Κανείς Δεν Μπορεί να Υπηρετεί Δύο Κυρίους

1-3. (α) Ποια οικονομικά προβλήματα έχουν πολλοί σήμερα, και πώς προσπαθούν μερικοί να τα λύσουν; (Βλέπε εικόνα στην αρχή του άρθρου.) (β) Ποια ζητήματα εγείρονται όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών;

«Ο ΣΥΖΥΓΟΣ μου, ο Τζέιμς, γύριζε κάθε μέρα στο σπίτι εξαντλημένος από τη δουλειά, αλλά ο μισθός του μόλις που έφτανε για τις καθημερινές μας ανάγκες», εξηγεί η Μέριλιν.a «Ήθελα να ελαφρύνω το φορτίο του και να μπορούμε να αγοράζουμε στο γιο μας, τον Τζίμι, μερικά από τα όμορφα πράγματα που είχαν οι συμμαθητές του». Η Μέριλιν ήθελε επίσης να βοηθήσουν τους συγγενείς τους και να βάλουν κάτι στην άκρη για το μέλλον. Πολλές φίλες της είχαν πάει σε άλλες χώρες για να βγάλουν περισσότερα χρήματα. Όταν όμως σκεφτόταν να κάνει και εκείνη το ίδιο, είχε ανάμεικτα συναισθήματα. Γιατί;

² Η Μέριλιν έτρεμε στη σκέψη ότι θα άφηνε την πολύτιμη οικογένειά της και το σταθερό πνευματικό τους πρόγραμμα. Αλλά έλεγε μέσα της ότι και άλλοι είχαν πάει στο εξωτερικό για κάποιο διάστημα, και οι οικογένειές τους φαινόταν να επιβιώνουν πνευματικά. Ωστόσο, αναρωτιόταν πώς θα μπορούσε να αναθρέψει τον Τζίμι από μακριά. Θα μπορούσε να κάνει το μέρος της για να τον αναθρέψει «με τη διαπαιδαγώγηση και τη νουθεσία του Ιεχωβά» από το Ίντερνετ;​—Εφεσ. 6:4.

³ Η Μέριλιν ζήτησε συμβουλή. Ο σύζυγός της την ήθελε κοντά του, αν και είπε ότι δεν θα προσπαθούσε να την εμποδίσει να φύγει. Οι πρεσβύτεροι και μερικοί άλλοι στην εκκλησία τη συμβούλεψαν να μην πάει στο εξωτερικό, αλλά μερικές αδελφές την παρότρυναν να φύγει. «Αν αγαπάς την οικογένειά σου, θα το κάνεις», της έλεγαν. «Και εκεί μπορείς να υπηρετείς τον Ιεχωβά». Παρά τους ενδοιασμούς της, λοιπόν, η Μέριλιν αποχαιρέτησε τον Τζέιμς και τον Τζίμι και έφυγε να βρει δουλειά σε άλλη χώρα. «Δεν θα λείψω πολύ», τους υποσχέθηκε.

 4. Γιατί μεταναστεύουν πολλοί, αλλά ποιοι φροντίζουν τελικά τα παιδιά τους;

⁴ Ο Ιεχωβά δεν θέλει να ζουν οι υπηρέτες του βουτηγμένοι στη φτώχεια, και η μετανάστευση είναι ένας από τους αρχαιότερους τρόπους για να ξεφύγει κανείς από τη λαβή της. (Ψαλμ. 37:25· Παρ. 30:8) Για να μη λιμοκτονήσουν, ο πατριάρχης Ιακώβ έστειλε τους γιους του στην Αίγυπτο να αγοράσουν τροφή.b (Γέν. 42:1, 2) Σήμερα, οι περισσότεροι από όσους αποφασίζουν να μεταναστεύσουν δεν αφήνουν το σπίτι τους επειδή λιμοκτονούν. Ίσως όμως έχουν κάποιο δυσβάσταχτο χρέος. Άλλοι θέλουν απλώς να βελτιώσουν το βιοτικό επίπεδο της οικογένειάς τους. Για να πετύχουν τους στόχους τους σε μια φθίνουσα οικονομία, πολλοί φεύγουν τελικά μακριά από την οικογένειά τους, είτε εντός είτε εκτός των συνόρων τους. Συχνά, αφήνουν τη φροντίδα των μικρών παιδιών τους στον άλλον γονέα, σε κάποιο μεγαλύτερο παιδί, στους παππούδες, σε άλλους συγγενείς ή σε φίλους. Αν και νιώθουν θλίψη που αφήνουν το σύντροφο ή τα παιδιά τους, πολλοί πιστεύουν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή.

5, 6. (α) Τι δίδαξε ο Ιησούς για την ευτυχία και την ασφάλεια; (β) Για ποια υλικά πράγματα δίδαξε ο Ιησούς τους ακολούθους του να προσεύχονται; (γ) Με ποιον τρόπο μάς ευλογεί ο Ιεχωβά;

⁵ Στις μέρες του Ιησού, παρόμοια, πολλοί ήταν φτωχοί και σε μειονεκτική θέση, και ίσως πίστευαν ότι θα ήταν πιο ευτυχισμένοι και πιο ασφαλείς αν είχαν περισσότερα χρήματα. (Μάρκ. 14:7) Αλλά ο Ιησούς ήθελε να θέτουν οι άνθρωποι αλλού την ελπίδα τους. Ήθελε να στηρίζονται στην Πηγή του μόνιμου πλούτου​—τον Ιεχωβά. Στην Επί του Όρους Ομιλία, εξήγησε ότι η αληθινή ευτυχία και ασφάλεια δεν εξαρτάται από τα υλικά πράγματα ούτε από τις δικές μας προσπάθειες, αλλά από τη φιλία μας με τον ουράνιο Πατέρα μας.

⁶ Στην υποδειγματική του προσευχή, ο Ιησούς μάς δίδαξε να προσευχόμαστε, όχι για οικονομική ασφάλεια, αλλά για τις καθημερινές ανάγκες μας, «το ψωμί μας για αυτή την ημέρα». Είπε ξεκάθαρα στους ακροατές του: «Μη συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς πάνω στη γη. . . . Απεναντίας, να συσσωρεύετε για τον εαυτό σας θησαυρούς στον ουρανό». (Ματθ. 6:9, 11, 19, 20) Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα μας ευλογήσει όπως υπόσχεται. Η ευλογία του Θεού δεν είναι ένα απλό νεύμα επιδοκιμασίας. Εκδηλώνεται έμπρακτα, καθώς εκείνος κάνει το μέρος του για να μας προμηθεύσει αυτό που όντως χρειαζόμαστε. Πράγματι, ο μόνος τρόπος να έχουμε αληθινή ευτυχία και ασφάλεια είναι να εμπιστευόμαστε στη φροντίδα του Πατέρα μας, όχι στα χρήματα.​—Διαβάστε Ματθαίος 6:24, 25, 31-34.

 7. (α) Σε ποιους έχει αναθέσει ο Ιεχωβά την ευθύνη της ανατροφής των παιδιών; (β) Γιατί χρειάζεται να συμμετέχουν ενεργά και οι δύο γονείς στην ανατροφή των παιδιών τους;

⁷ Για “να επιζητούμε πρώτα τη δικαιοσύνη του Θεού”, χρειάζεται να βλέπουμε τις οικογενειακές υποχρεώσεις όπως τις βλέπει ο Ιεχωβά. Ο Νόμος του Μωυσή περιέχει την εξής αρχή που εφαρμόζεται και στους Χριστιανούς: Οι γονείς χρειάζεται να δίνουν οι ίδιοι στα παιδιά τους πνευματική εκπαίδευση. (Διαβάστε Δευτερονόμιο 6:6, 7) Ο Θεός έχει αναθέσει αυτή την ευθύνη στους γονείς, όχι στους παππούδες ή σε οποιονδήποτε άλλον. Ο Βασιλιάς Σολομών δήλωσε: «Άκου, γιε μου, τη διαπαιδαγώγηση του πατέρα σου και μην εγκαταλείπεις το νόμο της μητέρας σου». (Παρ. 1:8) Σκοπός του Ιεχωβά ήταν να είναι και οι δύο γονείς κοντά στα παιδιά τους για να τα καθοδηγούν και να τα διδάσκουν. (Παρ. 31:10, 27, 28) Τα παιδιά μαθαίνουν πολλά από τους γονείς τους​—ειδικά στα πνευματικά ζητήματα—​όταν τους ακούν να συζητούν για τον Ιεχωβά καθημερινά και παρατηρούν το παράδειγμά τους.

8, 9. (α) Ποιες αλλαγές συμβαίνουν συχνά όταν κάποιος γονέας ζει μακριά από την οικογένειά του; (β) Ποια συναισθηματική και ηθική βλάβη μπορεί να προκαλέσει ο αποχωρισμός;

⁸ Προτού αφήσουν την οικογένειά τους και φύγουν στο εξωτερικό, πολλοί προσπαθούν να ζυγίσουν τους κινδύνους και τις θυσίες που περιλαμβάνονται, αλλά λίγοι προβλέπουν όλες τις συνέπειες. (Παρ. 22:3)c Μόλις έφυγε η Μέριλιν, άρχισε να νιώθει το βασανιστικό πόνο του αποχωρισμού από την οικογένεια. Το ίδιο έγινε με το σύζυγο και το γιο της. Ο μικρός Τζίμι ρωτούσε συνεχώς: «Γιατί με άφησες;» Και καθώς οι μήνες που η Μέριλιν σκόπευε να λείψει γίνονταν χρόνια, άρχισε να παρατηρεί ανησυχητικές αλλαγές στην οικογένειά της. Ο Τζίμι κλεινόταν όλο και πιο πολύ στον εαυτό του και απομακρυνόταν από τη μητέρα του. Η Μέριλιν θυμάται με λύπη: «Η αγάπη του για εμένα χάθηκε».

⁹ Όταν οι γονείς και τα παιδιά δεν ζουν μαζί ως οικογένεια, μπορεί να υποστούν συναισθηματική και ηθική βλάβη.d Όσο πιο μικρά είναι τα παιδιά και όσο πιο παρατεταμένος ο αποχωρισμός, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ζημιά. Η Μέριλιν εξηγούσε στον Τζίμι ότι έκανε θυσίες για χάρη του. Αλλά εκείνος ένιωθε ότι η μητέρα του τον είχε εγκαταλείψει. Στην αρχή, τον ενοχλούσε η απουσία της. Αργότερα όμως, όταν πήγαινε κατά καιρούς να τους δει, τον ενοχλούσε η παρουσία της. Όπως συμβαίνει συχνά με τα παιδιά που μένουν πίσω, ο Τζίμι πίστευε ότι εκείνη δεν δικαιούνταν πια την υπακοή και την αγάπη του.​—Διαβάστε Παροιμίες 29:15.

10. (α) Πώς επηρεάζονται τα παιδιά όταν ο γονέας υποκαθιστά την παρουσία του με υλικά δώρα; (β) Τι είναι αυτό που λείπει όταν ο γονέας προσπαθεί να αναθρέψει τα παιδιά του από μακριά;

¹⁰ Αν και η Μέριλιν προσπαθούσε να αντισταθμίσει την απουσία της στέλνοντας χρήματα και δώρα, έβλεπε ότι αποξενωνόταν από το γιο της και ότι άθελά της τον δίδασκε να βάζει τα υλικά πράγματα πάνω από τα πνευματικά ενδιαφέροντα και τις οικογενειακές σχέσεις. (Παρ. 22:6) «Μην έρθεις πίσω», της έλεγε ο Τζίμι. «Μόνο να μου στέλνεις δώρα». Η Μέριλιν άρχισε να συνειδητοποιεί ότι δεν μπορούσε να αναθρέψει το γιο της με γράμματα, τηλεφωνήματα ή συνομιλίες μέσω βίντεο. Όπως εξηγεί η ίδια: «Δεν μπορείς να αγκαλιάσεις το παιδί σου ή να το καληνυχτίσεις με ένα φιλί από το Ίντερνετ».

11. (α) Πώς επηρεάζεται ο γάμος όταν οι σύζυγοι ζουν χωριστά για λόγους εργασίας; (β) Πώς αντιλήφθηκε μια αδελφή ότι έπρεπε να επιστρέψει στην οικογένειά της;

¹¹ Πρόβλημα όμως υπήρχε και στη σχέση της Μέριλιν με τον Ιεχωβά και το σύζυγό της, τον Τζέιμς. Μπορούσε να αφιερώνει χρόνο για Χριστιανική συναναστροφή και διακονία μόνο μία μέρα την εβδομάδα ή και λιγότερο, και έπρεπε να αποκρούει τις σεξουαλικές προτάσεις του εργοδότη της. Μη έχοντας πλάι τους ο ένας τον άλλον για να μοιράζονται τα προβλήματά τους, τόσο η Μέριλιν όσο και ο Τζέιμς συνδέθηκαν συναισθηματικά με άλλα άτομα και παραλίγο να πέσουν σε σεξουαλική ανηθικότητα. Η Μέριλιν συνειδητοποίησε ότι, αν και κανένας από τους δύο δεν διέπραξε μοιχεία, ενόσω ζούσαν χωριστά δεν μπορούσαν να υπακούσουν στην οδηγία της Γραφής να καλύπτουν ο ένας τις συναισθηματικές και σεξουαλικές ανάγκες του άλλου. Δεν μπορούσαν να μοιραστούν μια αυθόρμητη σκέψη, μια ματιά ή ένα χαμόγελο ούτε ένα απαλό άγγιγμα, μια ζεστή αγκαλιά, κάποιες προσωπικές “εκδηλώσεις τρυφερότητας” ή τη γαμήλια “οφειλή”. (Άσμ. Ασμ. 1:2· 1 Κορ. 7:3, 5) Επίσης, δεν μπορούσαν να λατρεύουν πλήρως τον Ιεχωβά μαζί με το γιο τους. «Όταν σε μια συνέλευση άκουσα ότι η τακτική οικογενειακή λατρεία είναι ζωτική για την επιβίωσή μας από τη μεγάλη ημέρα του Ιεχωβά, κατάλαβα ότι έπρεπε να γυρίσω στο σπίτι», θυμάται η Μέριλιν. «Έπρεπε να ξαναχτίσω από την αρχή την πνευματική και οικογενειακή μου ζωή».

12. Ποια Γραφική συμβουλή μπορεί να δοθεί σε όσους ζουν μακριά από την οικογένειά τους;

¹² Η απόφαση της Μέριλιν να επιστρέψει στο σπίτι συνάντησε ποικίλες αντιδράσεις. Οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας της την επαίνεσαν για την πίστη και το θάρρος της. Μερικοί άλλοι όμως που βρίσκονταν και αυτοί μακριά από το σύντροφο και την οικογένειά τους δεν έκαναν το ίδιο. Αντί να μιμηθούν το καλό της παράδειγμα, προσπάθησαν να τη μεταπείσουν. «Σε λίγο καιρό θα είσαι πάλι εδώ», έλεγαν. «Πώς θα τα βγάζετε πέρα αν γυρίσεις πίσω;» Αντί να κάνουν τέτοια αποθαρρυντικά σχόλια, οι συγχριστιανοί μας πρέπει «να συνετίζουν τις νεαρές γυναίκες ώστε αυτές να αγαπούν τους συζύγους τους, να αγαπούν τα παιδιά τους, να είναι . . . εργατικές στο σπίτι», στο δικό τους σπίτι, «για να μην ακούγονται υβριστικά λόγια για το λόγο του Θεού».​—Διαβάστε Τίτο 2:3-5.

13, 14. Γιατί χρειάζεται πίστη για να βάλει κανείς τον Ιεχωβά πάνω από τις οικογενειακές προσδοκίες; Δώστε παράδειγμα.

¹³ Πολλοί μετανάστες ζουν σε πολιτισμούς όπου η παράδοση και το καθήκον προς την οικογένεια, ιδίως τους γονείς, είναι πάνω από οτιδήποτε άλλο. Το να αντιταχθεί ένας Χριστιανός στα δημοφιλή έθιμα ή στις επιθυμίες της οικογένειας προκειμένου να ευαρεστήσει τον Ιεχωβά είναι όντως πράξη πίστης.

¹⁴ Σκεφτείτε την περίπτωση της Κάρεν: «Όταν γεννήθηκε ο γιος μου ο Ντον, ο σύζυγός μου και εγώ εργαζόμασταν στο εξωτερικό, και μόλις είχα αρχίσει να μελετώ τη Γραφή. Όλοι στην οικογένεια περίμεναν πως θα έστελνα τον Ντον στο σπίτι για να τον μεγαλώσουν οι γονείς μου μέχρι να σταθούμε στα πόδια μας». Όταν η Κάρεν είπε ότι θα τον μεγάλωνε η ίδια, οι συγγενείς της, μη εξαιρουμένου και του συζύγου της, την αποκάλεσαν τεμπέλα και την ειρωνεύτηκαν. «Ειλικρινά», θυμάται, «τότε δεν μπορούσα να καταλάβω απόλυτα γιατί ήταν λάθος να στείλω λίγα χρόνια τον Ντον στους γονείς μου. Αλλά ήξερα ότι ο Ιεχωβά ανέθεσε την ανατροφή του γιου μας σε εμάς​—στους γονείς του». Όταν έμεινε πάλι έγκυος, ο μη ομόπιστος σύζυγός της απαίτησε να κάνει έκτρωση. Η προηγούμενη σωστή απόφασή της, όμως, είχε ενισχύσει την πίστη της, και έτσι τάχθηκε ξανά υπέρ του Ιεχωβά. Τώρα, εκείνη, ο σύζυγός της και τα παιδιά τους χαίρονται που έμειναν όλοι μαζί. Αν η Κάρεν είχε στείλει το ένα ή και τα δύο παιδιά της μακριά για να τα μεγαλώσουν άλλοι, το αποτέλεσμα μπορεί να ήταν τελείως διαφορετικό.

15, 16. (α) Περιγράψτε την εμπειρία μιας αδελφής που ως παιδί έμεινε μακριά από τους γονείς της. (β) Γιατί αποφάσισε να μην κάνει το ίδιο με την κόρη της;

¹⁵ Μια Μάρτυρας ονόματι Βίκι αφηγείται: «Για κάποια χρόνια, με μεγάλωνε η γιαγιά μου, ενώ η μικρότερη αδελφή μου ήταν με τους γονείς μου. Όταν ξαναπήγα κοντά τους, τα αισθήματά μου για αυτούς είχαν αλλάξει. Η αδελφή μου τους πλησίαζε ελεύθερα, τους αγκάλιαζε και είχε στενή σχέση μαζί τους. Εγώ ένιωθα μακριά τους και, ακόμη και όταν είχα πια μεγαλώσει, δυσκολευόμουν να τους δείξω τα αληθινά μου αισθήματα. Η αδελφή μου και εγώ έχουμε διαβεβαιώσει τους γονείς μας ότι θα τους φροντίσουμε στα γεράματά τους. Αλλά εγώ θα το κάνω περισσότερο από καθήκον, ενώ εκείνη από αγάπη.

¹⁶ »Τώρα η μητέρα μου θέλει να της στείλω την κόρη μου για να τη μεγαλώσει εκείνη, όπως έστειλε εμένα στη δική της μητέρα. Της είπα ευγενικά ότι δεν επρόκειτο να κάνω κάτι τέτοιο», λέει η Βίκι. «Ο σύζυγός μου και εγώ θέλουμε να μεγαλώσουμε το παιδί μας στο δρόμο του Ιεχωβά. Και δεν θέλω να τραυματίσω τη μελλοντική μου σχέση με την κόρη μου». Η Βίκι έχει αντιληφθεί ότι o μόνος τρόπος για να έχουμε επιτυχία είναι να βάζουμε τον Ιεχωβά και τις αρχές του πάνω από τους οικονομικούς στόχους και τις οικογενειακές προσδοκίες. Ο Ιησούς είπε ξεκάθαρα: «Κανείς δεν μπορεί να υπηρετεί ως δούλος δύο κυρίους», τον Θεό και τον Πλούτο.​—Ματθ. 6:24· Έξοδ. 23:2.

17, 18. (α) Σε ποιο ζήτημα έχουν πάντα επιλογή οι Χριστιανοί; (β) Ποια ερωτήματα θα εξετάσουμε στο επόμενο άρθρο;

¹⁷ Ο Πατέρας μας, ο Ιεχωβά, έχει υποσχεθεί ότι θα μας δίνει αυτά που χρειαζόμαστε πραγματικά αν βάζουμε πρώτα στη ζωή μας τη Βασιλεία και τη δικαιοσύνη του. (Ματθ. 6:33) Επομένως, οι αληθινοί Χριστιανοί έχουν πάντα επιλογή. Ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι, όποιες προκλήσεις και αν αντιμετωπίσουμε, εκείνος θα προμηθεύει «διέξοδο» χωρίς να χρειάζεται να συμβιβάσουμε τις Γραφικές αρχές. (Διαβάστε 1 Κορινθίους 10:13) Αν τον “προσμένουμε”, αν “βασιζόμαστε σε αυτόν”, ζητώντας με προσευχή τη σοφία και την κατεύθυνσή του, και αν ακολουθούμε τις εντολές και τις αρχές του, τότε «αυτός θα ενεργήσει». (Ψαλμ. 37:5, 7) Θα ευλογήσει έμπρακτα τις ειλικρινείς προσπάθειες που κάνουμε για να τον υπηρετούμε ως τον μόνο αληθινό Κύριο. Αν βάζουμε πρώτα εκείνον, θα στέφει τη ζωή μας «με επιτυχία».​—Παράβαλε Γένεση 39:3.

¹⁸ Τι μπορεί να γίνει για να διορθωθεί η βλάβη που προκάλεσε ο αποχωρισμός; Ποια πρακτικά βήματα μπορούμε να κάνουμε για να παρέχουμε τα αναγκαία στην οικογένειά μας χωρίς να ζούμε μακριά της; Και πώς μπορούμε να παροτρύνουμε στοργικά τους άλλους να παίρνουν σωστές αποφάσεις σε αυτό το ζήτημα; Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει αυτά τα ερωτήματα.