Ενώχ—Άφοβος Παρ’ Όλες τις Αντιξοότητες

ΓΙΑ έναν καλό άνθρωπο, αυτή ήταν η χειρότερη εποχή. Η γη ήταν γεμάτη ασέβεια. Η ηθική κατάσταση της ανθρωπότητας παρήκμαζε συνεχώς. Σύντομα, μάλιστα, θα γινόταν η εξής διαπίστωση: ‘Είδεν ο Ιεχωβά ότι επληθύνετο η κακία του ανθρώπου επί της γης, και πάντες οι σκοποί των διαλογισμών της καρδίας αυτού ήσαν μόνον κακία πάσας τας ημέρας’.—Γένεσις 6:5.

Ο Ενώχ, ο έβδομος άνθρωπος στη γενεαλογική γραμμή του Αδάμ, είχε το θάρρος να είναι διαφορετικός. Παρέμεινε σταθερός υπέρ της δικαιοσύνης ανεξάρτητα από τις συνέπειες. Το άγγελμα του Ενώχ ήταν τόσο βασανιστικό για τους ασεβείς αμαρτωλούς ώστε έφτασαν στο σημείο να θέλουν να τον δολοφονήσουν, και μόνο ο Ιεχωβά μπορούσε να τον βοηθήσει.—Ιούδα 14, 15.

Ο Ενώχ και το Παγκόσμιο Ζήτημα

Πολύ προτού γεννηθεί ο Ενώχ, είχε εγερθεί το ζήτημα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Είχε ο Θεός το δικαίωμα να κυβερνάει; Στην πραγματικότητα, ο Σατανάς ο Διάβολος είπε ότι δεν το είχε. Αυτός υποστήριξε ότι θα ήταν καλύτερα αν τα νοήμονα πλάσματα ήταν ανεξάρτητα από την κατεύθυνση του Θεού. Ο Σατανάς προσπάθησε να αποδείξει την κατηγορία του εναντίον του Ιεχωβά Θεού παίρνοντας με πανούργο τρόπο τους ανθρώπους με το μέρος του. Ο Αδάμ, η σύζυγός του Εύα και ο πρωτότοκος γιος τους, ο Κάιν, είναι διαβόητοι για το γεγονός ότι πήραν το μέρος του Σατανά επιλέγοντας να κυβερνούν οι ίδιοι τον εαυτό τους αντί να τους κυβερνάει ο Θεός. Το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι το έκανε αυτό με το να φάει από τον καρπό τον οποίο είχε απαγορεύσει ο Θεός, και ο Κάιν με το να δολοφονήσει εσκεμμένα το δίκαιο αδελφό του, τον Άβελ.—Γένεσις 3:4-6· 4:8.

Ο Άβελ είχε ταχθεί με θάρρος στο πλευρό του Ιεχωβά. Εφόσον η ακεραιότητα του Άβελ είχε προωθήσει την αγνή λατρεία, ο Σατανάς αναμφίβολα χάρηκε βλέποντας τον Κάιν να εξαπολύει το δολοφονικό του θυμό πάνω του. Έκτοτε, ο Σατανάς χρησιμοποιεί το «φόβο του θανάτου» ως ένα όπλο εκφοβισμού. Θέλει να σπείρει το φόβο στην καρδιά οποιουδήποτε επιθυμεί να λατρεύει τον αληθινό Θεό.—Εβραίους 2:14, 15· Ιωάννης 8:44· 1 Ιωάννη 3:12.

Τον καιρό που γεννήθηκε ο Ενώχ, η άποψη του Σατανά ότι οι άνθρωποι δεν θα υποστήριζαν την κυριαρχία του Ιεχωβά φαινόταν να έχει βάση. Ο Άβελ ήταν νεκρός, και το πιστό του παράδειγμα δεν είχε βρει μιμητές. Εντούτοις, ο Ενώχ αποδείχτηκε εξαίρεση. Είχε σταθερή βάση για πίστη, διότι γνώριζε καλά τα γεγονότα που συνέβησαν στον κήπο της Εδέμ.a Πόσο πολύτιμη θα πρέπει να θεωρούσε την προφητεία του Ιεχωβά που έδειχνε ότι ένα υποσχεμένο Σπέρμα θα έθετε τέρμα στον Σατανά και στα τεχνάσματά του!—Γένεσις 3:15.

Έχοντας διαρκώς μπροστά του αυτή την ελπίδα, ο Ενώχ δεν καταλήφθηκε από φόβο εξαιτίας της ιστορικής δολοφονίας του Άβελ, της οποίας ηθικός αυτουργός ήταν ο Διάβολος. Αντίθετα, περπατούσε με τον Ιεχωβά, επιδιώκοντας μια ισόβια πορεία δικαιοσύνης. Ο Ενώχ παρέμενε χωρισμένος από τον κόσμο, αποφεύγοντας το ανεξάρτητο πνεύμα του.—Γένεσις 5:23, 24.

Επιπλέον, ο Ενώχ μιλούσε με θάρρος και τόνιζε ξεκάθαρα ότι τα πονηρά έργα του Διαβόλου θα αποτύχαιναν. Υπό την επιρροή του αγίου πνεύματος, δηλαδή της ενεργού δύναμης, του Θεού, ο Ενώχ προφήτεψε τα εξής σχετικά με τους πονηρούς: «Να! Ήρθε ο Ιεχωβά με τις άγιες μυριάδες του να εκτελέσει κρίση εναντίον όλων και να καταδικάσει όλους τους ασεβείς για όλες τις ασεβείς πράξεις τους που έκαναν με ασεβή τρόπο, και για όλα τα συνταρακτικά πράγματα που είπαν εναντίον του ασεβείς αμαρτωλοί».—Ιούδα 14, 15.

Λόγω των άφοβων διακηρύξεων του Ενώχ, ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Εβραίους Χριστιανούς, τον συμπεριέλαβε στο μεγάλο «σύννεφο μαρτύρων» οι οποίοι έθεσαν ένα εξαίρετο παράδειγμα ενεργού πίστης.b (Εβραίους 11:5· 12:1) Ως άντρας πίστης, ο Ενώχ ενέμεινε στην πορεία ακεραιότητας επί 300 και πλέον χρόνια. (Γένεσις 5:22) Πόσο θα πρέπει να εξόργισε η πιστότητα του Ενώχ τους εχθρούς του Θεού στον ουρανό και στη γη! Η καυστική προφητεία του Ενώχ προκάλεσε το μίσος του Σατανά, αλλά έφερε και την προστασία του Ιεχωβά.

Ο Θεός Πήρε τον Ενώχ—Πώς;

Ο Ιεχωβά δεν επέτρεψε στον Σατανά ή στους επίγειους υπηρέτες του να σκοτώσουν τον Ενώχ. Αντίθετα, το θεόπνευστο υπόμνημα αναφέρει: ‘Ο Θεός τον πήρε’. (Γένεσις 5:24, ΜΝΚ) Ο απόστολος Παύλος περιγράφει τα ζητήματα με τον εξής τρόπο: «Μέσω πίστης ο Ενώχ μετατέθηκε για να μη δει θάνατο, και δεν μπορούσε να βρεθεί πουθενά επειδή ο Θεός τον είχε μεταθέσει· διότι πριν από τη μετάθεσή του είχε τη μαρτυρία ότι είχε ευαρεστήσει τον Θεό».—Εβραίους 11:5.

Με ποιον τρόπο ‘μετατέθηκε ο Ενώχ για να μη δει θάνατο’; Ή, όπως το αποδίδει η μετάφραση του Ρ. Α. Νοξ, πώς ‘πάρθηκε ο Ενώχ χωρίς να νιώσει θάνατο’; Ο Θεός τερμάτισε ήσυχα τη ζωή του Ενώχ, γλιτώνοντάς τον από τις οδύνες του θανάτου εξαιτίας αρρώστιας ή βίας στα χέρια των εχθρών του. Ναι, ο Ιεχωβά συντόμεψε τη ζωή του Ενώχ στην ηλικία των 365 ετών—όταν ακόμη ήταν σχετικά νέος σε σύγκριση με τους συγχρόνους του.

Πώς δόθηκε στον Ενώχ «μαρτυρία ότι είχε ευαρεστήσει τον Θεό»; Τι αποδείξεις είχε; Είναι πιθανό ότι ο Θεός έφερε τον Ενώχ σε έκσταση, όπως ακριβώς ο απόστολος Παύλος «αρπάχτηκε», ή αλλιώς μετατέθηκε, λαβαίνοντας προφανώς ένα όραμα του μελλοντικού πνευματικού παραδείσου της Χριστιανικής εκκλησίας. (2 Κορινθίους 12:3, 4) Η μαρτυρία, ή η απόδειξη, σχετικά με το ότι ο Θεός ήταν ευχαριστημένος με τον Ενώχ ίσως περιλάμβανε μια πρόγευση, μέσω οράματος, του μελλοντικού επίγειου Παραδείσου στον οποίο όλοι όσοι θα ζουν θα υποστηρίζουν την κυριαρχία του Θεού. Πιθανώς στη διάρκεια αυτού του συναρπαστικού οράματος, ο Θεός πήρε τον Ενώχ με ανώδυνο θάνατο ώστε να κοιμάται μέχρι την ημέρα της ανάστασής του. Φαίνεται πως, όπως στην περίπτωση του Μωυσή, ο Ιεχωβά εξαφάνισε το σώμα του Ενώχ, διότι «δεν μπορούσε να βρεθεί πουθενά».—Εβραίους 11:5· Δευτερονόμιον 34:5, 6· Ιούδα 9.

Εκπληρώνεται η Προφητεία

Σήμερα, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην ουσία διακηρύττουν την ίδια προφητεία με εκείνη του Ενώχ. Από τις Γραφές, δείχνουν πώς θα εκπληρωθεί αυτή όταν ο Θεός καταστρέψει τους ασεβείς στο εγγύς μέλλον. (2 Θεσσαλονικείς 1:6-10) Το άγγελμά τους τούς κάνει αντιδημοφιλείς, επειδή είναι πολύ διαφορετικό από τις απόψεις και τους στόχους αυτού του κόσμου. Η εναντίωση που συναντούν δεν τους εκπλήσσει, επειδή ο Ιησούς προειδοποίησε τους ακολούθους του: «Θα είστε αντικείμενα του μίσους όλων των ανθρώπων εξαιτίας του ονόματός μου».—Ματθαίος 10:22· Ιωάννης 17:14.

Εντούτοις, όπως και ο Ενώχ, οι σημερινοί Χριστιανοί λαβαίνουν τη διαβεβαίωση ότι τελικά θα απελευθερωθούν από τους εχθρούς τους. Ο απόστολος Πέτρος έγραψε: «Ο Ιεχωβά ξέρει να ελευθερώνει ανθρώπους θεοσεβούς αφοσίωσης από δοκιμασία, αλλά να φυλάττει άδικους ανθρώπους για την ημέρα της κρίσης ώστε να εκκοπούν». (2 Πέτρου 2:9) Ο Θεός μπορεί να κρίνει ότι είναι κατάλληλο να απομακρύνει ένα πρόβλημα ή μια κατάσταση που αποτελεί δοκιμασία. Ο διωγμός μπορεί να τερματιστεί. Αλλά και αν ακόμη δεν γίνει αυτό, εκείνος ξέρει πώς να ‘προμηθεύει τη διέξοδο’ ώστε ο λαός του να μπορεί να υπομένει με επιτυχία τις δοκιμασίες που υφίσταται. Ο Ιεχωβά παρέχει μάλιστα «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» όταν χρειάζεται.—1 Κορινθίους 10:13· 2 Κορινθίους 4:7.

Ως «μισθαποδότης σε εκείνους που τον εκζητούν ένθερμα», ο Ιεχωβά θα ευλογήσει επίσης τους πιστούς υπηρέτες του με αιώνια ζωή. (Εβραίους 11:6) Για τη συντριπτική πλειονότητά τους, αυτό σημαίνει ατέλειωτη ζωή σε έναν επίγειο παράδεισο. Όπως ο Ενώχ, είθε λοιπόν και εμείς να διακηρύττουμε άφοβα το άγγελμα του Θεού. Με πίστη, ας το κάνουμε αυτό παρ’ όλες τις αντιξοότητες.

[Υποσημειώσεις]

[Πλαίσιο στη σελίδα 30]

Βεβηλώνεται το Όνομα του Θεού

Τέσσερις περίπου αιώνες πριν από τον Ενώχ, γεννήθηκε ο εγγονός του Αδάμ, ο Ενώς. ‘Εκείνον τον καιρό έγινε αρχή να καλούν το όνομα του Ιεχωβά’, λέει το εδάφιο Γένεσις 4:26, ΜΝΚ. Μερικοί λόγιοι της εβραϊκής γλώσσας πιστεύουν πως αυτό το εδάφιο θα έπρεπε να λέει ότι «άρχισαν με βέβηλο τρόπο» να καλούν το όνομα του Θεού ή ότι «τότε άρχισε η βεβήλωση». Σχετικά με εκείνη την περίοδο της ιστορίας, το Ταργκούμ της Ιερουσαλήμ λέει: «Εκείνη ήταν η γενιά στις ημέρες της οποίας αυτοί άρχισαν να σφάλλουν και να κάνουν για τον εαυτό τους είδωλα και ονόμαζαν τα είδωλά τους με το όνομα του Λόγου του Κυρίου».

Την εποχή του Ενώς, η εσφαλμένη χρήση του ονόματος του Ιεχωβά έλαβε πολύ μεγάλη έκταση. Μερικοί πιθανώς να έπαιρναν οι ίδιοι το θεϊκό όνομα ή να αποκαλούσαν έτσι ορισμένους ανθρώπους μέσω των οποίων, όπως ισχυρίζονταν, πλησίαζαν τον Ιεχωβά Θεό για να τον λατρέψουν. Ή, μπορεί να αποκαλούσαν ορισμένα είδωλα με το θεϊκό όνομα. Το βέβαιο είναι ότι ο Σατανάς ο Διάβολος είχε πιάσει για τα καλά τους ανθρώπους στην παγίδα της ειδωλολατρίας. Όταν γεννήθηκε ο Ενώχ, η αγνή λατρεία ήταν πλέον σπάνια. Οποιοσδήποτε ήταν σαν τον Ενώχ, ο οποίος ζούσε την αλήθεια και την κήρυττε, ήταν αντιδημοφιλής και επομένως γινόταν αντικείμενο διωγμού.—Παράβαλε Ματθαίος 5:11, 12.

[Πλαίσιο στη σελίδα 31]

Πήγε ο Ενώχ στον Ουρανό;

«Μέσω πίστης ο Ενώχ μετατέθηκε για να μη δει θάνατο». Ορισμένες Βιβλικές μεταφράσεις, αποδίδοντας αυτό το τμήμα του εδαφίου Εβραίους 11:5, δείχνουν ότι ο Ενώχ δεν πέθανε πραγματικά. Λόγου χάρη, η Νέα Μετάφραση της Βίβλου (A New Translation of the Bible), του Τζέιμς Μόφατ, δηλώνει: «Μέσω πίστης ο Ενώχ πάρθηκε στον ουρανό ώστε δεν πέθανε ποτέ».

Περίπου 3.000 χρόνια μετά τον Ενώχ, όμως, ο Ιησούς Χριστός δήλωσε: «Κανείς δεν έχει ανεβεί στον ουρανό εκτός από αυτόν που κατέβηκε από τον ουρανό, τον Γιο του ανθρώπου». (Ιωάννης 3:13) Η Νέα Αγγλική Βίβλος (The New English Bible) αναφέρει: «Ποτέ κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό εκτός από εκείνον που κατέβηκε από τον ουρανό, τον Γιο του Ανθρώπου». Όταν ο Ιησούς έκανε αυτή τη δήλωση, δεν είχε ανεβεί ούτε ο ίδιος στον ουρανό.—Παράβαλε Λουκάς 7:28.

Ο απόστολος Παύλος δηλώνει ότι ο Ενώχ και όσοι αποτελούν το μεγάλο σύννεφο των μαρτύρων της προχριστιανικής εποχής «πέθαναν όλοι» και «δεν έλαβαν την εκπλήρωση των υποσχέσεων». (Εβραίους 11:13, 39) Γιατί; Επειδή όλοι οι άνθρωποι, περιλαμβανομένου και του Ενώχ, έχουν κληρονομήσει την αμαρτία από τον Αδάμ. (Ψαλμός 51:5· Ρωμαίους 5:12) Το μοναδικό μέσο σωτηρίας είναι η λυτρωτική θυσία του Χριστού Ιησού. (Πράξεις 4:12· 1 Ιωάννη 2:1, 2) Στις ημέρες του Ενώχ, εκείνο το λύτρο δεν είχε καταβληθεί ακόμη. Επομένως, ο Ενώχ δεν πήγε στον ουρανό, αλλά κοιμάται τον ύπνο του θανάτου αναμένοντας ανάσταση στη γη.—Ιωάννης 5:28, 29.

[Ευχαριστίες για την προσφορά της εικόνας στη σελίδα 29]

Reproduced from Illustrirte Pracht - Bibel/Heilige Schrift des Alten und Neuen Testaments, nach der deutschen Uebersetzung D. Martin Luther’s