Εκθέσεις από Διαγγελείς της Βασιλείας

Θεοκρατική Επέκταση στη Ναμίμπια

ΤΑ ΚΑΛΑ νέα της Βασιλείας του Θεού έφτασαν για πρώτη φορά στη Ναμίμπια στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Έκτοτε, εκατοντάδες άνθρωποι που έχουν ειλικρινή καρδιά έχουν ανταποκριθεί στο άγγελμα σωτηρίας του Θεού. Οι ακόλουθες εμπειρίες δείχνουν πώς συγκεντρώνει ο Ιεχωβά αυτά τα επιθυμητά άτομα στην ποίμνη του.—Αγγαίος 2:7.

◻ Ο Πόουλους, ένας φτωχός αγρότης που ζει στη βορειοανατολική Ναμίμπια, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά όταν επισκέφτηκε την πρωτεύουσα, το Βίντχουκ. Σύντομα ο Πόουλους πείστηκε ότι είχε βρει την αλήθεια. Γύρισε στο σπίτι του έχοντας μαζί του το βιβλίο Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. Κατόπιν, σε ένα ταξίδι στο Ρούντου, την πλησιέστερη πόλη όπου υπήρχε Αίθουσα Βασιλείας, ο Πόουλους βρήκε τους Μάρτυρες και τους παρακάλεσε θερμά να τον επισκεφτούν.

Ωστόσο, η απόσταση ήταν πολύ μεγάλη για να πηγαίνουν οι Μάρτυρες και να διεξάγουν Γραφική μελέτη κάθε εβδομάδα με τον Πόουλους. Απτόητος ο Πόουλους άρχισε να μελετάει τη Γραφή μόνος του. Επίσης, κήρυττε με ζήλο σε άλλους σχετικά με αυτά που μάθαινε. Με τον καιρό, σχηματίστηκε ένας όμιλος μελέτης της Αγίας Γραφής. Όταν αυτή η μικρή ομάδα άκουσε στο ραδιόφωνο ότι θα γινόταν συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ρούντου, συγκέντρωσαν όλοι το πενιχρό εισόδημά τους και κανόνισαν τη μεταφορά τους ώστε να την παρακολουθήσουν.

Πόσο συναρπαστική εμπειρία ήταν για αυτούς να συναναστραφούν με Μάρτυρες του Ιεχωβά για πρώτη φορά! Σύντομα έγιναν διευθετήσεις ώστε αδελφοί με τα κατάλληλα προσόντα να επισκέπτονται τακτικά αυτόν τον όμιλο. Σήμερα υπάρχουν έξι ευαγγελιζόμενοι στο χωριό όπου ζει ο Πόουλους.

◻ Το ενδιαφέρον της Γιοχάνα για το όνομα του Θεού κεντρίστηκε όταν άκουσε κάποιον να μιλάει άσχημα για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Θυμάται τι συνέβη: «Το όνομα Ιεχωβά χαράχτηκε ανεξίτηλα στο μυαλό μου όταν το πρωτοάκουσα, και άρχισα να αναρωτιέμαι ποιος είναι ο Ιεχωβά. Ζούσα με το σύζυγό μου κοντά στο Γουόλβις Μπέι στις ακτές της Ναμίμπια. Κάποια φορά πήγαμε στην πόλη και είδα μερικούς Μάρτυρες να προσφέρουν τη Σκοπιά στο δρόμο. Πήρα ένα αντίτυπο και ζήτησα να κάνω Γραφική μελέτη επειδή είχα πολλές ερωτήσεις. Έκλαψα όταν μου είπαν ότι δεν μπορούσαν να έρθουν επειδή είχε χαλάσει το αυτοκίνητό τους. Σύντομα έπειτα από αυτό, πέθανε ο σύζυγός μου και πήγα να μείνω στο Κίετμανσχουεπ. Εκεί είχε διοριστεί ένας ειδικός σκαπανέας (ολοχρόνιος κήρυκας των καλών νέων), και πήρα το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή από εκείνον. Ευθύς εξαρχής διέκρινα ότι αυτή ήταν η αλήθεια.

»Τελικά, με προσκάλεσαν να συμμετάσχω στο έργο κηρύγματος, αλλά με είχε κυριεύσει ο φόβος του ανθρώπου. Ενώ πήγαινα από πόρτα σε πόρτα, προσευχήθηκα στον Ιεχωβά να με αφήσει να πεθάνω παρά να κηρύξω. Όταν συμμετείχα για πρώτη φορά στο έργο δρόμου, κρύφτηκα μέσα σε ένα στενό σοκάκι, ελπίζοντας να μη με δει κανείς. Τελικά, επιστράτευσα το αναγκαίο θάρρος για να δείξω ένα περιοδικό σε κάποιον περαστικό, και μόνο τότε μπόρεσα να πω μερικές λέξεις. Με τη βοήθεια του Ιεχωβά, εκείνη τη μέρα μετέδωσα σε αρκετούς ανθρώπους τη βασισμένη στη Γραφή ελπίδα μου.

»Σήμερα, 12 χρόνια αργότερα, αν και φτωχή από υλική άποψη, εξακολουθώ να θεωρώ πολύτιμο το προνόμιο της υπηρεσίας σκαπανέα και συνεχίζω να αντλώ απέραντη χαρά καθώς συζητάω την αλήθεια της Βασιλείας με άλλους».