Τι Σημαίνει να Αγαπούμε τον Θεό;

ΠΡΙΝ από έξι χιλιάδες χρόνια περίπου, γεννήθηκε το πρώτο ανθρώπινο βρέφος. Μετά τη γέννησή του, η μητέρα του, η Εύα, είπε: ‘Απέκτησα άνθρωπον δια του Ιεχωβά’. (Γένεσις 4:1) Η δήλωσή της φανερώνει ότι, μολονότι είχαν ήδη καταδικαστεί σε θάνατο για το στασιασμό τους, η Εύα και ο σύζυγός της, ο Αδάμ, εξακολουθούσαν να αναγνωρίζουν τη Θειότητα του Ιεχωβά. Αργότερα απέκτησαν δεύτερο γιο. Τα αγόρια ονομάστηκαν Κάιν και Άβελ.

Καθώς μεγάλωναν οι γιοι, αναμφίβολα μάθαιναν πολλά για την αγάπη του Ιεχωβά παρατηρώντας απλά και μόνο τη δημιουργία του. Απολάμβαναν τα όμορφα χρώματα της φύσης και την ποικιλία των ζώων και των φυτών. Ο Θεός τούς παρείχε όχι μόνο ζωή αλλά και την ικανότητα να βρίσκουν απόλαυση στη ζωή.

Αυτοί έμαθαν ότι οι γονείς τους είχαν δημιουργηθεί τέλειοι και ότι ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά ήταν να ζουν για πάντα οι άνθρωποι. Ο Αδάμ και η Εύα πιθανώς να τους περιέγραψαν τον όμορφο κήπο της Εδέμ, και πρέπει να τους έδωσαν κάποια εξήγηση όσον αφορά το γιατί εκδιώχτηκαν από εκείνο το παραδεισιακό σπίτι. Ο Κάιν και ο Άβελ ίσως να γνώριζαν επίσης τη θεϊκή προφητεία που καταγράφεται στο εδάφιο Γένεσις 3:15. Μέσω εκείνης της προφητείας, ο Ιεχωβά εξέφρασε το σκοπό που είχε να τακτοποιήσει τα πράγματα στον κατάλληλο καιρό προς όφελος εκείνων που τον αγαπούν και αποδεικνύονται όσιοι σε αυτόν.

Τα όσα μάθαιναν σχετικά με τον Ιεχωβά και τις ιδιότητές του θα πρέπει να δημιούργησαν στον Κάιν και στον Άβελ την επιθυμία να έχουν την εύνοια του Θεού. Έτσι, πλησίασαν τον Ιεχωβά παρουσιάζοντας προσφορές σε αυτόν. Η Γραφική αφήγηση αναφέρει: ‘Μεθ’ ημέρας προσέφερεν ο Κάιν από των καρπών της γης προσφοράν προς τον Ιεχωβά. Και ο Άβελ προσέφερε και αυτός από των πρωτοτόκων των προβάτων αυτού, και από των στεάτων αυτών’.—Γένεσις 4:3, 4.

Η επιθυμία τους για την εύνοια του Θεού έθεσε το θεμέλιο για μια σχέση μαζί του. Ο Κάιν τελικά στασίασε εναντίον του Θεού, ενώ ο Άβελ συνέχισε να υποκινείται από γνήσια αγάπη για τον Θεό. Ο Άβελ ποτέ δεν θα είχε αναπτύξει αυτή τη σχέση με τον Θεό αν δεν είχε αποκτήσει πρώτα γνώση γύρω από την προσωπικότητα και τους σκοπούς του Ιεχωβά.

Και εσείς επίσης μπορείτε να γνωρίσετε τον Ιεχωβά. Για παράδειγμα, από την Αγία Γραφή μπορείτε να μάθετε ότι ο Θεός είναι πραγματικό πρόσωπο, όχι απλώς μια άψυχη δύναμη που δημιουργεί διάφορα πράγματα στην τύχη. (Παράβαλε Ιωάννης 7:28· Εβραίους 9:24· Αποκάλυψη 4:11.) Η Αγία Γραφή διδάσκει επίσης ότι ο Ιεχωβά είναι «Θεός, οικτίρμων και ελεήμων, μακρόθυμος και πολυέλεος, και αληθινός».—Έξοδος 34:6.

«Η Υποταγή Είναι Καλητέρα Παρά την Θυσίαν»

Όπως κατέδειξε η αφήγηση σχετικά με τον Κάιν και τον Άβελ, το να έχει κάποιος γνώση για τον Θεό καθώς και επιθυμία για στενή σχέση μαζί του δεν είναι αρκετό. Είναι γεγονός ότι και τα δύο αδέλφια πλησίασαν τον Θεό με προσφορές. Ωστόσο, ο Ιεχωβά «επέβλεψε με ευμένειαν . . . επί τον Άβελ και επί την προσφοράν αυτού· επί δε τον Κάιν και επί την προσφοράν αυτού δεν επέβλεψε. Και ηγανάκτησεν ο Κάιν σφόδρα, και εκατηφίασε το πρόσωπον αυτού».—Γένεσις 4:3-5.

Γιατί απέρριψε ο Ιεχωβά τη θυσία του Κάιν; Μήπως υπήρχε κάτι το εσφαλμένο στην ποιότητα της προσφοράς του; Μήπως δυσαρεστήθηκε ο Ιεχωβά επειδή πρόσφερε ο Κάιν τους ‘καρπούς της γης’ και όχι θυσία ζώου; Όχι κατ’ ανάγκην. Αργότερα, ο Θεός δέχτηκε ευχαρίστως προσφορές από σιτηρά και άλλους καρπούς της γης που πρόσφεραν πολλοί από τους λάτρεις του. (Λευιτικόν 2:1-16) Προφανώς, λοιπόν, υπήρχε κάτι το εσφαλμένο στην καρδιά του Κάιν. Ο Ιεχωβά μπορούσε να διαβάσει την καρδιά του Κάιν και τον προειδοποίησε: «Δια τι ηγανάκτησας; και δια τι εκατηφίασε το πρόσωπόν σου; αν συ πράττης καλώς, δεν θέλεις είσθαι ευπρόσδεκτος; και εάν δεν πράττης καλώς, εις την θύραν κείται η αμαρτία. Αλλ’ εις σε θέλει είσθαι η επιθυμία αυτού [η αμαρτία κάθεται συσπειρωμένη στην είσοδο, και εσένα λαχταράει, ΜΝΚ]».—Γένεσις 4:6, 7.

Η γνήσια αγάπη για τον Θεό σημαίνει περισσότερα από το να προσφέρουμε απλώς θυσίες. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Ιεχωβά ενθάρρυνε τον Κάιν να ‘πράττη καλώς’. Ο Θεός επιθυμούσε υπακοή. Αυτή η υπακοή στον Θεό θα είχε βοηθήσει τον Κάιν να θέσει καλό θεμέλιο για μια σχέση με τον Δημιουργό η οποία να βασίζεται στην αγάπη. Η Αγία Γραφή τονίζει την αξία της υπακοής με τα εξής λόγια: ‘Μήπως ο Ιεχωβά αρέσκεται εις τα ολοκαυτώματα και εις τας θυσίας, καθώς εις το να υπακούωμεν της φωνής του Ιεχωβά; ιδού, η υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν· η υπακοή, παρά το πάχος των κριών’.—1 Σαμουήλ 15:22.

Αυτή η άποψη επικυρώθηκε αργότερα με τα λόγια του εδαφίου 1 Ιωάννη 5:3: «Αυτό σημαίνει η αγάπη του Θεού, να τηρούμε τις εντολές του· και εντούτοις οι εντολές του δεν είναι βαριές». Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να δείξουμε την αγάπη μας για τον Ιεχωβά από το να υποταχθούμε στην εξουσία του. Αυτό σημαίνει υποταγή στον κώδικα της Αγίας Γραφής περί ηθικής. (1 Κορινθίους 6:9, 10) Σημαίνει αγάπη για ό,τι είναι καλό και μίσος για ό,τι είναι κακό.—Ψαλμός 97:10· 101:3· Παροιμίαι 8:13.

Μια σπουδαία εκδήλωση της αγάπης μας για τον Θεό είναι η αγάπη μας για τον πλησίον. Η Αγία Γραφή μάς λέει: «Αν κανείς πει: ‘Αγαπώ τον Θεό’, και εντούτοις μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης. Διότι αυτός που δεν αγαπάει τον αδελφό του, τον οποίο έχει δει, δεν μπορεί να αγαπάει τον Θεό, τον οποίο δεν έχει δει».—1 Ιωάννη 4:20.

Η Στενή Σχέση με τον Θεό Είναι Εφικτή

Μερικοί μπορεί να πουν: ‘Λατρεύω τον Ιεχωβά. Υπακούω στους νόμους του. Συμπεριφέρομαι δίκαια στο συνάνθρωπό μου. Όλα αυτά τα πράττω. Αλλά δεν αισθάνομαι πραγματικά κοντά στον Θεό. Δεν νιώθω ισχυρή αγάπη για εκείνον, και αυτό με κάνει να νιώθω ένοχος’. Μερικοί ίσως νομίζουν ότι δεν είναι άξιοι να αποκτήσουν μια τόσο στενή σχέση με τον Ιεχωβά.

Έπειτα από σχεδόν 37 χρόνια αφοσιωμένης υπηρεσίας στον Ιεχωβά, ένας Χριστιανός έγραψε: «Πολλές φορές στη ζωή μου αισθάνθηκα ότι απέδιδα μάλλον τυπική λατρεία στον Ιεχωβά, ότι ίσως δεν το έκανα από την καρδιά μου. Αλλά γνώριζα ότι ήταν σωστό να υπηρετώ τον Ιεχωβά, και δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να σταματήσει. Κάθε φορά όμως που διάβαζα για κάποιο άτομο το οποίο έλεγε ότι ‘η καρδιά του ξεχείλιζε από αγάπη για τον Ιεχωβά’, αναρωτιόμουν: ‘Τι συμβαίνει με εμένα; Εγώ ποτέ δεν ένιωσα έτσι’». Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε στενή σχέση με τον Θεό;

Όταν αγαπάτε κάποιον πραγματικά, τον σκέφτεστε συχνά. Έχετε ισχυρή επιθυμία να είστε κοντά του επειδή ενδιαφέρεστε για αυτόν. Όσο περισσότερο τον βλέπετε, του μιλάτε και τον σκέφτεστε, τόσο περισσότερο μεγαλώνει η αγάπη σας για εκείνον. Αυτή η αρχή εφαρμόζεται επίσης καθώς καλλιεργείτε αγάπη για τον Θεό.

Στο εδάφιο Ψαλμός 77:12, ο θεόπνευστος συγγραφέας αναφέρει: «Θέλω μελετά εις [Θα στοχάζομαι γύρω από, ΜΝΚ] πάντα τα έργα σου, και περί των πράξεών σου θέλω διαλογίζεσθαι». Ο στοχασμός είναι ουσιώδης στην καλλιέργεια αγάπης για τον Θεό. Αυτό αληθεύει ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη ότι Εκείνος είναι αόρατος. Αλλά όσο περισσότερο σκέφτεστε γύρω από αυτόν, τόσο πιο πραγματικός γίνεται για εσάς. Μόνο τότε μπορείτε να αναπτύξετε εγκάρδια σχέση μαζί του η οποία να βασίζεται στην αγάπη—επειδή είναι πραγματικός για εσάς.

Η διάθεση που θα έχετε για να κάνετε τακτικά σκέψεις γύρω από τις οδούς και την πολιτεία του Ιεχωβά θα εξαρτάται από το πόσο συχνά τον ακούτε. Μπορείτε να τον ακούτε μέσω τακτικής ανάγνωσης και μελέτης του Λόγου του, της Αγίας Γραφής. Ο ψαλμωδός λέει ότι ευτυχισμένος άνθρωπος είναι εκείνος που βρίσκει ‘ευχαρίστηση στο νόμο του Ιεχωβά και διαβάζει το νόμο του χαμηλόφωνα ημέρα και νύχτα’.—Ψαλμός 1:1, 2, ΜΝΚ.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η προσευχή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μας προτρέπει επανειλημμένα η Αγία Γραφή να προσευχόμαστε—«σε κάθε περίπτωση», ‘αφιερώνοντας χρόνο για προσευχή’, ‘εγκαρτερώντας στην προσευχή’ και ‘προσευχόμενοι ακατάπαυστα’. (Εφεσίους 6:18· 1 Κορινθίους 7:5· Ρωμαίους 12:12· 1 Θεσσαλονικείς 5:17) Οι ακατάπαυστες προσευχές μας στον Ιεχωβά θα μας κάνουν αγαπητούς σε αυτόν, και η διαβεβαίωση ότι ακούει θα μας ελκύσει κοντά του. Αυτό το επιβεβαίωσε ο ψαλμωδός όταν δήλωσε: ‘Χαίρω ότι ο Ιεχωβά εισήκουσε της φωνής μου, των δεήσεών μου· ότι έκλινε το ωτίον αυτού προς εμέ· και ενόσω ζω, θέλω επικαλείσθαι αυτόν’.—Ψαλμός 116:1, 2.

Μιμούμενοι τον Θεό της Αγάπης

Ο Ιεχωβά είναι καλός προς εμάς. Ως ο Δημιουργός του σύμπαντος, ασφαλώς έχει να σκεφτεί και να φροντίσει πολλά ζητήματα. Εντούτοις, η Αγία Γραφή μάς λέει ότι, παρ’ όλο που αυτός είναι τόσο μεγαλειώδης, ενδιαφέρεται για την ανθρώπινη δημιουργία του. Μας αγαπάει. (1 Πέτρου 5:6, 7) Ο ψαλμωδός το επιβεβαιώνει αυτό με τα λόγια του: ‘Ιεχωβά ο Κύριος ημών, πόσον είναι θαυμαστόν το όνομά σου εν πάση τη γη· όστις έθεσας την δόξαν σου υπεράνω των ουρανών. Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργον των δακτύλων σου, την σελήνην και τους αστέρας, τα οποία συ εθεμελίωσας, τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν; Ή ο υιός του ανθρώπου, ώστε να επισκέπτησαι αυτόν [να τον φροντίζεις, ΜΝΚ];’—Ψαλμός 8:1, 3, 4.

Με ποιον τρόπο θυμάται ο Ιεχωβά το θνητό άνθρωπο; Η Αγία Γραφή απαντάει: «Από αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού στην περίπτωσή μας, επειδή ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο για να κερδίσουμε εμείς ζωή μέσω αυτού. Η αγάπη συνίσταται σε αυτό: Όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλά ότι εκείνος αγάπησε εμάς και απέστειλε τον Γιο του ως εξιλεωτική θυσία για τις αμαρτίες μας».—1 Ιωάννη 4:9, 10.

Με ποιον τρόπο είναι αυτή η εξιλεωτική θυσία η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης του Θεού; Ας εξετάσουμε τι συνέβη στον κήπο της Εδέμ. Ο Αδάμ και η Εύα έπρεπε να αποφασίσουν αν θα υποτάσσονταν στο νόμο του Ιεχωβά με την προοπτική της τέλειας ζωής για πάντα ή αν θα στασίαζαν εναντίον του Ιεχωβά με επακόλουθο το θάνατο. Επέλεξαν να στασιάσουν. (Γένεσις 3:1-6) Ενεργώντας έτσι, καταδίκασαν επίσης όλη την ανθρωπότητα σε θάνατο. (Ρωμαίους 5:12) Δείχνοντας αλαζονεία, μας στέρησαν την ευκαιρία να αποφασίσουμε μόνοι μας. Κανένας από εμάς δεν μπόρεσε να πάρει θέση σε αυτό το ζήτημα.

Ωστόσο, ο Ιεχωβά στοργικά θυμόταν το θνητό άνθρωπο, αναγνωρίζοντας την άσχημη κατάστασή του. Μέσω του θυσιαστικού θανάτου του Γιου Του, του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά πρόσφερε τη νομική βάση ώστε να επιλέξει ο καθένας μόνος του τη ζωή ή το θάνατο, την υπακοή ή το στασιασμό. (Ιωάννης 3:16) Είναι σαν να έδωσε ο Ιεχωβά στον καθένα μας τη δυνατότητα να κριθεί προσωπικά—μια ευκαιρία να επιστρέψουμε στην Εδέμ, σαν να λέγαμε, και να πάρουμε τη δική μας απόφαση. Αυτή είναι η μεγαλύτερη εκδήλωση αγάπης που έλαβε χώρα ποτέ.

Φανταστείτε τον πόνο που υπέμεινε ο Ιεχωβά καθώς έβλεπε τον πρωτότοκό του να υφίσταται προσβολές και βασανιστήρια και να τον κρεμούν στο ξύλο σαν εγκληματία. Ο Θεός τα υπέμεινε αυτά για εμάς. Το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως ο Ιεχωβά έλαβε την πρωτοβουλία να μας αγαπήσει πρώτος θα πρέπει, ως αποτέλεσμα, να μας υποκινεί να τον αγαπούμε και να μας ωθεί να τον αναζητούμε. (Ιακώβου 1:17· 1 Ιωάννη 4:19) Η Αγία Γραφή μάς προσκαλεί να ‘ζητούμε τον Ιεχωβά και την δύναμιν αυτού· να εκζητούμε το πρόσωπον αυτού διαπαντός. Να μνημονεύουμε τα θαυμάσια αυτού τα οποία έκαμε· τα τεράστια αυτού και τας κρίσεις του στόματος αυτού’.—Ψαλμός 105:4, 5.

Το να προσκολλούμαστε στον Θεό καθώς και να έχουμε μια σχέση μαζί του η οποία να βασίζεται στην αγάπη, να είμαστε φίλοι του, δεν είναι εξωπραγματικό. Είναι κάτι το εφικτό. Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε να εξομοιώσουμε πλήρως την αγάπη μας για τον Θεό με τις ανθρώπινες σχέσεις. Η αγάπη που νιώθουμε για το σύντροφό μας, τους γονείς, τα αδέλφια, τα παιδιά ή τους φίλους μας είναι διαφορετική από την αγάπη που έχουμε για τον Θεό. (Ματθαίος 10:37· 19:29) Η αγάπη για τον Ιεχωβά περιλαμβάνει την αφοσίωση, τη λατρεία και την ανεπιφύλακτη αφιέρωσή μας σε αυτόν. (Δευτερονόμιον 4:24, ΜΝΚ) Καμιά άλλη σχέση δεν έχει τέτοιες προεκτάσεις. Ωστόσο, μπορούμε να αναπτύξουμε ισχυρά και βαθιά συναισθήματα για τον Θεό με ευλαβικό τρόπο, με δέος.—Ψαλμός 89:7, ΜΝΚ.

Αν και ατελείς, έχετε τη δυνατότητα, όπως ο Κάιν και ο Άβελ, να αγαπήσετε τον Δημιουργό σας. Ο Κάιν έκανε την επιλογή του, ενώθηκε με τον Σατανά, και έγινε ο πρώτος ανθρώπινος φονιάς. (1 Ιωάννη 3:12) Σε αντίθεση, ο Ιεχωβά θα θυμηθεί τον Άβελ ως άντρα πίστης και δικαιοσύνης και θα τον ανταμείψει με ζωή στον ερχόμενο Παράδεισο.—Εβραίους 11:4.

Και εσείς επίσης έχετε δυνατότητα εκλογής. Με τη βοήθεια του πνεύματος του Θεού καθώς και του Λόγου Του, μπορείτε πράγματι να αγαπήσετε τον Θεό ‘εξ όλης της καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας και εξ όλης της δυνάμεώς σας’. (Δευτερονόμιον 6:5) Ο Ιεχωβά, με τη σειρά του, θα συνεχίσει να σας αγαπάει, διότι είναι «μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα».—Εβραίους 11:6.

[Εικόνα στη σελίδα 7]

Η θυσία του Άβελ έγινε δεκτή από τον Θεό