Ελέγχουν οι Περιστάσεις σας τη Ζωή Σας;
ΟΙ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣ και τα προβλήματα είναι κοινά σε αυτούς τους “κρίσιμους καιρούς”. (2 Τιμόθεο 3:1) Μερικά προβλήματα ίσως είναι παροδικά και τελικά περνούν. Άλλα διαρκούν μήνες ή ακόμα και χρόνια. Ως αποτέλεσμα, πολλοί νιώθουν όπως ο ψαλμωδός Δαβίδ, ο οποίος κραύγασε προς τον Ιεχωβά: «Οι στενοχώριες της καρδιάς μου πλήθυναν· βγάλε με από τις πιέσεις που αντιμετωπίζω».—Ψαλμός 25:17.
Μήπως παλεύετε με προβλήματα που σας καταβαρύνουν; Αν ναι, μπορείτε να βρείτε βοήθεια και ενθάρρυνση στην Αγία Γραφή. Ας εξετάσουμε τη ζωή δύο πιστών υπηρετών του Ιεχωβά οι οποίοι αντιμετώπισαν δυσκολίες με επιτυχία: του Ιωσήφ και του Δαβίδ. Αναλύοντας πώς τα έβγαλαν πέρα εκείνοι με τις αντιξοότητες, μπορούμε να πάρουμε πρακτικά μαθήματα που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίζουμε παρόμοιες δυσκολίες σήμερα.
Αντιμετώπισαν Σοβαρές Δυσκολίες
Όταν έφτασε στην ηλικία των 17 ετών, ο Ιωσήφ αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα με την ίδια του την οικογένεια. Οι μεγαλύτεροι αδελφοί του είδαν ότι ο Ιακώβ, ο πατέρας τους, «αγαπούσε [τον Ιωσήφ] περισσότερο από όλους τους αδελφούς του». Ως εκ τούτου, «άρχισαν να τον μισούν και δεν μπορούσαν να του μιλούν ειρηνικά». (Γένεση 37:4) Μπορούμε να φανταστούμε την ανησυχία και την ένταση που προκαλούσε στον Ιωσήφ αυτή η κατάσταση. Τελικά, το μίσος των αδελφών του Ιωσήφ έγινε τόσο μεγάλο ώστε τον πούλησαν ως δούλο.—Γένεση 37:26-33.
Ενόσω ήταν δούλος στην Αίγυπτο, ο Ιωσήφ χρειάστηκε να αντισταθεί στις ανήθικες προτάσεις της συζύγου του κυρίου του. Θυμωμένη επειδή ο Ιωσήφ την απέρριψε, εκείνη τον κατηγόρησε ψευδώς για απόπειρα βιασμού. Τον Ιωσήφ τον παρέδωσαν «στη φυλακή», όπου «με ποδόδεσμα ταλαιπώρησαν τα πόδια του, μέσα στα σίδερα μπήκε η ψυχή του». (Γένεση 39:7-20· Ψαλμός 105:17, 18) Τι δοκιμασία πρέπει να ήταν αυτή! Επί 13 περίπου χρόνια, ο Ιωσήφ ήταν είτε δούλος είτε φυλακισμένος εξαιτίας των αδικιών που διέπραξαν άλλοι εναντίον του, μεταξύ των οποίων και μέλη της ίδιας του της οικογένειας.—Γένεση 37:2· 41:46.
Και ο Δαβίδ στον αρχαίο Ισραήλ αντιμετώπισε δοκιμασίες ως νεαρός. Επί πολλά χρόνια, αναγκάστηκε να ζει ως φυγάς, κυνηγημένος σαν ζώο από τον Βασιλιά Σαούλ. Η ζωή του Δαβίδ βρισκόταν σε συνεχή κίνδυνο. Σε κάποια περίπτωση, πήγε στον Αχιμέλεχ τον ιερέα για να πάρει προμήθειες. (1 Σαμουήλ 21:1-7) Όταν ο Σαούλ έμαθε ότι ο Αχιμέλεχ είχε βοηθήσει τον Δαβίδ, διέταξε να εκτελεστούν τόσο ο Αχιμέλεχ όσο και όλοι οι ιερείς και οι οικογένειές τους. (1 Σαμουήλ 22:12-19) Μπορείτε να φανταστείτε την οδύνη που πρέπει να ένιωσε ο Δαβίδ έχοντας προκαλέσει έμμεσα αυτή την τραγωδία;
Σκεφτείτε τα δεινά και την κακομεταχείριση που υπέμειναν ο Ιωσήφ και ο Δαβίδ χρόνια ολόκληρα. Καθώς εξετάζουμε το πώς χειρίστηκαν εκείνοι τις δυσκολίες τους, μπορούμε να πάρουμε πολύτιμα μαθήματα. Ας δούμε τρεις τρόπους με τους οποίους τα άτομα αυτά είναι αξιομίμητα.
Απαλλαχτείτε από τη Μνησικακία και την Πικρία
Κατ’ αρχάς, αυτά τα πιστά άτομα δεν άφησαν τον εαυτό τους να παγιδευτεί στον ιστό της πικρίας και της μνησικακίας. Ενώ ο Ιωσήφ βρισκόταν στη φυλακή, θα ήταν κάλλιστα δυνατόν να κάνει αρνητικές σκέψεις σχετικά με την προδοσία από τα αδέλφια του—θα μπορούσε ίσως και να φαντάζεται την εκδίκηση που θα έπαιρνε αν τους έβλεπε ξανά. Πώς γνωρίζουμε ότι ο Ιωσήφ αντιστάθηκε σε αυτόν τον καταστροφικό τρόπο σκέψης; Εξετάστε πώς αντέδρασε όταν τελικά του παρουσιάστηκε η ευκαιρία να πάρει εκδίκηση από τα αδέλφια του τα οποία είχαν έρθει στην Αίγυπτο για να αγοράσουν σιτηρά. Η αφήγηση αναφέρει: «[Ο Ιωσήφ] απομακρύνθηκε από κοντά τους και άρχισε να κλαίει. . . . Κατόπιν ο Ιωσήφ έδωσε εντολή και [οι υπηρέτες του] άρχισαν να . . . γεμίζουν τα δοχεία [των αδελφών του] με σιτηρά. Επίσης, έπρεπε να επιστρέψουν τα χρήματα των αντρών στο σακί του καθενός και να τους δώσουν προμήθειες για το ταξίδι». Αργότερα, όταν έστειλε τα αδέλφια του να φέρουν τον πατέρα τους στην Αίγυπτο, ο Ιωσήφ τούς εμψύχωσε λέγοντας: «Μην εξοργιστείτε ο ένας εναντίον του άλλου στο δρόμο». Με λόγια και με έργα, ο Ιωσήφ απέδειξε ότι δεν είχε επιτρέψει στην πικρία και στη μνησικακία να δηλητηριάσουν τη ζωή του.—Γένεση 42:24, 25· 45:24.
Παρόμοια, ο Δαβίδ δεν έτρεφε μνησικακία εναντίον του Βασιλιά Σαούλ. Σε δύο περιπτώσεις ο Δαβίδ είχε την ευκαιρία να θανατώσει τον Σαούλ. Ωστόσο, όταν οι άντρες του τον πρότρεψαν να το κάνει αυτό, ο Δαβίδ είπε: «Μου είναι αδιανόητο, από την άποψη του Ιεχωβά, να κάνω αυτό το πράγμα στον κύριό μου, τον χρισμένο του Ιεχωβά, απλώνοντας το χέρι μου εναντίον του, γιατί αυτός είναι ο χρισμένος του Ιεχωβά». Ο Δαβίδ άφησε το ζήτημα στον Ιεχωβά, λέγοντας στους άντρες του: «Όσο βέβαιο είναι ότι ζει ο Ιεχωβά, ο Ιεχωβά θα τον πλήξει· ή θα έρθει η ημέρα του και θα πεθάνει ή θα κατεβεί στη μάχη και θα σαρωθεί». Αργότερα, ο Δαβίδ συνέθεσε μάλιστα μια θρηνωδία πενθώντας για το θάνατο του Σαούλ και του Ιωνάθαν, του γιου του Σαούλ. Όπως και ο Ιωσήφ, ο Δαβίδ δεν επέτρεψε στη μνησικακία να τον καταφάει.—1 Σαμουήλ 24:3-6· 26:7-13· 2 Σαμουήλ 1:17-27.
Μήπως τρέφουμε εμείς αισθήματα μνησικακίας και πικρίας όταν κάποια αδικία μάς προκαλεί πόνο; Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί εύκολα. Αν επιτρέψουμε στα συναισθήματά μας να μας κυριεύσουν, το αποτέλεσμα ίσως αποδειχτεί πιο καταστροφικό για εμάς από την ίδια την αδικία. (Εφεσίους 4:26, 27) Αν και μπορεί να ασκούμε ελάχιστο ή καθόλου έλεγχο στο τι κάνουν οι άλλοι, μπορούμε να ελέγξουμε τη δική μας αντίδραση. Είναι πιο εύκολο να απαλλαχτούμε από τη μνησικακία και την πικρία όταν πιστεύουμε πως ο Ιεχωβά θα φροντίσει τα ζητήματα στον ορισμένο του καιρό.—Ρωμαίους 12:17-19.
Να Αξιοποιείτε Πλήρως την Κατάστασή Σας
Το δεύτερο μάθημα που παίρνουμε είναι να μην αφήνουμε τις περιστάσεις μας να παραλύουν τη ζωή μας. Ίσως συγκεντρωνόμαστε τόσο πολύ στα όσα δεν μπορούμε να κάνουμε ώστε δεν διακρίνουμε αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Οι περιστάσεις μας, στην ουσία, αρχίζουν να μας ελέγχουν. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί στον Ιωσήφ. Εκείνος, όμως, επέλεξε να αξιοποιήσει πλήρως την κατάστασή του. Ενόσω υπηρετούσε ως δούλος, ο Ιωσήφ «έβρισκε εύνοια στα μάτια [του κυρίου του] και τον υπηρετούσε συνεχώς, ώστε εκείνος τον διόρισε υπεύθυνο για το σπιτικό του». Ο Ιωσήφ κράτησε παρόμοια στάση ενώ βρισκόταν στη φυλακή. Λόγω της ευλογίας του Ιεχωβά και της επιμέλειας του Ιωσήφ, «ο ανώτατος αξιωματικός της φυλακής παρέδωσε στα χέρια του Ιωσήφ όλους τους φυλακισμένους που βρίσκονταν στη φυλακή· και ό,τι και αν έκαναν εκεί αυτός ήταν που φρόντιζε να γίνεται».—Γένεση 39:4, 21-23.
Στα χρόνια που ο Δαβίδ ζούσε ως φυγάς, αξιοποιούσε και αυτός πλήρως τις περιστάσεις του. Ενώ βρισκόταν στην έρημο Φαράν, ο ίδιος και οι άντρες του προστάτευαν τα ποίμνια του Νάβαλ από ληστρικές ομάδες. «Σαν τείχος ήταν γύρω μας, νύχτα και ημέρα», είπε κάποιος από τους ποιμένες του Νάβαλ. (1 Σαμουήλ 25:16) Αργότερα, στη διάρκεια της παραμονής του στη Σικλάγ, ο Δαβίδ έκανε επιδρομές σε πόλεις που κατείχαν εχθροί του Ισραήλ στα νότια, διασφαλίζοντας έτσι τα σύνορα του Ιούδα.—1 Σαμουήλ 27:8· 1 Χρονικών 12:20-22.
Μήπως χρειάζεται να καταβάλλουμε και εμείς μεγαλύτερη προσπάθεια για να αξιοποιούμε πλήρως τις περιστάσεις μας; Αν και κάτι τέτοιο ίσως αποτελεί πρόκληση, μπορούμε να το πετύχουμε. Αναπολώντας τη ζωή του, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Έχω μάθει, σε οποιεσδήποτε συνθήκες βρίσκομαι, να είμαι αυτάρκης. . . . Στο καθετί και σε όλες τις συνθήκες έχω μάθει το μυστικό, και να είμαι χορτάτος και να πεινώ, και να έχω αφθονία και να υποφέρω στερήσεις». Πώς κατάφερε ο Παύλος να αναπτύξει αυτή τη στάση απέναντι στη ζωή; Εμπιστευόμενος συνεχώς στον Ιεχωβά. Ο ίδιος αναγνώρισε: «Για όλα τα πράγματα έχω τη δύναμη χάρη σε αυτόν που μου δίνει δύναμη».—Φιλιππησίους 4:11-13.
Να Προσμένετε τον Ιεχωβά
Το τρίτο μάθημα είναι ότι, αντί να χρησιμοποιούμε αντιγραφικές μεθόδους για να αλλάξουμε τις περιστάσεις μας, θα πρέπει να προσμένουμε τον Ιεχωβά. Ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Η . . . υπομονή ας έχει το έργο της πλήρες, για να είστε πλήρεις και υγιείς από όλες τις απόψεις, χωρίς να είστε ελλιπείς σε τίποτα». (Ιακώβου 1:4) Πρέπει να επιτρέπουμε στην υπομονή να έχει «το έργο της πλήρες» αφήνοντας μια δοκιμασία να ολοκληρωθεί χωρίς να καταφεύγουμε σε αντιγραφικά μέσα για να επισπεύσουμε τον τερματισμό της. Τότε η πίστη μας θα δοκιμαστεί και θα εξαγνιστεί, και η ενισχυτική της δύναμη θα αποκαλυφτεί. Ο Ιωσήφ και ο Δαβίδ είχαν αυτού του είδους την υπομονή. Δεν επιχείρησαν να επινοήσουν μια λύση που ίσως να επέσυρε τη δυσαρέσκεια του Ιεχωβά. Αντίθετα, κατέβαλαν προσπάθειες για να αξιοποιήσουν πλήρως την κατάστασή τους. Πρόσμεναν τον Ιεχωβά, και πόσες ευλογίες έλαβαν για αυτή τους την προσμονή! Ο Ιεχωβά τούς χρησιμοποίησε και τους δύο για να διασώσει και να καθοδηγήσει το λαό του.—Γένεση 41:39-41· 45:5· 2 Σαμουήλ 5:4, 5.
Ίσως αντιμετωπίζουμε και εμείς καταστάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να μας βάλουν στον πειρασμό να αναζητήσουμε αντιγραφικές λύσεις. Για παράδειγμα, μήπως νιώθετε αποθάρρυνση επειδή δεν έχετε βρει ακόμα κατάλληλο γαμήλιο σύντροφο; Αν συμβαίνει αυτό, αποφύγετε κάθε πειρασμό να παρακούσετε την εντολή του Ιεχωβά να παντρευόμαστε «μόνο εν Κυρίω». (1 Κορινθίους 7:39) Αντιμετωπίζετε προβλήματα στο γάμο σας; Αντί να ενδώσετε στο πνεύμα του κόσμου το οποίο προωθεί το χωρισμό και το διαζύγιο, εργαστείτε από κοινού για να ξεπεράσετε τις δυσχέρειες. (Μαλαχίας 2:16· Εφεσίους 5:21-33) Δυσκολεύεστε να φροντίσετε την οικογένειά σας λόγω της οικονομικής σας κατάστασης; Το να προσμένουμε τον Ιεχωβά περιλαμβάνει και το να αποφεύγουμε αμφισβητήσιμες ή παράνομες δραστηριότητες προκειμένου να βγάλουμε χρήματα. (Ψαλμός 37:25· Εβραίους 13:18) Ναι, όλοι μας πρέπει να εργαζόμαστε σκληρά για να αξιοποιούμε πλήρως τις περιστάσεις μας, καθώς επίσης να προσπαθούμε να δίνουμε λόγους στον Ιεχωβά για να μας ευλογεί. Καθώς το κάνουμε αυτό, ας είμαστε αποφασισμένοι να προσμένουμε τον Ιεχωβά για την τέλεια λύση.—Μιχαίας 7:7.
Ο Ιεχωβά θα σας Στηρίζει
Ο στοχασμός γύρω από το πώς Βιβλικά πρόσωπα όπως ο Ιωσήφ και ο Δαβίδ αντιμετώπισαν με επιτυχία τις απογοητεύσεις και τις δύσκολες καταστάσεις μπορεί να ασκήσει θετική επίδραση πάνω μας. Αν και οι εμπειρίες τους καταλαμβάνουν μερικές μόνο σελίδες στην Αγία Γραφή, οι δοκιμασίες τους διήρκεσαν πολλά χρόνια. Αναρωτηθείτε: “Πώς συμφιλιώθηκαν με τις περιστάσεις τους αυτοί οι υπηρέτες του Θεού; Πώς διατήρησαν τη χαρά τους; Ποιες ιδιότητες χρειάστηκε να αναπτύξουν;”
Είναι καλό επίσης να συλλογιζόμαστε το πώς έχουν εκδηλώσει υπομονή σύγχρονοι υπηρέτες του Ιεχωβά. (1 Πέτρου 5:9) Κάθε χρόνο, τα περιοδικά Σκοπιά και Ξύπνα! δημοσιεύουν πολλές βιογραφίες. Διαβάζετε εσείς και στοχάζεστε τα παραδείγματα αυτών των πιστών Χριστιανών; Επιπλέον, στις εκκλησίες μας υπάρχουν άτομα τα οποία υπομένουν δυσάρεστες περιστάσεις πιστά. Συναναστρέφεστε τακτικά μαζί τους και μαθαίνετε από αυτούς στις συναθροίσεις;—Εβραίους 10:24, 25.
Όταν ταλαιπωρείστε από δύσκολες περιστάσεις, να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για εσάς και θα σας στηρίζει. (1 Πέτρου 5:6-10) Εργαστείτε σκληρά για να μην επιτρέψετε στις περιστάσεις σας να ελέγχουν τη ζωή σας. Ακολουθήστε τα παραδείγματα του Ιωσήφ, του Δαβίδ και άλλων διώχνοντας τη μνησικακία, αξιοποιώντας πλήρως την κατάστασή σας και προσμένοντας τον Ιεχωβά για την τέλεια λύση. Πλησιάστε τον μέσω προσευχής και μέσω πνευματικών δραστηριοτήτων. Κάνοντάς το αυτό, θα διαπιστώσετε και εσείς ότι μπορείτε να είστε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι ακόμα και σε δύσκολους καιρούς.—Ψαλμός 34:8.
[Εικόνα στη σελίδα 20, 21]
Ο Ιωσήφ κατέβαλε προσπάθειες για να αξιοποιήσει πλήρως τις περιστάσεις του
[Εικόνα στη σελίδα 23]
Ο Δαβίδ πρόσμενε τον Ιεχωβά για τη λύση στα προβλήματά του