Ένα Βουνό που «Κινείται»
ΣΤΑ δυτικά της Ιρλανδίας, η ασυνήθιστη κωνική μορφή του Κρόου Πάτρικ ξεχωρίζει από τα γύρω βουνά. Κάθε χρόνο, την τελευταία Κυριακή του Ιουλίου, η κορυφή του βουνού φαίνεται σαν να κινείται καθώς περίπου 30.000 άνθρωποι, νέοι και ηλικιωμένοι, αναρριχώνται ως αυτήν (765 μέτρα) σε ένα ετήσιο προσκύνημα.
Αυτή την ημέρα, οι προσκυνητές ανηφορίζουν και κατηφορίζουν από ένα μονοπάτι που είναι στενό, ανώμαλο και, κατά τόπους, επικίνδυνο. Στην πραγματικότητα, η τελική ανάβαση (περίπου 300 μέτρα) είναι εξαιρετικά απότομη και αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από ασταθείς βράχους, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται η αναρρίχηση επικίνδυνη και εξαντλητική.
Μερικοί κάνουν αυτή την αναρρίχηση ξυπόλητοι, και λίγα άτομα καλύπτουν μάλιστα μερικά τμήματα προχωρώντας γονατιστοί. Στο παρελθόν, το προσκύνημα ξεκινούσε αργά τη νύχτα.
Γιατί είναι το Κρόου Πάτρικ μια τόσο σημαντική εμπειρία για πάρα πολλούς;
Έχει Καθιερωθεί από Παλιά ως Τόπος Προσκυνήματος
Στις αρχές του πέμπτου αιώνα Κ.Χ., η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έστειλε τον Πατρίκιο στην Ιρλανδία ως ιεραποστολικό επίσκοπο. Ο κύριος στόχος του ήταν να μεταστρέψει τους Ιρλανδούς στη Χριστιανοσύνη και, στη διάρκεια των ετών που δαπάνησε κηρύττοντας και εργαζόμενος ανάμεσα στους ανθρώπους, ο Πατρίκιος θεωρείται ότι έθεσε το θεμέλιο για την ίδρυση της Καθολικής Εκκλησίας εκεί.
Το έργο του τον οδήγησε σε πολλά μέρη όλης της χώρας. Ένα από αυτά ήταν το δυτικό τμήμα της Ιρλανδίας, όπου, σύμφωνα με κάποιες πηγές, δαπάνησε 40 ημέρες και νύχτες στην κορυφή ενός βουνού που τελικά πήρε το όνομά του—Κρόου Πάτρικ (που σημαίνει «Λόφος του Πατρίκιου»). Εκεί νήστεψε και προσευχήθηκε για την επιτυχία της αποστολής του.
Στο πέρασμα των ετών, δημιουργήθηκαν πολλοί θρύλοι για τα επιτεύγματά του. Ένας από τους πιο φημισμένους είναι ότι, ενώ βρισκόταν σε εκείνο το βουνό, ο Πατρίκιος έδιωξε όλα τα φίδια από την Ιρλανδία.
Η παράδοση υποστηρίζει ότι αυτός έχτισε μια μικρή εκκλησία στην κορυφή. Μολονότι εδώ και καιρό δεν υπάρχει αυτό το κτίσμα, το αρχικό θεμέλιο εξακολουθεί να υπάρχει, και τόσο η τοποθεσία όσο και το βουνό έχουν αποτελέσει τόπο προσκυνήματος στο διάβα των ετών.
Χαρακτηριστικά του Προσκυνήματος
Για ένα άτομο προχωρημένης ηλικίας ή για κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με την ορειβασία, απλώς και μόνο το να ολοκληρώσει την ανηφορική και κοπιαστική πορεία των πέντε χιλιομέτρων και να κατηφορίσει με ασφάλεια είναι πραγματικό κατόρθωμα.
Σε στρατηγικά σημεία κατά μήκος του μονοπατιού, βρίσκονται ομάδες έκτακτης ανάγκης που είναι έτοιμες να χειριστούν διάφορες περιπτώσεις τραυματισμών.
Υπάρχουν τρία σημεία, ή σταθμοί, στη διαδρομή όπου οι προσκυνητές κάνουν διάφορες πράξεις σε εκδήλωση μετάνοιας. Αυτές οι πράξεις εξηγούνται αναλυτικά σε μια πινακίδα που βρίσκεται στο σημείο εκκίνησης της αναρρίχησης.—Βλέπε πλαίσιο.
Γιατί Αναρριχώνται;
Γιατί κάνουν τόσο πολλοί αυτό το κοπιώδες προσκύνημα; Γιατί μερικοί φτάνουν σε τέτοια άκρα όταν κάνουν την αναρρίχηση;
Μερικοί πιστεύουν ότι, με το να προσεύχονται στη διάρκεια του προσκυνήματος, είναι πιθανότερο να εισακουστούν τα αιτήματά τους για προσωπικό όφελος. Άλλοι το κάνουν επιζητώντας συγχώρηση για κάποια αδικοπραγία. Για άλλους, αυτός είναι ένας τρόπος να αποδώσουν ευχαριστίες. Ασφαλώς, πολλοί πηγαίνουν για την κοινωνική πλευρά του ζητήματος. Κάποιος από τους ιθύνοντες σχολίασε ότι η συμμετοχή ήταν ‘εκδήλωση ομαδικού πνεύματος και κοινοτικής αγάπης’. Είπε επίσης ότι η αναρρίχηση στο Κρόου Πάτρικ «ήταν ο δικός τους τρόπος για να ακολουθήσουν τα ίχνη του Αγίου Πατρίκιου και να αναγνωρίσουν το γεγονός ότι του όφειλαν την πίστη τους». Πρόσθεσε ότι, το κυριότερο, η αναρρίχηση είναι «ένα είδος επιτιμίου, επειδή η σωματική προσπάθεια η οποία περιλαμβάνεται είναι πραγματικά μια πράξη που γίνεται σε εκδήλωση μετάνοιας. Η αργή αναρρίχηση προς την κορυφή είναι μια παρατεταμένη πράξη η οποία εκφράζει συντριβή».
Κάποιος άντρας δήλωσε με περηφάνια ότι είχε κάνει την αναρρίχηση 25 φορές! Το έκανε, είπε, «ως κάποιο είδος επιτιμίου!» Ένας άλλος άντρας εξήγησε απλά: «Τα αγαθά κόποις κτώνται!»
Μολονότι δεν είναι απαραίτητο, πολλοί αναρριχώνται στο βουνό ξυπόλητοι. Γιατί το κάνουν αυτό; Πρώτον, θεωρούν το χώμα «ιερό» και έτσι βγάζουν τα παπούτσια τους. Δεύτερον, αυτό είναι σε αρμονία με το στόχο τους ‘σε σχέση με κάποιο επιτίμιο’. Αυτό εξηγεί επίσης το λόγο για τον οποίο μερικοί κάνουν μάλιστα γονατιστοί τις πράξεις εκδήλωσης μετάνοιας στους διάφορους σταθμούς.
Υποκινηθήκαμε να Εκτιμήσουμε τον Δημιουργό
Όμως, τι γίνεται αν κάποιος δεν συμμερίζεται τα θρησκευτικά συναισθήματα των προσκυνητών που αναρριχώνται στη διάρκεια κάποιας ειδικής ημέρας; Αν υπάρχουν καλές καιρικές συνθήκες και ένα γερό ζευγάρι παπούτσια, μπορεί να αναρριχηθεί κανείς στο βουνό οποτεδήποτε. Εμείς δεν αναρριχηθήκαμε την ημέρα κατά την οποία έκανε την ανάβαση το κινούμενο πλήθος των προσκυνητών. Στη διάρκεια των συχνών στάσεων που κάναμε για να ξεκουραστούμε, μπορούσαμε να συλλογιζόμαστε την ίδια την αναρρίχηση και την επίδραση που είχε αυτή πάνω σε τόσο πολλούς ανθρώπους. Καθώς σκεφτόμασταν τους χιλιάδες προσκυνητές που έκαναν αυτή την κοπιώδη αναρρίχηση και οι οποίοι επιδίδονταν στις διάφορες πράξεις εκδήλωσης μετάνοιας, αισθανθήκαμε την παρόρμηση να διερωτηθούμε: ‘Αυτό είναι που ζητάει ο Θεός; Άραγε έρχεται κανείς πλησιέστερα στον Θεό με το να ακολουθεί κάποια τελετουργία κατά την οποία αναρριχάται ή περιφέρεται γύρω από μερικά μνημεία ενώ ταυτόχρονα επαναλαμβάνει προσευχές;’ Τι μπορεί να λεχθεί για τη συμβουλή του Ιησού σχετικά με τις επαναλαμβανόμενες προσευχές, η οποία καταγράφεται στα εδάφια Ματθαίος 6:6, 7;
Φυσικά, εμείς δεν αναρριχηθήκαμε στο βουνό για να ζήσουμε κάποια θρησκευτική εμπειρία. Ωστόσο, αισθανθήκαμε πλησιέστερα στον Δημιουργό μας, επειδή μπορέσαμε να θαυμάσουμε τη δημιουργία του, εφόσον τα βουνά οπουδήποτε και αν βρίσκονται αποτελούν μέρος των θαυμάτων της γης. Από την κορυφή μπορέσαμε να απολαύσουμε ανεμπόδιστα τη θέα του πανέμορφου τοπίου, ακόμη και να δούμε το σημείο όπου η στεριά ανταμώνει με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Τα νησάκια που λαμπύριζαν στον κόλπο που βρισκόταν στα πόδια μας, από τη μια πλευρά, έρχονταν σε ζωηρή αντίθεση με την απότομη και άγονη ορεινή περιοχή που βρισκόταν στην άλλη πλευρά.
Σκεφτήκαμε τους τρεις σταθμούς. Ήρθαν στο μυαλό μας τα λόγια του ίδιου του Ιησού, όταν είπε στους αληθινούς ακολούθους του: «Όταν προσεύχεστε, μη λέτε τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά, όπως ακριβώς κάνουν οι εθνικοί, γιατί φαντάζονται ότι θα εισακουστούν λόγω της πολυλογίας τους».—Ματθαίος 6:7.
Αντιληφτήκαμε ότι το βουνό είχε γίνει μέρος μιας παράδοσης που κρατάει χιλιάδες ανθρώπους δέσμιους σε κοπιαστικές τελετουργίες. Αναλογιστήκαμε πόσο διέφερε αυτό από την ελευθερία για την οποία μίλησε ο απόστολος Ιωάννης όταν είπε: «Τηρούμε τις εντολές του [του Θεού]· και εντούτοις οι εντολές του δεν είναι βαριές».—1 Ιωάννη 5:3.
Απολαύσαμε την εκδρομή μας, η οποία περιλάμβανε την αναρρίχηση στο Κρόου Πάτρικ. Μας υποκίνησε να αποβλέπουμε στον καιρό κατά τον οποίο όλη η ανθρωπότητα θα ελευθερωθεί από τις αντιγραφικές παραδόσεις και θα μπορεί να λατρεύει τον στοργικό Δημιουργό της γης «με πνεύμα και αλήθεια».—Ιωάννης 4:24.
[Πλαίσιο στη σελίδα 27]
Κύρια Χαρακτηριστικά του Προσκυνήματος
Οποιοσδήποτε προσκυνητής ανηφορίσει στο βουνό την Ημέρα του Αγίου Πατρίκιου ή στο διάστημα του οκταημέρου, ή οποτεδήποτε στη διάρκεια των μηνών Ιουνίου, Ιουλίου, Αυγούστου & Σεπτεμβρίου, & ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙ ΜΕΣΑ Ή ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ υπέρ του Πάπα μπορεί να αποκτήσει πλήρη άφεση αμαρτιών με τον όρο ότι θα συμμετάσχει στην Εξομολόγηση και στη Θεία Μετάληψη που θα γίνει στην Κορυφή ή στη διάρκεια της εβδομάδας.
ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ
Υπάρχουν τρεις «σταθμοί» (1) Στη βάση του κώνου, ή αλλιώς Λιαχτ Μπενόν, (2) Στην κορυφή, (3) Στο Ρόλιγκ Μούιρ, λίγο πιο κάτω από την πλευρά του βουνού όπου βρίσκεται το Λεκάνβι [μια πόλη].
1ος Σταθμός - ΛΙΑΧΤ ΜΠΕΝΟΝ
Ο προσκυνητής περιφέρεται εφτά φορές γύρω από ένα σωρό με πέτρες απαγγέλλοντας 7 Πάτερ Ημών, 7 Χαίρε Μαρία και το Πιστεύω
2ος Σταθμός - Η ΚΟΡΥΦΗ
(α) Ο προσκυνητής γονατίζει και απαγγέλλει 7 Πάτερ Ημών, 7 Χαίρε Μαρία και το Πιστεύω
(β) Ο προσκυνητής προσεύχεται κοντά στο Εκκλησάκι υπέρ του Πάπα
(γ) Ο προσκυνητής περιφέρεται 15 φορές γύρω από το Εκκλησάκι απαγγέλλοντας 15 Πάτερ Ημών, 15 Χαίρε Μαρία και το Πιστεύω
(δ) Ο προσκυνητής περιφέρεται 7 φορές γύρω από το Λιάμπα Φόριγκ [το Κρεβάτι του Πατρίκιου] απαγγέλλοντας 7 Πάτερ Ημών, 7 Χαίρε Μαρία και το Πιστεύω
3ος Σταθμός - ΡΟΛΙΓΚ ΜΟΥΙΡ
Ο προσκυνητής περιφέρεται 7 φορές γύρω από κάθε σωρό με πέτρες απαγγέλλοντας 7 Πάτερ Ημών, 7 Χαίρε Μαρία και το Πιστεύω στον κάθε έναν [υπάρχουν τρεις σωροί] και τελικά περιφέρεται γύρω από ολόκληρο τον περίβολο του Ρόλιγκ Μούιρ 7 φορές ενώ προσεύχεται.