Οι Αληθινοί Χριστιανοί Σέβονται το Λόγο του Θεού
«Ο λόγος σου είναι αλήθεια».—ΙΩΑΝ. 17:17.
1. Από προσωπική πείρα, αναφέρετε έναν σημαντικό τομέα στον οποίο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διαφέρουν από άλλες θρησκευτικές ομάδες.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την πρώτη φορά που είχατε μια ουσιαστική συζήτηση με κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά. Τι θυμάστε από αυτήν; Πολλοί θα έλεγαν: “Μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι ο Μάρτυρας απάντησε σε όλες μου τις ερωτήσεις μέσα από την Αγία Γραφή”. Πόσο ενθουσιαστήκαμε που ανακαλύψαμε ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη, τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε και τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους αγαπημένους μας που έχουν πεθάνει!
2. Ποιοι είναι μερικοί λόγοι για τους οποίους εκτιμήσατε τη Γραφή;
2 Καθώς, όμως, προχωρούσαμε στη μελέτη μας, συνειδητοποιήσαμε ότι η Γραφή δεν απαντάει απλώς στις ερωτήσεις μας για τη ζωή, το θάνατο και το μέλλον, αλλά κάνει πολύ περισσότερα. Κατανοήσαμε ότι είναι το πιο πρακτικό βιβλίο στον κόσμο. Οι συμβουλές της είναι διαχρονικές, και όσοι τις ακολουθούν προσεκτικά θα απολαμβάνουν επιτυχία και ευτυχία στη ζωή τους. (Διαβάστε Ψαλμός 1:1-3) Οι γνήσιοι Χριστιανοί δέχονταν ανέκαθεν τη Γραφή, «όχι ως το λόγο ανθρώπων, αλλά, όπως είναι αληθινά, ως το λόγο του Θεού». (1 Θεσ. 2:13) Μια σύντομη ιστορική αναδρομή θα τονίσει την αντίθεση που υπάρχει ανάμεσα σε όσους σέβονται πραγματικά το Λόγο του Θεού και σε όσους δεν τον σέβονται.
ΕΝΑ ΑΚΑΝΘΩΔΕΣ ΖΗΤΗΜΑ ΔΙΕΥΘΕΤΕΙΤΑΙ
3. Ποιο ζήτημα απείλησε την ενότητα της Χριστιανικής εκκλησίας τον πρώτο αιώνα, και τι διακυβευόταν;
3 Στα 13 χρόνια που ακολούθησαν αφότου χρίστηκε ο πρώτος απερίτμητος Εθνικός, ο Κορνήλιος, ανέκυψε ένα ζήτημα που απείλησε την ενότητα της Χριστιανικής εκκλησίας. Οι Εθνικοί που ασπάζονταν τη Χριστιανική πίστη αυξάνονταν συνεχώς. Το ερώτημα ήταν: Έπρεπε να περιτέμνονται οι άντρες σύμφωνα με το Ιουδαϊκό έθιμο προτού παρουσιαστούν για βάφτισμα; Αυτό δεν ήταν εύκολο ερώτημα για έναν Ιουδαίο. Οι Ιουδαίοι που τηρούσαν το Νόμο δεν ήταν διατεθειμένοι ούτε καν να μπουν σε σπίτι Εθνικών, πόσο μάλλον να έχουν θερμή συναναστροφή μαζί τους. Οι Ιουδαίοι Χριστιανοί ήδη διώκονταν άγρια επειδή είχαν εγκαταλείψει την προηγούμενη θρησκεία τους. Αν έφταναν στο σημείο να καλοδέχονται απερίτμητους Εθνικούς στις τάξεις τους, αυτό θα διεύρυνε περισσότερο το χάσμα που τους χώριζε από τους οπαδούς του Ιουδαϊσμού και θα τους εξέθετε σε ακόμη μεγαλύτερο ονειδισμό.—Γαλ. 2:11-14.
4. Ποιοι κλήθηκαν να δώσουν λύση στο ζήτημα, και ποια συναφή ερωτήματα θα μπορούσαν να γεννηθούν στο μυαλό των παρατηρητών;
4 Το 49 Κ.Χ., οι απόστολοι και οι πρεσβύτεροι της Ιερουσαλήμ, που και οι ίδιοι ήταν περιτμημένοι Ιουδαίοι, «συγκεντρώθηκαν . . . για να φροντίσουν για την υπόθεση αυτή». (Πράξ. 15:6) Αυτό που ακολούθησε δεν ήταν ένας ανιαρός θεολογικός διάλογος γύρω από ανούσιες τυπικότητες, αλλά μια ζωηρή δογματική συζήτηση. Εκφράστηκαν ισχυρές απόψεις και από τις δύο πλευρές. Μήπως θα επικρατούσαν οι προσωπικές προτιμήσεις ή προκαταλήψεις; Μήπως οι υπεύθυνοι πρεσβύτεροι θα ανέβαλλαν τη λήψη απόφασης μέχρι να γίνει πιο ευνοϊκό για αυτούς το θρησκευτικό κλίμα στον Ισραήλ; Ή θα προσπαθούσαν να καταλήξουν σε κάποιον συμβιβασμό, με τους υποστηρικτές της κάθε πλευράς να κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις ωσότου επιτευχθεί κάποια συναίνεση;
5. Με ποιους σημαντικούς τρόπους διέφερε η σύσκεψη της Ιερουσαλήμ το 49 Κ.Χ. από τις εκκλησιαστικές συνόδους των μεταγενέστερων αιώνων;
5 Οι συμβιβασμοί και οι παρασκηνιακές κινήσεις αποτελούν κοινή πρακτική στις εκκλησιαστικές συνόδους σήμερα. Ωστόσο, σε εκείνη τη σύσκεψη στην Ιερουσαλήμ, δεν έγιναν συμβιβασμοί ούτε παρασκηνιακές κινήσεις για την εξασφάλιση ψήφων. Μάλιστα, η απόφαση που λήφθηκε ήταν ομόφωνη. Πώς ήταν αυτό δυνατόν; Όσο ισχυρές απόψεις και αν είχαν οι συμμετέχοντες, όλοι τους σέβονταν το Λόγο του Θεού, και εκείνα τα άγια συγγράμματα αποτελούσαν το κλειδί για την επίλυση του ζητήματος.—Διαβάστε Ψαλμός 119:97-101.
6, 7. Πώς χρησιμοποιήθηκαν οι Γραφές για να διευθετηθεί το ζήτημα της περιτομής;
6 Σημαντική συμβολή στη διευθέτηση του ζητήματος είχαν τα εδάφια Αμώς 9:11, 12. Η περικοπή αυτή παρατίθεται ως εξής στα εδάφια Πράξεις 15:16, 17: «Θα επιστρέψω και θα ανοικοδομήσω τη σκηνή του Δαβίδ που είναι πεσμένη· και θα ανοικοδομήσω τα ερείπιά της και θα τη στήσω πάλι, ώστε εκείνοι που απομένουν από τους ανθρώπους να αναζητήσουν ένθερμα τον Ιεχωβά, μαζί με άτομα από όλα τα έθνη, άτομα που καλούνται με το όνομά μου, λέει ο Ιεχωβά».
7 “Μια στιγμή όμως”, θα μπορούσε να διαμαρτυρηθεί κάποιος. “Τα εδάφια αυτά δεν λένε ότι οι Εθνικοί που γίνονταν πιστοί δεν ήταν απαραίτητο να περιτέμνονται”. Αυτό είναι αλήθεια. Εντούτοις, οι Ιουδαίοι Χριστιανοί μπορούσαν να αντιληφθούν το σημείο. Δεν θεωρούσαν τους περιτμημένους Εθνικούς ως “άτομα από τα έθνη” αλλά ως αδελφούς. (Έξοδ. 12:48, 49) Για παράδειγμα, το εδάφιο Εσθήρ 8:17, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, Μετάφραση από τα Πρωτότυπα Κείμενα, αναφέρει: «Πολλοί από τους άλλους λαούς έκαναν περιτομή και γίνονταν Ιουδαίοι [περιετέμοντο καὶ ἰουδάιζον, Μετάφραση των Εβδομήκοντα]». Επομένως, όταν οι Γραφές προέλεγαν ότι εκείνοι που θα απέμεναν από τον οίκο του Ισραήλ (οι Ιουδαίοι και οι περιτμημένοι προσήλυτοι στον Ιουδαϊσμό) μαζί με «άτομα από όλα τα έθνη» (απερίτμητους Εθνικούς) θα γίνονταν ένας λαός για το όνομα του Θεού, το μήνυμα ήταν σαφές. Η περιτομή δεν αποτελούσε απαίτηση για τους Εθνικούς που ήθελαν να γίνουν Χριστιανοί.
8. Ποιο ρόλο έπαιζε το θάρρος σε σχέση με αυτή την απόφαση;
8 Ο Λόγος του Θεού και το πνεύμα Του οδήγησαν εκείνους τους ειλικρινείς Χριστιανούς σε «πλήρη ομοφωνία». (Πράξ. 15:25) Μολονότι η απόφαση πιθανότατα θα εξέθετε τους Ιουδαίους Χριστιανούς σε εντονότερο διωγμό, τα πιστά άτομα την υποστήριξαν ολόψυχα εφόσον ήταν βασισμένη στη Γραφή.—Πράξ. 16:4, 5.
ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ
9. Ποιος είναι ένας σημαντικός παράγοντας που οδήγησε στη μόλυνση της αληθινής λατρείας, και ποια βασική δοξασία ήρθε στο προσκήνιο;
9 Ο απόστολος Παύλος προείπε ότι, μετά το θάνατο των αποστόλων, η Χριστιανική πίστη θα μολυνόταν από ψεύτικες διδασκαλίες. (Διαβάστε 2 Θεσσαλονικείς 2:3, 7) Μεταξύ εκείνων που δεν θα ανέχονταν «την υγιή διδασκαλία» θα ήταν κάποιοι που είχαν υπεύθυνες θέσεις. (2 Τιμ. 4:3) Ο Παύλος προειδοποίησε τους πρεσβυτέρους της εποχής του: «Από εσάς τους ίδιους θα σηκωθούν άντρες και θα λένε διεστραμμένα πράγματα για να παρασύρουν τους μαθητές πίσω τους». (Πράξ. 20:30) Η εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα περιγράφει έναν κύριο παράγοντα που οδήγησε σε διεστραμμένο τρόπο σκέψης: «Χριστιανοί που είχαν κάποια ελληνική φιλοσοφική παιδεία άρχισαν να αισθάνονται την ανάγκη να εκφράσουν την πίστη τους με φιλοσοφικό τρόπο, τόσο για την προσωπική τους πνευματική ικανοποίηση όσο και για τον προσηλυτισμό μορφωμένων ειδωλολατρών». Μια σημαντική δοξασία που διαστρεβλώθηκε με βάση ειδωλολατρικές πεποιθήσεις αφορούσε την ταυτότητα του Ιησού Χριστού. Η Γραφή τον αποκαλεί Γιο του Θεού, ενώ οι θαυμαστές της ελληνικής φιλοσοφίας ισχυρίζονταν ότι είναι ο Θεός.
10. Πώς θα μπορούσε να διευθετηθεί το ζήτημα που αφορούσε την ταυτότητα του Χριστού;
10 Αυτή η αντιλογία έγινε θέμα συζήτησης σε αρκετές εκκλησιαστικές συνόδους. Το ζήτημα θα μπορούσε να διευθετηθεί πολύ εύκολα αν οι παριστάμενοι έδιναν την πρέπουσα βαρύτητα στις Γραφές, αλλά η πλειονότητα δεν το έκανε αυτό. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι είχαν ήδη παγιωμένες απόψεις πριν προσέλθουν στις συνόδους, και όταν έφυγαν ήταν ακόμη πιο αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Οι κανόνες και οι διακηρύξεις που εξέδωσαν αυτές οι σύνοδοι παρέπεμπαν πολύ σπάνια στις Γραφές.
11. Ποια έμφαση δόθηκε στο κύρος των αποκαλούμενων Πατέρων της Εκκλησίας, και γιατί;
11 Γιατί δεν έγινε πιο ενδελεχής εξέταση των Γραφών; Η απάντηση που δίνει ο λόγιος Τσαρλς Φρίμαν είναι ότι εκείνοι που πίστευαν πως ο Ιησούς είναι ο Θεός «δυσκολεύονταν να αντικρούσουν τις πολλές δηλώσεις του Ιησού οι οποίες έδειχναν ότι ήταν κατώτερος από τον Θεό τον Πατέρα». Ως αποτέλεσμα, η εκκλησιαστική παράδοση και οι απόψεις μεταγενέστερων ειδημόνων υποκατέστησαν τα Ευαγγέλια. Μέχρι σήμερα, πολλοί κληρικοί εξυψώνουν πάνω από το Λόγο του Θεού τις κάθε άλλο παρά θεόπνευστες δηλώσεις των αποκαλούμενων Πατέρων της Εκκλησίας! Αν έχετε ποτέ συζητήσει για το δόγμα της Τριάδας με κάποιον θεολόγο, πιθανότατα το έχετε παρατηρήσει αυτό.
12. Ποια αρνητική επιρροή ασκούσε ο αυτοκράτορας;
12 Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό των αντιλογιών που λάβαιναν χώρα σε εκείνες τις συνόδους ήταν η παρέμβαση των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Σε σχέση με αυτό, ο καθηγητής Ρίτσαρντ Ε. Ρούμπενσταϊν έγραψε τα εξής για τη Σύνοδο της Νίκαιας: «Ο Κωνσταντίνος είχε χορηγήσει [στους επισκόπους] εύνοια και πλούτη πέρα από την πιο ζωηρή φαντασία τους. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο νέος αυτοκράτορας είχε επιστρέψει ή είχε ανοικοδομήσει σχεδόν όλους τους ναούς τους και τους είχε δώσει πίσω τις εργασίες και τους τίτλους που είχαν αποστερηθεί . . . Παραχώρησε στους Χριστιανούς κληρικούς προνόμια που προηγουμένως δίνονταν σε ειδωλολάτρες ιερείς». Ως αποτέλεσμα, «ο Κωνσταντίνος ήταν σε θέση να επηρεάσει καθοριστικά—πιθανώς ακόμη και να υπαγορεύσει—τις εξελίξεις στη Νίκαια». Ο Τσαρλς Φρίμαν το επιβεβαίωσε αυτό λέγοντας: «Είχε τεθεί πλέον το προηγούμενο για να παρεμβαίνει ο αυτοκράτορας με σκοπό, όχι μόνο την ενίσχυση της Εκκλησίας, αλλά και τη διαμόρφωση των δογμάτων».—Διαβάστε Ιακώβου 4:4.
13. Ποιοι παράγοντες πιστεύετε ότι επηρέασαν τους εκκλησιαστικούς ηγέτες των μεταγενέστερων αιώνων ώστε να αγνοήσουν τις ξεκάθαρες διδασκαλίες της Γραφής;
13 Ενώ οι ιεράρχες δυσκολεύονταν να προσδιορίσουν την ακριβή ταυτότητα του Ιησού Χριστού, πολλοί από τους απλούς ανθρώπους δεν είχαν τέτοιο πρόβλημα. Εφόσον δεν τους ενδιέφερε να γεμίσουν τα πουγκιά τους με το χρυσάφι του αυτοκράτορα ή να ανελιχθούν στην εκκλησιαστική ιεραρχία, ήταν σε θέση να βλέπουν τα πράγματα πιο αντικειμενικά, υπό το πρίσμα των Γραφών. Και από ό,τι φαίνεται, αυτό έκαναν. Ένας θεολόγος εκείνης της εποχής, ο Γρηγόριος ο Νύσσης, έκανε το εξής ειρωνικό σχόλιο για τον απλό λαό: «Έμποροι ενδυμάτων, αργυραμοιβοί και παντοπώλες, όλοι είναι θεολόγοι. Αν ρωτάτε κάποιον για την αξία των χρημάτων σας, αυτός φιλοσοφεί εξηγώντας σε τι διαφέρει ο Γιος από τον Πατέρα. Αν ρωτάτε για την τιμή του ψωμιού, η απάντηση είναι ότι ο Πατέρας είναι μεγαλύτερος από τον Γιο. Αν πάλι ρωτάτε μήπως το λουτρό είναι έτοιμο, λαβαίνετε την απάντηση ότι ο Γιος δημιουργήθηκε εκ του μηδενός». Πράγματι, ανόμοια με τα μέλη της ιεραρχίας, πολλοί από τους απλούς ανθρώπους στήριζαν τα συμπεράσματά τους στο Λόγο του Θεού. Ο Γρηγόριος και οι ομοϊδεάτες του καλά θα έκαναν να τους είχαν ακούσει!
ΤΟ «ΣΙΤΑΡΙ» ΚΑΙ ΤΑ «ΖΙΖΑΝΙΑ» ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΜΑΖΙ
14. Γιατί μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, από τον πρώτο αιώνα και έπειτα, πρέπει να υπήρχαν πάντα κάποιοι γνήσιοι χρισμένοι Χριστιανοί στη γη;
14 Σε μια παραβολή, ο Ιησούς υπέδειξε ότι, από τον πρώτο αιώνα και έπειτα, θα υπήρχαν πάντα κάποιοι γνήσιοι χρισμένοι Χριστιανοί στη γη. Τους παρομοίασε με «σιτάρι» που φύτρωνε ανάμεσα σε «ζιζάνια». (Ματθ. 13:30) Ασφαλώς, δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποια άτομα ή ομάδες ατόμων ανήκαν στη χρισμένη τάξη του σιταριού, αλλά μπορούμε να τεκμηριώσουμε ότι ανέκαθεν υπήρχαν κάποιοι που υπερασπίζονταν με θάρρος το Λόγο του Θεού και εξέθεταν τις αντιγραφικές εκκλησιαστικές διδασκαλίες. Ας εξετάσουμε ορισμένα παραδείγματα.
15, 16. Αναφέρετε μερικά άτομα που έδειξαν σεβασμό για το Λόγο του Θεού.
15 Ο Αρχιεπίσκοπος Αγοβάρδος της Λυών, στη Γαλλία (779-840 Κ.Χ.), κατέκρινε τη λατρεία των εικόνων, την αφιέρωση ναών σε αγίους, καθώς και τις αντιγραφικές εκκλησιαστικές λειτουργίες και συνήθειες. Κάποιος σύγχρονός του, ο Επίσκοπος Κλαύδιος, απέρριψε και αυτός την εκκλησιαστική παράδοση και καταδίκασε τις προσευχές στους αγίους και τη λατρεία των λειψάνων. Τον 11ο αιώνα, ο Αρχιδιάκονος Βερεγγάριος της Τουρ, στη Γαλλία, αφορίστηκε επειδή απέρριψε την Καθολική διδασκαλία της μετουσίωσης. Επιπλέον, υποστήριξε ότι η Γραφή είναι ανώτερη από την εκκλησιαστική παράδοση.
16 Το 12ο αιώνα εμφανίστηκαν δύο υπέρμαχοι της Γραφικής αλήθειας, ο Πέτρος ντε Μπρουί και ο Ερρίκος της Λωζάνης. Ο Πέτρος παραιτήθηκε από το ιερατικό αξίωμα επειδή δεν μπορούσε να εναρμονίσει με τις Γραφές τις Καθολικές διδασκαλίες του νηπιοβαπτισμού, της μετουσίωσης, των προσευχών για τους νεκρούς και της λατρείας του σταυρού. Το 1140, ο Πέτρος πλήρωσε τις πεποιθήσεις του με τη ζωή του. Ο Ερρίκος, που ήταν μοναχός, κατέκρινε τη διαφθορά που υπήρχε στην εκκλησία καθώς και τις αντιγραφικές πτυχές των εκκλησιαστικών λειτουργιών. Συνελήφθη το 1148 και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή.
17. Ποια σημαντικά βήματα έκαναν ο Βάλντο και οι ακόλουθοί του;
17 Περίπου τον καιρό που ο Πέτρος ντε Μπρουί κάηκε ζωντανός επειδή τόλμησε να επικρίνει την εκκλησία, γεννήθηκε κάποιος που αργότερα θα επηρέαζε δραστικά τη διάδοση της Γραφικής αλήθειας. Το επώνυμό του ήταν Βαλντές, ή αλλιώς Βάλντο.a Αντίθετα με τον Πέτρο ντε Μπρουί και τον Ερρίκο της Λωζάνης, αυτός ήταν λαϊκός, αλλά εκτιμούσε τόσο πολύ το Λόγο του Θεού ώστε μοίρασε όλα τα υλικά αγαθά του και φρόντισε να μεταφραστούν τμήματα της Γραφής σε μια γλώσσα την οποία μιλούσαν ευρέως οι άνθρωποι στη νοτιοανατολική Γαλλία. Μερικοί ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ για το ότι μπορούσαν να ακούσουν το άγγελμα της Γραφής στη δική τους γλώσσα ώστε εγκατέλειψαν και αυτοί τα υπάρχοντά τους και αφιέρωσαν τη ζωή τους στη μετάδοση της Γραφικής αλήθειας. Η εκκλησία θορυβήθηκε πολύ. Το 1184 αυτοί οι ζηλωτές άντρες και γυναίκες, που αργότερα ονομάστηκαν Βαλδένσιοι, αφορίστηκαν από τον πάπα και εκδιώχθηκαν από τον τόπο τους με εντολή του επισκόπου. Στην ουσία, όμως, αυτή η ενέργεια συνέβαλε στη διάδοση του αγγέλματος της Γραφής και σε άλλες περιοχές. Τελικά, ακόλουθοι του Βάλντο, του Πέτρου ντε Μπρουί και του Ερρίκου της Λωζάνης, καθώς και άλλοι διαφωνούντες, μπορούσαν να βρεθούν σε πολλά μέρη της Ευρώπης. Στους αιώνες που ακολούθησαν, εμφανίστηκαν και άλλοι υπέρμαχοι της Γραφικής αλήθειας: ο Τζον Ουίκλιφ (περ. 1330-1384), ο Γουίλιαμ Τίντεϊλ (περ. 1494-1536), ο Χένρι Γκρου (1781-1862) και ο Τζορτζ Στορς (1796-1879).
«Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΜΙΟΣ»
18. Εξηγήστε τη μέθοδο μελέτης που χρησιμοποιούσαν οι ειλικρινείς σπουδαστές της Γραφής το 19ο αιώνα και το λόγο για τον οποίο ήταν αποτελεσματική.
18 Όσο και αν προσπάθησαν οι εχθροί της Γραφικής αλήθειας, δεν στάθηκαν ικανοί να εμποδίσουν τη διάδοσή της. «Ο λόγος του Θεού δεν είναι δέσμιος», λέει το εδάφιο 2 Τιμόθεο 2:9. Το 1870, μια ομάδα ειλικρινών σπουδαστών της Γραφής άρχισαν να ερευνούν για να βρουν την αλήθεια. Ποια μέθοδο μελέτης χρησιμοποιούσαν; Κάποιος ήγειρε ένα ερώτημα. Το συζητούσαν. Έβρισκαν και διάβαζαν όλα τα συναφή εδάφια και κατόπιν, όταν έμεναν ικανοποιημένοι με την εναρμόνιση αυτών των εδαφίων, εξέφραζαν τελικά το συμπέρασμά τους και το κατέγραφαν. Δεν είναι καθησυχαστικό να γνωρίζετε ότι, σαν τους αποστόλους και τους πρεσβυτέρους του πρώτου αιώνα, εκείνοι οι πιστοί άνθρωποι, οι «πνευματικοί μας πρόγονοι» από τα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν αποφασισμένοι να ευθυγραμμίσουν πλήρως τις πεποιθήσεις τους με το Λόγο του Θεού;
19. Ποιο είναι το εδάφιο του έτους για το 2012, και γιατί είναι κατάλληλο;
19 Η Αγία Γραφή εξακολουθεί να είναι το θεμέλιο των πεποιθήσεών μας. Με αυτό υπόψη, το Κυβερνών Σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά έχει επιλέξει ως εδάφιο του έτους για το 2012 τη ρητή δήλωση του Ιησού: «Ο λόγος σου είναι αλήθεια». (Ιωάν. 17:17) Εφόσον όσοι επιθυμούν την επιδοκιμασία του Θεού πρέπει να περπατούν στην αλήθεια, είθε όλοι μας να προσπαθούμε συνεχώς να καθοδηγούμαστε από το Λόγο του Θεού.
[Υποσημείωση]
a Μερικές φορές, ο Βαλντές αποκαλείται Πιερ Βαλντές ή Πίτερ Βάλντο, αλλά το μικρό του όνομα δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί.
[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 8]
Το εδάφιο του έτους για το 2012: «Ο λόγος σου είναι αλήθεια».—Ιωάννης 17:17
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Βάλντο
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Ουίκλιφ
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Τίντεϊλ
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Γκρου
[Εικόνα στη σελίδα 7]
Στορς