Κάποτε Ήμασταν Λύκοι—Τώρα Είμαστε Πρόβατα!
Όταν η Σακίνα και εγώ ήμασταν κοριτσάκια, ζούσαμε σε γειτονικά σπίτια. Η Σακίνα ήταν μεγαλόσωμη και γεροδεμένη ενώ εγώ ήμουν μικρόσωμη και λεπτή. Μαλώναμε συχνά, αλλά μια ημέρα ξέσπασε ανάμεσά μας ένας άγριος καβγάς. Από εκείνη την ημέρα, ούτε μιλιόμασταν ούτε χαιρετούσαμε η μία την άλλη. Τελικά μετακομίσαμε και οι δύο και χάσαμε κάθε επαφή μεταξύ μας.
Το 1994, άρχισα να μελετώ τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και σιγά σιγά η προσωπικότητά μου άλλαξε. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ενώ παρακολουθούσα την ημέρα ειδικής συνέλευσης στην Μπουζουμπούρα του Μπουρούντι, έμεινα έκπληκτη όταν συνάντησα τη Σακίνα. Χάρηκα που ήταν και αυτή εκεί, αλλά ο χαιρετισμός που ανταλλάξαμε ήταν μάλλον συγκρατημένος. Αργότερα την ίδια ημέρα, δεν μπορούσα να το πιστέψω όταν την είδα ανάμεσα στους υποψηφίους για βάφτισμα! Είχε αλλάξει και εκείνη ριζικά. Δεν ήταν πια το εριστικό άτομο με το οποίο είχα μαλώσει τόσες φορές. Πόσο υπέροχο ήταν να τη βλέπω να αποδεικνύει δημόσια την αφιέρωσή της στον Θεό με το βάφτισμα!
Όταν βγήκε από το νερό, έτρεξα να την αγκαλιάσω και της ψιθύρισα στο αφτί: «Θυμάσαι που μαλώναμε;» «Ναι», είπε εκείνη, «το θυμάμαι, αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Είμαι άλλος άνθρωπος τώρα».
Είμαστε και οι δύο ευτυχισμένες για το ότι βρήκαμε τη Γραφική αλήθεια που ενώνει τους ανθρώπους και αλλάξαμε την προσωπικότητά μας, η οποία είχε τα χαρακτηριστικά του λύκου, αποκτώντας την προσωπικότητα του προβάτου που ανήκει στον Μεγάλο Ποιμένα, τον Ιεχωβά Θεό. Πράγματι, η Γραφική αλήθεια αλλάζει ζωές.