Παγκόσμια Έκθεση
◼ ΩΚΕΑΝΙΑ
Αριθμός χωρών: 30
Πληθυσμός: 33.773.304
Αριθμός ευαγγελιζομένων: 92.691
Αριθμός Γραφικών μελετών: 44.999
Σε κάποιον απομακρυσμένο σιδηροδρομικό σταθμό σε αγροτική περιοχή της Νέας Νότιας Ουαλίας, στην Αυστραλία, δύο ευαγγελιζόμενοι έστηναν έναν πάγκο με έντυπα όποτε αναμενόταν να περάσει μια από τις δύο αμαξοστοιχίες που εκτελούν δρομολόγια ανάμεσα στις πολιτείες. Επειδή τα τρένα—Ίντιαν Πασίφικ και Δε Γκαν—κάνουν στάση μέχρι δύο ώρες εκεί, οι ευαγγελιζόμενοι απολαμβάνουν αρκετές καλές συζητήσεις με επιβάτες και δίνουν πολλά έντυπα. Μάλιστα, στο ταξίδι της επιστροφής, μερικοί επιβάτες «επανεπισκέπτονται» τους ευαγγελιζομένους.
Ο ελεγκτής του τρένου Δε Γκαν ανακοινώνει συνήθως οτιδήποτε το ενδιαφέρον μπορούν να δουν και να απολαύσουν οι επιβάτες ενόσω το τρένο κάνει στάση στις διάφορες τοποθεσίες. Έχοντας πάρει άδεια από τους ευαγγελιζομένους της Βασιλείας, στις ανακοινώσεις του κάνει λόγο τώρα και για τον πάγκο των εντύπων τους. Ναι, χάρη στην επινοητικότητα αυτών των απομονωμένων Μαρτύρων, ταξιδιώτες από όλη την Αυστραλία και το εξωτερικό λαβαίνουν θαυμάσια μαρτυρία.
Κάποιο ζευγάρι ιεραποστόλων στην Κόσρα της Μικρονησίας έδωσε το βιβλίο Γνώση σε έναν Βαπτιστή ιερέα ο οποίος είναι πάνω από 80 ετών. Το βιβλίο ήταν στην κοσραϊκή, την οποία μιλούν λιγότεροι από 10.000 άνθρωποι. Ο ιερέας εξέφρασε την εκτίμησή του για το βιβλίο. Όταν το ζευγάρι τον επανεπισκέφτηκε, εκείνος είπε ότι είχε παροτρύνει τα μέλη της εκκλησίας του να δέχονται τα έντυπά μας. Εύλογα, οι ιεραπόστολοι ρώτησαν γιατί το έκανε αυτό. «Επειδή η θρησκεία μας δεν προμηθεύει έντυπα στη δική μας γλώσσα», απάντησε. Το ζευγάρι των ιεραποστόλων συζητάει τώρα τακτικά με αυτόν τον ηλικιωμένο κληρικό.
Στα Νησιά Μάρσαλ, ζητήθηκε από κάποια ιεραπόστολο να μελετήσει το Λόγο του Θεού με μια αδρανή αδελφή. Εφόσον δεν υπήρχε ανταπόκριση, η ιεραπόστολος ρώτησε την αδελφή: «Πώς νιώθεις όταν οι άλλοι σου λένε ότι σε αγαπούν;» Απορημένη, εκείνη απάντησε: «Κανείς δεν μου το έχει πει ποτέ αυτό». Η ιεραπόστολος έγειρε προς το μέρος της, την αγκάλιασε και είπε: «Εγώ σε αγαπώ. Και ο Ιεχωβά σε αγαπάει ακόμη περισσότερο». Η αδρανής αδελφή άρχισε να κλαίει, και από τότε η στάση της απέναντι στον Ιεχωβά άλλαξε. Άρχισε να κάνει πνευματική πρόοδο ξεκινώντας ένα πρόγραμμα καθημερινής ανάγνωσης της Γραφής, παρακολουθώντας όλες τις συναθροίσεις, συμμετέχοντας δε ακόμη και στο έργο βοηθητικού σκαπανέα. Κατόπιν, τον Ιανουάριο του 2002, έκανε αίτηση για να υπηρετήσει ως τακτική σκαπάνισσα. Από τότε έχει αρχίσει πολλές Γραφικές μελέτες και έχει μάλιστα δαπανήσει έναν μήνα δίνοντας μαρτυρία σε κάποιο απομακρυσμένο νησί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη.
Ενώ ξεκουραζόταν στην παραλία με ορισμένους φίλους, κάποια ιεραπόστολος στη Νέα Καληδονία έδωσε ανεπίσημη μαρτυρία σε μια κοπέλα από τη Γαλλία η οποία είχε έρθει στα νησιά για να δει τους συγγενείς της. Η κοπέλα ήταν στρατιωτικός και είχε υπηρετήσει στο Σεράγεβο. Η ιεραπόστολος τη ρώτησε αν θα της άρεσε να ζει ανάμεσα σε ανθρώπους οι οποίοι αγαπούν πραγματικά ο ένας τον άλλον. Εκείνη απάντησε καταφατικά, αλλά πίστευε ότι μόνο μια ισχυρή κυβέρνηση με ικανό στρατό θα μπορούσε να φέρει αληθινή ειρήνη.
Η ιεραπόστολος εξήγησε κατόπιν ότι οι Μάρτυρες φίλοι της, αν και προέρχονταν από διαφορετικές εθνικότητες, ήταν ενωμένοι μέσω της πίστης τους στον Θεό καθώς και της αγάπης τους για αυτόν. Ύστερα από μια απολαυστική συζήτηση, οι δυο τους διευθέτησαν να συναντηθούν την επομένη για περαιτέρω συζήτηση. Η κοπέλα τήρησε το ραντεβού της και απόλαυσε την πρώτη της Γραφική μελέτη. Κατόπιν, άρχισε να παρακολουθεί όλες τις συναθροίσεις. Η πνευματική της όρεξη μεγάλωνε και, καθώς οι διακοπές της πλησίαζαν στο τέλος τους, έκανε μελέτη κάθε μέρα. Αργότερα, αφού παρακολούθησε μια συνέλευση και ξεναγήθηκε στο τοπικό γραφείο τμήματος, επέστρεψε στη Γαλλία, όπου συνεχίζει να κάνει πνευματική πρόοδο.
Η Τζίνι είναι μια νεαρή ευαγγελιζόμενη που ζει στην Παπούα-Νέα Γουινέα. Πολλές φορές παίρνει μαζί της στο σχολείο το βιβλίο Οι Νεαροί Ρωτούν—Αποτελεσματικές Απαντήσεις. Κάποια μέρα ο καθηγητής της των αγγλικών ζήτησε από όλους τους μαθητές της τάξης να ετοιμάσουν μια σύντομη ομιλία με θέμα της επιλογής τους. Η Τζίνι επέλεξε να μιλήσει για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, βασίζοντας το σχέδιό της στο μέρος 8 του βιβλίου Οι Νεαροί Ρωτούν. Ο καθηγητής της εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με την ομιλία της ώστε της είπε ότι μπορούσε να “χρησιμοποιήσει ολόκληρη την ώρα του μαθήματος” αν το επιθυμούσε. Αυτό και έκανε η Τζίνι. Ο καθηγητής της τη ρώτησε κατόπιν αν θα ήθελε να εκφωνήσει την ομιλία της στην πρώτη λυκείου την επόμενη μέρα. Η Τζίνι δέχτηκε. Μετά την ομιλία, ο καθηγητής των αγγλικών τής είπε ότι, αν το σχολείο προγραμμάτιζε μια βραδιά κατά την οποία οι μαθητές θα μπορούσαν να εκφωνήσουν ομιλίες, θα προσπαθούσε να τη συμπεριλάβει στο πρόγραμμα. Ως αποτέλεσμα των δύο ομιλιών της, η Τζίνι πήρε παραγγελίες για 64 αντίτυπα του βιβλίου Οι Νεαροί Ρωτούν. Επιπρόσθετα, δύο κορίτσια ζήτησαν αντίτυπα του ειδικού βιβλιαρίου Τι Απαιτεί ο Θεός, και η Τζίνι μπόρεσε να αρχίσει Γραφική μελέτη μαζί τους.
Λόγω της διαφυλετικής βίας στα Νησιά Σολομώντος, πολλοί αδελφοί έχουν χάσει περιουσίες και αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Ένα αντρόγυνο του οποίου το σπίτι καταστράφηκε αποφάσισε να συμμετάσχει στην κάλυψη μη ανατεθειμένου τομέα, μολονότι αυτό σήμαινε ότι θα εξαντλούσαν τους πενιχρούς τους πόρους. Πρόσφεραν το κανό τους για το ταξίδι και απόλαυσαν, όπως περιέγραψαν οι ίδιοι αργότερα, την καλύτερη εμπειρία που είχαν ποτέ στο έργο κηρύγματος. Ήδη προγραμματίζουν να καλλιεργήσουν περαιτέρω το ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε. Πώς, όμως, θα τα καταφέρουν οικονομικά; Περίπου μία εβδομάδα αφότου επέστρεψαν από τον τομέα που καλυπτόταν σπάνια κάποιος κύριος, ο οποίος είχε τους απαραίτητους πόρους, τους πλησίασε και προσφέρθηκε να αγοράσει το κτήμα από το οποίο είχαν φύγει στη διάρκεια των συγκρούσεων.
Στο νησί Σάντο του Βανουάτου, η τοπική Αίθουσα Βασιλείας χρησιμοποιούνταν συνήθως ως χώρος διεξαγωγής των συνελεύσεων περιφερείας. Το 2001, όμως, ο αριθμός των ευαγγελιζομένων ήταν ήδη τόσο μεγάλος ώστε η αίθουσα δεν τους χωρούσε πλέον. Γι’ αυτό, οι αδελφοί νοίκιασαν ένα μικρό στάδιο το οποίο, μέχρι τότε, χρησιμοποιούνταν μόνο για αθλητικά γεγονότα. Ανησυχώντας μήπως οι εκπρόσωποι προκαλέσουν ζημιές στις εγκαταστάσεις, ο διευθυντής του σταδίου χρέωσε μεγάλο ενοίκιο, μολονότι οι αδελφοί τον διαβεβαίωσαν ότι θα καθάριζαν το στάδιο πριν και μετά τη συνέλευση, καθώς και ότι θα έκαναν μερικές επισκευές.
Εφόσον ο διευθυντής είναι ιδιοκτήτης ενός τοπικού καταστήματος, είδε τους Μάρτυρες να αγοράζουν υλικά για να καθαρίσουν και να επισκευάσουν το στάδιο. Η περιέργεια τον υποκίνησε τότε να πάει να δει τι συνέβαινε. Όταν έφτασε στο στάδιο, είδε 100 και πλέον εθελοντές να καθαρίζουν, να σκουπίζουν και να βάφουν, καθώς και να επισκευάζουν τις τουαλέτες. Έφυγε άφωνος. Σε λίγες μέρες, το στάδιο—πεντακάθαρο και ανακαινισμένο—έγινε θέμα συζήτησης στην πόλη. Όταν οι αδελφοί πήγαν να πληρώσουν για το στάδιο μετά τη συνέλευση, η στάση του διευθυντή ήταν εντελώς διαφορετική. Τους έκανε έκπτωση 80 τοις εκατό και είπε ότι στο μέλλον οι Μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να χρησιμοποιούν το στάδιο δωρεάν! Οι 300 ευαγγελιζόμενοι κατενθουσιάστηκαν βλέποντας 832 άτομα να παρακολουθούν τη συνέλευση και 13 να βαφτίζονται.
◼ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Αριθμός χωρών: 47
Πληθυσμός: 3.869.881.970
Αριθμός ευαγγελιζομένων: 561.276
Αριθμός Γραφικών μελετών: 390.151
Το γραφείο τμήματος στην Ινδία αναφέρει με χαρά ότι δόθηκε εξαιρετική μαρτυρία σε μεγάλο τμήμα της χώρας μέσω μιας βιντεοταινίας που μεταδόθηκε από την τηλεόραση. Κάποιος τηλεοπτικός σταθμός έμαθε για τη βιντεοταινία Η Αγία Γραφή—Η Δύναμή της στη Ζωή Σας, η οποία είναι παραγωγή των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Κατόπιν, ο σταθμός έγραψε στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία στη Νέα Υόρκη ζητώντας άδεια να προβάλει τη βιντεοταινία σε συνδυασμό με το πρόγραμμα Ειρήνη στο Σπίτι (Χόουμ Σάντι). Δόθηκε η άδεια, και το γραφείο τμήματος στην Ινδία αναφέρει ότι η βιντεοταινία «μεταδόθηκε στα σπιτικά ολόκληρου του τομέα» στις αρχές του 2002.
Στο Ισραήλ, μια αδελφή που γνώριζε τη νοηματική συνάντησε στο δρόμο ένα αντρόγυνο κουφών, τον Μπένι και τη Σάρον. Αντί να επιστρέψει με το λεωφορείο σπίτι της, σταμάτησε και έδωσε μαρτυρία στο αντρόγυνο, και εκείνοι την προσκάλεσαν στο σπίτι τους. Η αρχική περιέργεια του Μπένι μετατράπηκε σε γνήσιο ενδιαφέρον για το άγγελμα της Βασιλείας και, έπειτα από λίγο καιρό, άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Ωστόσο, εκτός από το ότι είναι εντελώς κουφός, έχει και πολύ περιορισμένη όραση. Συνεπώς, για εκείνον ήταν πραγματικός αγώνας το να πηγαίνει στις συναθροίσεις και να καταλαβαίνει το διερμηνέα της νοηματικής. Αλλά κατέβαλλε τις απαραίτητες προσπάθειες και παράλληλα συνέχιζε να εναρμονίζει τη ζωή και την προσωπικότητά του με τις Γραφικές αρχές.
Παρά τις αναπηρίες του Μπένι, η πρόοδός του είναι αξιοσημείωτη. Κάνει σχόλια στις συναθροίσεις, εκφωνεί ζωηρές ομιλίες σπουδαστή στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας—παρ’ όλο που τις εκφωνεί μέσω διερμηνέα—και πρόσφατα έγινε αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος. Η σύζυγός του η Σάρον, η οποία επίσης έχει περιορισμένη ακοή και όραση, ξεκίνησε μελέτη αργότερα, αλλά κάνει καλή πρόοδο. Όπως είναι φυσικό, ο Μπένι και η Σάρον μεταδίδουν τη νεοαποκτημένη πίστη τους σε πολλούς γνωστούς τους που έχουν προβλήματα ακοής.
Στην Ιαπωνία, μια αδελφή ονόματι Φουκούε θεωρεί ειδικό τομέα της τους ανθρώπους που συναντάει μέσω των τριών παιδιών της. Ο τομέας της περιλαμβάνει τους άμεσους γείτονες και τους γονείς που συναντάει στο νηπιαγωγείο, στο σχολείο και στις συγκεντρώσεις του σχολείου για τους γονείς. Όποτε συστήνεται στους άλλους, δηλώνει απλά αλλά και εγκάρδια ότι η Γραφή τής προσφέρει πολύτιμη βοήθεια στην ανατροφή των παιδιών της. Κατόπιν στρέφει διακριτικά τη συζήτηση σε κάποιο άλλο θέμα. Έχοντας σπάσει, όμως, τον πάγο, της είναι πολύ πιο εύκολο να συμπεριλάβει τη Γραφή σε μελλοντικές συζητήσεις. Είναι αποτελεσματική η μέθοδος της Φουκούε; Ναι, μέχρι στιγμής έχει βοηθήσει 12 άτομα να φτάσουν στο βάφτισμα, πέντε από τα οποία κάνουν τώρα σκαπανικό. Η Φουκούε εργάζεται σκληρά στην ανεπίσημη μαρτυρία επειδή με αυτόν τον τρόπο γνώρισε και η ίδια την αλήθεια.
Σε κάποια μικρή πόλη στο Καζακστάν, μια κυρία είχε ένα παιδί το οποίο αρρώστησε και κατόπιν πέθανε. Έπειτα πέθανε και το δεύτερο παιδί της αμέσως μετά τη γέννησή του. Υποφέροντας σωματικά και συναισθηματικά, εκείνη κατέληξε στο νοσοκομείο. Κάποιο βράδυ, καθώς ήταν ξαπλωμένη, παρατήρησε μια νοσοκόμα να ψιθυρίζει. Ακούγοντας προσεκτικά, συνειδητοποίησε ότι η νοσοκόμα, μια Μάρτυρας του Ιεχωβά, προσευχόταν για αυτήν, και μάλιστα ονομαστικά. Το επόμενο πρωί, η νοσοκόμα την παρηγόρησε μιλώντας της για την ελπίδα της ανάστασης. Λίγο καιρό αργότερα, η κυρία βγήκε από το νοσοκομείο.
Μια μέρα ύστερα από πέντε χρόνια, αυτή η κυρία άκουσε τους συγγενείς της να συνομιλούν με κάποιον για τα ίδια πράγματα που της είχε αναφέρει η νοσοκόμα στο νοσοκομείο. Πεπεισμένη ότι ο άγνωστος πρέπει να ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά, του συστήθηκε, και διευθετήθηκε μια Γραφική μελέτη. Αποφασισμένη να μη χάσει άλλα πέντε χρόνια, μελέτησε με επιμέλεια και έκανε θαυμάσια πνευματική πρόοδο. Προτού περάσει πολύς καιρός, αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά και βαφτίστηκε. Φανταστείτε τον ενθουσιασμό της όταν, στην πρώτη της συνέλευση, συνάντησε τη νοσοκόμα που την είχε παρηγορήσει πριν από πέντε και πλέον χρόνια! Είπε με δάκρυα στα μάτια: «Μπορεί να μην είχα δεχτεί την αλήθεια αν δεν άκουγα τη χαμηλόφωνη προσευχή σου σε εκείνο το νοσοκομείο. Αυτή άγγιξε την καρδιά μου βαθιά».
Μια αδελφή που εργάζεται με άλλες 20 γυναίκες σε κάποια τράπεζα στην Ταϊβάν αποφάσισε να δοκιμάσει μια νέα προσέγγιση προσπαθώντας να κάνει τις συναδέλφους της να ενδιαφερθούν για το Λόγο του Θεού. Στη διάρκεια ενός μεσημεριανού διαλείμματος, ετοίμασε μια γραπτή πρόσκληση με την οποία καλούσε τους υπαλλήλους “να παρευρίσκονται σε μια δωρεάν Γραφική συζήτηση διάρκειας 30-45 περίπου λεπτών την εβδομάδα την ώρα του μεσημεριανού διαλείμματος”. Αυτή η συζήτηση, είπε, «θα σας βοηθήσει να αποκτήσετε βασική γνώση της Αγίας Γραφής». Υπέγραψε την πρόσκληση και έβαλε ένα αντίγραφο στο κάθε γραφείο. Εκείνο το απόγευμα, τέσσερα άτομα ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση.
Στην Ταϋλάνδη κάποιο άτομο ονόματι Αρούν ενδιαφέρθηκε για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά μέσω ενός φίλου στην εργασία. «Παρατήρησα ότι από τότε που άρχισε ο συνάδελφός μου να συναναστρέφεται τους Μάρτυρες», εξήγησε ο Αρούν, «έκανε θετικές αλλαγές στη ζωή του, και το ίδιο ήθελα να κάνω και εγώ». Ο Αρούν έπαιζε τυχερά παιχνίδια και έπαιρνε ναρκωτικά. Αν και είχε προσπαθήσει να κόψει αυτές τις κακές συνήθειες, δεν τα είχε καταφέρει. Ήταν παντρεμένος και σκέφτηκε κάποια στιγμή ότι το να έχει ένα παιδί μπορεί να τον βοηθούσε να γίνει πιο υπεύθυνος. Αφότου γεννήθηκε όμως το κοριτσάκι τους, τίποτα δεν άλλαξε. «Τελικά», είπε ο Αρούν, «η σύζυγός μου δεν μπορούσε να αντέξει άλλο την κατάσταση και με εγκατέλειψε, αφήνοντας τη φροντίδα της κόρης μας σε μια θεία».
Σε αυτή την άσχημη περίοδο της ζωής του Αρούν, ο συνάδελφός του τον προσκάλεσε στην Αίθουσα Βασιλείας. Ο Αρούν πήγε και, μολονότι κατάλαβε λίγα μόνο από τα όσα λέχθηκαν από το βήμα, απόλαυσε τη θερμή, φιλική ατμόσφαιρα. Έπειτα από αυτό, παρακολουθούσε τις συναθροίσεις τακτικά, δέχτηκε την προσφορά για Γραφική μελέτη και άρχισε να εφαρμόζει τα όσα μάθαινε. Ανυπομονώντας να αποκαταστήσει το γάμο του, συζήτησε με τη σύζυγό του το ζήτημα, αλλά εκείνη δεν πίστευε ότι είχε αλλάξει πραγματικά. «Της έδωσα μαρτυρία και την προσκάλεσα να γνωρίσει τους καινούριους μου φίλους», είπε ο Αρούν, «αλλά εκείνη αρνήθηκε, λέγοντας ότι είχα εξαπατηθεί. Ωστόσο, εγώ συνέχισα να την επισκέπτομαι και να την ενθαρρύνω. Ύστερα από πέντε περίπου μήνες, η καρδιά της μαλάκωσε και ήρθε μαζί μου σε μια συνάθροιση. Λίγο καιρό αργότερα, δέχτηκε να κάνει και αυτή Γραφική μελέτη».
Τώρα ο Αρούν, η σύζυγός του και το κοριτσάκι τους απαρτίζουν μια ενωμένη και ευτυχισμένη οικογένεια. Και οι δύο γονείς βαφτίστηκαν το 2001 στη συνέλευση περιφερείας στην Μπανγκόκ. Επιπλέον, ο νεότερος αδελφός του Αρούν, που ζούσε και αυτός έκλυτη ζωή, έχει δείξει παρόμοια ανταπόκριση στα καλά νέα και είναι τώρα αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος.
◼ ΕΥΡΩΠΗ
Αριθμός χωρών: 45
Πληθυσμός: 727.550.200
Αριθμός ευαγγελιζομένων: 1.456.309
Αριθμός Γραφικών μελετών: 647.279
Λόγω κάποιας εκ γενετής ασθένειας, η 25χρονη Εύα, η οποία ζει στα Τίρανα της Αλβανίας, έχει ύψος 1 μέτρο και 13 εκατοστά. Παρά τις δυσκολίες, όμως, απολαμβάνει το βοηθητικό σκαπανικό, αν και μερικοί την ειρωνεύονται εξαιτίας του ύψους της. Αντί να αντιδρά με οργή, η Εύα συμπεριφέρεται σε όλους με σεβασμό και είναι πάντοτε χαμογελαστή, πράγμα που προσέχουν τα σκεπτόμενα άτομα. Ένα τέτοιο άτομο ήταν μια κυρία της οποίας η 26χρονη κόρη υπέφερε από κατάθλιψη. Αυτή η κυρία είχε πάει την κόρη της στο νοσοκομείο, καθώς και σε διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις, ελπίζοντας να βρει θεραπεία. Κατόπιν, μια μέρα παρατήρησε τη χαρούμενη διάθεση της Εύας και αποφάσισε να την επισκεφτεί. Όταν η Εύα άνοιξε την πόρτα, η κυρία τη ρώτησε αν θα μπορούσε να μελετήσει τη Γραφή με την κόρη της. Φυσικά η Εύα δέχτηκε. Προτού περάσει πολύς καιρός, η υγεία της κόρης άρχισε να βελτιώνεται—μάλιστα σε τέτοιον βαθμό ώστε η μητέρα ζήτησε να συμμετέχει και αυτή στη μελέτη. Τώρα, η Εύα φέρνει τη μητέρα και την κόρη στις συναθροίσεις τακτικά, κάνουν δε και οι δύο εξαιρετική πνευματική πρόοδο.
Κάποιος νεαρός ονόματι Μπένγιαμιν μεγάλωσε σε ένα Χριστιανικό σπίτι στο Βέλγιο. Ωστόσο, στο ξεκίνημα της εφηβείας του, ο Μπένγιαμιν άρχισε να ζει διπλή ζωή. Ενώ προσποιούνταν ότι ζούσε σύμφωνα με τις Γραφικές αρχές, ενώθηκε με μια ομάδα νεαρών οι οποίοι έπιναν υπερβολικά και έκαναν χρήση ναρκωτικών και καπνού. Ο Μπένγιαμιν άκουγε επίσης εξαχρειωτική μουσική. Προτού περάσει πολύς καιρός, άρχισε να παρενοχλείται από δαίμονες και να πέφτει σε κώμα λόγω του ποτού—εντούτοις, συνέχιζε να κάνει χρήση σκληρών ναρκωτικών. Έχασε κάθε αίσθηση περί ατομικής υγιεινής και αρρώστησε σοβαρά. Σε αυτή την άσχημη περίοδο της ζωής του, ανακάλυψε ότι οι υποτιθέμενοι φίλοι του δεν νοιάζονταν καθόλου για εκείνον! Μόνο τότε ο Μπένγιαμιν κάθησε και εξέτασε καλά και προσεκτικά τη ζωή του, καθώς και το πού οδηγούσε αυτή. Ενεργώντας σοφά αποφάσισε να επιστρέψει σε εκείνους που θα του έδειχναν αληθινή αγάπη, δηλαδή στην οικογένειά του και στον Ιεχωβά.
Ωστόσο, από την αρχή κιόλας, η αποφασιστικότητα του Μπένγιαμιν δοκιμάστηκε. Αντιμετώπισε σφοδρές δαιμονικές επιθέσεις και η φίλη του τον παρακαλούσε να μη συναναστρέφεται με τους Μάρτυρες. Έβαλε μάλιστα κάποιους Καθολικούς ιερείς και αποστάτες να προσπαθήσουν να τον μεταπείσουν. Ωστόσο, με τη στοργική, υπομονετική βοήθεια των γονέων του και των πρεσβυτέρων της εκκλησίας, ο Μπένγιαμιν άρχισε να οικοδομεί ζωντανή πίστη στον Ιεχωβά, αναγνωρίζοντας ότι ο νόμος του Θεού είναι στ’ αλήθεια «τέλειος· επιστρέφει την ψυχή». (Ψαλμ. 19:7) Ως αποτέλεσμα, έστρεψε τελικά την πλάτη του στην προηγούμενη ζωή του. Η υγεία του Μπένγιαμιν έχει βελτιωθεί, και ο ίδιος έχει βρει πραγματική ευτυχία.
Ενώ συμμετείχε στο έργο δρόμου, ένα αντρόγυνο από κάποια γαλλόφωνη εκκλησία στη Βρετανία πλησίασε δύο γυναίκες από τη Ζιμπάμπουε. Οι Μάρτυρες εξήγησαν ότι πρόσφεραν δωρεάν οικιακές Γραφικές μελέτες και τις ρώτησαν αν μιλούσαν γαλλικά. Αν και η απάντηση ήταν όχι, εκείνες εξέφρασαν την επιθυμία να μελετήσουν το Λόγο του Θεού. Και οι δύο άρχισαν έπειτα από λίγο καιρό να παρακολουθούν τη Μελέτη Βιβλίου Εκκλησίας. Όταν τελείωσε η πρώτη μελέτη βιβλίου στην οποία παρευρέθηκαν, κάποιος αδελφός τούς έδειξε την εμπειρία του Νέιθαν Ματσινγκούρι από τη Ζιμπάμπουε, η οποία αναφέρεται στη σελίδα 20 του Βιβλίου Έτους 2002. Όταν είδαν τη φωτογραφία του αδελφού και της αδελφής Ματσινγκούρι στη σελίδα 21, αναφώνησαν από έκπληξη. Ήταν η φωτογραφία των παππούδων τους! Εξήγησαν ότι στη Ζιμπάμπουε ζούσαν μακριά από την υπόλοιπη οικογένειά τους και είχαν χάσει την επαφή μαζί τους. Όπως ήταν φυσικό, ρώτησαν αν μπορούσαν να κρατήσουν το Βιβλίο Έτους. Τώρα, και οι δύο μελετούν τακτικά, ενισχυμένες από το πιστό παράδειγμα των παππούδων τους.
Ενώ υπηρετούσαν σε απομονωμένο τομέα στην Τσεχία, δύο αδελφές συνάντησαν μια φιλόξενη κυρία η οποία τις προσκάλεσε στο σπίτι της. Ωστόσο, είχε απόλυτες απόψεις γύρω από ορισμένα Γραφικά θέματα, όπως τι σημαίνει το να έχουμε τα «χαρίσματα του πνεύματος». (1 Κορ. 14:12) Επίσης, αρνούνταν να διαβάζει από τη Μετάφραση Νέου Κόσμου προτιμώντας να χρησιμοποιεί την Οικουμενική μετάφρασή της. Έπειτα από μία ώρα άκαρπης όπως φαινόταν συζήτησης, οι αδελφές έπρεπε να βιαστούν για να προλάβουν το τρένο τους. Ένιωσαν μεγάλη ανακούφιση όταν τελείωσε εκείνη η δύσκολη επίσκεψη. Ωστόσο, η μία από τις αδελφές διαπίστωσε ότι είχε ξεχάσει τη Γραφή και τις σημειώσεις της στο σπίτι της κυρίας, πράγμα που σήμαινε ότι έπρεπε να επιστρέψουν εκεί. Τι ευχάριστη έκπληξη τις περίμενε! Η κυρία είπε ότι πήρε το θάρρος να εξετάσει τη Γραφή της αδελφής και θαύμασε την ποιότητα της μετάφρασης, τις παραπομπές και το ταμείο της. Κατόπιν ρώτησε αν θα μπορούσε να έχει μια Μετάφραση Νέου Κόσμου. Επιπλέον, συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη. Από τότε, και η μητέρα της επίσης συμμετέχει στη μελέτη.
Μια αδελφή από το Ρέικιαβικ στην Ισλανδία εργάζεται σε κάποιο Ινστιτούτο Θαλάσσιων Ερευνών το οποίο φιλοξενεί ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης στην αλιεία. Πρόσφατα, 14 άτομα από διάφορες αναπτυσσόμενες χώρες παρακολούθησαν την εξάμηνη σειρά μαθημάτων. Η αδελφή πρόσφερε στον κάθε εκπαιδευόμενο ένα αντίτυπο του βιβλίου Υπάρχει Δημιουργός που Ενδιαφέρεται για Εσάς; Είχε προμηθευτεί αντίτυπα του βιβλίου στην αγγλική, στη βιετναμική, στην ισπανική, στην κινεζική και στην πορτογαλική. Και τα 14 άτομα πήραν το βιβλίο. Το πρόσωπο ενός κυρίου και μιας κυρίας από το Βιετνάμ έλαμψε όταν είδαν ένα έντυπο στη γλώσσα τους. «Δεν το πιστεύω!» είπε ο κύριος. «Μένω κατάπληκτος. Πού το βρήκατε;» Κάποιο άτομο από την Ουγκάντα ήδη γνώριζε το βιβλίο και το σύστησε στους υπόλοιπους. Μια κυρία από την Κούβα είπε ότι ήθελε ένα αντίτυπο επειδή η 13χρονη κόρη της είχε αρχίσει να κάνει δύσκολες ερωτήσεις για τη ζωή.
Προτού οι εκπαιδευόμενοι φύγουν για τις χώρες τους, η αδελφή τούς πληροφόρησε ότι είχε τοποθετήσει μερικά έντυπα (10 βιβλία Γνώση, 30 περιοδικά και 10 ειδικά βιβλιάρια) σε ένα τραπέζι μέσα στην τάξη ώστε να έχουν κάτι να διαβάζουν στο αεροπλάνο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της επιστροφής. Περιττό να αναφέρουμε ότι το πρώτο πράγμα που έκανε η αδελφή το πρωί της Δευτέρας, αφού έφυγαν οι εκπαιδευόμενοι, ήταν να πάει σε εκείνο το τραπέζι. «Περίμενα να βρω μερικά βιβλία Γνώση και περιοδικά», είπε, «αλλά το τραπέζι ήταν εντελώς άδειο!»
Κάποιος νεαρός από τη Λετονία, τον οποίο θα ονομάσουμε Άρθουρ, δεν ενδιαφερόταν για τον Θεό. Εντούτοις, δυσκολευόταν να δεχτεί ότι οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί από τους πιθήκους. Το 1996, ο Άρθουρ είχε σοβαρά μπλεξίματα και κατέληξε στη φυλακή. Εκεί άρχισε να κάνει βαθιές σκέψεις για τη ζωή. Όταν τον επισκέφτηκαν οι γονείς του, τον παρότρυναν να διαβάζει τη Γραφή, σκεφτόμενοι ότι αυτό ίσως να τον βοηθούσε. Κατόπιν, κάποια μέρα του 1998, καθώς ο Άρθουρ έγραφε μια επιστολή, κάποιος συγκρατούμενός του τού έδωσε ένα βιβλίο για να ακουμπάει επάνω το χαρτί. Εκείνο το βιβλίο έτυχε να είναι το Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη. Γεμάτος περιέργεια, ο Άρθουρ το άνοιξε, απορροφήθηκε και το διάβασε ολόκληρο μέσα σε τρεις μέρες. Κάποιος άλλος κρατούμενος είχε στο κελί του ένα αντίτυπο του βιβλίου Γνώση. Όταν παρατήρησε το ενδιαφέρον του Άρθουρ για τη Γραφή, του πρόσφερε το βιβλίο. Επίσης του έδωσε τη διεύθυνση ενός Μάρτυρα που γνώριζε.
Ο Άρθουρ έγραψε στο Μάρτυρα και κατόπιν ξεκίνησε Γραφική μελέτη μέσω αλληλογραφίας. Όταν αποφυλακίστηκε τον Απρίλιο του 2000, άρχισε αμέσως να παρακολουθεί τις συναθροίσεις. Τι έγινε όμως με τους γονείς του, οι οποίοι τον είχαν παροτρύνει προηγουμένως να διαβάζει τη Γραφή; Όπως ήταν φυσικό, ο Άρθουρ τούς μετέδωσε πληροφορίες για τη νεοαποκτημένη πίστη του. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Και αυτοί επίσης άρχισαν να μελετούν το Λόγο του Θεού. Φανταστείτε τη χαρά τους όταν και οι τρεις βαφτίστηκαν στην ίδια ημέρα ειδικής συνέλευσης το Μάρτιο του 2002!
Όταν ήταν νεαρός, κάποιος ορθοπεδικός χειρουργός από την Ισπανία σπούδαζε σε μια ιερατική σχολή. Έχοντας περιέλθει σε σύγχυση, έφυγε έπειτα από τρία χρόνια άθεος. Αν και είχε αρνητική άποψη για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ήταν περίεργος να μάθει πώς αυτοί οι «απλοϊκοί» άνθρωποι μπορούσαν να έχουν τόσο ξεκάθαρη κατανόηση των Γραφών, ενώ εκείνος, ο οποίος είχε δαπανήσει χρόνια σε θεολογική σχολή, γνώριζε τόσο λίγα. Το ενδιαφέρον του για τους Μάρτυρες μεγάλωσε όταν, σε κάποια περίπτωση, το προσωπικό του νοσοκομείου έδειξε προκατάληψη εις βάρος του. Αυτό του θύμισε τη συμπεριφορά που αντιμετωπίζουν μερικές φορές οι Μάρτυρες. Ύστερα από εκείνη την εμπειρία, ο χειρουργός δέχτηκε μια δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη. Μέσα σε λίγο καιρό, είχε εντυπωσιαστεί τόσο πολύ από αυτά που μάθαινε ώστε μελετούσε τρεις φορές την εβδομάδα! Άρχισε επίσης να παρακολουθεί όλες τις συναθροίσεις και γράφτηκε στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας. Πρόσφατα, βαφτίστηκε.
◼ ΑΦΡΙΚΗ
Αριθμός χωρών: 56
Πληθυσμός: 739.543.571
Αριθμός ευαγγελιζομένων: 915.262
Αριθμός Γραφικών μελετών: 1.550.572
Στο Μπενίν, η οικοδόμηση Αιθουσών Βασιλείας προκαλεί μεγάλο ενθουσιασμό ανάμεσα στους αδελφούς, δίνοντας εξαιρετική μαρτυρία. Στην αφιέρωση μιας Αίθουσας Βασιλείας, κάποιο σημαίνον μέλος της τοπικής κοινότητας είπε σε έναν Μάρτυρα του Ιεχωβά: «Η εκκλησία σας είναι και θα είναι πάντοτε ο ομορφότερος χώρος λατρείας στην περιοχή. Γιατί άραγε εγώ, ένας ένθερμος Καθολικός, λέω κάτι τέτοιο; Μόλις πρόσφατα, η Καθολική μας κοινότητα έλαβε 17.000.000 φράγκα [23.700 ευρώ] για την ολοκλήρωση της οικοδόμησης της εκκλησίας μας, η οποία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1950. Ο κλήρος όμως καταχράστηκε τα χρήματα. Κάποια Καθολική κοινότητα σε ένα άλλο μέρος της πόλης είχε μαζέψει 3.000.000 φράγκα [4.100 ευρώ] για την οικοδόμηση μιας εκκλησίας στην περιοχή τους, αλλά και αυτό το ποσό έχει “εξαφανιστεί”. Να γιατί μπορώ να πω ότι αυτό το κτίριο είναι και θα παραμείνει το ομορφότερο της πόλης».
Σε ορισμένες χώρες η προσκόλληση στα φετίχ καθιστά δύσκολο για τα καινούρια άτομα να λάβουν στάση υπέρ της Γραφικής αλήθειας. Εξετάστε το παράδειγμα μιας οικογένειας από την Ακτή Ελεφαντοστού η οποία έκανε καθημερινά τελετουργίες μπροστά από τα φετίχ τους. Όταν μία από τις κόρες της οικογένειας έλαβε στάση υπέρ της Γραφικής αλήθειας και αρνήθηκε να συμμετέχει στην ψεύτικη λατρεία, η οικογένεια φοβήθηκε ότι θα ερχόταν κατάρα πάνω στην κόρη τους. Ωστόσο, η κόρη παρέμεινε σταθερή, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει εναντίωση και να αναγκαστεί να φύγει από το σπίτι. Εντούτοις, δεν έτρεφε μνησικακία εναντίον της οικογένειάς της, αλλά συνέχισε να τους επισκέπτεται.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι η γιαγιά της άρχισε να ενδιαφέρεται για τη Γραφή, και μάλιστα ζήτησε να επιστρέψει η εγγονή της στο σπίτι, όπως και έγινε. Η γιαγιά συνέχισε να προοδεύει πνευματικά και βαφτίστηκε σε ηλικία 62 ετών. Εντυπωσιασμένη με τα όσα είχε μάθει η γιαγιά, η μητέρα του κοριτσιού επίσης άρχισε να μελετάει το Λόγο του Θεού, και τώρα δίνει και αυτή μαρτυρία σε άλλους. Ναι, τρεις γενιές έχουν απελευθερωθεί από την ψεύτικη λατρεία, και όλα αυτά επειδή ένα κορίτσι διακράτησε την ακεραιότητά της στον Ιεχωβά και δεν έπαψε να εκδηλώνει αγάπη για την οικογένειά της.
Στη Μοζαμβίκη, οι αδελφοί επισκέπτονται τακτικά φυλακές όπου διεξάγουν τάξεις μελέτης της Γραφής με κρατουμένους. Το 2001 έγινε απόδραση σε μια από αυτές τις φυλακές. Ωστόσο, οι κρατούμενοι που παρακολουθούσαν τις τάξεις μελέτης αρνήθηκαν να αποδράσουν. Οι αρχές το πρόσεξαν αυτό και επαίνεσαν τους Μάρτυρες του Ιεχωβά για το έργο τους. Τώρα οι αρχές παροτρύνουν όλους τους κρατουμένους να μελετούν με τους αδελφούς. Λόγω της αξιοσημείωτης βελτίωσης της διαγωγής τους, οι ποινές δύο φυλακισμένων μειώθηκαν. Ένας από αυτούς ανυπομονεί να βαφτιστεί στην επόμενη συνέλευση περιφερείας.
Η 27χρονη Τζούντιθ, η οποία ζει στη Ναμίμπια, είχε ένα αυτοκινητικό δυστύχημα το οποίο την άφησε παράλυτη από το λαιμό και κάτω. Άρχισε να έχει τάσεις αυτοκτονίας, σκεφτόμενη: “Γιατί να μου συμβεί αυτό;” Άνθρωποι από διάφορες θρησκείες την επισκέφτηκαν και προσευχήθηκαν να μπορέσει να ξαναπερπατήσει. Καθώς οι προσευχές τους έμεναν αναπάντητες, έλεγαν στην Τζούντιθ ότι ο Θεός πρέπει να την τιμωρούσε για κάποιον λόγο. Αυτό έκανε την Τζούντιθ να σκέφτεται ακόμη περισσότερο την αυτοκτονία. Αλλά ήθελε πρώτα να μάθει γιατί την τιμωρούσε ο Θεός. Γι’ αυτό, μια μέρα ζήτησε από τη μητέρα της να προσκαλέσει τον πάστορα της τοπικής εκκλησίας στο σπίτι τους. Ενώ η Τζούντιθ περίμενε να έρθει ο πάστορας, την επισκέφτηκαν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Η Τζούντιθ δέχτηκε την προσφορά τους για μια οικιακή Γραφική μελέτη από το βιβλίο Γνώση, ελπίζοντας ότι η Γραφή θα μπορούσε να της δώσει απαντήσεις στα βασανιστικά της ερωτήματα. Όταν μελέτησε το 8ο κεφάλαιο, «Γιατί Επιτρέπει ο Θεός τα Παθήματα;», έμαθε ότι δεν ευθυνόταν ο Θεός για το δυστύχημά της. «Φανταστείτε την ανακούφιση και τη χαρά μου όταν έμαθα ότι τα κακά πράγματα δεν προέρχονται από τον Ιεχωβά!» αναφώνησε. Η Τζούντιθ συνέχισε να μελετάει, αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά και τώρα αποβλέπει στο νέο σύστημα, όπου θα είναι και πάλι υγιής.
Στη διάρκεια της γενοκτονίας στη Ρουάντα το 1994, μια κοπέλα ονόματι Σαντάλ διέφυγε στο γειτονικό Μπουρούντι. Εκεί βρήκε ένα αντίτυπο του βιβλίου Μπορείτε να Ζείτε για Πάντα στον Παράδεισο στη Γη και το διάβασε ολόκληρο. Αφού επέστρεψε στη Ρουάντα, δεν μπορούσε να βρει τους Μάρτυρες επειδή η οικογένειά της ζούσε σε απομονωμένη περιοχή. Ωστόσο, η μητέρα της συνάντησε δύο ευαγγελιζομένους της Βασιλείας που κήρυτταν στην αγορά. Για να μπορέσουν να συναντήσουν τη Σαντάλ, οι ευαγγελιζόμενοι έγραψαν σε ένα χαρτί τις μέρες κατά τις οποίες σχεδίαζαν να βρίσκονται στην αγορά και το έδωσαν στη μητέρα της Σαντάλ. Σε μια από τις προσδιορισμένες μέρες, η Σαντάλ κάθησε κοντά στην είσοδο της αγοράς, κρατώντας ψηλά το σημείωμα ώστε να το βλέπουν όλοι οι περαστικοί. Πόσο χάρηκε όταν την είδαν οι αδελφοί και της συστήθηκαν! Διακρίνοντας το γνήσιο ενδιαφέρον της, την προσκάλεσαν να παρακολουθήσει την προσεχή Ανάμνηση, και η Σαντάλ δέχτηκε—παρ’ όλο που έπρεπε να περπατήσει δύο μέρες για να φτάσει στον τόπο όπου θα διεξαγόταν η συνάθροιση!
Από τότε και έπειτα, η Σαντάλ πήγαινε στις συναθροίσεις τακτικά, παρά τη μεγάλη απόσταση. Δυστυχώς, η οικογένειά της στράφηκε εναντίον της. Μάλιστα σε μια περίπτωση κάποιο από τα αδέλφια της την κυνήγησε με ένα μεγάλο μαχαίρι βγάζοντάς την από το σπίτι! Η Σαντάλ, όμως, παρέμεινε σταθερή. Έναν χρόνο αργότερα, οι συναθροίσεις διεξάγονταν πιο κοντά στο σπίτι της, αν και εξακολουθούσαν να είναι περίπου οχτώ ώρες μακριά με τα πόδια. Ωστόσο, τώρα η Σαντάλ μπορούσε να έχει τη δική της Γραφική μελέτη για πρώτη φορά. Λίγο καιρό αργότερα, αφιέρωσε τη ζωή της στον Ιεχωβά και τώρα υπηρετεί ως τακτική σκαπάνισσα. Τι απέγινε με την οικογένειά της; Έλαβε χώρα μια ριζική αλλαγή στην καρδιά τους. Ο αδελφός της που την κυνήγησε από το σπίτι είναι τώρα τακτικός σκαπανέας, κάποιος άλλος αδελφός της βαφτίστηκε πρόσφατα και η μητέρα της είναι αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη. Επιπλέον, στην περιοχή τους έχει δημιουργηθεί ένας απομονωμένος όμιλος, και έτσι τώρα η οικογένεια περπατάει μόλις πέντε λεπτά για τις συναθροίσεις.
Η Τεμπισίλε είναι μια ζηλώτρια αδελφή που ζει κοντά σε ένα από τα βασιλικά κράαλ, ή αλλιώς οικισμούς, στη Σουαζιλάνδη. Ήθελε να δώσει μαρτυρία στους κατοίκους του κράαλ, αλλά τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας το καθιστούσαν αυτό δύσκολο. Αφού προσευχήθηκε για το ζήτημα, πήρε θάρρος και πλησίασε το κράαλ. Έδωσε μαρτυρία στους φρουρούς, και ένας από αυτούς δέχτηκε το ειδικό βιβλιάριο Μπορείτε να Είστε Φίλοι του Θεού! Αφού της έκαναν ορισμένες ερωτήσεις και την έψαξαν, την άφησαν να περάσει—προς μεγάλη της ευχαρίστηση. Η Τεμπισίλε εντυπωσιάστηκε ακόμη περισσότερο από τη φιλικότητα των κατοίκων. Τώρα καλύπτει τον τομέα τακτικά και έχει αρχίσει τρεις Γραφικές μελέτες. Επιπλέον, η αστυνομία την καλωσορίζει τώρα θερμά. Μάλιστα, κάποια μέρα ένας φρουρός τής είπε: «Παρακαλώ, κυρία, περάστε. Επιτελείτε θαυμάσιο έργο εδώ».
◼ ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ
Αριθμός χωρών: 56
Πληθυσμός: 807.517.534
Αριθμός ευαγγελιζομένων: 3.023.062
Αριθμός Γραφικών μελετών: 2.676.288
Σε μια μικρή πόλη της Αργεντινής, δύο ειδικές σκαπάνισσες είδαν κάποιο αντρόγυνο να σπρώχνει μια χειράμαξα που είχε μέσα έναν τραυματισμένο σκύλο. Οι σκαπάνισσες προσφέρθηκαν να μεταφέρουν τόσο αυτούς όσο και το σκύλο με το αυτοκίνητό τους στον κτηνίατρο. Το αντρόγυνο δέχτηκε με ευγνωμοσύνη, ιδιαίτερα εφόσον κανείς από τους γείτονές τους δεν είχε προσφερθεί να βοηθήσει. Οι σκαπάνισσες έμαθαν ότι ο σύζυγος ήταν Καθολικός κατηχητής και συμμετείχε με τη σύζυγό του σε όλες τις τοπικές λιτανείες που διεξάγονταν προς τιμήν των αγίων. Εντούτοις, η βαθιά τους ανάμειξη με την Καθολική Εκκλησία δεν τους εμπόδισε να πάρουν τη Σκοπιά και το Ξύπνα! Αφού επισκέπτονταν αυτό το αντρόγυνο επί περίπου δύο χρόνια, οι σκαπάνισσες τους προσκάλεσαν στην Ανάμνηση. Μολονότι εκείνη τη βραδιά έβρεχε πολύ, αυτοί ήρθαν και εντυπωσιάστηκαν από τη θερμή υποδοχή που τους έγινε. Επιπλέον, είπαν ότι για πρώτη φορά κατάλαβαν τη σημασία του Δείπνου του Κυρίου. Τώρα απολαμβάνουν μια τακτική Γραφική μελέτη και παρακολουθούν όλες τις συναθροίσεις, χωρίς να ανησυχούν για το τι μπορεί να πουν οι Καθολικοί γείτονές τους.
Ενώ κήρυττε στο Μπαρμπάντος, κάποια σκαπάνισσα και μια άλλη αδελφή περπατούσαν κατά μήκος του δρόμου όταν πέρασαν μπροστά από κάποια κυρία που στεκόταν στην είσοδο του σπιτιού της. Άρχισαν να της δίνουν μαρτυρία, αλλά εξεπλάγησαν όταν, λες και περίμενε κάποιον, τους είπε: «Παρακαλώ περάστε μέσα. Θα φέρω τη Γραφή μου». Οι αδελφές μπήκαν μέσα, κάθησαν με την οικοδέσποινα και της έδειξαν πώς γίνεται μια μελέτη χρησιμοποιώντας το 1ο μάθημα από το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός. Κατόπιν, η γυναίκα ρώτησε τη σκαπάνισσα αν ήταν αυτή που είχε τηλεφωνήσει και της είχε προσφέρει μια δωρεάν οικιακή Γραφική μελέτη η οποία επρόκειτο να διεξαχθεί εκείνο ακριβώς το πρωί. «Της είπα ότι δεν ήμουν εγώ», εξήγησε η σκαπάνισσα. «Όποιος και αν της είχε τηλεφωνήσει, όμως, δεν εμφανίστηκε. Αλλά είμαστε χαρούμενες που περάσαμε ακριβώς στις 11:30 π.μ., την ώρα που θα διεξαγόταν η μελέτη». Αυτή η κυρία προοδεύει καλά και ήδη παρακολουθεί τις συναθροίσεις.
Οι υπαίθριες αγορές μπορούν να αποδειχτούν παραγωγικός τομέας για μαρτυρία. Μια ιεραπόστολος στη Βολιβία αναφέρει: «Ο σύζυγός μου έδωσε ένα φυλλάδιο σε κάποια κυρία που πουλούσε αγροτικά προϊόντα από ένα καρότσι. Ήταν φιλική, γι’ αυτό επέστρεψα εγώ και προσφέρθηκα να μελετήσω μαζί της τη Γραφή χρησιμοποιώντας το ειδικό βιβλιάριο Τι Απαιτεί ο Θεός. “Μπορούμε να μελετούμε εδώ;” με ρώτησε. “Κανένα πρόβλημα”, είπα. “Έχω συνηθίσει να το κάνω αυτό”. Έτσι λοιπόν, όταν πηγαίνω τώρα μου προσφέρει το σκαμνάκι της και μελετούμε δίπλα από το καρότσι της. Όταν έρχονται πελάτες, τους εξυπηρετεί και κατόπιν συνεχίζουμε τη μελέτη».
Μια κυρία στον Καναδά πήρε ένα αντίτυπο της Μετάφρασης Νέου Κόσμου από κάποιον φίλο της. Άρχισε να τη διαβάζει και επειδή απολάμβανε την ανάγνωση πάρα πολύ αποφάσισε ότι ήθελε να μάθει περισσότερα. Γι’ αυτό, επισκέφτηκε την επίσημη σελίδα των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ιντερνέτ (www.watchtower.org) και κατόπιν έγραψε μια επιστολή ζητώντας Γραφική μελέτη και ένα αντίτυπο του βιβλίου Γνώση. Όταν την επισκέφτηκαν δύο αδελφές και της έδωσαν το βιβλίο, το κράτησε σφιχτά και είπε ότι μέχρι το πρωί θα το είχε διαβάσει ολόκληρο! Το επόμενο βράδυ παρακολούθησε την πρώτη της συνάθροιση και ένιωσε αμέσως άνετα ανάμεσα στους αδελφούς και στις αδελφές. Σημείωσε ραγδαία πνευματική πρόοδο και τώρα είναι αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη έχοντας στόχο να βαφτιστεί στο προσεχές μέλλον.
Στην Κολομβία, μια γυναίκα ονόματι Σολ υπέφερε από κάποια αναπηρία που την κρατούσε κατάκοιτη. Αρνούνταν να δει οποιονδήποτε εκτός από τα μέλη της οικογένειάς της. Μια μέρα, κάποια γειτόνισσα, μια Μάρτυρας του Ιεχωβά, πρόσφερε στη μητέρα της Σολ μερικά αντίτυπα της Σκοπιάς και του Ξύπνα! για να τα δώσει στη Σολ. Τελικά, η Σολ συμφώνησε να δει τη γειτόνισσα, η οποία προσφέρθηκε να μελετήσει τη Γραφή μαζί της. Η Σολ δέχτηκε, και περίπου έναν χρόνο αργότερα παρακολούθησε την Ανάμνηση. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έβγαινε από το σπίτι τα τελευταία εφτά χρόνια. Δύο μέρες αργότερα, παρακολούθησε την πρώτη της συνέλευση. Μολονότι δεν μπορεί ούτε να ανακαθήσει, η Σολ συμμετέχει τώρα στη διακονία αγρού. Πώς; Οι αδελφοί τη μεταφέρουν από πόρτα σε πόρτα πάνω σε ένα κρεβάτι με ρόδες το οποίο έφτιαξαν ειδικά για αυτήν. Χάρη στο παράδειγμα και στην παρακίνηση της Σολ, η μητέρα της είναι τώρα βαφτισμένη και δύο από τα αδέλφια της υπηρετούν ως σκαπανείς.
Κάποιο νεοδιορισμένο ζευγάρι ειδικών σκαπανέων στην Κόστα Ρίκα επισκέφτηκε μια κυρία στον τομέα τους. Όταν έφτασαν, της είπαν ότι το τοπικό γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά είχε λάβει ένα τηλεφώνημα με το οποίο η νύφη της, η οποία είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά και ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ζητούσε να επισκεφτεί κάποιος την πεθερά της. «Προς έκπληξή μας», αναφέρει το ζευγάρι των σκαπανέων, «αυτή η 65χρονη κυρία άρχισε να κλαίει. Είπε πως δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχαμε έρθει κιόλας, εφόσον μόλις πρόσφατα είχε μιλήσει με τη νύφη της, η οποία την παρότρυνε να ακούσει τι έχουν να πουν οι Μάρτυρες. Ποτέ δεν φαντάστηκε ότι θα εμφανιζόμασταν τόσο σύντομα».
Σύμφωνα με τους σκαπανείς, εκείνη ήταν η πρώτη φορά που αυτή η κυρία ήταν πρόθυμη να μιλήσει με τους Μάρτυρες. Επρόκειτο για δραστήρια Καθολική η οποία τα προηγούμενα 12 χρόνια είχε μάλιστα εξετάσει σε βάθος τις Καθολικές πεποιθήσεις προκειμένου να τις διδάσκει σε άλλους. Οι σκαπανείς με χαρά διευκρίνισαν πολλά από τα ερωτήματά της σχετικά με τη Γραφή και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, και κατόπιν η κυρία συμφώνησε να κάνει Γραφική μελέτη. Ο σύζυγός της και η κόρη της θέλουν και αυτοί να μάθουν περισσότερα για το Λόγο του Θεού.
Ένα μέλος της οικογένειας Μπέθελ του Πόρτο Ρίκο αναφέρει: «Διευθέτησα να δώσω το Ξύπνα! 8 Ιουλίου 2002 με τίτλο “Αστυνομία—Γιατί τη Χρειαζόμαστε;” στον επικεφαλής του αρχηγείου της αστυνομίας. Εντυπωσιάστηκε πολύ με τα άρθρα και πρότεινε να δώσω αντίτυπα του περιοδικού στον τοπικό δήμαρχο καθώς και στα άλλα αστυνομικά τμήματα της περιοχής. Μάλιστα, ένας από τους άλλους αξιωματικούς διευθέτησε να με πάει με περιπολικό σε όλα τα άλλα τμήματα. Επιπλέον, αυτός ο αξιωματικός μού παραχώρησε την άδεια να δώσω μελλοντικά άρθρα στους υφισταμένους του. “Αυτό θα δώσει στην αστυνομική δύναμη ό,τι χρειάζεται—ψυχολογική και πνευματική βοήθεια”, είπε». Μέσα σε έναν μήνα, αυτός ο Μπεθελίτης επισκέφτηκε οχτώ αστυνομικά τμήματα, και πολλοί αξιωματικοί ζήτησαν επιπλέον περιοδικά. Συνολικά, έδωσε 164 περιοδικά και πρόσθεσε πέντε άτομα στο δρομολόγιό του επίδοσης περιοδικών.
Στα νησιά Τρινιδάδ και Τομπάγκο, μια κυρία η οποία ήταν σημαίνον μέλος της Ναζαρηνής Εκκλησίας επί 25 χρόνια παρακολούθησε την ομιλία ενός επισκόπου περιοχής, έπειτα από πρόσκληση κάποιας συναδέλφου της. Στο τέλος της συνάθροισης, την πλησίασε ο επίσκοπος περιοχής και άρχισαν μια φιλική συζήτηση. Αυτό την εντυπωσίασε, εφόσον στη δική της εκκλησία οι άνθρωποι έτειναν να συναναστρέφονται ο ένας τον άλλον με βάση τη φυλή και την τάξη. Μάλιστα, επειδή ανήκε σε διαφορετική φυλή από το σύζυγό της, οι ομόθρησκοί της τής συμπεριφέρονταν με αγένεια. Έτσι λοιπόν, η εμπειρία της στην Αίθουσα Βασιλείας και η προσωπική ενθάρρυνση που έλαβε από τον επίσκοπο περιοχής την υποκίνησαν να δεχτεί μια Γραφική μελέτη. Μέσα σε έξι μήνες έγινε αβάφτιστη ευαγγελιζόμενη, αφιερώνοντας από 70 μέχρι 100 ώρες στη διακονία κάθε μήνα. Βαφτίστηκε στη Συνέλευση Περιφερείας του 2002 «Ζηλωτές Διαγγελείς της Βασιλείας» και ελπίζει να γίνει τακτική σκαπάνισσα. Επίσης βοηθάει την εφτάχρονη κόρη της, η οποία τώρα κάνει ομιλίες στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας.
Στην Ουρουγουάη, κάποιος πωλητής ο οποίος πήγαινε από πόρτα σε πόρτα πουλώντας περιδέραια με τον εσταυρωμένο επισκέφτηκε το σπίτι μιας Μάρτυρας του Ιεχωβά. Η αδελφή επωφελήθηκε από την ευκαιρία για να του εξηγήσει από τη Γραφή γιατί δεν μπορούσε να αγοράσει τα εμπορεύματά του. Ο πωλητής, όχι μόνο σεβάστηκε τα σχόλιά της, αλλά εξέφρασε το ενδιαφέρον του για τα πνευματικά ζητήματα. Μάλιστα, είπε ότι είχε συνταυτιστεί με πολλές και διάφορες θρησκείες προκειμένου να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά του, αλλά μάταια. Τελικά, συμπέρανε ότι οι θρησκείες ενδιαφέρονταν περισσότερο για τα χρήματα παρά για να βοηθούν τους ανθρώπους πνευματικά. Προτού φύγει, η αδελφή τον προσκάλεσε στην Αίθουσα Βασιλείας.
Αυτή ήταν η τελευταία φορά που τον είδε μέχρι περίπου έναν χρόνο αργότερα όταν ξαναήρθε στην πόρτα της. Προς μεγάλη της έκπληξη, εκείνος είπε: «Αυτή τη φορά δεν ήρθα για να πουλήσω κάτι, αλλά για να σου πω ότι βρίσκομαι στο 15ο κεφάλαιο του βιβλίου Γνώση». Εξήγησε ότι ολόκληρη η οικογένειά του μελετούσε και παρακολουθούσε τις συναθροίσεις. Φεύγοντας, είπε: «Θα τα πούμε στη συνέλευση το επόμενο σαββατοκύριακο».
[Εικόνα στη σελίδα 43]
Νέα Ζηλανδία
[Εικόνα στη σελίδα 43]
Ταϊτή
[Εικόνα στη σελίδα 43]
Παπούα-Νέα Γουινέα
[Εικόνα στη σελίδα 47]
Ταϋλάνδη
[Εικόνα στη σελίδα 47]
Ινδία
[Εικόνα στη σελίδα 47]
Ιαπωνία
[Εικόνα στη σελίδα 51]
Βρετανία
[Εικόνα στη σελίδα 51]
Αλβανία
[Εικόνα στη σελίδα 51]
Ισπανία
[Εικόνα στη σελίδα 56]
Ναμίμπια
[Εικόνα στη σελίδα 56]
Μπενίν
[Εικόνα στη σελίδα 56]
Κονγκό (Κινσάσα)
[Εικόνα στη σελίδα 60]
Καναδάς
[Εικόνα στη σελίδα 60]
Τομπάγκο
[Εικόνα στη σελίδα 60]
Βολιβία