Διάσωση από μια «Πονηρή Γενιά»
«Άπιστη και διεστραμμένη γενιά, ως πότε θα πρέπει να μένω μαζί σας και να σας ανέχομαι;»—ΛΟΥΚΑΣ 9:41.
1. (α) Τι προμηνύουν οι καταστροφικοί καιροί μας; (β) Τι λένε οι Γραφές σχετικά με επιζώντες;
ΖΟΥΜΕ σε καταστροφικούς καιρούς. Οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι πείνες, οι ασθένειες, η ανομία, οι βομβαρδισμοί, οι φρικτοί πόλεμοι—αυτά και άλλα πολλά έχουν κατακλύσει την ανθρωπότητα στη διάρκεια του 20ού μας αιώνα. Ωστόσο, η μεγαλύτερη καταστροφή από όλες απειλεί να ξεσπάσει στο εγγύς μέλλον. Ποια είναι αυτή; Είναι μια «μεγάλη θλίψη, τέτοια που δεν έχει συμβεί από την αρχή του κόσμου μέχρι τώρα ούτε πρόκειται να ξανασυμβεί». (Ματθαίος 24:21) Εντούτοις, πολλοί από εμάς μπορούν να αποβλέπουν σε ένα χαρωπό μέλλον! Γιατί; Επειδή ο ίδιος ο Λόγος του Θεού περιγράφει «ένα μεγάλο πλήθος, το οποίο κανένας άνθρωπος δεν μπορούσε να αριθμήσει, από όλα τα έθνη και τις φυλές και τους λαούς και τις γλώσσες . . . ‘Αυτοί είναι που έρχονται από τη μεγάλη θλίψη . . . Δεν θα πεινάσουν πια ούτε θα διψάσουν πια . . . Και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους’».—Αποκάλυψη 7:1, 9, 14-17.
2. Ποια αρχική προφητική εκπλήρωση είχαν τα εναρκτήρια εδάφια του 24ου κεφαλαίου του Ματθαίου, του 13ου κεφαλαίου του Μάρκου και του 21ου κεφαλαίου του Λουκά;
2 Το θεόπνευστο υπόμνημα στα εδάφια Ματθαίος 24:3-22, Μάρκος 13:3-20 και Λουκάς 21:7-24 εισάγει την προφητική περιγραφή του Ιησού σχετικά με ‘την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων’.a Αυτή η προφητεία είχε μια αρχική εκπλήρωση στο διεφθαρμένο Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων του πρώτου αιώνα της Κοινής μας Χρονολογίας, η οποία αποκορυφώθηκε σε μια άνευ προηγουμένου «μεγάλη θλίψη» για τους Ιουδαίους. Ολόκληρο το θρησκευτικό και πολιτικό οικοδόμημα του Ιουδαϊκού συστήματος, που είχε ως επίκεντρο το ναό της Ιερουσαλήμ, καταστράφηκε χωρίς ποτέ να αποκατασταθεί.
3. Γιατί είναι επείγον να δώσουμε προσοχή στην προφητεία του Ιησού σήμερα;
3 Ας εξετάσουμε τώρα τις συνθήκες μέσα στις οποίες πραγματοποιήθηκε η πρώτη εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού. Αυτό θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα την παράλληλη εκπλήρωση σήμερα. Θα μας δείξει πόσο επείγον είναι να αναλάβουμε θετική δράση τώρα ώστε να επιζήσουμε από τη μεγαλύτερη θλίψη που απειλεί όλη την ανθρωπότητα.—Ρωμαίους 10:9-13· 15:4· 1 Κορινθίους 10:11· 15:58.
«Το Τέλος»—Πότε;
4, 5. (α) Γιατί ενδιαφέρονταν οι θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα Κ.Χ. για την προφητεία των εδαφίων Δανιήλ 9:24-27; (β) Πώς εκπληρώθηκε αυτή η προφητεία;
4 Γύρω στο έτος 539 Π.Κ.Χ., ο Δανιήλ, ο προφήτης του Θεού, έλαβε ένα όραμα σχετικά με γεγονότα που θα συνέβαιναν στη διάρκεια της τελικής «εβδομάδος» μιας περιόδου ‘εβδομήντα εβδομάδων’ ετών. (Δανιήλ 9:24-27) Αυτές οι «εβδομάδες» άρχισαν το 455 Π.Κ.Χ., όταν ο Βασιλιάς Αρταξέρξης της Περσίας διέταξε την ανοικοδόμηση της πόλης της Ιερουσαλήμ. Η τελική ‘εβδομάδα’ άρχισε με την εμφάνιση του Μεσσία, του Ιησού Χριστού, όταν αυτός βαφτίστηκε και χρίστηκε το 29 Κ.Χ.b Οι θεοφοβούμενοι Ιουδαίοι του πρώτου αιώνα Κ.Χ. γνώριζαν καλά αυτό το χρονικό χαρακτηριστικό της προφητείας του Δανιήλ. Για παράδειγμα, σχετικά με τα πλήθη που συνέρρεαν για να ακούσουν το κήρυγμα του Ιωάννη του Βαφτιστή το 29 Κ.Χ., το εδάφιο Λουκάς 3:15 αναφέρει: «Ο λαός βρισκόταν σε αναμονή και όλοι διαλογίζονταν μέσα στις καρδιές τους σχετικά με τον Ιωάννη: ‘Μήπως είναι αυτός ο Χριστός;’»
5 Η 70ή ‘εβδομάδα’ επρόκειτο να είναι εφτά χρόνια ειδικής εύνοιας που θα δινόταν στους Ιουδαίους. Αρχίζοντας το 29 Κ.Χ., συμπεριέλαβε το βάφτισμα και τη διακονία του Ιησού, το θυσιαστικό του θάνατο ‘στο μισό της εβδομάδας’ το 33 Κ.Χ., καθώς και άλλη ‘μισή εβδομάδα’ μέχρι το 36 Κ.Χ. Στη διάρκεια αυτής της «εβδομάδος», η ευκαιρία να γίνουν χρισμένοι μαθητές του Ιησού δόθηκε αποκλειστικά σε θεοφοβούμενους Ιουδαίους και Ιουδαίους προσήλυτους. Κατόπιν, το 70 Κ.Χ., μια ημερομηνία που δεν ήταν γνωστή εκ των προτέρων, οι ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Τίτο κατέστρεψαν το αποστατικό Ιουδαϊκό σύστημα.—Δανιήλ 9:26, 27.
6. (α) Πόσο καταστροφική ήταν η «θλίψη» που άρχισε το 66 Κ.Χ.; (β) Ποιοι επέζησαν, και λόγω ποιας επείγουσας ενέργειας;
6 Έτσι, το Ιουδαϊκό ιερατείο, το οποίο είχε μολύνει το ναό της Ιερουσαλήμ και είχε συνωμοτήσει για το φόνο του Γιου του ίδιου του Θεού, εξαλείφτηκε. Χάθηκαν επίσης τα εθνικά και τα φυλετικά αρχεία. Έπειτα από αυτό, κανένας Ιουδαίος δεν μπορούσε νόμιμα να διεκδικήσει ιερατική ή βασιλική κληρονομιά. Το ευχάριστο, όμως, είναι ότι οι χρισμένοι πνευματικοί Ιουδαίοι είχαν διαχωριστεί ως βασιλικό ιερατείο για να ‘διακηρύξουν εκτεταμένα τις αρετές’ του Ιεχωβά Θεού. (1 Πέτρου 2:9) Όταν ο στρατός της Ρώμης πολιόρκησε για πρώτη φορά την Ιερουσαλήμ, και μάλιστα υπέσκαψε την περιοχή του ναού το 66 Κ.Χ., οι Χριστιανοί αναγνώρισαν εκείνη τη στρατιωτική δύναμη ως «το αηδιαστικό πράγμα που προκαλεί ερήμωση, όπως ειπώθηκε μέσω του Δανιήλ του προφήτη, [το οποίο στεκόταν] σε άγιο τόπο». Υπακούοντας στην προφητική εντολή του Ιησού, οι Χριστιανοί στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία έφυγαν στις ορεινές περιοχές για να βρουν προστασία.—Ματθαίος 24:15, 16· Λουκάς 21:20, 21.
7, 8. Ποιο «σημείο» παρατήρησαν οι Χριστιανοί, αλλά τι δεν γνώριζαν;
7 Εκείνοι οι πιστοί Ιουδαίοι Χριστιανοί παρατήρησαν την εκπλήρωση της προφητείας του Δανιήλ και είδαν ως αυτόπτες μάρτυρες τους τραγικούς πολέμους, τις πείνες, τις επιδημίες, τους σεισμούς και την ανομία που είχε προείπει ο Ιησούς ως μέρος του ‘σημείου . . . της τελικής περιόδου του συστήματος πραγμάτων’. (Ματθαίος 24:3) Αλλά μήπως τους είχε πει ο Ιησούς πότε θα εκτελούσε στην πραγματικότητα ο Ιεχωβά κρίση σε εκείνο το διεφθαρμένο σύστημα; Όχι. Αυτό που προφήτεψε σχετικά με το αποκορύφωμα της μελλοντικής βασιλικής του παρουσίας ασφαλώς εφαρμοζόταν και στη «μεγάλη θλίψη» του πρώτου αιώνα: «Σχετικά με εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν γνωρίζει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Γιος, παρά μόνο ο Πατέρας».—Ματθαίος 24:36.
8 Με βάση την προφητεία του Δανιήλ, οι Ιουδαίοι ήταν σε θέση να υπολογίσουν τη χρονική τοποθέτηση της εμφάνισης του Ιησού ως του Μεσσία. (Δανιήλ 9:25) Αλλά δεν τους δόθηκε καμιά ημερομηνία για τη «μεγάλη θλίψη» η οποία ερήμωσε τελικά το αποστατικό Ιουδαϊκό σύστημα πραγμάτων. Μόνο μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της αντιλήφτηκαν ότι η ημερομηνία ήταν το 70 Κ.Χ. Ωστόσο, γνώριζαν τα προφητικά λόγια του Ιησού: «Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να συμβούν όλα αυτά». (Ματθαίος 24:34) Προφανώς, η εφαρμογή της λέξης «γενιά» εδώ είναι διαφορετική από εκείνη που γίνεται στο εδάφιο Εκκλησιαστής 1:4, το οποίο μιλάει για διαδοχικές γενιές που έρχονται και παρέρχονται σε μια περίοδο χρόνου.
«Αυτή η Γενιά»—Τι Είναι;
9. Πώς ορίζουν διάφορα λεξικά τη λέξη γενεά που εμφανίζεται στο κείμενο;
9 Όταν οι τέσσερις απόστολοι που κάθονταν με τον Ιησού στο Όρος των Ελαιών άκουσαν την προφητεία του σχετικά με ‘την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων’, πώς θα κατανοούσαν τη φράση «αυτή η γενιά»; Η λέξη γενεά που εμφανίζεται στο κείμενο των Ευαγγελίων ορίζεται από σύγχρονα λεξικά με τους εξής όρους: «Κατά γράμμα, εκείνοι που κατάγονται από κοινό πρόγονο». (Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης [Greek-English Lexicon of the New Testament], του Γουόλτερ Μπάουερ) «Αυτό που έχει γεννηθεί, μια οικογένεια· . . . διαδοχικά μέλη μιας γενεαλογίας . . . ή του γένους ενός λαού . . . ή ολόκληρου του πλήθους των ανθρώπων που ζουν την ίδια εποχή, Ματθ. 24:34· Μάρκ. 13:30· Λουκ. 1:48· 21:32· Φιλιπ. 2:15, και ιδιαίτερα εκείνων από το Ιουδαϊκό γένος που έζησαν την ίδια περίοδο». (Ερμηνευτικό Λεξικό των Λέξεων της Καινής Διαθήκης [Expository Dictionary of New Testament Words], του Γ. Ε. Βάιν) «Αυτό που έχει γεννηθεί, άνθρωποι με την ίδια καταγωγή, μια οικογένεια· . . . ολόκληρο το πλήθος των ανθρώπων που ζουν την ίδια εποχή: Ματ 24:34· Μαρ 13:30· Λου 1:48 . . . χρησιμοποιείται ιδιαίτερα για το Ιουδαϊκό γένος που έζησε την ίδια περίοδο».—Ελληνοαγγλικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Greek-English Lexicon of the New Testament), του Τζ. Χ. Θάγιερ.
10. (α) Ποιον ταυτόσημο ορισμό δίνουν δύο αυθεντίες αναφέροντας το εδάφιο Ματθαίος 24:34; (β) Πώς υποστηρίζει αυτόν τον ορισμό ένα θεολογικό λεξικό καθώς και μερικές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής;
10 Επομένως, τόσο ο Βάιν όσο και ο Θάγιερ αναφέρουν το εδάφιο Ματθαίος 24:34 καθώς ορίζουν τη φράση η γενεά αύτη ως «ολόκληρο το πλήθος των ανθρώπων που ζουν την ίδια εποχή». Το Θεολογικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Theological Dictionary of the New Testament, 1964) υποστηρίζει αυτόν τον ορισμό, λέγοντας: «Η χρήση της λέξης ‘γενιά’ από τον Ιησού εκφράζει τον περιεκτικό του σκοπό: Αυτός απευθύνεται σε ολόκληρο το λαό και έχει συναίσθηση του γεγονότος ότι είναι ενωμένοι στην αμαρτία». Πράγματι, ‘το γεγονός ότι ήταν ενωμένοι στην αμαρτία’ ήταν καταφανές στο Ιουδαϊκό έθνος όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη, ακριβώς όπως αυτό χαρακτηρίζει και το παγκόσμιο σύστημα σήμερα.c
11. (α) Ποια αυθεντία πρέπει πρωτίστως να μας κατευθύνει για να καθορίσουμε το πώς να εφαρμόσουμε τη φράση η γενεά αύτη; (β) Πώς χρησιμοποιούσε τον όρο αυτή η αυθεντία;
11 Ασφαλώς, οι Χριστιανοί που μελετούν αυτό το ζήτημα κατευθύνουν τον τρόπο σκέψης τους πρωτίστως με βάση το πώς χρησιμοποιούσαν οι θεόπνευστοι συγγραφείς των Ευαγγελίων τη φράση η γενεά αύτη αναφέροντας τα λόγια του Ιησού. Με συνέπεια, χρησιμοποιούσαν αυτή τη φράση με αρνητικό τρόπο. Έτσι, ο Ιησούς αποκάλεσε τους Ιουδαίους θρησκευτικούς ηγέτες «φίδια, γεννήματα οχιάς», και προχώρησε για να πει ότι η κρίση της Γέεννας θα εκτελούνταν σε «αυτή τη γενιά». (Ματθαίος 23:33, 36) Αλλά μήπως περιοριζόταν αυτή η κρίση στον υποκριτικό κλήρο; Οπωσδήποτε όχι. Σε αρκετές περιπτώσεις, οι μαθητές του Ιησού τον άκουσαν να μιλάει για «αυτή τη γενιά», εφαρμόζοντας τον όρο ομοιόμορφα με πολύ ευρύτερη έννοια. Ποια ήταν αυτή η έννοια;
‘Αυτή η Πονηρή Γενιά’
12. Καθώς άκουγαν οι μαθητές του, πώς συνέδεσε ο Ιησούς τα «πλήθη» με «αυτή τη γενιά»;
12 Το 31 Κ.Χ., στη διάρκεια της μεγάλης διακονίας του Ιησού στη Γαλιλαία, και λίγο μετά το Πάσχα, οι μαθητές του τον άκουσαν να λέει «στα πλήθη»: «Με ποιον να παραβάλω αυτή τη γενιά; Μοιάζει με μικρά παιδιά που κάθονται στις αγορές, τα οποία φωνάζουν στους συντρόφους τους στο παιχνίδι, λέγοντας: ‘Σας παίξαμε αυλό, αλλά δεν χορέψατε· θρηνήσαμε, αλλά δεν χτυπήσατε τον εαυτό σας από λύπη’. Αντίστοιχα, ο Ιωάννης [ο Βαφτιστής] ήρθε χωρίς να τρώει και χωρίς να πίνει, και όμως λένε: ‘Έχει δαίμονα’· ο Γιος του ανθρώπου [ο Ιησούς] ήρθε τρώγοντας και πίνοντας, εντούτοις λένε: ‘Να! Άνθρωπος λαίμαργος και οινοπότης, φίλος με εισπράκτορες φόρων και με αμαρτωλούς’». Δεν υπήρχε τρόπος να ευχαριστήσει κανείς εκείνα τα ασυνείδητα «πλήθη»!—Ματθαίος 11:7, 16-19.
13. Παρουσία των μαθητών του, ποιους προσδιόρισε και καταδίκασε ο Ιησούς ως «αυτή την πονηρή γενιά»;
13 Αργότερα στη διάρκεια του 31 Κ.Χ., καθώς ο Ιησούς και οι μαθητές του ξεκίνησαν τη δεύτερη περιοδεία τους κηρύγματος στη Γαλιλαία, «μερικοί από τους γραμματείς και Φαρισαίους» ζήτησαν σημείο από τον Ιησού. Εκείνος είπε σε αυτούς και «στα πλήθη» που ήταν παρόντα: «Μια πονηρή και μοιχαλίδα γενιά ζητάει συνεχώς σημείο, αλλά σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά, του προφήτη. Διότι ακριβώς όπως ο Ιωνάς ήταν στην κοιλιά του τεράστιου ψαριού τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, έτσι και ο Γιος του ανθρώπου θα είναι στην καρδιά της γης τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. . . . Έτσι θα γίνει και με αυτή την πονηρή γενιά». (Ματθαίος 12:38-46) Προφανώς, ‘αυτή η πονηρή γενιά’ περιλάμβανε τόσο τους θρησκευτικούς ηγέτες όσο και ‘τα πλήθη’ που ποτέ δεν κατάλαβαν το σημείο το οποίο εκπληρώθηκε με το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού.d
14. Ποια καταδίκη άκουσαν τον Ιησού οι μαθητές του να απευθύνει στους Σαδδουκαίους και στους Φαρισαίους;
14 Μετά το Πάσχα του 32 Κ.Χ., όταν ο Ιησούς και οι μαθητές του έφτασαν στην περιοχή Μαγαδάν της Γαλιλαίας, οι Σαδδουκαίοι και οι Φαρισαίοι ζήτησαν και πάλι σημείο από τον Ιησού. Εκείνος τους επανέλαβε: «Μια πονηρή και μοιχαλίδα γενιά ζητάει συνεχώς σημείο, αλλά σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά. Τότε τους άφησε και έφυγε». (Ματθαίος 16:1-4) Εκείνοι οι θρησκευόμενοι υποκριτές ήταν πράγματι πάρα πολύ αξιοκατάκριτοι ως ηγέτες ανάμεσα στα άπιστα «πλήθη» τα οποία ο Ιησούς καταδίκασε ως «αυτή την πονηρή γενιά».
15. Ακριβώς πριν και, πάλι, αμέσως μετά τη μεταμόρφωση, σε ποιες περιπτώσεις αντιμετώπισε ο Ιησούς και οι μαθητές του «αυτή τη γενιά»;
15 Προς το τέλος της διακονίας του στη Γαλιλαία, ο Ιησούς φώναξε το πλήθος και τους μαθητές του και είπε: «Όποιος ντραπεί για εμένα και τα λόγια μου σε αυτή τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή γενιά, και ο Γιος του ανθρώπου θα ντραπεί για αυτόν». (Μάρκος 8:34, 38) Επομένως, οι μάζες των αμετανόητων Ιουδαίων εκείνης της εποχής προφανώς αποτελούσαν «αυτή τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή γενιά». Μερικές ημέρες αργότερα, μετά τη μεταμόρφωση του Ιησού, ο ίδιος και οι μαθητές του «ήρθαν προς το πλήθος», και ένας άνθρωπος του ζήτησε να γιατρέψει το γιο του. Ο Ιησούς έκανε το εξής σχόλιο: «Άπιστη και διεστραμμένη γενιά, ως πότε θα πρέπει να μένω μαζί σας; Ως πότε θα πρέπει να σας ανέχομαι;»—Ματθαίος 17:14-17· Λουκάς 9:37-41.
16. (α) Ποια καταδίκη για «τα πλήθη» επανέλαβε ο Ιησούς στην Ιουδαία; (β) Πώς έφτασε στο σημείο «αυτή η γενιά» να διαπράξει το πιο ‘πονηρό’ από όλα τα εγκλήματα;
16 Κατά πάσα πιθανότητα στην Ιουδαία, μετά τη Γιορτή της Σκηνοπηγίας το 32 Κ.Χ., «καθώς τα πλήθη συγκεντρώνονταν» γύρω από τον Ιησού, εκείνος επανέλαβε την καταδίκη του εναντίον τους, λέγοντας: «Η γενιά αυτή είναι γενιά πονηρή· αναζητάει σημείο. Αλλά κανένα σημείο δεν θα της δοθεί εκτός από το σημείο του Ιωνά». (Λουκάς 11:29) Τελικά, όταν οι θρησκευτικοί ηγέτες οδήγησαν τον Ιησού σε δίκη, ο Πιλάτος προσφέρθηκε να τον ελευθερώσει. Το υπόμνημα λέει: «Οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι έπεισαν τα πλήθη να ζητήσουν τον Βαραββά, αλλά να θανατωθεί ο Ιησούς. . . . Ο Πιλάτος τούς είπε: ‘Τι να κάνω, λοιπόν, τον Ιησού, τον λεγόμενο Χριστό;’ Όλοι είπαν: ‘Να κρεμαστεί στο ξύλο!’ Αυτός είπε: ‘Γιατί, τι κακό έκανε;’ Ωστόσο, εκείνοι εξακολούθησαν να κραυγάζουν όλο και περισσότερο: ‘Να κρεμαστεί στο ξύλο!’» Εκείνη η «πονηρή γενιά» ζητούσε το αίμα του Ιησού!—Ματθαίος 27:20-25.
17. Πώς ανταποκρίθηκαν μερικοί από «αυτή την εξαχρειωμένη γενιά» στο κήρυγμα του Πέτρου την Πεντηκοστή;
17 Μια «άπιστη και διεστραμμένη γενιά», υποκινούμενη από τους θρησκευτικούς ηγέτες της, συνέβαλε έτσι σημαντικά στο να λάβει χώρα η θανάτωση του Κυρίου Ιησού Χριστού. Πενήντα ημέρες αργότερα, την Πεντηκοστή του 33 Κ.Χ., οι μαθητές έλαβαν άγιο πνεύμα και άρχισαν να μιλούν σε διάφορες γλώσσες. Ακούγοντας τον ήχο, «το πλήθος συγκεντρώθηκε», και ο απόστολος Πέτρος τούς απηύθυνε την προσφώνηση: «Άντρες Ιουδαίοι και όλοι εσείς οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ», και τους είπε: «Αυτόν τον άντρα [τον Ιησού] . . . τον κρεμάσατε με το χέρι άνομων ανθρώπων σε ξύλο και τον σκοτώσατε». Πώς αντέδρασαν μερικοί από εκείνους που άκουγαν; «Ένιωσαν μαχαιριές στην καρδιά». Κατόπιν ο Πέτρος τούς κάλεσε να μετανοήσουν. «Έδινε πλήρη μαρτυρία και τους πρότρεπε συνεχώς, λέγοντας: ‘Σωθείτε από αυτή την εξαχρειωμένη γενιά’». Ανταποκρινόμενοι, περίπου τρεις χιλιάδες «ασπάστηκαν εγκάρδια τα λόγια του [και] βαφτίστηκαν».—Πράξεις 2:6, 14, 23, 37, 40, 41.
«Αυτή η Γενιά» Προσδιορίζεται
18. Σε τι αναφερόταν με συνέπεια ο Ιησούς όταν χρησιμοποιούσε τον όρο «αυτή η γενιά»;
18 Ποια είναι, λοιπόν, η «γενιά» στην οποία αναφερόταν τόσο συχνά ο Ιησούς παρουσία των μαθητών του; Τι κατανόησαν εκείνοι από τα λόγια του: «Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει μέχρι να συμβούν όλα αυτά»; Οπωσδήποτε, ο Ιησούς δεν παρέκκλινε από τον καθιερωμένο τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούσε τον όρο «αυτή η γενιά», όρο τον οποίο εφάρμοζε με συνέπεια στις μάζες των συγχρόνων του καθώς και στους ‘τυφλούς οδηγούς’ τους, που μαζί αποτελούσαν το Ιουδαϊκό έθνος. (Ματθαίος 15:14) «Αυτή η γενιά» έζησε όλη την οδύνη που προείπε ο Ιησούς και κατόπιν παρήλθε σε μια «μεγάλη θλίψη» που δεν είχε το όμοιό της και η οποία έπληξε την Ιερουσαλήμ.—Ματθαίος 24:21, 34.
19. Πότε και πώς παρήλθε ο «ουρανός και η γη» του Ιουδαϊκού συστήματος;
19 Τον πρώτο αιώνα, ο Ιεχωβά έκρινε τον Ιουδαϊκό λαό. Τα μετανοημένα άτομα, τα οποία έφτασαν στο σημείο να ασκήσουν πίστη στη γεμάτη έλεος προμήθεια του Ιεχωβά μέσω του Χριστού, σώθηκαν από εκείνη τη «μεγάλη θλίψη». Σε επαλήθευση των λόγων του Ιησού, όλα όσα προφητεύτηκαν συνέβησαν, και κατόπιν ο «ουρανός και η γη» του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων—ολόκληρο το έθνος, με τους θρησκευτικούς ηγέτες του και την πονηρή κοινωνία των ανθρώπων του—παρήλθε. Ο Ιεχωβά είχε εκτελέσει κρίση!—Ματθαίος 24:35· παράβαλε 2 Πέτρου 3:7.
20. Ποια επίκαιρη νουθεσία εφαρμόζεται με επείγοντα τρόπο σε όλους τους Χριστιανούς;
20 Οι Ιουδαίοι που είχαν δώσει προσοχή στα προφητικά λόγια του Ιησού αντιλήφτηκαν ότι η σωτηρία τους δεν εξαρτιόταν από την προσπάθεια να υπολογίσουν το μήκος μιας «γενιάς» ή κάποιων χρονικά καθορισμένων ‘καιρών ή εποχών’, αλλά από το να μένουν χωρισμένοι από την κακή γενιά των ημερών τους και να κάνουν με ζήλο το θέλημα του Θεού. Αν και τα τελικά λόγια της προφητείας του Ιησού εφαρμόζονται στη μεγαλύτερη εκπλήρωση στις ημέρες μας, οι Ιουδαίοι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα έπρεπε και αυτοί να δώσουν προσοχή στη νουθεσία: «Να μένετε άγρυπνοι, λοιπόν, πάντοτε κάνοντας δέηση για να καταφέρετε να ξεφύγετε από όλα όσα μέλλουν να συμβούν και να σταθείτε ενώπιον του Γιου του ανθρώπου».—Λουκάς 21:32-36· Πράξεις 1:6-8.
21. Ποια ξαφνική εξέλιξη μπορούμε να αναμένουμε στο εγγύς μέλλον;
21 Σήμερα, ‘εγγύς είναι η ημέρα του Ιεχωβά η μεγάλη, . . . και σπεύδει σφόδρα’. (Σοφονίας 1:14-18· Ησαΐας 13:9, 13) Ξαφνικά, την «ημέρα και την ώρα» που ο ίδιος ο Ιεχωβά έχει προκαθορίσει, η οργή του θα ξεσπάσει πάνω στα θρησκευτικά, πολιτικά και εμπορικά στοιχεία του κόσμου, καθώς και στους πεισματικούς ανθρώπους που αποτελούν αυτή την «πονηρή και μοιχαλίδα γενιά» των ημερών μας. (Ματθαίος 12:39· 24:36· Αποκάλυψη 7:1-3, 9, 14) Πώς μπορείτε να σωθείτε από «τη μεγάλη θλίψη»; Το επόμενο άρθρο μας θα απαντήσει και θα αναφερθεί στη μεγαλειώδη ελπίδα που υπάρχει για το μέλλον.
[Υποσημειώσεις]
a Για λεπτομερή παρουσίαση αυτής της προφητείας, παρακαλούμε δείτε τον πίνακα στις σελίδες 14, 15 της Σκοπιάς 15 Φεβρουαρίου 1994.
b Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτές τις «εβδομάδες» ετών, βλέπε σελίδες 130-132 του βιβλίου Η Αγία Γραφή—Λόγος Θεού ή Ανθρώπων;, που είναι έκδοση της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά.
c Ορισμένες Άγιες Γραφές αποδίδουν τη φράση η γενεά αύτη που αναφέρεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:34 ως εξής: «αυτοί οι άνθρωποι» (Η Αγία Γραφή στη Γλώσσα του Σήμερα [The Holy Bible in the Language of Today, 1976], από τον Γ. Φ. Μπεκ)· «αυτό το έθνος» (Η Καινή Διαθήκη—Μια Διευρυμένη Μετάφραση [The New Testament—An Expanded Translation, 1961], από τον Κ. Σ. Γιούεστ)· «αυτός ο λαός» (Ιουδαϊκή Καινή Διαθήκη [Jewish New Testament, 1979], από τον Ντ. Χ. Στερν).
d Αυτά τα άπιστα «πλήθη» δεν πρέπει να εξομοιωθούν με τους ‘αμ-χα’άρετς, ή αλλιώς τους «ανθρώπους της γης», με τους οποίους οι υπερήφανοι θρησκευτικοί ηγέτες αρνούνταν να συναναστρέφονται, αλλά τους οποίους ο Ιησούς ‘σπλαχνιζόταν’.—Ματθαίος 9:36· Ιωάννης 7:49.
Πώς θα Απαντούσατε;
◻ Τι μαθαίνουμε από την εκπλήρωση των εδαφίων Δανιήλ 9:24-27;
◻ Πώς ορίζουν διάφορα σύγχρονα λεξικά τη φράση «αυτή η γενιά» όπως χρησιμοποιείται αυτή στην Αγία Γραφή;
◻ Πώς χρησιμοποιούσε ο Ιησούς με συνέπεια τον όρο «γενιά»;
◻ Πώς εκπληρώθηκαν τα εδάφια Ματθαίος 24:34, 35 τον πρώτο αιώνα;
[Εικόνα στη σελίδα 12]
Ο Ιησούς παρέβαλε «αυτή τη γενιά» με πλήθη ανυπάκουων παιδιών
[Εικόνα στη σελίδα 15]
Μόνο ο Ιεχωβά γνώριζε εκ των προτέρων την ώρα για την εκτέλεση κρίσης στο πονηρό Ιουδαϊκό σύστημα