείρας. Στην πραγματικότητα, το τελευταίο μάθημα του στοίχισε τη ζωή. (Ψαλμός 136:1, 15) Θα ήταν πολύ πιο σοφό αν είχε δείξει ταπεινοφροσύνη όταν ρώτησε: ‘Ποιος είναι ο Ιεχωβά;’ Τότε εκείνος ο κυβερνήτης θα μπορούσε να ενεργήσει σε αρμονία με την απάντηση που θα λάβαινε. Μας χαροποιεί το γεγονός ότι πολλοί ταπεινοί άνθρωποι σήμερα μαθαίνουν ποιος είναι ο Ιεχωβά. Αλλά τι είδους προσωπικότητα έχει Αυτός; Τι ζητάει από εμάς; Είθε το επόμενο άρθρο να αυξήσει την εκτίμησή σας για τον Μόνο του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά.—Ψαλμός 83:18.

[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]

Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.