Ερωτήσεις από Αναγνώστες
Τι εννοούσε ο απόστολος Παύλος όταν είπε ότι ‘ξεχνούσε αυτά που βρίσκονταν πίσω και επεκτεινόταν σε αυτά που βρίσκονταν μπροστά’; (Φιλιππησίους 3:13) Μπορεί ένα άτομο να ξεχάσει εκούσια κάτι;
Όχι, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορούμε να σβήσουμε εκούσια κάποια ανάμνηση από τη διάνοιά μας. Το γεγονός είναι ότι ξεχνάμε πολλά που θα θέλαμε να θυμόμαστε και θυμόμαστε πολλά που θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε. Τι εννοούσε, λοιπόν, ο Παύλος όταν έγραψε τα λόγια του εδαφίου Φιλιππησίους 3:13; Τα συμφραζόμενα μας βοηθούν να καταλάβουμε.
Στο 3ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Φιλιππησίους, ο Παύλος περιγράφει ‘τη βάση που είχε για πεποίθηση στη σάρκα’. Αναφέρεται στο άψογο Ιουδαϊκό του παρελθόν και στο ζήλο του για το Νόμο—πράγματα που θα μπορούσαν να του έχουν δώσει πολλά πλεονεκτήματα στο έθνος Ισραήλ. (Φιλιππησίους 3:4-6· Πράξεις 22:3-5) Ωστόσο, έστρεψε τα νώτα του σε αυτά τα πλεονεκτήματα, απορρίπτοντάς τα ως ζημιά, σαν να λέγαμε. Γιατί; Επειδή είχε βρει κάτι καλύτερο—‘την υπερέχουσα αξία της γνώσης του Χριστού Ιησού’.—Φιλιππησίους 3:7, 8.
Ο κύριος στόχος του Παύλου δεν ήταν να φτάσει σε κάποια θέση σε αυτόν τον κόσμο, αλλά «στην πρωτύτερη ανάσταση από τους νεκρούς». (Φιλιππησίους 3:11, 12) Έτσι, γράφει: «Ξεχνώντας αυτά που βρίσκονται πίσω και επεκτεινόμενος σε αυτά που βρίσκονται μπροστά, επιδιώκω το στόχο για το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού μέσω του Χριστού Ιησού». (Φιλιππησίους 3:13, 14) Όταν ο Παύλος είπε ότι ‘ξεχνούσε αυτά που βρίσκονταν πίσω’, δεν εννοούσε ότι είχε κατά κάποιον τρόπο σβήσει από τη διάνοιά του ‘αυτά που βρίσκονταν πίσω’. Προφανώς εξακολουθούσε να τα θυμάται, εφόσον τα είχε μόλις απαριθμήσει. Εξάλλου, στο πρωτότυπο κείμενο, χρησιμοποιεί ένα ρηματικό τύπο που δείχνει μια πράξη εξελισσόμενη, όχι ολοκληρωμένη. Αυτός ο τύπος σημαίνει «ξεχνώντας», όχι «έχοντας ξεχάσει».
Η λέξη επιλανθανόμενος που χρησιμοποιείται στο Κείμενο έχει διαφορετικές νοηματικές αποχρώσεις, μία από τις οποίες είναι ότι «δεν ασχολούμαι» ή «παραμελώ». Σύμφωνα με το Ερμηνευτικό Λεξικό της Καινής Διαθήκης (Exegetical Dictionary of the New Testament, το οποίο συνέταξε ο Χορστ Μπαλς και ο Γκέρχαρντ Σνάιντερ), αυτό σημαίνει η λέξη «ξεχνώντας» στο εδάφιο Φιλιππησίους 3:13. Ο Παύλος δεν σκεφτόταν συνεχώς αυτά που είχε αφήσει. Είχε μάθει να τα θεωρεί πράγματα μικρής σημασίας. Αυτά ήταν «σκουπίδια» σε σύγκριση με την ουράνια ελπίδα.—Φιλιππησίους 3:8.
Πώς μπορούν να εφαρμοστούν τα λόγια του Παύλου σήμερα; Κάποιος Χριστιανός μπορεί, όπως ο Παύλος, να έχει κάνει θυσίες για να υπηρετεί τον Θεό. Μπορεί να έχει αφήσει μια προσοδοφόρα σταδιοδρομία για χάρη της ολοχρόνιας υπηρεσίας. Ή μπορεί να ανήκει σε κάποια πλούσια οικογένεια η οποία έχει σταματήσει να τον βοηθάει οικονομικά, επειδή αυτή η οικογένεια αποδοκιμάζει την αλήθεια. Τέτοιες θυσίες είναι αξιέπαινες, αλλά δεν πρέπει να έχει συνεχώς την προσοχή του στραμμένη σε αυτές. Ο Χριστιανός ‘ξεχνάει’ «αυτά που βρίσκονται πίσω», παύει να ασχολείται μαζί τους, ενόψει του ένδοξου μέλλοντος που τον περιμένει.—Λουκάς 9:62.
Η αρχή που βρίσκεται πίσω από τα λόγια του Παύλου μπορεί ίσως να εφαρμοστεί και με άλλον τρόπο. Τι θα πούμε για κάποιο Χριστιανό που αναμείχτηκε σε εσφαλμένη διαγωγή προτού μάθει για τον Θεό; (Κολοσσαείς 3:5-7) Ή υποθέστε ότι, αφού είχε ήδη γίνει Χριστιανός, διέπραξε κάποιο σοβαρό αμάρτημα και έλαβε διαπαιδαγώγηση από την εκκλησία. (2 Κορινθίους 7:8-13· Ιακώβου 5:15-20) Αν μετανόησε αληθινά και άλλαξε τις οδούς του, τότε έχει ‘καθαριστεί’. (1 Κορινθίους 6:9-11) Αυτό που συνέβη ανήκει στο παρελθόν. Ο ίδιος μπορεί κυριολεκτικά να μην ξεχάσει ποτέ τι έκανε—μάλιστα, θα ήταν σοφό να μάθει από αυτή την εμπειρία ώστε να μην επαναλάβει το αμάρτημα. Εντούτοις, ‘ξεχνάει’ με την έννοια ότι δεν επικρίνει συνεχώς τον εαυτό του. (Παράβαλε Ησαΐας 65:17.) Εφόσον έχει συγχωρηθεί με βάση τη θυσία του Ιησού, αγωνίζεται να αφήσει πίσω του το παρελθόν.
Στα εδάφια Φιλιππησίους 3:13, 14, ο Παύλος περιγράφει τον εαυτό του ως δρομέα σε έναν αγώνα, ο οποίος ‘επεκτείνεται’ για να φτάσει στο στόχο. Ο δρομέας κοιτάζει μπροστά, όχι πίσω. Παρόμοια, ο Χριστιανός πρέπει να κοιτάζει τις ευλογίες που βρίσκονται μπροστά, όχι αυτά που άφησε πίσω. Ο Παύλος λέει επίσης: «Αν από κάποια άποψη έχετε διαφορετική διανοητική προδιάθεση, ο Θεός θα σας αποκαλύψει την παραπάνω στάση». (Φιλιππησίους 3:15) Γι’ αυτό, να προσεύχεστε στον Θεό ώστε να σας βοηθήσει να καλλιεργείτε αυτή την άποψη. Να γεμίζετε τη διάνοιά σας με τις σκέψεις του Θεού όπως βρίσκονται αυτές στην Αγία Γραφή. (Φιλιππησίους 4:6-9) Να στοχάζεστε την αγάπη του Ιεχωβά για εσάς και τις ευλογίες που απολαμβάνετε χάρη σε αυτήν. (1 Ιωάννη 4:9, 10, 17-19) Τότε, μέσω του αγίου πνεύματος, ο Ιεχωβά θα σας βοηθήσει να μην ασχολείστε με αυτά που αφήσατε πίσω. Αντίθετα, όπως ο Παύλος, θα κοιτάζετε το ένδοξο μέλλον που βρίσκεται μπροστά.—Φιλιππησίους 3:17.