Ερωτήσεις από Αναγνώστες

Στο εδάφιο 1 Πέτρου 2:9, η «Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου» αποκαλεί τους χρισμένους Χριστιανούς «εκλεκτή γενιά». Μήπως πρέπει αυτό να επηρεάσει την άποψή μας για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποίησε ο Ιησούς τη λέξη «γενιά» που αναφέρεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:34;

Η λέξη «γενιά» πράγματι εμφανίζεται στην απόδοση και των δύο εδαφίων σε ορισμένες μεταφράσεις. Σύμφωνα με τη Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου, ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Εσείς όμως είστε εκλεκτή γενιά, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαός τον οποίο διάλεξε ο Θεός· ώστε να διακηρύξετε τους αίνους εκείνου που σας κάλεσε από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως». Επίσης, ο Ιησούς προείπε: «Αληθινά σας λέω, δεν θα παρέλθει αυτή η γενιά μέχρι να εκπληρωθούν όλα αυτά τα πράγματα».—1 Πέτρου 2:9· Ματθαίος 24:34.

Στο πρώτο εδάφιο, ο απόστολος Πέτρος χρησιμοποίησε τη λέξη γένος, ενώ στο κείμενο της δήλωσης του Ιησού βρίσκουμε τη λέξη γενεά. Αυτές οι δυο λέξεις μπορεί να φαίνονται όμοιες, και συνδέονται με κοινή ρίζα· ωστόσο, είναι διαφορετικές λέξεις και έχουν διαφορετικές σημασίες. Στη Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών—Με Υποσημειώσεις υπάρχει μια υποσημείωση στο εδάφιο 1 Πέτρου 2:9 η οποία αναφέρει ότι η λέξη γένος είναι διαφορετική από τη λέξη γενεά, όπως αυτή εμφανίζεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:34. Μια αντίστοιχη υποσημείωση υπάρχει στο εδάφιο Ματθαίος 24:34.

Στο εδάφιο 1 Πέτρου 2:9, ο Πέτρος εφάρμοσε την προφητεία που βρίσκεται στο εδάφιο Ησαΐας 61:6 στους χρισμένους Χριστιανούς οι οποίοι έχουν την ουράνια ελπίδα. Αυτοί παίρνονται από πολλά έθνη και φυλές, αλλά το φυσικό παρελθόν παραμερίζεται καθώς γίνονται μέρος του έθνους του πνευματικού Ισραήλ. (Ρωμαίους 10:12· Γαλάτες 3:28, 29· 6:16· Αποκάλυψη 5:9, 10) Ο Πέτρος έδειξε ότι αυτοί γίνονται, με πνευματική έννοια, μια ξεχωριστή ομάδα—«εκλεγμένο γένος, βασιλικό ιερατείο, άγιο έθνος, λαός για ειδική ιδιοκτησία».

Ωστόσο, στα λόγια του Ιησού που αναφέρονται στο εδάφιο Ματθαίος 24:34, Κείμενο, βρίσκουμε τη λέξη γενεά. Είναι ευρέως αναγνωρισμένο ότι ο Ιησούς δεν αναφερόταν σε κάποιο «γένος» ανθρώπων, αλλά στους ανθρώπους που ζούσαν σε μια συγκεκριμένη περίοδο χρόνου.

Πριν από εκατό χρόνια σχεδόν, ο Κάρολος Τ. Ρώσσελ, ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, το κατέστησε αυτό σαφές, γράφοντας: ‘Αν και οι λέξεις «γενιά» και «γένος» μπορεί να λεχθεί ότι προέρχονται από κοινή ρίζα ή αρχή, δεν είναι όμως ίδιες· μάλιστα, όσον αφορά τη Γραφική χρήση, οι δυο λέξεις είναι πολύ διαφορετικές. . . . Στις τρεις διαφορετικές καταγραφές αυτής της προφητείας αποδίδεται στον Κύριό μας η χρήση εντελώς διαφορετικής λέξης (γενεά) η οποία δεν σημαίνει γένος . . . Άλλες χρήσεις αυτής της λέξης του Κειμένου (γενεά) αποδεικνύουν ότι δεν χρησιμοποιείται με τη σημασία του γένους, αλλά σε σχέση με ανθρώπους που ζουν στον ίδιο καιρό’.—Η Μάχη του Αρμαγεδδώνος (Η Ημέρα της Εκδικήσεως), σελίδα 545.

Πιο πρόσφατα, το βιβλίο Εγχειρίδιο Σχετικά με το Ευαγγέλιο του Ματθαίου (A Handbook on the Gospel of Matthew, 1988), το οποίο απευθύνεται σε μεταφραστές της Αγίας Γραφής, ανέφερε: «[Η Νέα Διεθνής Μετάφραση (New International Version)] αποδίδει την έκφραση αυτή η γενιά κατά γράμμα αλλά προσθέτει μια υποσημείωση: ‘Ή γένος’. Επίσης, ένας λόγιος της Καινής Διαθήκης πιστεύει ότι ‘ο Ματθαίος δεν εννοεί μόνο την πρώτη γενιά μετά τον Ιησού αλλά όλες τις γενιές του Ιουδαϊσμού που τον απέρριψαν’. Ωστόσο, δεν υπάρχει γλωσσική απόδειξη που να επιβεβαιώνει οποιοδήποτε από αυτά τα συμπεράσματα, και αυτά πρέπει να αγνοηθούν ως προσπάθειες να αποφευχτεί η προφανής σημασία. Στο αρχικό τους πλαίσιο τα λόγια αφορούσαν αποκλειστικά τους συγχρόνους του Ιησού».

Όπως εξετάσαμε στις σελίδες 10 ως 15, ο Ιησούς καταδίκασε τη γενιά των Ιουδαίων του καιρού του, τους συγχρόνους του οι οποίοι τον απέρριψαν. (Λουκάς 9:41· 11:32· 17:25) Πολλές φορές χρησιμοποιούσε επίθετα όπως «πονηρή και μοιχαλίδα», «άπιστη και διεστραμμένη» και «μοιχαλίδα και αμαρτωλή», περιγράφοντας εκείνη τη γενιά. (Ματθαίος 12:39· 17:17· Μάρκος 8:38) Όταν ο Ιησούς χρησιμοποίησε τον όρο «γενιά» για τελευταία φορά, βρισκόταν στο Όρος των Ελαιών μαζί με τέσσερις αποστόλους. (Μάρκος 13:3) Εκείνοι οι άντρες, οι οποίοι δεν είχαν χριστεί ακόμη με πνεύμα ούτε ήταν μέρος μιας Χριστιανικής εκκλησίας, οπωσδήποτε δεν αποτελούσαν ούτε «γενιά» ούτε γένος ανθρώπων. Αλλά ήταν πολύ εξοικειωμένοι με τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούσε ο Ιησούς τον όρο «γενιά» αναφερόμενος στους συγχρόνους του. Επομένως, λογικά θα καταλάβαιναν τι είχε κατά νου όταν αναφέρθηκε σε «αυτή τη γενιά» για τελευταία φορά.* Ο απόστολος Πέτρος, ο οποίος ήταν παρών, πρότρεψε αργότερα τους Ιουδαίους: «Σωθείτε από αυτή την εξαχρειωμένη γενιά».—Πράξεις 2:40.

Αρκετές φορές έχουμε δημοσιεύσει αποδείξεις για το ότι πολλά πράγματα που προείπε ο Ιησούς σε αυτή την ίδια ομιλία (όπως οι πόλεμοι, οι σεισμοί και οι πείνες) εκπληρώθηκαν στην περίοδο που μεσολάβησε από τότε που είπε την προφητεία μέχρι την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. Πολλά, αλλά όχι όλα. Δεν υπάρχουν αποδείξεις, λόγου χάρη, για το ότι, αφότου οι Ρωμαίοι επιτέθηκαν στην Ιερουσαλήμ (66-70 Κ.Χ.), εμφανίστηκε «το σημείο του Γιου του ανθρώπου», κάνοντας ‘όλες τις φυλές της γης’ να χτυπούν τον εαυτό τους. (Ματθαίος 24:30) Συνεπώς, εκείνη η εκπλήρωση ανάμεσα στο 33 Κ.Χ. και στο 70 Κ.Χ. πρέπει να ήταν απλώς αρχική, όχι η πλήρης ή η μεγάλης κλίμακας εκπλήρωση στην οποία επίσης έστρεφε την προσοχή ο Ιησούς.

Στον πρόλογο της μετάφρασης που έκανε στο έργο του Ιώσηπου Ο Ιουδαϊκός Πόλεμος, ο Τζ. Α. Γουίλιαμσον γράφει: «Οι μαθητές, μας λέει ο Ματθαίος, είχαν υποβάλει [στον Ιησού] μια διπλή ερώτηση—σχετικά με την καταστροφή του Ναού και σχετικά με τη δική Του τελική έλευση—και Εκείνος τους έδωσε μια διπλή απάντηση, το πρώτο μέρος της οποίας προείπε με τον πιο παραστατικό τρόπο τα συμβάντα που προορίζονταν να περιγραφούν τόσο αναλυτικά από τον Ιώσηπο».

Ναι, στην αρχική εκπλήρωση, «αυτή η γενιά» προφανώς σήμαινε το ίδιο με αυτό που σήμαινε σε άλλες περιπτώσεις—τη γενιά των άπιστων Ιουδαίων που ζούσαν στον ίδιο καιρό. Εκείνη η «γενιά» δεν επρόκειτο να παρέλθει χωρίς να γευτεί αυτά που προείπε ο Ιησούς. Όπως σχολίασε ο Γουίλιαμσον, αυτό αποδείχτηκε αληθινό στις δεκαετίες που οδήγησαν στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ, όπως περιέγραψε ένας αυτόπτης ιστορικός, ο Ιώσηπος.

Στη δεύτερη, δηλαδή στη μεγαλύτερη εκπλήρωση, «αυτή η γενιά» λογικά θα ήταν επίσης οι άνθρωποι που ζούσαν στον ίδιο καιρό. Όπως αποδεικνύει το άρθρο που αρχίζει στη σελίδα 16, δεν χρειάζεται να συμπεράνουμε ότι ο Ιησούς αναφερόταν σε έναν καθορισμένο αριθμό ετών που αποτελούν μια «γενιά».

Απεναντίας, δύο βασικά πράγματα μπορούν να λεχθούν σχετικά με οποιονδήποτε χρόνο υποδηλώνεται από τη λέξη «γενιά». (1) Μια γενιά ανθρώπων δεν μπορεί να θεωρείται περίοδος με καθορισμένο αριθμό ετών, όπως συμβαίνει με χρονικούς προσδιορισμούς που σημαίνουν έναν ορισμένο αριθμό ετών (δεκαετία ή αιώνας). (2) Οι άνθρωποι μιας γενιάς ζουν για μια σχετικά σύντομη περίοδο, όχι για μια μακρά περίοδο.

Επομένως, όταν οι απόστολοι άκουσαν τον Ιησού να αναφέρεται σε «αυτή τη γενιά», τι θα σκέφτηκαν; Ενώ εμείς, με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων γνώσης, ξέρουμε ότι η καταστροφή της Ιερουσαλήμ με τη «μεγάλη θλίψη» ήρθε 37 χρόνια αργότερα, οι απόστολοι που άκουσαν τον Ιησού δεν μπορούσαν να το ξέρουν αυτό. Απεναντίας, η αναφορά που έκανε στη «γενιά» δεν θα τους μετέδιδε την εντύπωση μιας μακράς περιόδου, αλλά θα τους έφερνε στο νου τούς ανθρώπους που ζούσαν σε μια σχετικά περιορισμένη περίοδο χρόνου. Το ίδιο αληθεύει και στην περίπτωσή μας. Πόσο κατάλληλα, λοιπόν, είναι τα επόμενα λόγια του Ιησού: «Σχετικά με εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν γνωρίζει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Γιος, παρά μόνο ο Πατέρας. . . . Γι’ αυτό, να αποδειχτείτε και εσείς έτοιμοι, επειδή κάποια ώρα που δεν φαντάζεστε έρχεται ο Γιος του ανθρώπου».—Ματθαίος 24:36, 44.

[Υποσημειώσεις]