Πώς Βλέπει ο Θεός τη Λατρεία του Χριστιανικού Κόσμου;

«ΔΕΝ θα μπει στη βασιλεία των ουρανών ο καθένας που μου λέει ‘Κύριε, Κύριε’», είπε ο Ιησούς Χριστός, «αλλά εκείνος ο οποίος κάνει το θέλημα του Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς. Πολλοί θα μου πουν εκείνη την ημέρα: ‘Κύριε, Κύριε, δεν . . . εκτελέσαμε πολλά δυναμικά έργα στο όνομά σου;’ Και όμως τότε θα ομολογήσω σε αυτούς: Ποτέ δεν σας γνώρισα! Φύγετε από εμένα, εργάτες της ανομίας».—Ματθαίος 7:21-23.

Μέσω του ιερού Λόγου του, της Αγίας Γραφής, ο Θεός έχει διασαφηνίσει το θέλημά του. Κάνουν οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου το θέλημα του Θεού; Ή είναι «εργάτες της ανομίας», σύμφωνα με τα λόγια του Ιησού;

Αιματοχυσία

Την τελευταία νύχτα πριν από το θάνατο του Κυρίου του, ο Πέτρος παραλίγο να εμπλακεί σε ένοπλη σύγκρουση με τη μονάδα των στρατιωτών που στάλθηκαν για να συλλάβουν τον Ιησού. (Ιωάννης 18:3, 10) Ο Ιησούς όμως αποκατέστησε την ηρεμία και προειδοποίησε τον Πέτρο: «Όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν με σπαθί». (Ματθαίος 26:52) Αυτή η σαφής προειδοποίηση επαναλαμβάνεται στο εδάφιο Αποκάλυψη 13:10. Έχουν δώσει προσοχή οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου; Ή μήπως φέρουν και αυτές ευθύνη για τους πολέμους που συνεχίζονται σε διάφορα μέρη της γης;

Στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, εκατοντάδες χιλιάδες Σέρβοι και Κροάτες φονεύτηκαν στο όνομα της θρησκείας. «Στην Κροατία», αναφέρει Η Νέα Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (The New Encyclopædia Britannica), «το τοπικό φασιστικό καθεστώς επέβαλε μια τακτική ‘φυλετικού εξαγνισμού’, ξεπερνώντας ακόμη και τις ναζιστικές μεθόδους. . . . Διακήρυξαν ότι ένα τρίτο του σερβικού πληθυσμού θα εκτοπιζόταν, ένα τρίτο θα μεταστρεφόταν στο Ρωμαιοκαθολικισμό και ένα τρίτο θα εξαλειφόταν. . . . Η μερική σύμπραξη του Καθολικού κλήρου σε αυτές τις μεθόδους έθεσε σε σοβαρή δοκιμασία τις σχέσεις εκκλησίας-κράτους μεταπολεμικά». Αναρίθμητοι άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεταστραφούν στον Καθολικισμό γιατί αλλιώς θα πέθαιναν· χιλιάδες άλλοι δεν είχαν καν επιλογή. Ολόκληρα χωριά—άντρες, γυναίκες και παιδιά—οδηγήθηκαν δια της βίας μέσα στις Ορθόδοξες εκκλησίες τους και θανατώθηκαν. Τι θα λεχθεί για τον αντίπαλο στρατό των κομμουνιστών; Είχε και αυτός την υποστήριξη της θρησκείας;

«Μερικοί ιερείς συμμετείχαν στον πόλεμο στο πλευρό των επαναστατικών δυνάμεων», αναφέρει το βιβλίο Ιστορία της Γιουγκοσλαβίας (History of Yugoslavia). «Στο στρατό των παρτιζάνων περιλαμβάνονταν μάλιστα ιερείς από τις εκκλησίες τόσο των Σέρβων Ορθοδόξων όσο και των Ρωμαιοκαθολικών», δηλώνει το βιβλίο Η Γιουγκοσλαβία και ο Νέος Κομμουνισμός (Yugoslavia and the New Communism). Οι θρησκευτικές διαφορές εξακολουθούν να φουντώνουν τις φλόγες του πολέμου στα Βαλκάνια.

Τι θα πούμε δε για τη Ρουάντα; Ο γενικός γραμματέας του Καθολικού Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, ο Ίαν Λίντεν, παραδέχτηκε τα εξής στο περιοδικό Δε Μανθ (The Month): «Έρευνες που διεξήγαγε η οργάνωση Αφρικανικά Δικαιώματα στο Λονδίνο αποκαλύπτουν ένα ή δύο παραδείγματα ντόπιων ηγετών της Καθολικής, της Αγγλικανικής και της Βαπτιστικής Εκκλησίας, οι οποίοι ενέχονται είτε μέσω αμέλειας είτε μέσω συνεργίας σε φόνους που διέπραξαν στρατιώτες. . . . Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία για το ότι ένας σημαντικός αριθμός εξεχόντων Χριστιανών στις ενορίες αναμείχτηκαν στους σκοτωμούς». Δυστυχώς, οι μάχες ανάμεσα στους αποκαλούμενους Χριστιανούς συνεχίζουν να πλήττουν την κεντρική Αφρική.

Πορνεία και Μοιχεία

Σύμφωνα με το Λόγο του Θεού, το μόνο πλαίσιο μέσα στο οποίο οι σεξουαλικές σχέσεις είναι ‘άξιες τιμής’ είναι ο δεσμός του γάμου. «Ο γάμος ας είναι άξιος τιμής μεταξύ όλων», δηλώνει η Αγία Γραφή, «και το συζυγικό κρεβάτι ας είναι αμόλυντο, γιατί ο Θεός θα κρίνει τους πόρνους και τους μοιχούς». (Εβραίους 13:4) Υπερασπίζονται οι εκκλησιαστικοί ηγέτες αυτή τη διδασκαλία του Θεού;

Το 1989, η Αγγλικανική Εκκλησία στην Αυστραλία εξέδωσε ένα επίσημο έγγραφο με θέμα τη σεξουαλική συμπεριφορά, το οποίο έλεγε ότι το προγαμιαίο σεξ δεν είναι εσφαλμένο αν υπάρχει αμοιβαία και πλήρης δέσμευση στο ζευγάρι. Πιο πρόσφατα, ο ηγέτης της Αγγλικανικής Εκκλησίας στη Σκωτία δήλωσε: «Η Εκκλησία δεν θα πρέπει να καταδικάζει τους ερωτικούς δεσμούς ως κάτι το αμαρτωλό και εσφαλμένο. Η Εκκλησία πρέπει να αποδεχτεί το γεγονός ότι η μοιχεία είναι θέμα γενετικής».

Στη Νότια Αφρική μερικοί κληρικοί έχουν μιλήσει ανοιχτά υπέρ της ομοφυλοφιλίας. Λόγου χάρη, το 1990 το νοτιοαφρικανικό περιοδικό Γιου (You) παρέθεσε τα λόγια ενός εξέχοντα Αγγλικανού διακόνου: «Η Γραφή δεν είναι αιωνίως δεσμευτική. . . . Πιστεύω ότι θα υπάρξουν αλλαγές στη στάση και στην τακτική της εκκλησίας απέναντι στους ομοφυλοφίλους».—Αντιπαράβαλε Ρωμαίους 1:26, 27.

Σύμφωνα με το Βιβλίο Έτους της Μπριτάνικα 1994 (1994 Britannica Book of the Year), η σεξουαλική συμπεριφορά αποτελεί μείζον θέμα στις αμερικανικές εκκλησίες, ιδιαίτερα δε ζητήματα όπως είναι «η χειροτονία δεδηλωμένων ομοφυλοφίλων και λεσβιών ως διακόνων, η κατανόηση της θρησκείας γύρω από τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, η ευλογία του ‘ομοφυλοφιλικού γάμου’ και η νομιμοποίηση ή η καταδίκη τρόπων ζωής που συνδέονται με την ομοφυλοφιλία». Τα περισσότερα από τα κύρια θρησκεύματα ανέχονται διάφορους κληρικούς που διεξάγουν σταυροφορίες για μεγαλύτερη σεξουαλική ελευθερία. Σύμφωνα με το Βιβλίο Έτους της Μπριτάνικα 1995 (1995 Britannica Book of the Year), 55 Επισκοπελιανοί επίσκοποι υπέγραψαν μια διακήρυξη «στην οποία επιβεβαιώνουν ότι αποδέχονται τη χειροτονία των ομοφυλοφίλων καθώς και τις συνήθειές τους».

Μερικοί κληρικοί επιχειρηματολογούν υπέρ της ομοφυλοφιλίας, ισχυριζόμενοι ότι ο Ιησούς ποτέ δεν την κατήγγειλε. Αλλά αληθεύει αυτό; Ο Ιησούς Χριστός διακήρυξε ότι ο Λόγος του Θεού είναι αλήθεια. (Ιωάννης 17:17) Αυτό σημαίνει ότι ασπαζόταν την άποψη που είχε ο Θεός για την ομοφυλοφιλία όπως περιγράφεται στο εδάφιο Λευιτικόν 18:22, το οποίο αναφέρει: «Μετά άρρενος δεν θέλεις συνουσιασθή, ως μετά γυναικός· είναι βδέλυγμα». Επιπλέον, ο Ιησούς κατέταξε την πορνεία και τη μοιχεία ανάμεσα στα «πονηρά πράγματα [που] βγαίνουν από μέσα και μολύνουν τον άνθρωπο». (Μάρκος 7:21-23) Η λέξη πορνεία έχει ευρύτερη έννοια από τη λέξη μοιχεία. Περιγράφει όλα τα είδη σεξουαλικών σχέσεων έξω από τα πλαίσια του νόμιμου γάμου, περιλαμβανομένης και της ομοφυλοφιλίας. (Ιούδα 7) Επίσης, ο Ιησούς Χριστός προειδοποίησε τους ακολούθους του να μην ανέχονται οποιονδήποτε δήθεν Χριστιανό δάσκαλο ο οποίος ελαχιστοποιεί τη σοβαρότητα της πορνείας.—Αποκάλυψη 1:1· 2:14, 20.

Όταν οι θρησκευτικοί ηγέτες κάνουν σταυροφορίες για τη χειροτονία ομοφυλοφίλων ή λεσβιών, τι επίδραση έχει αυτό στα μέλη των εκκλησιών τους, ιδιαίτερα δε στα νεαρά άτομα; Δεν προσφέρει ένα κίνητρο για να πειραματιστούν με το σεξ έξω από το γάμο; Αντίθετα, ο Λόγος του Θεού προτρέπει τους Χριστιανούς να ‘φεύγουν από την πορνεία’. (1 Κορινθίους 6:18) Αν κάποιος ομόπιστος πέσει σε αυτό το αμάρτημα, τότε προσφέρεται στοργική βοήθεια με σκοπό να αποκατασταθεί το άτομο στην εύνοια του Θεού. (Ιακώβου 5:16, 19, 20) Τι συμβαίνει όταν απορρίπτεται αυτή η βοήθεια; Η Αγία Γραφή δηλώνει ότι, αν δεν μετανοήσουν αυτά τα άτομα, ‘δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού’.—1 Κορινθίους 6:9, 10.

«Απαγορεύουν το Γάμο»

Εξαιτίας της «επικράτησης της πορνείας», η Αγία Γραφή λέει ότι «είναι καλύτερο να παντρεύεται κάποιος παρά να ανάβει από το πάθος». (1 Κορινθίους 7:2, 9) Αντίθετα προς τη σοφή αυτή συμβουλή, πολλοί κληρικοί απαιτείται να παραμένουν άγαμοι. «Ο όρκος της αγαμίας δεν καταπατείται», εξηγεί ο Νίνο Λο Μπέλο στο βιβλίο του Τα Έγγραφα του Βατικανού (The Vatican Papers), «αν κάποιος ιερέας, μοναχός ή μοναχή αναμειχτεί σε σεξουαλικές σχέσεις. . . . Μπορεί να λάβει συγχώρηση για τις σεξουαλικές σχέσεις αν μιλήσει έντιμα για αυτό στο εξομολογητήριο, ενώ, αντίθετα, ο γάμος οποιουδήποτε ιερέα απλούστατα δεν αναγνωρίζεται από την Εκκλησία». Είναι καλή ή κακή η καρποφορία αυτής της διδασκαλίας;—Ματθαίος 7:15-19.

Αναμφισβήτητα, πολλοί ιερείς διάγουν ηθικά αγνή ζωή, μολονότι ένας μεγάλος αριθμός δεν ζει έτσι. Σύμφωνα με το Βιβλίο Έτους της Μπριτάνικα 1992 (1992 Britannica Book of the Year), «καταγγέλθηκε ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία πλήρωσε το ποσό των 300 εκατομμυρίων δολαρίων [περ. 70 δισ. δρχ.] για το διακανονισμό υποθέσεων που αφορούσαν σεξουαλική κακοποίηση από μέρους κληρικών». Αργότερα, στην έκδοση του 1994 αναφέρθηκαν τα εξής: «Ο θάνατος ορισμένων κληρικών από AIDS αποκάλυψε την ύπαρξη ομοφυλόφιλων ιερέων, και οδήγησε στη διαπίστωση ότι ένας ασυνήθιστος αριθμός . . . ομοφυλοφίλων έλκονταν στο ιερατείο». Δεν είναι άξιο απορίας το ότι η Αγία Γραφή δηλώνει πως η ‘απαγόρευση του γάμου’ είναι ‘διδασκαλία δαιμόνων’. (1 Τιμόθεο 4:1-3) «Κατά την άποψη μερικών ιστορικών», γράφει ο Πίτερ ντε Ρόζα στο βιβλίο του Αντιπρόσωποι του Χριστού (Vicars of Christ), «[η αγαμία των ιερέων] πιθανώς έχει βλάψει τις ηθικές αξίες περισσότερο από ό,τι οποιοσδήποτε άλλος θεσμός στη Δύση, περιλαμβανομένης και της πορνείας. . . . Στις περισσότερες περιπτώσεις, κηλιδώνει το όνομα της Χριστιανοσύνης. . . . Η υποχρεωτική αγαμία οδηγούσε ανέκαθεν σε υποκρισία στις τάξεις του κλήρου. . . . Ο ιερέας μπορεί να αμαρτήσει χίλιες φορές, αλλά το κανονικό δίκαιο του απαγορεύει να παντρευτεί έστω και μία φορά».

Έχοντας εξετάσει την άποψη του Θεού για τη λατρεία του Βάαλ, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς Αυτός πρέπει να βλέπει τις διαιρεμένες εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου. Το τελευταίο βιβλίο της Αγίας Γραφής ταξινομεί όλες τις μορφές ψεύτικης λατρείας υπό το όνομα «Βαβυλώνα η Μεγάλη, η μητέρα των πορνών και των αηδιαστικών πραγμάτων της γης». «Σε αυτήν», προσθέτει η Αγία Γραφή, «βρέθηκε το αίμα προφητών και αγίων και όλων εκείνων που σφάχτηκαν στη γη».—Αποκάλυψη 17:5· 18:24.

Έτσι, ο Θεός προτρέπει όλους όσους επιθυμούν να είναι αληθινοί λάτρεις του: «Βγείτε από αυτήν, λαέ μου, αν δεν θέλετε να συμμετάσχετε με αυτήν στις αμαρτίες της, και αν δεν θέλετε να λάβετε από τις πληγές της. . . . Θα έρθουν σε μία ημέρα οι πληγές της, θάνατος και πένθος και πείνα, και θα καεί εντελώς με φωτιά, επειδή ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος την έκρινε, είναι ισχυρός».—Αποκάλυψη 18:4, 8.

Τώρα εγείρεται το εξής ερώτημα: Όταν βγει κάποιο άτομο από την ψεύτικη θρησκεία, πού πρέπει να πάει; Ποια μορφή λατρείας δέχεται ο Θεός;

[Πλαίσιο/Εικόνα στη σελίδα 5]

Ειδωλολατρία

Η λατρεία του Βάαλ περιλάμβανε τη χρήση ειδώλων. Οι Ισραηλίτες προσπάθησαν να αναμείξουν τη λατρεία του Ιεχωβά με τη λατρεία του Βάαλ. Έφεραν μάλιστα είδωλα στο ναό του Ιεχωβά. Η άποψη του Θεού για την ειδωλολατρία διασαφηνίστηκε όταν αυτός επέφερε καταστροφή στην Ιερουσαλήμ και στο ναό της.

Πολλές από τις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου είναι γεμάτες είδωλα, είτε πρόκειται για σταυρούς είτε για εικόνες είτε για αγάλματα της Μαρίας. Επιπλέον, πολλοί εκκλησιαζόμενοι διδάσκονται να προσκυνούν, να γονατίζουν ή να κάνουν το σημείο του σταυρού μπροστά σε αυτά τα ομοιώματα. Σε αντίθεση, οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν λάβει την εντολή να ‘φεύγουν από την ειδωλολατρία’. (1 Κορινθίους 10:14) Αυτοί δεν προσπαθούν να λατρεύουν τον Θεό με τη βοήθεια υλικών αντικειμένων.—Ιωάννης 4:24.

[Ευχαριστίες]

Musée du Louvre, Paris

[Πλαίσιο στη σελίδα 7]

«Ο Ηγέτης της Εκκλησίας Πρέπει να Είναι Άψογος»

ΑΥΤΗ η έκφραση είναι από το εδάφιο Τίτο 1:7, σύμφωνα με τη Σημερινή Αγγλική Μετάφραση (Today’s English Version). Η Μετάφραση Βασιλέως Ιακώβου λέει: «Ο επίσκοπος πρέπει να είναι άμεμπτος». Επομένως, οι άντρες που έχουν διοριστεί να αναλαμβάνουν την ηγεσία στην αληθινή Χριστιανική εκκλησία πρέπει να ζουν σε αρμονία με τις βασικές Γραφικές απαιτήσεις. Αν δεν το κάνουν αυτό, πρέπει να απομακρύνονται από τη θέση επίβλεψης που κατέχουν, εφόσον δεν είναι πλέον «παραδείγματα για το ποίμνιο». (1 Πέτρου 5:2, 3) Πόσο σοβαρά λαβαίνουν υπόψη τους αυτή την απαίτηση οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου;

Στο βιβλίο του Ενδιαφέρομαι για το Γάμο Σας (I Care About Your Marriage), ο Δρ Έβρετ Γουόρθινγκτον αναφέρεται σε μια έρευνα που περιέλαβε 100 ιερείς στην πολιτεία Βιρτζίνια των Η.Π.Α. Το 40 τοις εκατό και πλέον παραδέχτηκαν ότι είχαν αναμειχτεί σε κάποια μορφή διαγωγής που διήγειρε το πάθος με ένα άτομο το οποίο δεν ήταν γαμήλιος σύντροφός τους. Πολλοί από αυτούς είχαν διαπράξει μοιχεία.

«Την περασμένη δεκαετία», παρατηρεί το έντυπο Η Χριστιανοσύνη Σήμερα (Christianity Today), «η εκκλησία συγκλονίστηκε επανειλημμένα εξαιτίας αποκαλύψεων σχετικά με την ανήθικη διαγωγή μερικών από τους πιο ευυπόληπτους ηγέτες της». Το άρθρο «Γιατί Δεν Πρέπει να Αποκαθίστανται οι Ιερείς που Διέπραξαν Μοιχεία» έθεσε υπό αμφισβήτηση τη συνηθισμένη τακτική του Χριστιανικού κόσμου να αποκαθιστά γρήγορα στις προηγούμενες θέσεις τους τούς εκκλησιαστικούς ηγέτες που έχουν «καταδικαστεί για κάποιο σεξουαλικό αμάρτημα».