Ας Αφήνουμε το Φως μας να Λάμπει Συνεχώς
1 Τι είναι φως; Ένα λεξικό το ορίζει ως «κάτι που κάνει δυνατή την όραση». Στην πραγματικότητα, όμως, ο άνθρωπος, παρά την προηγμένη τεχνολογία του, δεν γνωρίζει την πλήρη απάντηση στο ερώτημα που έθεσε ο Ιεχωβά, όπως καταγράφεται στο εδάφιο Ιώβ 38:24. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς φως; Χωρίς φως δεν θα μπορούσαμε να υπάρχουμε. Το φως είναι απαραίτητο για τη φυσική όραση, και η Αγία Γραφή μάς λέει ότι «ο Θεός είναι φως», με πνευματική έννοια. (1 Ιωάν. 1:5) Εμείς εξαρτιόμαστε πλήρως από Εκείνον που ‘μας δίνει φως’.—Ψαλμ. 118:27, ΜΝΚ.
2 Αυτό αληθεύει από φυσική άποψη, αλλά ισχύει ακόμη περισσότερο με πνευματικό τρόπο. Η ψεύτικη θρησκεία έχει παροδηγήσει τις μάζες των ανθρώπων, αφήνοντάς τους σε πνευματικό σκοτάδι, ‘να ψηλαφούν τον τοίχο σαν τους τυφλούς’. (Ησ. 59:9, 10) Υποκινούμενος από την ανυπέρβλητη αγάπη και συμπόνια του, ο Ιεχωβά ‘εξαποστέλλει το φως και την αλήθειά του’. (Ψαλμ. 43:3) Κυριολεκτικά εκατομμύρια άνθρωποι γεμάτοι εκτίμηση έχουν ανταποκριθεί, βγαίνοντας «από το σκοτάδι στο θαυμαστό του φως».—1 Πέτρ. 2:9.
3 Ο Ιησούς Χριστός παίζει ζωτικό ρόλο φέρνοντας αυτό το φως στον κόσμο. Ο ίδιος είπε: «Εγώ έχω έρθει ως φως στον κόσμο, προκειμένου ο καθένας που θέτει πίστη σε εμένα να μην παραμείνει στο σκοτάδι». (Ιωάν. 12:46) Διοχέτευσε όλο το χρόνο, τις δυνάμεις και τους πόρους του στη γνωστοποίηση του φωτός της αλήθειας. Ταξίδεψε σε όλα τα μήκη και πλάτη της πατρίδας του, κηρύττοντας και διδάσκοντας κυριολεκτικά σε κάθε πόλη και χωριό. Υπέμεινε ανελέητο διωγμό από κάθε πλευρά, όμως παρέμεινε πιστός στην αποστολή που είχε να διαδώσει το φως της αλήθειας.
4 Ο Ιησούς συγκέντρωσε την προσοχή του στην επιλογή, στην εκπαίδευση και στην οργάνωση μαθητών, με ένα συγκεκριμένο στόχο υπόψη. Στα εδάφια Ματθαίος 5:14-16 διαβάζουμε τις οδηγίες που τους έδωσε: «Εσείς είστε το φως του κόσμου. . . . Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δώσουν δόξα στον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς». Σαν τον Ιησού, και αυτοί έπρεπε να γίνουν «φωτοδότες στον κόσμο», μεταδίδοντας παντού το φως της αλήθειας. (Φιλιπ. 2:15) Δέχτηκαν με χαρά εκείνη την ευθύνη, θεωρώντας την τον πρώτιστο σκοπό στη ζωή τους. Λίγο αργότερα, ο Παύλος μπορούσε να πει ότι τα καλά νέα «κηρύχτηκαν σε όλη τη δημιουργία που είναι κάτω από τον ουρανό». (Κολ. 1:23) Ολόκληρη η Χριστιανική εκκλησία ήταν ενωμένη στην επιτέλεση αυτού του μεγάλου έργου.
5 Εμείς σήμερα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που έχουμε φτάσει στο σημείο να συμπεριλαμβανόμαστε σε εκείνους οι οποίοι έχουν ‘αποβάλει τα έργα που ανήκουν στο σκοτάδι’. (Ρωμ. 13:12, 13) Μπορούμε να δείχνουμε την εκτίμησή μας μιμούμενοι το παράδειγμα που έθεσε ο Ιησούς και οι πιστοί Χριστιανοί κατά το παρελθόν. Η ανάγκη που υπάρχει να ακούσουν άλλοι την αλήθεια είναι πιο επείγουσα και κρίσιμη τώρα από οποιαδήποτε εποχή στην ανθρώπινη ιστορία. Καμιά άλλη δραστηριότητα δεν μπορεί καν να συγκριθεί με αυτό το έργο ως προς την επείγουσα μορφή του και τα μακροπρόθεσμα οφέλη του.
6 Πώς Μπορούμε να Λάμπουμε σαν Φωτοδότες; Ο πρώτιστος τρόπος με τον οποίο αφήνουμε το φως μας να λάμπει είναι με το να συμμετέχουμε στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Κάθε εκκλησία έχει τακτικές, οργανωμένες διευθετήσεις για κήρυγμα στον τομέα που της έχει ανατεθεί. Τεράστιες ποσότητες εντύπων γίνονται διαθέσιμες σε μεγάλη ποικιλία και σε πολλές γλώσσες. Μέσω των συναθροίσεων παρέχεται εκτεταμένη εκπαίδευση, και εκείνοι που είναι έμπειροι βοηθούν στην παροχή εκπαίδευσης σε άλλους σε προσωπικό επίπεδο. Ευκαιρίες για συμμετοχή είναι ανοιχτές σε άντρες, σε γυναίκες, σε ηλικιωμένους, ακόμη και σε παιδιά. Κάθε άτομο μέσα στην εκκλησία καλείται να συμμετάσχει σε όποιο βαθμό του επιτρέπουν οι ικανότητες και οι περιστάσεις του. Όλες οι λειτουργίες της εκκλησίας επικεντρώνονται στο κήρυγμα, και υπάρχουν προμήθειες για να βοηθηθεί κάθε μέλος ώστε να συμμετάσχει με κάποιον τρόπο. Η τακτική, στενή συναναστροφή με την εκκλησία είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλίσουμε το γεγονός ότι το φως μας θα συνεχίσει να λάμπει.
7 Μπορούμε να λάμπουμε με τρόπους που ίσως να μην περιλαμβάνουν προφορική μαρτυρία. Είναι δυνατόν να ελκύσουμε την προσοχή των άλλων απλώς και μόνο με τη διαγωγή μας. Αυτό είχε υπόψη του ο Πέτρος όταν έδωσε την προτροπή: «Να διατηρείτε καλή τη διαγωγή σας ανάμεσα στα έθνη, ώστε . . . να δοξάσουν τον Θεό, ως αποτέλεσμα των καλών σας έργων των οποίων είναι αυτόπτες μάρτυρες». (1 Πέτρ. 2:12) Πολλοί κρίνουν κάποιο έργο ή μια οργάνωση από τη διαγωγή εκείνων που είναι συνταυτισμένοι με αυτά. Όταν εκείνοι που παρατηρούν βλέπουν ανθρώπους οι οποίοι είναι ηθικά καθαροί, έντιμοι, ειρηνικοί και νομοταγείς, τους θεωρούν διαφορετικούς και συμπεραίνουν ότι αυτοί ζουν σύμφωνα με κανόνες που βρίσκονται σε πολύ υψηλότερο επίπεδο από εκείνους τους οποίους τηρεί η πλειονότητα των ανθρώπων. Έτσι, ένας σύζυγος αφήνει το φως του να λάμπει όταν τιμάει και θεωρεί πολύτιμη τη σύζυγό του με στοργικό τρόπο· η σύζυγος κάνει το ίδιο με το να σέβεται την ηγεσία του συζύγου της. Τα παιδιά ξεχωρίζουν ως διαφορετικά όταν υπακούν στους γονείς τους και αποφεύγουν τη σεξουαλική ανηθικότητα και τα ναρκωτικά. Ένας υπάλληλος που είναι ευσυνείδητος στην εργασία του, έντιμος και λαβαίνει υπόψη του τους άλλους θεωρείται εξαιρετικά πολύτιμος. Όταν εκδηλώνουμε αυτές τις Χριστιανικές ιδιότητες, αφήνουμε το φως μας να λάμπει και συστήνουμε τον τρόπο ζωής μας σε άλλους.
8 Κήρυγμα σημαίνει να μιλάμε σε άλλους για εκείνα που μαθαίνουμε από το Λόγο του Θεού. Αυτό γίνεται δημόσια από το βήμα ή στις πόρτες, αλλά με κανέναν τρόπο δεν περιορίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Οι καθημερινές μας δραστηριότητες μας φέρνουν σε επαφή με δεκάδες ανθρώπους. Πόσες φορές την ημέρα μιλάτε με τους γείτονες που ζουν δίπλα σας; Πόσο συχνά σας χτυπάει κάποιος την πόρτα; Πόσους ανθρώπους συναντάτε όταν κάνετε τα ψώνια σας, ταξιδεύετε με το λεωφορείο ή βρίσκεστε στην κοσμική σας εργασία; Αν είστε νεαρό άτομο που πηγαίνει στο σχολείο, μπορείτε να μετρήσετε με πόσα άτομα μιλάτε κάθε ημέρα; Οι ευκαιρίες για να μιλήσετε σε άλλους είναι κυριολεκτικά απεριόριστες. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να έχετε μερικές Γραφικές σκέψεις στο νου σας, να κρατάτε μαζί σας μια Γραφή και μερικά φυλλάδια, και να παίρνετε την πρωτοβουλία να μιλήσετε όταν σας δίνεται η ευκαιρία.
9 Αν και η ανεπίσημη μαρτυρία είναι αρκετά απλή, μερικοί διστάζουν να τη δοκιμάσουν. Μπορεί να είναι συνεσταλμένοι και να επιμένουν ότι είναι πολύ ντροπαλοί ή ότι, λόγω αμηχανίας, δυσκολεύονται να πλησιάσουν αγνώστους. Μπορεί να είναι επιφυλακτικοί μην τυχόν και ελκύσουν πολύ την προσοχή στον εαυτό τους ή μήπως τους αποκριθεί το άτομο με σκληρό τρόπο. Όσοι είναι έμπειροι στην ανεπίσημη μαρτυρία μπορούν να σας βεβαιώσουν ότι σπάνια υπάρχει λόγος ανησυχίας. Οι άλλοι είναι γενικά σαν και εμάς· έχουν τις ίδιες ανάγκες, νιώθουν τις ίδιες ανησυχίες και θέλουν τα ίδια πράγματα για τον εαυτό τους και την οικογένειά τους. Οι περισσότεροι ανταποκρίνονται με ευγενικό τρόπο όταν κάποιος τους χαμογελάσει ή τους χαιρετήσει φιλικά. Για να αρχίσετε, ίσως χρειαστεί να ‘πάρετε θάρρος’. (1 Θεσ. 2:2) Αλλά όταν αρχίσετε, μπορεί να εκπλαγείτε και να χαρείτε με τα αποτελέσματα.
10 Ευλογούμαστε Όταν Αφήνουμε το Φως μας να Λάμπει: Ακολουθούν μερικά παραδείγματα αναζωογονητικών εμπειριών που είναι αποτελέσματα ανεπίσημης μαρτυρίας: Μια 55χρονη κυρία προσπαθούσε να διασχίσει κάποιο δρόμο. Επειδή κινδύνεψε να τη χτυπήσει ένα αυτοκίνητο, μια αδελφή την άρπαξε από το μπράτσο και την τράβηξε στην άκρη, λέγοντας: «Προσέξτε σας παρακαλώ. Ζούμε σε επικίνδυνους καιρούς!» Στη συνέχεια, της εξήγησε γιατί οι καιροί είναι τόσο επίφοβοι. Η κυρία ρώτησε: «Μήπως είστε Μάρτυρας του Ιεχωβά;» Επειδή είχε πάρει ένα βιβλίο μας από την αδελφή της, η κυρία ήθελε να συναντήσει κάποιο Μάρτυρα του Ιεχωβά, και αυτή η περίπτωση το κατέστησε δυνατό.
11 Κάποια αδελφή άρχισε να συζητάει με μια γυναίκα στην αίθουσα αναμονής ενός ιατρείου. Η γυναίκα άκουσε προσεκτικά και κατόπιν είπε: «Για αρκετό καιρό βρίσκω στο δρόμο μου Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά αν γίνω κάποτε εγώ η ίδια Μάρτυρας του Ιεχωβά, να ξέρεις ότι αυτό θα συμβεί επειδή μου είπες αυτά τα πράγματα τώρα. Καθώς σε ακούω είναι σαν να αρχίζω να βλέπω φως σε ένα σκοτεινό τόπο».
12 Μια πράξη καλοσύνης μπορεί να συντελέσει πολύ στην υποβοήθηση άλλων ώστε να γνωρίσουν την αλήθεια. Καθώς επέστρεφαν σπίτι τους με τα πόδια από την υπηρεσία αγρού, δυο αδελφές πρόσεξαν ότι μια ηλικιωμένη γυναίκα, που κατέβαινε από το λεωφορείο, φαινόταν άρρωστη. Σταμάτησαν και ρώτησαν την κυρία αν χρειαζόταν βοήθεια. Εκείνη ξαφνιάστηκε τόσο πολύ από το ότι δυο εντελώς άγνωστες ενδιαφέρθηκαν για αυτήν ώστε επέμενε να μάθει τι ήταν αυτό που υποκίνησε μια τόσο ευγενική χειρονομία. Αυτό άνοιξε το δρόμο για μαρτυρία. Η κυρία έδωσε με προθυμία τη διεύθυνσή της και τις προσκάλεσε εγκάρδια να την επισκεφτούν. Ξεκίνησε μια μελέτη. Σύντομα, η κυρία άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις και τώρα μεταδίδει την αλήθεια σε άλλους.
13 Μια ηλικιωμένη αδελφή εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες για μαρτυρία νωρίς το πρωί στην τοπική παραλία. Εκεί συναντάει υπηρετικό προσωπικό, μπέιμπι σίτερ, τραπεζικούς υπαλλήλους και άλλους που κάνουν τον πρωινό τους περίπατο στην ακρογιαλιά. Διεξάγει Γραφικές μελέτες καθώς κάθεται στα παγκάκια. Πολλοί άνθρωποι έχουν γνωρίσει την αλήθεια από αυτήν και τώρα είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
14 Ενώ βρισκόταν στην κοσμική της εργασία, μια αδελφή άκουσε μια συνάδελφό της να μιλάει σχετικά με κάποιο πολιτικό κόμμα, για το οποίο πίστευε ότι μπορούσε να λύσει τα προβλήματα του κόσμου. Η αδελφή τής μίλησε αναφέροντας τι υπόσχεται ότι θα κάνει η Βασιλεία του Θεού. Αυτή η συζήτηση στην εργασία οδήγησε σε μια τακτική Γραφική μελέτη στο σπίτι και τελικά τόσο η κυρία όσο και ο σύζυγός της έγιναν Μάρτυρες.
15 Μην Ξεχνάτε Ποτέ ότι Είστε Μάρτυρας! Όταν ο Ιησούς περιέγραψε τους μαθητές του ως «το φως του κόσμου», εξήγησε ότι αυτοί θα έπρεπε να βοηθούν και άλλους να ωφεληθούν από την πνευματική διαφώτιση του Λόγου του Θεού. Αν εφαρμόζουμε τη συμβουλή του Ιησού, πώς θα βλέπουμε τη διακονία μας;
16 Όταν ψάχνουν για εργασία, μερικοί άνθρωποι διαλέγουν δουλειά μερικής απασχόλησης. Θέτουν περιορισμούς στο χρόνο και στην προσπάθεια που θα αφιερώνουν, επειδή προτιμούν να χρησιμοποιούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους επιδιώκοντας δραστηριότητες τις οποίες βρίσκουν πιο ανταμειφτικές. Μήπως έχουμε εμείς παρόμοια άποψη για τη διακονία μας; Μολονότι μπορεί να νιώθουμε υποχρεωμένοι, και μάλιστα να είμαστε διατεθειμένοι, να αφιερώνουμε κάποιο χρόνο για τη διακονία, θα πρέπει τα πρώτιστα ενδιαφέροντά μας να είναι αλλού;
17 Αντιλαμβανόμενοι ότι δεν υπάρχει Χριστιανός μερικής απασχόλησης, κάναμε την αφιέρωσή μας, ‘απαρνηθήκαμε τον εαυτό μας’ και συμφωνήσαμε να ακολουθούμε τον Ιησού «συνεχώς». (Ματθ. 16:24) Η επιθυμία μας είναι να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε «ολόψυχα» και να επωφελούμαστε από κάθε ευκαιρία για να αφήνουμε το φως μας να λάμπει, προκειμένου να πλησιάζουμε τους ανθρώπους όπου και αν βρίσκονται. (Κολ. 3:23, 24) Πρέπει να αντιστεκόμαστε στις κοσμικές τάσεις, να διατηρούμε το ζήλο μας όπως ήταν στην αρχή και να βεβαιωνόμαστε ότι το φως μας συνεχίζει να λάμπει έντονα. Μερικοί μπορεί να επέτρεψαν στο ζήλο τους να μειωθεί και στο φως τους να γίνει απλώς μια ανεπαίσθητη λάμψη, η οποία μόλις που φαίνεται από μικρή απόσταση. Τέτοια άτομα μπορεί να χρειάζονται βοήθεια για να ανακτήσουν το χαμένο ζήλο τους για τη διακονία.
18 Μερικοί μπορεί να έχουν την τάση να διστάζουν επειδή το άγγελμά μας είναι αντιδημοφιλές για πολλούς. Ο Παύλος είπε ότι το άγγελμα για τον Χριστό ήταν «ανοησία για εκείνους που αφανίζονται». (1 Κορ. 1:18) Αλλά ανεξάρτητα από το τι έλεγαν οι άλλοι, εκείνος δήλωσε με αποφασιστικότητα: «Δεν ντρέπομαι για τα καλά νέα». (Ρωμ. 1:16) Το άτομο που ντρέπεται νιώθει υποδεέστερος ή ανάξιος. Πώς είναι δυνατόν να ντρεπόμαστε όταν μιλάμε για τον Υπέρτατο Κύριο του σύμπαντος και τις υπέροχες προμήθειες που έχει κάνει για την αιώνια ευτυχία μας; Είναι αδιανόητο να νιώθουμε υποδεέστεροι ή ανάξιοι καθώς λέμε αυτές τις αλήθειες σε άλλους. Αντίθετα, θα πρέπει να νιώθουμε υποχρεωμένοι να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, εκδηλώνοντας την πεποίθησή μας ότι δεν έχουμε ‘τίποτα για το οποίο να ντρεπόμαστε’.—2 Τιμ. 2:15.
19 Το φως της αλήθειας που τώρα λάμπει σε χώρες όλης της γης προσφέρει με θέρμη την ελπίδα της αιώνιας ζωής σε έναν παραδεισένιο νέο κόσμο. Ας δείξουμε ότι έχουμε πάρει στα σοβαρά τη νουθεσία να αφήνουμε το φως μας να λάμπει συνεχώς! Αν το κάνουμε αυτό, θα έχουμε αιτία να χαιρόμαστε ακριβώς όπως και οι μαθητές που «συνέχισαν αδιάκοπα να διδάσκουν και να διακηρύσσουν τα καλά νέα για τον Χριστό, τον Ιησού», κάθε ημέρα.—Πράξ. 5:42.