Οι Εορτασμοί Γενεθλίων Έχουν Αφήσει Πίσω τους Ίχνη Θανάτου

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ γενεθλίων θεωρείται από τους περισσότερους ανθρώπους σήμερα απλώς ένα αθώο έθιμο. Όμως, η Αγία Γραφή δεν περιγράφει με θετικό τρόπο αυτή την παράδοση. Κατ’ αρχάς, οι Γραφές δεν περιέχουν καμιά ένδειξη για το ότι κάποιος από τους πιστούς υπηρέτες του Θεού γιόρταζε γενέθλια.

Τα μοναδικά δύο γενέθλια που αναφέρει η Αγία Γραφή αφορούσαν άρχοντες οι οποίοι ήταν εχθροί του Θεού. Ο κάθε εορτασμός περιλάμβανε και μια εκτέλεση, έτσι ώστε οι καλεσμένοι μπορούσαν να χαρούν απάνθρωπα για το θάνατο κάποιου ατόμου που είχε δυσαρεστήσει το βασιλιά. Στην πρώτη περίπτωση, ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, εκτέλεσε τον αρχισιτοποιό του. (Γένεσις 40:2, 3, 20, 22) Ο Αιγύπτιος άρχοντας το έκανε αυτό στη διάρκεια του συμποσίου διότι είχε οργιστεί με τον υπηρέτη του. Στη δεύτερη περίπτωση, ο Ηρώδης, ο ανήθικος άρχοντας της Γαλιλαίας, αποκεφάλισε τον Ιωάννη τον Βαφτιστή κάνοντας τη χάρη ενός κοριτσιού τού οποίου ο χορός στην εορταστική συγκέντρωση τον είχε ευχαριστήσει. Τι αποτρόπαιες σκηνές!—Ματθαίος 14:6-11.

Ωστόσο, μήπως η Αγία Γραφή επικέντρωσε την προσοχή σε δύο πολύ ασυνήθιστα γενέθλια; Στην πραγματικότητα όχι. Ο αρχαίος Ιουδαίος ιστορικός Ιώσηπος αποκαλύπτει ότι αυτά τα περιστατικά δεν ήταν μοναδικά. Ο ίδιος καταγράφει άλλες περιπτώσεις στις οποίες εφαρμόστηκε η συνήθεια των εκτελέσεων για διασκέδαση κατά τον εορτασμό γενεθλίων.

Για παράδειγμα, μερικές έλαβαν χώρα μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ., οπότε θανατώθηκαν 1.000.000 Ιουδαίοι και επέζησαν 97.000 για να παρθούν αιχμάλωτοι. Καθ’ οδόν προς τη Ρώμη, ο Ρωμαίος στρατηγός Τίτος έφερε τους Ιουδαίους αιχμαλώτους του στο κοντινό λιμάνι της Καισάρειας.

Ο Ιώσηπος γράφει: «Ενώ ο Τίτος παρέμενε στην Καισάρεια, γιόρτασε τα γενέθλια του αδελφού του τού Δομιτιανού με μεγάλη λαμπρότητα, θανατώνοντας 2.500 και πλέον αιχμαλώτους σε παιχνίδια με θηρία και φλόγες. Ύστερα πήγε στην Μπερίτους [Βηρυτό], μια ρωμαϊκή αποικία στη Φοινίκη, όπου γιόρτασε τα γενέθλια του πατέρα του θανατώνοντας πολύ περισσότερους αιχμαλώτους σε εξεζητημένες επιδείξεις».—Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος, VII, 37, μετάφραση υπό Πολ Λ. Μέιερ στο έργο Ιώσηπος: Τα Βασικά Συγγράμματα (Josephus: The Essential Writings).

Δεν προξενεί έκπληξη το γεγονός ότι το σύγγραμμα Η Αυτοκρατορική Βίβλος-Λεξικό (The Imperial Bible-Dictionary) σχολιάζει: «Οι μετέπειτα Εβραίοι θεωρούσαν τις γιορτές γενεθλίων μέρος της ειδωλολατρικής λατρείας, και η άποψη αυτή επιβεβαιωνόταν πλήρως από τις κοινές συνήθειες που έβλεπαν να τηρούνται εκείνες τις ημέρες».

Οι πιστοί Χριστιανοί του πρώτου αιώνα δεν θα είχαν τη διάθεση να συμμετάσχουν σε ένα έθιμο που περιγράφεται με τόσο μελανά χρώματα στην Αγία Γραφή και το οποίο εορταζόταν τόσο αποτρόπαια από τους Ρωμαίους. Σήμερα, οι ειλικρινείς Χριστιανοί αντιλαμβάνονται ότι οι αφηγήσεις της Αγίας Γραφής σε ό,τι αφορά τα γενέθλια συγκαταλέγονταν στα πράγματα που γράφτηκαν για την εκπαίδευσή τους. (Ρωμαίους 15:4) Αυτοί δεν γιορτάζουν γενέθλια επειδή τέτοιες συνήθειες προσδίδουν ακατάλληλη σπουδαιότητα στο άτομο. Το σημαντικότερο, οι υπηρέτες του Ιεχωβά λαβαίνουν σοφά υπόψη τους το δυσμενή τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται τα γενέθλια στην Αγία Γραφή.

[Εικόνα στη σελίδα 25]

Αρένα στην Καισάρεια