Η Τελευταία Ημέρα της Ανθρώπινης Ζωής του Ιησού

Είναι Παρασκευή, αργά το απόγευμα, στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. Μια ομάδα αντρών και γυναικών ετοιμάζονται να θάψουν έναν αγαπημένο φίλο τους. Ένας από τους άντρες, ο Νικόδημος, έφερε μυρωδικά για να προετοιμάσει το σώμα για την ταφή. Κάποιος άντρας ονόματι Ιωσήφ πρόσφερε καθαρό λινό ύφασμα για να τυλίξουν το μωλωπισμένο και καταχτυπημένο πτώμα.

ΠΟΙΟΙ είναι αυτοί οι άνθρωποι, και ποιον πρόκειται να θάψουν; Σας επηρεάζουν εσάς όλα αυτά; Για να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, ας επιστρέψουμε στο ξεκίνημα εκείνης της μνημειώδους ημέρας.

Πέμπτη Βράδυ, 14 Νισάν

Η λαμπρή πανσέληνος ανατέλλει σιγά σιγά πάνω από την Ιερουσαλήμ. Η συνωστισμένη πόλη ησυχάζει έπειτα από μια πολυάσχολη ημέρα. Απόψε ο αέρας είναι γεμάτος από τη μυρωδιά ψημένου αρνιού. Ναι, χιλιάδες άνθρωποι ετοιμάζονται για ένα ξεχωριστό γεγονός—τον ετήσιο εορτασμό του Πάσχα.

Σε κάποιο μεγάλο ξενώνα, βλέπουμε τον Ιησού Χριστό και τους 12 αποστόλους του μπροστά σε ένα στρωμένο τραπέζι. Ακούστε! Μιλάει ο Ιησούς. «Πολύ επιθύμησα να φάω αυτό το πάσχα μαζί σας προτού υποφέρω», λέει. (Λουκάς 22:15) Ο Ιησούς γνωρίζει ότι οι θρησκευτικοί εχθροί του έχουν βάλει σκοπό να τον θανατώσουν. Προτού όμως συμβεί αυτό, κάτι πολύ σημαντικό πρόκειται να λάβει χώρα απόψε.

Όταν ολοκληρώνεται ο εορτασμός του Πάσχα, ο Ιησούς δηλώνει: «Ένας από εσάς θα με προδώσει». (Ματθαίος 26:21) Αυτό στενοχωρεί τους αποστόλους. Ποιος μπορεί να είναι; Έπειτα από κάποια συζήτηση, ο Ιησούς λέει στον Ιούδα τον Ισκαριώτη: «Ό,τι κάνεις κάνε το πιο γρήγορα». (Ιωάννης 13:27) Αν και οι άλλοι δεν το έχουν αντιληφθεί, ο Ιούδας είναι προδότης. Φεύγει για να εκτελέσει τον ποταπό του ρόλο στη δολοπλοκία εναντίον του Ιησού.

Ένας Ξεχωριστός Εορτασμός

Ο Ιησούς θεσπίζει τώρα έναν εντελώς καινούριο εορτασμό—προς ανάμνηση του θανάτου του. Παίρνει ένα ψωμί, κάνει μια ευχαριστήρια προσευχή για αυτό και το μοιράζει. «Πάρτε, φάτε», λέει. «Αυτό σημαίνει το σώμα μου, το οποίο θα δοθεί για χάρη σας». Αφού τρώνε όλοι από το ψωμί, παίρνει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και λέει μια ευλογία για αυτό. «Πιείτε από αυτό, όλοι σας», τους λέει ο Ιησούς, εξηγώντας: «Αυτό το ποτήρι σημαίνει τη νέα διαθήκη που έχει ως βάση το αίμα μου, το οποίο θα χυθεί για χάρη σας». Στους 11 εναπομείναντες πιστούς αποστόλους, δίνει την εξής οδηγία: «Εξακολουθήστε να το κάνετε αυτό σε ανάμνησή μου».—Ματθαίος 26:26-28· Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:24, 25.

Εκείνο το βράδυ, ο Ιησούς προετοιμάζει με καλοσύνη τους όσιους αποστόλους του για όσα πρόκειται να συμβούν και τους διαβεβαιώνει για τη βαθιά του αγάπη προς αυτούς. «Κανείς δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη από αυτήν», εξηγεί, «από το να παραδώσει την ψυχή του για χάρη των φίλων του. Εσείς είστε φίλοι μου αν εκτελείτε τις εντολές που σας δίνω». (Ιωάννης 15:13-15) Ναι, οι 11 απόστολοι έχουν αποδείξει ότι είναι αληθινοί φίλοι επειδή παρέμειναν προσκολλημένοι στον Ιησού στη διάρκεια των δοκιμασιών του.

Αργά το βράδυ—ίσως περασμένα μεσάνυχτα—ο Ιησούς αναπέμπει μια μνημειώδη προσευχή, έπειτα από την οποία ψέλνουν ύμνους αίνου στον Ιεχωβά. Κατόπιν, κάτω από το φως της πανσέληνου, φεύγουν από την πόλη και διασχίζουν την κοιλάδα Κιδρόν.—Ιωάννης 17:1–18:1.

Στον Κήπο της Γεθσημανή

Λίγο αργότερα, ο Ιησούς και οι απόστολοι φτάνουν στον κήπο της Γεθσημανή. Αφήνοντας οχτώ από τους αποστόλους στην είσοδο του κήπου, ο Ιησούς παίρνει τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και προχωρεί μαζί τους ανάμεσα στα ελαιόδεντρα. «Η ψυχή μου είναι βαθιά λυπημένη, μέχρι θανάτου», λέει στους τρεις. «Μείνετε εδώ και να είστε σε εγρήγορση».—Μάρκος 14:33, 34.

Οι τρεις απόστολοι περιμένουν ενώ ο Ιησούς προχωρεί μέσα στον κήπο για να προσευχηθεί. Με δυνατές κραυγές και δάκρυα, παρακαλεί: «Πατέρα, αν θέλεις, απομάκρυνε αυτό το ποτήρι από εμένα». Τεράστια ευθύνη βαραίνει τους ώμους του Ιησού. Πόσο καταθλιπτικό είναι για αυτόν να σκέφτεται τι θα πουν οι εχθροί του Ιεχωβά όταν ο μονογενής Του Γιος θα βρίσκεται κρεμασμένος στο ξύλο σαν να ήταν εγκληματίας! Ακόμη πιο οδυνηρή είναι για τον Ιησού η σκέψη της μομφής που θα μπορούσε να συσσωρευτεί στον αγαπημένο του ουράνιο Πατέρα αν δεν περάσει με επιτυχία αυτή τη φρικτή δοκιμασία. Ο Ιησούς προσεύχεται τόσο ένθερμα και τον καταλαμβάνει τέτοια αγωνία ώστε ο ιδρώτας του γίνεται σαν σταγόνες αίματος που πέφτουν στο έδαφος.—Λουκάς 22:42, 44.

Ο Ιησούς έχει μόλις σταματήσει να προσεύχεται για τρίτη φορά. Τώρα πλησιάζουν άντρες κρατώντας πυρσούς και λυχνάρια. Εκείνος που προπορεύεται δεν είναι άλλος από τον Ιούδα τον Ισκαριώτη, ο οποίος έρχεται κατευθείαν στον Ιησού. «Χαίρε, Ραββί!» λέει, φιλώντας τον Ιησού πολύ τρυφερά. «Ιούδα», απαντάει ο Ιησούς, «με φιλί προδίδεις τον Γιο του ανθρώπου;»—Ματθαίος 26:49· Λουκάς 22:47, 48· Ιωάννης 18:3.

Ξαφνικά, οι απόστολοι αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει. Ο Κύριός τους και αγαπημένος τους φίλος πρόκειται να συλληφθεί! Γι’ αυτό, ο Πέτρος αρπάζει ένα σπαθί και κόβει το αφτί του δούλου του αρχιερέα. «Αφήστε, ως εδώ», φωνάζει αμέσως ο Ιησούς. Απλώνοντας το χέρι του, θεραπεύει το δούλο και παραγγέλλει στον Πέτρο: «Επίστρεψε το σπαθί σου στη θέση του, γιατί όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν από σπαθί». (Λουκάς 22:50, 51· Ματθαίος 26:52) Οι υπηρέτες των πρωθιερέων και οι στρατιώτες αρπάζουν τον Ιησού και τον δένουν. Κυριευμένοι από φόβο και σύγχυση, οι απόστολοι εγκαταλείπουν τον Ιησού και φεύγουν μέσα στη νύχτα.—Ματθαίος 26:56· Ιωάννης 18:12.

Παρασκευή Πρωί, 14 Νισάν

Τα μεσάνυχτα έχουν περάσει εδώ και πολλή ώρα—βρισκόμαστε στις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής. Ο Ιησούς οδηγείται πρώτα στο σπίτι του πρώην Αρχιερέα Άννα, ο οποίος εξακολουθεί να ασκεί μεγάλη επιρροή και εξουσία. Ο Άννας τον ανακρίνει και κατόπιν τον στέλνει στο σπίτι του Αρχιερέα Καϊάφα όπου βρίσκεται συγκεντρωμένο το Σάνχεδριν.

Οι θρησκευτικοί ηγέτες προσπαθούν τώρα να βρουν μάρτυρες για να μεθοδεύσουν μια δίκη εναντίον του Ιησού. Ωστόσο, ακόμη και οι καταθέσεις των ψευδομαρτύρων δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Όλο αυτό το διάστημα, ο Ιησούς παραμένει σιωπηλός. Αλλάζοντας τακτική, ο Καϊάφας λέει απαιτητικά: «Σε ορκίζω στον ζωντανό Θεό να μας πεις αν εσύ είσαι ο Χριστός, ο Γιος του Θεού!» Αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο ο Ιησούς δεν μπορεί να αρνηθεί, και έτσι απαντάει θαρραλέα: «Εγώ είμαι· και θα δείτε τον Γιο του ανθρώπου να κάθεται στα δεξιά της δύναμης και να έρχεται με τα σύννεφα του ουρανού».—Ματθαίος 26:63· Μάρκος 14:60-62.

«Αυτός βλασφήμησε!» φωνάζει ο Καϊάφας. «Τι χρειαζόμαστε πια μάρτυρες;» Μερικοί τώρα χαστουκίζουν και φτύνουν τον Ιησού. Άλλοι τον χτυπούν με τις γροθιές τους και τον εξυβρίζουν. (Ματθαίος 26:65-68· Μάρκος 14:63-65) Την Παρασκευή, λίγο μετά το χάραμα, το Σάνχεδριν συνεδριάζει και πάλι, ίσως για να δώσει κάποια νομιμοφάνεια στην παράνομη δίκη της νύχτας. Ο Ιησούς δείχνει και πάλι θαρραλέα ότι είναι ο Χριστός, ο Γιος του Θεού.—Λουκάς 22:66-71.

Κατόπιν, οι πρωθιερείς και οι πρεσβύτεροι σέρνουν τον Ιησού ενώπιον του Πόντιου Πιλάτου, του Ρωμαίου κυβερνήτη της Ιουδαίας, για να δικαστεί. Κατηγορούν τον Ιησού ότι υπονομεύει το έθνος, απαγορεύοντας την πληρωμή φόρων στον Καίσαρα και “λέγοντας ότι αυτός είναι Χριστός βασιλιάς”. (Λουκάς 23:2· παράβαλε Μάρκος 12:17.) Αφού ανακρίνει τον Ιησού, ο Πιλάτος δηλώνει: «Δεν βρίσκω κανένα έγκλημα σε αυτόν τον άνθρωπο». (Λουκάς 23:4) Όταν ο Πιλάτος ακούει ότι ο Ιησούς είναι Γαλιλαίος, λέει να τον στείλουν στον Ηρώδη Αντίπα, το διοικητή της Γαλιλαίας, ο οποίος βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα. Σκοπός του Ηρώδη δεν είναι η απονομή δικαιοσύνης. Αυτός θέλει απλώς να δει τον Ιησού να εκτελεί κάποιο θαύμα. Εφόσον ο Ιησούς δεν ικανοποιεί την περιέργειά του και παραμένει σιωπηλός, ο Ηρώδης και οι στρατιώτες του τον περιπαίζουν και τον στέλνουν πίσω στον Πιλάτο.

«Τι κακό έκανε αυτός;» ρωτάει ξανά ο Πιλάτος. «Δεν του βρήκα τίποτα άξιο θανάτου· θα τον τιμωρήσω, λοιπόν, και θα τον απελευθερώσω». (Λουκάς 23:22) Έτσι, βάζει να μαστιγώσουν τον Ιησού με ένα μαστίγιο που έχει πολλά λουριά, το οποίο σκίζει την πλάτη του Ιησού προκαλώντας του μεγάλο πόνο. Κατόπιν, οι στρατιώτες πιέζουν στο κεφάλι του ένα αγκάθινο στεφάνι. Τον χλευάζουν και τον χτυπούν με ένα σκληρό καλάμι, σπρώχνοντας το αγκάθινο στεφάνι πιο βαθιά στο κρανίο του. Παρ’ όλο τον απερίγραπτο πόνο και την κακομεταχείριση, ο Ιησούς επιδεικνύει απαράμιλλη αξιοπρέπεια και δύναμη.

Ο Πιλάτος—ελπίζοντας ίσως ότι, έπειτα από τον ξυλοδαρμό που υπέστη ο Ιησούς, η κατάστασή του θα προξενούσε κάποια συμπόνια—τον παρουσιάζει και πάλι στον όχλο. «Δείτε!» αναφωνεί ο Πιλάτος, «Σας τον φέρνω έξω για να ξέρετε ότι δεν του βρίσκω κανένα σφάλμα». Αλλά οι πρωθιερείς φωνάζουν: «Κρέμασέ τον στο ξύλο! Κρέμασέ τον στο ξύλο!» (Ιωάννης 19:4-6) Καθώς το πλήθος γίνεται ολοένα και πιο επίμονο, ο Πιλάτος υποκύπτει και παραδίδει τον Ιησού για να τον κρεμάσουν στο ξύλο.

Επώδυνος Θάνατος

Τώρα είναι αργά το πρωί—πιθανώς κοντά στο μεσημέρι. Ο Ιησούς οδηγείται έξω από την Ιερουσαλήμ σε κάποιον τόπο που ονομάζεται Γολγοθάς. Οι στρατιώτες καρφώνουν μεγάλα καρφιά στα χέρια και στα πόδια του Ιησού και τον κρεμούν πάνω στο ξύλο του βασανισμού. Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν τον πόνο που νιώθει την ώρα που υψώνεται το ξύλο του βασανισμού, καθώς το βάρος του σώματός του ανοίγει τις πληγές τις οποίες έχουν προκαλέσει τα καρφιά. Ένα πλήθος συγκεντρώνεται για να δει τον Ιησού και τους δυο εγκληματίες κρεμασμένους. Πολλοί μιλούν υβριστικά για τον Ιησού. «Άλλους έσωσε», χλευάζουν οι πρωθιερείς και άλλοι, «τον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει!» Ακόμη και οι στρατιώτες καθώς και οι δυο κρεμασμένοι εγκληματίες περιγελούν τον Ιησού.—Ματθαίος 27:41-44.

Ξαφνικά, το μεσημέρι, ενώ ο Ιησούς κρέμεται εδώ και λίγη ώρα στο ξύλο, ένα τρομακτικό σκοτάδι θεϊκής προέλευσης απλώνεται στην περιοχή και διαρκεί τρεις ώρες.a Ίσως αυτό είναι που υποκινεί τον έναν κακοποιό να επιπλήξει τον άλλον. Κατόπιν, κοιτώντας προς τον Ιησού, παρακαλεί: «Θυμήσου με όταν έρθεις στη βασιλεία σου». Τι εκπληκτική πίστη ενόψει του επερχόμενου θανάτου! «Αληθινά σου λέω σήμερα», απαντάει ο Ιησούς, «θα είσαι μαζί μου στον Παράδεισο».—Λουκάς 23:39-43.

Περίπου στις τρεις το απόγευμα, ο Ιησούς διαισθάνεται ότι το τέλος του πλησιάζει. «Διψώ», λέει. Κατόπιν, κραυγάζει με δυνατή φωνή: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;» Ο Ιησούς αντιλαμβάνεται ότι ο Πατέρας του έχει, κατά κάποιον τρόπο, αποσύρει την προστασία του από αυτόν ώστε να δοκιμαστεί στο πλήρες η ακεραιότητά του, και παραθέτει τα λόγια του Δαβίδ. Κάποιος ακουμπά στα χείλη του Ιησού ένα σφουγγάρι βουτηγμένο σε ξινό κρασί. Όταν γεύεται λίγο από το κρασί, ο Ιησούς λέει ανασαίνοντας βαριά: «Έχει επιτελεστεί!» Κατόπιν φωνάζει: «Πατέρα, στα χέρια σου εμπιστεύομαι το πνεύμα μου»· γέρνει το κεφάλι του και εκπνέει.—Ιωάννης 19:28-30· Ματθαίος 27:46· Λουκάς 23:46· Ψαλμός 22:1.

Εφόσον είναι αργά το απόγευμα, γίνονται εσπευσμένες διευθετήσεις για να ταφεί ο Ιησούς προτού αρχίσει το Σάββατο (15 Νισάν) με τη δύση του ήλιου. Ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, ένα πολύ γνωστό μέλος του Σάνχεδριν ο οποίος ήταν κρυφός μαθητής του Ιησού, παίρνει άδεια για την ταφή του. Ο Νικόδημος, ο οποίος είναι και αυτός μέλος του Σάνχεδριν και έχει ομολογήσει κρυφά πίστη στον Ιησού, βοηθάει προσφέροντας 33 κιλά σμύρνα και αλόη. Με προσοχή, εναποθέτουν το σώμα του Ιησού σε ένα καινούριο μνημείο που βρίσκεται εκεί κοντά.

Και Πάλι Ζωντανός!

Είναι ακόμη σκοτάδι, νωρίς το πρωί της Κυριακής, όταν η Μαρία η Μαγδαληνή μαζί με μερικές άλλες γυναίκες πλησιάζουν στο μνήμα του Ιησού. Αλλά τι να δουν! Κάποιος έχει κυλήσει την πέτρα που βρισκόταν μπροστά στο μνήμα. Το μνήμα είναι άδειο! Η Μαρία η Μαγδαληνή σπεύδει να το πει στον Πέτρο και στον Ιωάννη. (Ιωάννης 20:1, 2) Μόλις φεύγει, ένας άγγελος εμφανίζεται στις άλλες γυναίκες. Τους λέει: «Μη φοβάστε». Επίσης προτρέπει: «Πηγαίνετε γρήγορα και πείτε στους μαθητές του ότι εγέρθηκε από τους νεκρούς».—Ματθαίος 28:2-7.

Καθώς προχωρούν με βιασύνη, ποιον συναντούν! Τον ίδιο τον Ιησού! «Πηγαίνετε, αναφέρετέ το στους αδελφούς μου», τους λέει. (Ματθαίος 28:8-10) Αργότερα, η Μαρία η Μαγδαληνή κάθεται στο μνήμα και κλαίει, όταν εμφανίζεται σε αυτήν ο Ιησούς. Μη μπορώντας να συγκρατήσει τη χαρά της, τρέχει για να πει τα υπέροχα νέα στους άλλους μαθητές. (Ιωάννης 20:11-18) Στην πραγματικότητα, εκείνη την αξέχαστη Κυριακή, ο αναστημένος Ιησούς εμφανίζεται σε διάφορους μαθητές πέντε φορές, μη αφήνοντας καμιά αμφιβολία ότι είναι όντως και πάλι ζωντανός!

Πώς Επηρεάζεστε Εσείς

Πώς μπορούν να σας επηρεάσουν τώρα, στο κατώφλι του 21ου αιώνα, γεγονότα που συνέβησαν πριν από 1.966 χρόνια; Ένας αυτόπτης μάρτυρας εκείνων των γεγονότων εξηγεί: «Από αυτό φανερώθηκε η αγάπη του Θεού στην περίπτωσή μας, επειδή ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Γιο στον κόσμο για να κερδίσουμε εμείς ζωή μέσω αυτού. Η αγάπη συνίσταται σε αυτό: Όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλά ότι εκείνος αγάπησε εμάς και απέστειλε τον Γιο του ως εξιλαστήρια θυσία για τις αμαρτίες μας».—1 Ιωάννη 4:9, 10.

Με ποιον τρόπο είναι ο θάνατος του Χριστού «εξιλαστήρια θυσία»; Είναι εξιλαστήρια επειδή καθιστά δυνατή μια ευνοϊκή σχέση με τον Θεό. Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, στασίασε εναντίον του Θεού και, επομένως, μεταβίβασε στους απογόνους του την κληρονομιά της αμαρτίας και του θανάτου. Ο Ιησούς, από την άλλη μεριά, έδωσε τη ζωή του ως λύτρο ώστε να πληρώσει το τίμημα για την αμαρτία και το θάνατο των ανθρώπων, παρέχοντας έτσι τη βάση για την εκδήλωση ελέους και εύνοιας από μέρους του Θεού. (1 Τιμόθεο 2:5, 6) Ασκώντας πίστη στην εξιλεωτική θυσία του Ιησού, μπορείτε να απελευθερωθείτε από την καταδίκη που έχετε κληρονομήσει από τον αμαρτωλό Αδάμ. (Ρωμαίους 5:12· 6:23) Στη συνέχεια, αυτό διανοίγει μια θαυμάσια ευκαιρία για να έχετε προσωπική σχέση με τον στοργικό ουράνιο Πατέρα σας, τον Ιεχωβά Θεό. Με λίγα λόγια, η υπέρτατη θυσία του Ιησού μπορεί να σημάνει ατέλειωτη ζωή για εσάς.—Ιωάννης 3:16· 17:3.

Αυτά καθώς και συναφή ζητήματα θα εξεταστούν το βράδυ της Πέμπτης 1 Απριλίου σε δεκάδες χιλιάδες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο, καθώς εκατομμύρια άτομα θα συναχθούν για να γιορτάσουν την ανάμνηση του θανάτου του Ιησού Χριστού. Σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά της περιοχής σας θα χαρούν να σας πουν πού και ποια ώρα μπορείτε να παρακολουθήσετε αυτή τη γιορτή. Αναμφίβολα, η παρουσία σας θα βαθύνει την εκτίμησή σας για όσα έκανε ο στοργικός Θεός μας και ο αγαπημένος του Γιος την τελευταία ημέρα της ανθρώπινης ζωής του Ιησού.

[Υποσημείωση]

[Πίνακας/Εικόνες στη σελίδα 7]

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

ΝΙΣΑΝ ΤΟΥ 33 Κ.Χ. ΓΕΓΟΝΟΤΑ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣb

[Υποσημείωση]