Η Θρησκεία Σας—Ένα Πλοίο που Δεν Πρέπει Ποτέ να Εγκαταλειφτεί;
ΕΝΑ πλοίο στη μέση μιας θύελλας. Το πλήρωμα, που αγωνίζεται απεγνωσμένα να σώσει το σκάφος του, βρίσκεται αντιμέτωπο με μια δραματική απόφαση: ή να μείνει στο πλοίο ή να το εγκαταλείψει και να σωθεί. Γνωρίζατε ότι αυτό το τρομακτικό σενάριο χρησιμοποιείται ως θεολογικό παράδειγμα;
Οι θεολόγοι, ιδιαίτερα οι Καθολικοί λόγιοι, συχνά παραβάλλουν την εκκλησία τους με πλοίο το οποίο αντιμετωπίζει μια καταιγίδα. Οι ίδιοι λένε ότι αυτό το πλοίο, με τον Ιησού ή με τον Πέτρο στο πηδάλιο, αντιπροσωπεύει το μοναδικό μέσο για σωτηρία. Η θέση του κλήρου είναι: ‘Ποτέ μην εγκαταλείψετε το πλοίο. Η εκκλησία έχει περάσει σοβαρές κρίσεις στο παρελθόν, αλλά αυτή είναι ένα πλοίο που έχει αντεπεξέλθει σε όλες τις θύελλες της ιστορίας’. Μερικοί λένε: ‘Γιατί να την εγκαταλείψω; Ποιες εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν; Γιατί να μη μείνω και να βοηθήσω να οδηγηθεί σε πιο ήσυχα νερά;’
Σε αρμονία με αυτή τη συμβολική γλώσσα, πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι ανήκουν σε θρησκείες κάθε είδους, συλλογίζονται: ‘Γνωρίζω ότι η θρησκεία μου σφάλλει σε πολλά πράγματα, αλλά ελπίζω ότι θα αλλάξει. Δεν θέλω να την εγκαταλείψω. Θέλω να βοηθήσω και εγώ να ξεπεράσει τις δυσκολίες της’. Αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί να υπαγορεύεται από την ειλικρινή αγάπη που έχει κάποιος για τη θρησκεία των προγόνων του ή ακόμη και από το φόβο μην τυχόν την «προδώσει».
Ένα κατάλληλο παράδειγμα είναι αυτό του Χανς Κουνγκ, ενός πασίγνωστου Καθολικού διαφωνούντα θεολόγου, ο οποίος πρόβαλε τον εξής στοχασμό: «Μήπως θα έπρεπε να εγκαταλείψω το πλοίο στη διάρκεια της καταιγίδας, αφήνοντας εκείνους με τους οποίους ταξίδευα μέχρι τώρα να αντιμετωπίσουν τον άνεμο, να αδειάσουν τα νερά από το σκάφος και ίσως να αγωνιστούν για επιβίωση;» Ο ίδιος απάντησε: «Δεν θα παραιτηθώ της δράσης που μπορώ να αναπτύξω μέσα στην εκκλησία». Μια άλλη εναλλακτική λύση θα μπορούσε να είναι «η ρήξη με αυτή την εκκλησία, εξαιτίας της αποστασίας της, λόγω της αγάπης για υψηλότερες αξίες, και, ίσως, για να είμαστε πιο αυθεντικοί Χριστιανοί».—Διατήρηση της Ελπίδας (Die Hoffnung bewahren).
Μπορεί όμως ένα άτομο να παραμένει στο πλοίο της δικής του εκκλησίας ελπίζοντας ότι ο Θεός, με το έλεός του, θα δώσει σε όλες τις θρησκείες απεριόριστη προθεσμία για να κάνουν μεταρρυθμίσεις; Αυτό είναι ένα σοβαρό ερώτημα. Όπως καταδεικνύεται από το παράδειγμα, το να εγκαταλείψει κάποιος βιαστικά ένα πλοίο μπαίνοντας σε επισφαλείς σωσίβιες λέμβους θα μπορούσε να είναι τόσο επικίνδυνο όσο και το να μείνει σε ένα πλοίο που βυθίζεται. Είναι σοφό άραγε να μείνει κανείς σε μια εκκλησία πάση θυσία, όποια και αν είναι η κατάστασή της; Ποιες προοπτικές για μεταρρύθμιση προσφέρουν οι θρησκείες σήμερα; Πόσο καιρό θα τους επιτρέπει ο Θεός να λειτουργούν ενάντια στο θέλημά του;
[Ευχαριστία για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 3]
Chesnot/Sipa Press