Ο Δούλος που Δεν Συγχωρούσε

Ένα άρθρο ειδικά γραμμένο για να το διαβάζουν οι γονείς με τα παιδιά των

ΣΑΣ έχει κάμει κάποιος ποτέ κάτι κακό; Σας πείραξε ή σας είπε κάποιο σκληρό λόγο;

Όταν συμβή κάτι σαν κι αυτό, θα πρέπει μήπως να φερθήτε στο άλλο άτομο με τον ίδιο σκληρό τρόπο που σας φέρθηκε; Τι νομίζετε;

Πολλοί άνθρωποι, αν κάποιος τους πείραζε, θα ανταπέδιδαν το πείραγμα στο άλλο άτομο αμέσως. Αλλά ο Ιησούς είπε ότι αυτό δεν είναι καλό. Εδίδαξε ότι πρέπει να συγχωρούμε αυτούς που μας κάνουν κακό.

Αλλά τι θα κάμωμε αν κάποιος φερθή σ’ εμάς με χυδαίο ή σκληρό τρόπο πολλές φορές; Πόσες φορές πρέπει να τον συγχωρήσωμε; Αυτό ήθελε να ξέρη ο απόστολος Πέτρος μια μέρα. Ρώτησε, λοιπόν, τον Μεγάλο Διδάσκαλο: ‘Πρέπει να τον συγχωρήσω ως επτά φορές;’

Ο Ιησούς δεν είπε στον Πέτρο ότι επτά φορές θα ήσαν αρκετές. Είπε: ‘Πρέπει να συγχωρής εβδομήντα επτά φορές,’ αν το άτομο αμαρτάνη σε σένα τόσες φορές.

Αυτές είναι πολλές φορές για να συγχωρούμε κάποιον! Αλλ’ ούτε και θυμόμαστε καν αυτά τα πολλά σφάλματα ή τα κακά πράγματα που μας κάνουν, δεν ειν’ έτσι; Και αυτό ήταν εκείνο που έδειχνε ο Ιησούς. Πρέπει να συγχωρούμε άλλους επανειλημμένως. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να θυμόμαστε τον αριθμό των σφαλμάτων που οι άλλοι μπορεί να κάνουν σε μας. Αν μας παρακαλούν να τους συγχωρήσωμε, πρέπει να τους συγχωρούμε.

Ο Ιησούς ήθελε να δείξη στους μαθητάς του πόσο πολύ σπουδαίο είναι να συγχωρούμε. Αφού απήντησε, λοιπόν, στη ερώτησι του Πέτρου, είπε στους μαθητάς του μια ιστορία. Θέλετε να την ακούσετε;

Μια φορά ήταν ένας βασιλιάς. Ήταν καλός βασιλιάς. Ήταν πολύ ευγενής. Εδάνειζε ακόμη και χρήματα στους δούλους του όταν εχρειάζοντο βοήθεια.

Αλλά ήλθε ο καιρός που ο βασιλιάς θέλησε να πάρη πίσω τα χρήματά του. Κάλεσε, λοιπόν, τους δούλους του που του ώφειλαν χρήματα και τους ζήτησε να τον πληρώσουν. Έφεραν μέσα έναν άνθρωπο που ώφειλε στον βασιλιά εξήντα εκατομμύρια αργυρά νομίσματα! Αυτά είναι πολλά χρήματα. Είναι περισσότερα χρήματα απ’ όσα είχα σε όλη μου τη ζωή.

Ο δούλος είχε σπαταλήσει τα χρήματα του βασιλιά και δεν είχε τίποτε με το οποίο να τα ξεπληρώση. Ο βασιλιάς, λοιπόν, έδωσε οδηγίες να πωληθή ο δούλος. Ο βασιλιάς είπε, επίσης, να πωλήσουν την γυναίκα του δούλου και τα παιδιά του και ό,τι κατείχε ο δούλος. Κατόπιν με τα χρήματα που θα ελαμβάνοντο από την πώλησι θα επληρώνετο ο βασιλιάς. Πώς φαντάζεσθε να αισθάνθηκε ο δούλος απ’ αυτό;

Ο δούλος στενοχωρήθηκε πολύ. Αμέσως, λοιπόν, έπεσε στα γόνατα και προσκύνησε τον βασιλιά λέγοντας: ‘Παρακαλώ, μη το κάμης αυτό. Δώσε μου περισσότερο χρόνο και θα πληρώσω όλα όσα σου χρεωστώ.’ Αν ήσασταν βασιλιάς τι θα είχατε κάμει με τον δούλο;

Ο καλός βασιλιάς λυπήθηκε πολύ τον δούλο του. Είπε, λοιπόν, στον δούλο ότι δεν χρειαζόταν να επιστρέψη καθόλου τα χρήματα. Δεν εχρειάζετο να πληρώση έστω και ένα από τα εξήντα εκατομμύρια αργυρά νομίσματα! Πόσο θα έπρεπε αυτό να κάμη ευτυχή τον δούλο!

Αλλά τι έκαμε κατόπιν ο δούλος; Βγήκε έξω και βρήκε έναν άλλο δούλο που του χρωστούσε μόνο εκατό αργυρά νομίσματα. Αυτά δεν είναι καθόλου πολλά χρήματα όταν συγκριθούν με τα εξήντα εκατομμύρια. Ο άνθρωπος άρπαξε τον σύνδουλό του από τον λαιμό και άρχισε να τον πνίγη. Και του είπε: ‘Να μου επιστρέψης τα εκατό νομίσματα που μου χρωστάς.’

Μπορείτε να φαντασθήτε ένα άτομο να κάνη κάτι σαν κι αυτό; Ο δούλος είχε συγχωρεθή τόσο πολύ από τον βασιλιά, και τώρα πήγε και ζήτησε από ένα σύνδουλό να του επιστρέψη εκατό νομίσματα.

Αυτό δεν ήταν καλό να το κάμη. Ο δούλος που χρωστούσε μόνο εκατό νομίσματα ήταν φτωχός. Δεν μπορούσε να επιστρέψη τα χρήματα αμέσως. Έπεσε, λοιπόν, στα πόδια του συνδούλου του και τον παρακαλούσε: ‘Παρακαλώ δώσε μου περισσότερο χρόνο και θα σου επιστρέψω ό,τι σου χρωστώ.’ Έπρεπε ο άνθρωπος να είχε δώσει περισσότερο χρόνο στον σύνδουλό του; Θα το κάνατε εσείς;

Αυτός ο άνθρωπος δεν ήταν καλός όπως ήταν ο βασιλιάς. Ήθελε να πληρωθή αμέσως εκείνη τη στιγμή. Και επειδή ο σύνδουλός του δεν μπορούσε να τον πληρώση τον έρριξε στη φυλακή. Ασφαλώς δεν συγχωρούσε.

Άλλοι δούλοι είδαν όλο εκείνο που συνέβη. Δεν τους άρεσε αυτό. Λυπήθηκαν για τον δούλο που ρίχθηκε στη φυλακή. Πήγαν, λοιπόν, και το είπαν στο βασιλιά.

Αυτό που συνέβη δεν άρεσε ούτε στον βασιλιά. Θύμωσε πολύ με τον δούλο που δεν συγχωρούσε. Τον κάλεσε, λοιπόν, και του είπε: ‘Πονηρέ δούλε, δεν σου συγχώρεσα ό,τι μου χρωστούσες; Δεν έπρεπε και συ να συγχωρήσης τον σύνδουλό σου;’

Θα έπρεπε να είχε μάθει ένα μάθημα από τον καλό βασιλιά, αλλά δεν έμαθε. Τώρα, λοιπόν, ο βασιλιάς έρριξε στη φυλακή το δούλο που δεν συγχωρούσε ώσπου να του επιστρέψη τα εξήντα εκατομμύρια αργυρά νομίσματα. Και, φυσικά, στη φυλακή δεν θα μπορούσε ποτέ να κερδίση τα χρήματα για να τα επιστρέψη. Θα έμενε, λοιπόν, εκεί ώσπου να πεθάνη.

Όταν ο Ιησούς σταμάτησε να λέγη την ιστορία του είπε στους ακολούθους του: ‘Με τον ίδιο τρόπο θα φερθή επίσης ο ουράνιος Πατέρας μου σε σας, αν δεν συγχωρήτε ο καθένας τον αδελφό σας από την καρδιά σας.’—Ματθ. 18:21-35.

Όλοι οφείλομε στον Θεό πάρα πολλά. Οτιδήποτε καλό έχομε προέρχεται από τον Θεό. Η ζωή μας προέρχεται από τον Θεό, αλλά επειδή κάνομε κακά πράγματα θα μπορούσε να μας την αφαιρέση. Ποτέ, σε όλη μας τη ζωή, δεν θα μπορούσαμε να κερδίσωμε αρκετά χρήματα για να πληρώσωμε στον Θεό ό,τι του οφείλομε.

Αν συγκρίνωμε με ό,τι εμείς οφείλομε στον Θεό, οι άλλοι άνθρωποι μάς οφείλουν πολύ λίγα. Εκείνα που μας οφείλουν είναι σαν τα εκατό αργυρά νομίσματα που ο ένας δούλος ώφειλε στον άλλο. Αλλά τα όσα οφείλομε στον Θεό είναι σαν τα εξήντα εκατομμύρια αργυρά νομίσματα που ο δούλος ώφειλε στον βασιλιά.

Ο Θεός είναι πολύ καλός, και θα μας συγχωρήση ό,τι του οφείλομε. Αλλά θα το κάνη αυτό μόνο αν πιστεύωμε στον Υιόν του Ιησούν και αν συγχωρούμε άλλους ανθρώπους που μας κάνουν κακό. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να το σκεπτώμεθα, δεν είν’ έτσι;

Αν, λοιπόν, κάποιος κάνη κάτι κακό σε σας, αλλά κατόπιν λέγει ότι λυπάται, τι θα κάμετε; Θα τον συγχωρήσετε; Τι θα κάμετε αν αυτό συμβή πολλές φορές; Θα εξακολουθήσετε να τον συγχωρήτε;

Αν είμεθα το άτομο που ζητούσε να συγχωρεθή, θα θέλαμε να μας συγχωρήση το άλλο άτομο, δεν είν’ έτσι; Θα πρέπει να κάμωμε το ίδιο γι’ αυτόν. Δεν θα πρέπει απλώς να λέμε ότι τον συγχωρούμε, αλλά πρέπει να τον συγχωρούμε πραγματικά από την καρδιά μας. Όταν το κάνωμε αυτό, δείχνομε ότι πραγματικά θέλομε να είμεθα ακόλουθοι του Μεγάλου Διδασκάλου.

[Πρόταση που τονίζεται στη σελίδα 295]

Ο Ιησούς εδίδαξε να προσευχώμεθα ως εξής: «Συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, καθώς και ημείς συγχωρούμεν εις τους αμαρτάνοντας εις ημάς. Διότι αν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, θέλει συγχωρήσει και εις εσάς ο Πατήρ σας ο ουράνιος. Εάν δεν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ σας θέλει συγχωρήσει τα πταίσματά σας.»—Ματθ. 6:12, 14, 15.