Μωυσής​—Άνθρωπος Πίστης

Η λέξη «πίστη», όπως χρησιμοποιείται στην Αγία Γραφή, περιλαμβάνει τη σταθερή πεποίθηση που βασίζεται σε αδιάσειστες αποδείξεις. Όποιος έχει πίστη στον Θεό είναι βέβαιος ότι Εκείνος θα εκπληρώσει όλες τις υποσχέσεις Του.

Ο Μωυσής έκανε τις υποσχέσεις του Θεού επίκεντρο της ζωής του. (Γένεση 22:15-18) Μολονότι είχε την ευκαιρία να ζήσει άνετα μέσα στη χλιδή της Αιγύπτου, θυσίασε αυτή την προοπτική «επιλέγοντας να υφίσταται κακομεταχείριση με το λαό του Θεού μάλλον παρά να έχει την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας». (Εβραίους 11:25) Μήπως επρόκειτο για απόφαση της στιγμής, για την οποία αργότερα θα μετάνιωνε; Όχι, διότι η Γραφή λέει ότι ο Μωυσής «παρέμεινε σταθερός σαν να έβλεπε τον Αόρατο». (Εβραίους 11:27) Δεν μετάνιωσε ποτέ για τις επιλογές που έκανε υποκινούμενος από πίστη.

Ο Μωυσής επιδίωκε να ενισχύει την πίστη των άλλων. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τι συνέβη όταν φάνηκε ότι οι Ισραηλίτες είχαν παγιδευτεί ανάμεσα στο στρατό του Φαραώ και στην Ερυθρά Θάλασσα. Έντρομοι από τη συμφορά που νόμιζαν ότι θα τους έβρισκε από στιγμή σε στιγμή, κραύγασαν προς τον Ιεχωβά και τον Μωυσή. Τι θα έκανε ο Μωυσής;

Ο ίδιος ίσως δεν φανταζόταν ότι ο Θεός επρόκειτο να χωρίσει στα δύο την Ερυθρά Θάλασσα, προμηθεύοντας έτσι διέξοδο για τους Ισραηλίτες. Ωστόσο, ήταν βέβαιος ότι ο Θεός θα έκανε κάτι για να προστατέψει το λαό Του. Επίσης, ήθελε να έχουν και οι ομοεθνείς του την ίδια πεποίθηση. Η αφήγηση λέει: «Ο Μωυσής είπε στο λαό: “Μη φοβάστε. Μείνετε σταθεροί και δείτε τη σωτηρία του Ιεχωβά, την οποία θα εκτελέσει για εσάς σήμερα”». (Έξοδος 14:13) Κατάφερε ο Μωυσής να ενισχύσει την πίστη τους; Ναι, διότι η Γραφή αναφέρει, όχι μόνο για εκείνον, αλλά για όλους τους Ισραηλίτες: «Μέσω πίστης πέρασαν αυτοί μέσα από την Ερυθρά Θάλασσα σαν πάνω σε ξηρά γη». (Εβραίους 11:29) Η πίστη του Μωυσή δεν ωφέλησε μόνο τον ίδιο αλλά και όποιον έμαθε από αυτήν.

Μπορούμε να μιμούμαστε τον Μωυσή κάνοντας τις υποσχέσεις του Θεού επίκεντρο της ζωής μας. Λόγου χάρη, ο Θεός υπόσχεται να καλύπτει τις υλικές μας ανάγκες αν εμείς δίνουμε στη λατρεία του την ύψιστη προτεραιότητα στη ζωή μας. (Ματθαίος 6:33) Ομολογουμένως, ίσως απαιτείται προσπάθεια για να μη ρίχνουμε το βάρος στα υλικά πράγματα, όπως συμβαίνει κατά κόρον σήμερα. Αλλά μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως, όταν εμείς κάνουμε το καλύτερο για να κρατάμε τη ζωή μας απλή και επικεντρωμένη στη λατρεία μας, ο Ιεχωβά θα προμηθεύει ό,τι έχουμε ανάγκη. Εκείνος εγγυάται: «Δεν πρόκειται να σε αφήσω ούτε πρόκειται να σε εγκαταλείψω».​—Εβραίους 13:5.

Επίσης, αγωνιζόμαστε να βοηθήσουμε και άλλους να αυξήσουν την πίστη τους. Για παράδειγμα, οι σοφοί γονείς αναγνωρίζουν ότι έχουν την υπέροχη ευκαιρία να οικοδομήσουν πίστη στα παιδιά τους. Καθώς αυτά μεγαλώνουν, χρειάζονται τη ζωτική γνώση ότι υπάρχει Θεός και ότι μας έχει δώσει κανόνες για το σωστό και το λάθος. Επιπλέον, χρειάζεται να πειστούν ότι το να εφαρμόζουν τους κανόνες του αποτελεί πράγματι την καλύτερη οδό ζωής. (Ησαΐας 48:17, 18) Οι γονείς προσφέρουν στα παιδιά τους ένα πολύτιμο δώρο όταν τα βοηθούν να έχουν πίστη ότι ο Θεός «υπάρχει και ότι γίνεται μισθαποδότης σε εκείνους που τον αναζητούν ένθερμα».​—Εβραίους 11:6.