Ο Ιεχωβά Ευλογεί και Προστατεύει Όσους Είναι Υπάκουοι

«Αυτός, όμως, που ακούει εμένα θα κατοικεί με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτος από τον τρόμο της συμφοράς».​—ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ 1:33.

1, 2. Γιατί είναι σημαντική η υπακοή στον Θεό; Δείξτε το με παράδειγμα.

ΤΑ ΧΝΟΥΔΩΤΑ, κίτρινα κοτοπουλάκια είναι απασχολημένα τσιμπολογώντας την τροφή τους μέσα στο γρασίδι και δεν αντιλαμβάνονται καθόλου το γεράκι που κάνει κύκλους ψηλά από πάνω τους. Ξαφνικά, ένα φοβισμένο, διαπεραστικό προειδοποιητικό κάλεσμα ακούγεται από την κλώσα, η οποία απλώνει τις φτερούγες της. Τα κλωσόπουλά της τρέχουν κοντά της και μέσα σε δευτερόλεπτα έχουν κρυφτεί με ασφάλεια κάτω από τα φτερά της. Το γεράκι σταματάει την επίθεσή του.a Ποιο είναι το μάθημα; Η υπακοή σώζει ζωές!

² Αυτό το μάθημα είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους Χριστιανούς σήμερα, διότι ο Σατανάς κάνει μια ολοκληρωτική προσπάθεια για να καταβροχθίσει ως λεία του το λαό του Θεού. (Αποκάλυψη 12:9, 12, 17) Στόχος του είναι να καταστρέψει την πνευματικότητά μας ώστε να χάσουμε την εύνοια του Ιεχωβά και την προοπτική της αιώνιας ζωής. (1 Πέτρου 5:8) Ωστόσο, αν εμείς παραμένουμε κοντά στον Θεό και ανταποκρινόμαστε γρήγορα στην κατεύθυνση που λαβαίνουμε μέσω του Λόγου του και της οργάνωσής του, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την προστατευτική του φροντίδα. «Με τα φτερά του θα φράζει το δρόμο προς εσένα και κάτω από τις φτερούγες του θα καταφεύγεις», έγραψε ο ψαλμωδός.​—Ψαλμός 91:4.

Ένα Ανυπάκουο Έθνος Γίνεται Λεία

3. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της ανυπακοής που έδειξε επανειλημμένα ο Ισραήλ;

³ Όταν το έθνος του Ισραήλ ήταν υπάκουο στον Ιεχωβά, ωφελούνταν συνέχεια από την άγρυπνη φροντίδα του. Δυστυχώς, όμως, πολύ συχνά ο λαός εγκατέλειπε τον Πλάστη του και στρεφόταν σε θεούς από ξύλο και πέτρα​—«αυτά που είναι κάτι το μη πραγματικό, τα οποία δεν ωφελούν και δεν απελευθερώνουν». (1 Σαμουήλ 12:21) Ύστερα από αιώνες τέτοιου στασιασμού, το έθνος ως σύνολο είχε βυθιστεί τόσο πολύ στην αποστασία ώστε δεν επιδεχόταν πλέον διόρθωση. Γι’ αυτό, ο Ιησούς είπε με λύπη: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, αυτή που σκοτώνει τους προφήτες και λιθοβολεί τους απεσταλμένους σε αυτήν​—πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω τα παιδιά σου, όπως συγκεντρώνει η κλώσα τα κλωσόπουλά της κάτω από τις φτερούγες της! Αλλά εσείς δεν το θελήσατε. Δείτε! Ο οίκος σας εγκαταλείπεται σε εσάς».​—Ματθαίος 23:37, 38.

4. Πώς έγινε φανερό το 70 Κ.Χ. ότι ο Ιεχωβά είχε εγκαταλείψει την Ιερουσαλήμ;

⁴ Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά είχε εγκαταλείψει τον ανυπότακτο Ισραήλ έγινε οδυνηρά φανερό το 70 Κ.Χ. Εκείνο το έτος, οι ρωμαϊκές στρατιές, έχοντας υψωμένα τα λάβαρά τους τα οποία είχαν ως έμβλημα την εικόνα του αετού, όρμησαν στην Ιερουσαλήμ για να επιφέρουν μια τρομακτική σφαγή. Η πόλη ήταν τότε γεμάτη κόσμο που γιόρταζε το Πάσχα. Οι πολλές θυσίες τους δεν τους έφεραν την εύνοια του Θεού. Αυτό θύμισε με τραγικό τρόπο τα λόγια του Σαμουήλ προς τον ανυπάκουο Βασιλιά Σαούλ: «Ευχαριστείται ο Ιεχωβά με τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες όσο με την υπακοή στη φωνή του Ιεχωβά; Δες! Το να υπακούει κανείς είναι καλύτερο από τη θυσία, και το να δίνει προσοχή, από το πάχος των κριαριών».​—1 Σαμουήλ 15:22.

5. Τι είδους υπακοή απαιτεί ο Ιεχωβά, και πώς γνωρίζουμε εμείς ότι είναι εφικτή αυτή η υπακοή;

⁵ Παρά την επιμονή του για υπακοή, ο Ιεχωβά γνωρίζει καλά τους περιορισμούς των ατελών ανθρώπων. (Ψαλμός 130:3, 4) Αυτό που απαιτεί είναι ειλικρίνεια καρδιάς και υπακοή βασισμένη στην πίστη, στην αγάπη καθώς και στον υγιή φόβο μήπως τον δυσαρεστήσουμε. (Δευτερονόμιο 10:12, 13· Παροιμίες 16:6· Ησαΐας 43:10· Μιχαίας 6:8· Ρωμαίους 6:17) Το γεγονός ότι αυτή η υπακοή είναι εφικτή καταδείχτηκε από ένα “μεγάλο σύννεφο μαρτύρων της προχριστιανικής εποχής”, οι οποίοι διακράτησαν την ακεραιότητά τους απέναντι σε τρομερές δοκιμασίες, ακόμη και στο θάνατο. (Εβραίους 11:36, 37· 12:1) Πόσο χαρούμενη έκαναν αυτά τα άτομα την καρδιά του Ιεχωβά! (Παροιμίες 27:11) Εντούτοις, άλλοι ξεκίνησαν πιστοί αλλά δεν παρέμειναν σε πορεία υπακοής. Ένας από αυτούς ήταν ο Βασιλιάς Ιωάς του αρχαίου Ιούδα.

Ένας Βασιλιάς Καταστρέφεται από τις Κακές Συναναστροφές

6, 7. Τι είδους βασιλιάς ήταν ο Ιωάς όσο ζούσε ο Ιωδαέ;

⁶ Ο Βασιλιάς Ιωάς γλίτωσε την τελευταία στιγμή από μια δολοφονική απόπειρα ενόσω ήταν βρέφος. Όταν ο Ιωάς έγινε εφτά χρονών, ο Αρχιερέας Ιωδαέ, εκδηλώνοντας θάρρος, τον έφερε έξω από την κρυψώνα του και τον έκανε βασιλιά. Επειδή ο θεοφοβούμενος Ιωδαέ ενεργούσε ως πατέρας και σύμβουλος για τον Ιωάς, ο νεαρός ηγεμόνας «έπραξε το σωστό στα μάτια του Ιεχωβά όλες τις ημέρες του Ιωδαέ του ιερέα».​—2 Χρονικών 22:10–23:1, 11· 24:1, 2.

⁷ Μεταξύ των καλών πράξεων του Ιωάς ήταν και η ανακαίνιση του ναού του Ιεχωβά​—μια ενέργεια την οποία «ο Ιωάς έβαλε στην καρδιά του». Ο ίδιος υπενθύμισε στον Αρχιερέα Ιωδαέ ότι ήταν ανάγκη να συγκεντρωθεί ο φόρος του ναού από τον Ιούδα και την Ιερουσαλήμ, όπως είχε “προστάξει ο Μωυσής”, ώστε να χρηματοδοτηθεί το έργο επισκευής. Προφανώς, ο Ιωδαέ είχε καταφέρει να παρακινήσει το νεαρό βασιλιά να μελετάει το Νόμο του Θεού και να υπακούει σε αυτόν. Ως αποτέλεσμα, το έργο που αφορούσε το ναό και τα σκεύη του ναού ολοκληρώθηκε γρήγορα.​—2 Χρονικών 24:4, 6, 13, 14· Δευτερονόμιο 17:18.

8. (α) Τι συνέβαλε πρωτίστως στην πνευματική πτώση του Ιωάς; (β) Τελικά, σε ποια ενέργεια οδήγησε το βασιλιά η ανυπακοή του;

⁸ Δυστυχώς, η υπακοή του Ιωάς στον Ιεχωβά δεν συνεχίστηκε. Γιατί; Ο Λόγος του Θεού μάς λέει: «Μετά το θάνατο του Ιωδαέ, οι άρχοντες του Ιούδα ήρθαν και προσκύνησαν το βασιλιά. Τότε ο βασιλιάς τούς άκουσε. Και σιγά σιγά εγκατέλειψαν τον οίκο του Ιεχωβά, του Θεού των προπατόρων τους, και άρχισαν να υπηρετούν τους ιερούς στύλους και τα είδωλα· και επήλθε αγανάκτηση εναντίον του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ εξαιτίας της ενοχής τους». Η επιβλαβής επιρροή των αρχόντων του Ιούδα έκανε επίσης το βασιλιά να αγνοήσει τους προφήτες του Θεού, ένας από τους οποίους ήταν ο γιος του Ιωδαέ, ο Ζαχαρίας, ο οποίος έλεγξε με θάρρος τον Ιωάς και το λαό για την ανυπακοή τους. Αντί να μετανοήσει, ο Ιωάς έβαλε να λιθοβολήσουν τον Ζαχαρία μέχρι θανάτου. Τι σκληρός, ανυπάκουος άνθρωπος είχε γίνει ο Ιωάς​—και όλα αυτά επειδή ενέδωσε στην επιρροή των κακών συναναστροφών!​—2 Χρονικών 24:17-22· 1 Κορινθίους 15:33.

9. Πώς υπογραμμίζει την ανοησία της ανυπακοής η κατάληξη του Ιωάς και των αρχόντων;

⁹ Αφού είχαν εγκαταλείψει τον Ιεχωβά, πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα για τον Ιωάς και τους πονηρούς άρχοντες συντρόφους του; Μια στρατιωτική δύναμη της Συρίας​—μόνο “λίγοι άντρες”—​εισέβαλε στον Ιούδα και “εξολόθρευσε όλους τους άρχοντες του λαού”. Οι εισβολείς εξανάγκασαν επίσης το βασιλιά να τους παραδώσει τα ίδια του τα αποκτήματα καθώς και το χρυσάφι και το ασήμι του αγιαστηρίου. Μολονότι ο Ιωάς επέζησε, είχε συντριφτεί και ήταν ασθενής. Λίγο καιρό αργότερα, συνωμότες από τους ίδιους του τους υπηρέτες τον δολοφόνησαν. (2 Χρονικών 24:23-25· 2 Βασιλέων 12:17, 18) Πόσο αληθινά αποδείχτηκαν τα λόγια του Ιεχωβά προς τον Ισραήλ: «Αν δεν ακούσεις τη φωνή του Ιεχωβά του Θεού σου, φροντίζοντας να εκτελείς όλες τις εντολές του και τα νομοθετήματά του . . . , τότε θα έρθουν πάνω σου και θα σε καταφθάσουν . . . κατάρες»!​—Δευτερονόμιο 28:15.

Ένας Γραμματέας Σώζεται Χάρη στην Υπακοή

10, 11. (α) Γιατί είναι υποβοηθητικό να συλλογιστούμε τη συμβουλή που έδωσε ο Ιεχωβά στον Βαρούχ; (β) Ποια συμβουλή έδωσε ο Ιεχωβά στον Βαρούχ;

¹⁰ Μήπως νιώθετε μερικές φορές αποκαμωμένοι επειδή, ανάμεσα σε αυτούς που συναντάτε στη Χριστιανική διακονία, λίγοι είναι εκείνοι που δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για τα καλά νέα; Μήπως νιώθετε κατά καιρούς κάποιο ίχνος φθόνου για τους εύπορους ανθρώπους και το γεμάτο απολαύσεις τρόπο ζωής τους; Αν ναι, συλλογιστείτε τον Βαρούχ, το γραμματέα του Ιερεμία, και τη στοργική συμβουλή που του έδωσε ο Ιεχωβά.

¹¹ Ο Βαρούχ ετοιμαζόταν να καταγράψει ένα προφητικό άγγελμα όταν έγινε ο ίδιος το επίκεντρο της προσοχής του Ιεχωβά. Γιατί; Επειδή ο Βαρούχ είχε αρχίσει να στενοχωριέται για την κατάστασή του στη ζωή και να επιθυμεί κάτι καλύτερο από το ειδικό προνόμιο που είχε στην υπηρεσία του Θεού. Παρατηρώντας αυτή την αλλαγή στη στάση του Βαρούχ, ο Ιεχωβά τού έδωσε ξεκάθαρη αλλά και καλοσυνάτη συμβουλή, λέγοντας: «Εσύ . . . ζητάς μεγάλα πράγματα για τον εαυτό σου. Μη ζητάς. Διότι εγώ φέρνω συμφορά πάνω σε κάθε σάρκα, . . . και θα σου δώσω την ψυχή σου ως λάφυρο σε όλους τους τόπους όπου θα πας».​—Ιερεμίας 36:4· 45:5.

12. Γιατί πρέπει να αποφεύγουμε να ζητάμε «μεγάλα πράγματα» για τον εαυτό μας στο παρόν σύστημα πραγμάτων;

¹² Μπορείτε να διακρίνετε στα λόγια του Ιεχωβά προς τον Βαρούχ τη βαθιά Του ανησυχία για εκείνον το θαυμάσιο άνθρωπο, ο οποίος τον είχε υπηρετήσει τόσο πιστά και θαρραλέα στο πλευρό του Ιερεμία; Παρόμοια και σήμερα, ο Ιεχωβά ανησυχεί βαθιά για όσους δελεάζονται να επιδιώξουν μια πιο επιτυχημένη κατά τη γνώμη τους σταδιοδρομία σε αυτό το σύστημα πραγμάτων. Ευτυχώς, σαν τον Βαρούχ, πολλά τέτοια άτομα έχουν ανταποκριθεί στη στοργική διόρθωση που έλαβαν από υπεύθυνους πνευματικούς αδελφούς. (Λουκάς 15:4-7) Ναι, είθε όλοι να διακρίνουμε ότι δεν υπάρχει μέλλον για όσους ζητούν «μεγάλα πράγματα» για τον εαυτό τους σε αυτό το σύστημα. Τέτοια άτομα, όχι μόνο δεν θα βρουν αληθινή ευτυχία, αλλά, το χειρότερο, θα παρέλθουν σύντομα μαζί με αυτόν τον κόσμο και όλες τις ιδιοτελείς του επιθυμίες.​—Ματθαίος 6:19, 20· 1 Ιωάννη 2:15-17.

13. Ποιο μάθημα ταπεινοφροσύνης μάς διδάσκει η αφήγηση σχετικά με τον Βαρούχ;

¹³ Η αφήγηση σχετικά με τον Βαρούχ μάς διδάσκει επίσης ένα θαυμάσιο μάθημα ταπεινοφροσύνης. Προσέξτε ότι ο Ιεχωβά δεν συμβούλεψε τον Βαρούχ άμεσα αλλά μίλησε μέσω του Ιερεμία, του οποίου τις ατέλειες και τις ιδιορρυθμίες πιθανώς γνώριζε αρκετά καλά ο Βαρούχ. (Ιερεμίας 45:1, 2) Ωστόσο, ο Βαρούχ δεν υπέκυψε στην υπερηφάνεια. Διέκρινε ταπεινά την πραγματική πηγή της συμβουλής​—τον Ιεχωβά. (2 Χρονικών 26:3, 4, 16· Παροιμίες 18:12· 19:20) Επομένως, αν εμείς “κάνουμε κάποιο εσφαλμένο βήμα προτού το αντιληφθούμε” και λάβουμε την αναγκαία συμβουλή από το Λόγο του Θεού, ας μιμηθούμε την ωριμότητα, την πνευματική διάκριση και την ταπεινοφροσύνη του Βαρούχ.​—Γαλάτες 6:1.

14. Γιατί είναι καλό να είμαστε υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ μας;

¹⁴ Μια τέτοια ταπεινή στάση από μέρους μας βοηθάει επίσης αυτούς που δίνουν τη συμβουλή. Το εδάφιο Εβραίους 13:17 λέει: «Να είστε υπάκουοι σε εκείνους που αναλαμβάνουν την ηγεσία μεταξύ σας και να είστε υποτακτικοί, γιατί εκείνοι επαγρυπνούν για τις ψυχές σας ως άτομα που θα δώσουν λογαριασμό· ώστε να το κάνουν αυτό με χαρά και όχι στενάζοντας, γιατί αυτό θα ήταν επιζήμιο για εσάς». Πόσο συχνά ανοίγουν την καρδιά τους οι πρεσβύτεροι ενώπιον του Ιεχωβά, ζητώντας μέσω προσευχής το θάρρος, τη σοφία και τη διακριτικότητα που χρειάζονται για να εκπληρώσουν αυτή τη δύσκολη πτυχή του ποιμαντικού τους έργου! Ας “αναγνωρίζουμε τέτοιου είδους άντρες”.​—1 Κορινθίους 16:18.

15. (α) Πώς έδειξε ο Ιερεμίας ότι είχε εμπιστοσύνη στον Βαρούχ; (β) Πώς ανταμείφθηκε ο Βαρούχ για την ταπεινή του υπακοή;

¹⁵ Το ότι ο Βαρούχ διόρθωσε τον τρόπο σκέψης του είναι ολοφάνερο, διότι ο Ιερεμίας τού ανέθεσε κατόπιν έναν εξαιρετικά δύσκολο διορισμό​—να πάει στο ναό και να διαβάσει μεγαλόφωνα εκείνο ακριβώς το άγγελμα κρίσης που ο ίδιος είχε καταγράψει από το στόμα του Ιερεμία. Υπάκουσε ο Βαρούχ; Ναι, έκανε «όλα όσα τον είχε διατάξει ο Ιερεμίας ο προφήτης». Στην πραγματικότητα, διάβασε μάλιστα το ίδιο άγγελμα στους άρχοντες της Ιερουσαλήμ, πράγμα που αναμφίβολα απαιτούσε μεγάλο θάρρος. (Ιερεμίας 36:1-6, 8, 14, 15) Όταν η πόλη έπεσε στα χέρια των Βαβυλωνίων περίπου 18 χρόνια αργότερα, φανταστείτε πόσο ευγνώμων πρέπει να ήταν ο Βαρούχ για το ότι γλίτωσε επειδή είχε δώσει προσοχή στην προειδοποίηση του Ιεχωβά και είχε σταματήσει να ζητάει «μεγάλα πράγματα» για τον εαυτό του!​—Ιερεμίας 39:1, 2, 11, 12· 43:6.

Η Υπακοή στη Διάρκεια μιας Πολιορκίας Έσωσε Ζωές

16. Πώς έδειξε ο Ιεχωβά συμπόνια για τους Ιουδαίους στην Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της βαβυλωνιακής πολιορκίας το 607 Π.Κ.Χ.;

¹⁶ Όταν έφτασε το τέλος της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., η συμπόνια του Θεού για τα υπάκουα άτομα ήρθε ξανά στο προσκήνιο. Στο αποκορύφωμα της πολιορκίας, ο Ιεχωβά είπε στους Ιουδαίους: «Εγώ βάζω μπροστά σας την οδό της ζωής και την οδό του θανάτου. Όποιος καθήσει σε αυτή την πόλη θα πεθάνει από σπαθί και από πείνα και από επιδημία· όποιος, όμως, βγει και προσχωρήσει στους Χαλδαίους που σας πολιορκούν θα εξακολουθήσει να ζει και η ψυχή του θα είναι δική του ως λάφυρο». (Ιερεμίας 21:8, 9) Μολονότι οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ άξιζαν να καταστραφούν, ο Ιεχωβά έδειξε συμπόνια για όσους υπάκουαν σε αυτόν, ακόμη και εκείνες τις κρίσιμες, τελευταίες στιγμές.b

17. (α) Με ποιους δύο τρόπους δοκιμάστηκε η υπακοή του Ιερεμία όταν ο Ιεχωβά τού έδωσε την οδηγία να πει στους πολιορκημένους Ιουδαίους να “προσχωρήσουν στους Χαλδαίους”; (β) Πώς μπορούμε εμείς να ωφεληθούμε από το παράδειγμα θαρραλέας υπακοής του Ιερεμία;

¹⁷ Το να πει στους Ιουδαίους να παραδοθούν έθεσε αναμφίβολα υπό δοκιμή την υπακοή και του Ιερεμία επίσης. Κατ’ αρχάς, ο ίδιος ήταν ζηλωτής για το όνομα του Θεού. Δεν ήθελε να ονειδιστεί αυτό το όνομα από εχθρούς οι οποίοι θα απέδιδαν τη νίκη τους σε άψυχα είδωλα. (Ιερεμίας 50:2, 11· Θρήνοι 2:16) Επιπρόσθετα, ο Ιερεμίας γνώριζε ότι, λέγοντας στο λαό να παραδοθεί, έθετε σε μεγάλο κίνδυνο την ίδια του τη ζωή, διότι πολλοί θα ερμήνευαν τα λόγια του ως ανατρεπτικά. Παρ’ όλα αυτά, δεν δείλιασε, αλλά διακήρυξε υπάκουα τις εξαγγελίες του Ιεχωβά. (Ιερεμίας 38:4, 17, 18) Σαν τον Ιερεμία, και εμείς επίσης κηρύττουμε ένα αντιδημοφιλές άγγελμα. Είναι το ίδιο άγγελμα για το οποίο καταφρονήθηκε ο Ιησούς. (Ησαΐας 53:3· Ματθαίος 24:9) Έτσι λοιπόν, ας μην “τρέμουμε ανθρώπους” αλλά όπως ο Ιερεμίας, ας υπακούμε με θάρρος στον Ιεχωβά, εμπιστευόμενοι σε αυτόν πλήρως.​—Παροιμίες 29:25.

Υπάκουοι Καθώς Αναμένουμε την Επίθεση του Γωγ

18. Ποιες μελλοντικές δοκιμές της υπακοής τους θα αντιμετωπίσουν οι υπηρέτες του Ιεχωβά;

¹⁸ Σύντομα, ολόκληρο το πονηρό σύστημα του Σατανά θα καταστραφεί σε μια άνευ προηγουμένου «μεγάλη θλίψη». (Ματθαίος 24:21) Αναμφίβολα, πριν από εκείνον τον καιρό καθώς και στη διάρκειά του, τα μέλη του λαού του Θεού θα αντιμετωπίσουν μεγάλες δοκιμές της πίστης και της υπακοής τους. Λόγου χάρη, η Γραφή μάς λέει ότι ο Σατανάς, στο ρόλο του ως ο «Γωγ της γης του Μαγώγ», θα κάνει ολοκληρωτική επίθεση εναντίον των υπηρετών του Ιεχωβά, κινητοποιώντας ορδές που περιγράφονται ως “μια πολυάριθμη στρατιωτική δύναμη . . . , σαν σύννεφα για να καλύψει τη γη”. (Ιεζεκιήλ 38:2, 14-16) Όντας λιγότεροι και άοπλοι, τα μέλη του λαού του Θεού θα στραφούν στο καταφύγιο που προσφέρουν τα «φτερά» του Ιεχωβά, τα οποία εκείνος απλώνει για να προστατέψει τα υπάκουα άτομα.

19, 20. (α) Γιατί είχε ζωτική σημασία το να δείξει υπακοή ο Ισραήλ όταν βρισκόταν στην Ερυθρά Θάλασσα; (β) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε σήμερα αν κάνουμε με προσευχή στοχασμούς γύρω από την αφήγηση σχετικά με την Ερυθρά Θάλασσα;

¹⁹ Αυτή η κατάσταση μας θυμίζει την Έξοδο του Ισραήλ από την Αίγυπτο. Αφού χτύπησε την Αίγυπτο με δέκα καταστροφικές πληγές, ο Ιεχωβά οδήγησε το λαό του, όχι από τη συντομότερη διαδρομή που θα τους έφερνε στην Υποσχεμένη Γη, αλλά προς την Ερυθρά Θάλασσα, όπου θα μπορούσαν εύκολα να παγιδευτούν και να δεχτούν επίθεση. Από στρατιωτική άποψη, αυτό φαινόταν καταστροφική κίνηση. Αν εσείς ήσασταν εκεί, θα υπακούατε στο λόγο του Ιεχωβά μέσω του Μωυσή και θα προχωρούσατε προς την Ερυθρά Θάλασσα με πλήρη πεποίθηση, ενώ γνωρίζατε ότι η Υποσχεμένη Γη βρισκόταν σε κάπως διαφορετική κατεύθυνση;​—Έξοδος 14:1-4.

²⁰ Συνεχίζοντας την ανάγνωση του 14ου κεφαλαίου της Εξόδου, βλέπουμε πώς ελευθέρωσε ο Ιεχωβά το λαό του με μια επίδειξη δύναμης που ενέπνεε δέος. Πόσο μπορούν να ενισχύσουν την πίστη μας τέτοιες αφηγήσεις όταν αφιερώνουμε χρόνο για να τις μελετάμε και να κάνουμε στοχασμούς γύρω από αυτές! (2 Πέτρου 2:9) Στη συνέχεια, η ισχυρή πίστη μάς ενδυναμώνει ώστε να υπακούμε στον Ιεχωβά, ακόμη και όταν οι απαιτήσεις του φαίνονται αντίθετες με την ανθρώπινη λογίκευση. (Παροιμίες 3:5, 6) Αναρωτηθείτε λοιπόν: “Προσπαθώ εγώ να οικοδομώ την πίστη μου μέσω επιμελούς Γραφικής μελέτης, προσευχής και στοχασμού, καθώς και μέσω τακτικής συναναστροφής με το λαό του Θεού;”​—Εβραίους 10:24, 25· 12:1-3.

Η Υπακοή Ενσταλάζει Ελπίδα

21. Ποιες ευλογίες, τωρινές και μελλοντικές, επιφυλάσσονται για όσους υπακούν στον Ιεχωβά;

²¹ Όσοι καθιστούν την υπακοή στον Ιεχωβά τρόπο ζωής τους βιώνουν ακόμη και τώρα την εκπλήρωση του εδαφίου Παροιμίες 1:33, το οποίο λέει: «Αυτός, όμως, που ακούει εμένα [υπάκουα] θα κατοικεί με ασφάλεια και θα είναι αδιατάρακτος από τον τρόμο της συμφοράς». Με πόσο θαυμαστό τρόπο θα εφαρμοστούν αυτά τα παρηγορητικά λόγια στη διάρκεια της επερχόμενης ημέρας εκδίκησης του Ιεχωβά! Μάλιστα, ο Ιησούς είπε στους μαθητές του: «Καθώς αυτά θα αρχίσουν να γίνονται, ανορθωθείτε και σηκώστε τα κεφάλια σας, επειδή πλησιάζει η απελευθέρωσή σας». (Λουκάς 21:28) Σαφώς, μόνο όσοι είναι υπάκουοι στον Θεό θα έχουν τέτοια πεποίθηση ώστε να ανταποκριθούν σε αυτά τα λόγια.​—Ματθαίος 7:21.

22. (α) Για ποιο λόγο μπορεί ο λαός του Ιεχωβά να έχει πεποίθηση; (β) Ποια ζητήματα θα εξεταστούν στο επόμενο άρθρο;

²² Ένας άλλος λόγος για να έχουμε πεποίθηση είναι το ότι «ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά δεν θα κάνει τίποτα χωρίς να αποκαλύψει το εμπιστευτικό του ζήτημα στους υπηρέτες του τους προφήτες». (Αμώς 3:7) Σήμερα, ο Ιεχωβά δεν εμπνέει προφήτες όπως στο παρελθόν. Απεναντίας, έχει αναθέσει σε μια τάξη πιστού δούλου να παρέχει επίκαιρη πνευματική τροφή στο σπιτικό του. (Ματθαίος 24:45-47) Πόσο σημαντικό είναι, λοιπόν, να έχουμε υπάκουη στάση απέναντι σε αυτόν το “δούλο”! Όπως θα δείξει το επόμενο άρθρο, αυτή η υπακοή αντανακλά επίσης τη στάση μας απέναντι στον Ιησού, τον κύριο του “δούλου”. Αυτός είναι Εκείνος στον οποίο «ανήκει η υπακοή των λαών».​—Γένεση 49:10.

[Υποσημειώσεις]

Θυμάστε;

• Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της ανυπακοής που έδειξε επανειλημμένα ο Ισραήλ;

• Πώς επηρεάστηκε ο Βασιλιάς Ιωάς από τις συναναστροφές του, τόσο στην αρχή της ζωής του όσο και αργότερα;

• Ποια μαθήματα μπορούμε να πάρουμε από τον Βαρούχ;

• Γιατί δεν έχει ο υπάκουος λαός του Ιεχωβά κανένα λόγο να φοβάται καθώς το παρόν σύστημα πλησιάζει στο τέλος του;

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Υπό την καθοδήγηση του Ιωδαέ, ο νεαρός Ιωάς ήταν υπάκουος στον Ιεχωβά

[Εικόνα στη σελίδα 15]

Οι κακές συναναστροφές επηρέασαν τον Ιωάς ώστε να βάλει να θανατώσουν τον προφήτη του Θεού

[Εικόνα στη σελίδα 16]

Θα υπακούατε εσείς στον Ιεχωβά ώστε να παραστείτε μάρτυρας της σωτήριας δύναμής του που εμπνέει δέος;