-
Ενθυμείσθε;Η Σκοπιά—1963 | 1 Φεβρουαρίου
-
-
κατάρα στη χρήσι όπλων για να δοθή διέξοδος σε σκληρό θυμό· αυτά πρέπει να εγκαταλείπωνται απ’ εκείνους που εισέρχονται στην εκκλησία του Θεού.—Σελ. 563.
● Τι κίνδυνοι υπάρχουν στις άσκοπες ερωτήσεις;
Σπαταλούν χρόνο· οδηγούν σε διαιρέσεις, και δίνουν πρόσκομμα στους νέους· προσελκύουν χωρίς λόγο την προσοχή σε ανθρώπους. Απομακρύνουν το άτομο απ’ όσα αναγράφονται σαφώς μέσα στη Γραφή και τα οποία είναι αναγκαία για σωτηρία.—Σελ. 572-575.
● Ποιος είναι ο «λέων ο εκ της φυλής Ιούδα»;
Ο δοξασμένος Ιησούς Χριστός.—Σελ. 584.
● Ποιοι είναι οι συνάρχοντες με τον ‘λέοντα εκ της φυλής Ιούδα’;
Τα 144.000 μέλη του πνευματικού Ισραήλ.—Σελ. 600.
● Σε ζητήματα διαγωγής, πότε είναι συνετό ν’ απαρνούμεθα πράγματα, που μπορεί να είναι κατάλληλα καθ’ εαυτά;
Σε περιπτώσεις, όπου η διαγωγή θα μπορούσε ν’ αποτελέση αιτία προσκόμματος άλλων ατόμων, που αγωνίζονται να υπηρετήσουν τον Θεό.—Σελ. 605.
● Γιατί λέγεται ότι ο πλούτος έχει δελεαστική δύναμι;
Δίνει ένα μεγαλύτερο αίσθημα ασφαλείας απ’ όσο δικαιολογείται. Η αξία του μπορεί να αφανισθή από τη μια μέρα ως την άλλη. Δεν μπορεί να εξαγοράση ζωή, υγεία ή αληθινούς φίλους.—Σελ. 625,
● Τι παράδειγμα υλικής φροντίδας για τους ηλικιωμένους παρέσχε η πρώτη Χριστιανική εκκλησία;
Δεν διατηρούσε ιδρύματα για να περιθάλπη όλους τους ηλικιωμένους της κοινότητος. Όταν μερικοί περιήρχοντο σε ανάγκη μεταξύ αυτών, τα παιδιά και τα εγγόνια επωμίζοντο την ευθύνη, Αλλ’ αν κάποιος, που είχε καλό παρελθόν πιστής Χριστιανικής υπηρεσίας, ήταν πραγματικά άπορος, η εκκλησία παρείχε υλική βοήθεια σ’ αυτόν.—Σελ. 630-632.
● Δίνοντας δώρα ποιες ενέργειες αποφεύγουν οι Χριστιανοί;
Δεν ‘διασαλπίζουν’ αναγγέλλοντας τη γενναιοδωρία των με το να θέτουν τ’ όνομά των σ’ ένα δώρο προσφερόμενο όταν συγκεντρωθή ένας όμιλος, ούτε δίνουν για να κάνουν «αλαζονεία του βίου» όσον αφορά τα μέσα της ζωής των.—Σελ. 662.
● Ποιες συναναστροφές πρέπει ν’ αποφεύγουν τα Χριστιανικά παιδιά;
Συναναστροφές με κοσμικά άτομα, που δεν έχουν αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό ή σεβασμό για τους ευσεβείς κανόνες, που εκτίθενται στον λόγον Του.—Σελ. 683.
● Ποιά ομάς ανθρώπων ήταν υπεύθυνη για την ανάπτυξι του παπυρικού κωδικός, του προδρόμου του συγχρόνου βιβλίου;
Οι πρώτοι Χριστιανοί.—Σελ. 694.
-
-
Ερωτήσεις από ΑναγνώσταςΗ Σκοπιά—1963 | 1 Φεβρουαρίου
-
-
Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Πώς πρέπει να έννοήσωμε τα εδάφια Γένεσις 7:11 και 8:2; Περιέχουν αυτά τα εδάφια παράλληλη σύνταξι, ή υπήρχε και βροχή απ’ τον ουρανό και ανάβλυσις ύδατος από τη γη στον καιρό του Κατακλυσμού;—Ν. Κ., Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα εδάφια Γένεσις 7:11 και 8:2 λέγουν: «Το εξακοσιοστόν έτος της ζωής του Νώε, τον δεύτερον μήνα, την δεκάτην εβδόμην ημέραν του μηνός, ταύτην την ημέραν εσχίσθησαν πάσαι αι πηγαί της μεγάλης αβύσσου, και οι καταρράκται των ουρανών ηνοίχθησαν.» «Και εκλείσθησαν οι πηγαί της αβύσσου, και οι καταρράκται του ουρανού, και εκρατήθη ο υετός από των ουρανών.»
Στη Γένεσι 7:11 οι φράσεις «μεγάλη άβυσσος» και «καταρράκται των ουρανών» χρησιμοποιούνται και οι δύο για να σημάνουν τον μεγάλο υδάτινο θόλο, που περιέβαλλε τη γη σε κατάστασι αιωρήσεως και που περιγράφεται στη Γένεσι 1:6, 7 ως ‘τα ύδατα τα επάνωθεν του στερεώματος.’ Όταν λέγη ότι εσχίσθησαν οι πηγές και ηνοίχθησαν οι καταρράκται, αυτό σημαίνει ότι ο Θεός έκαμε τις δυνάμεις που συγκρατούσαν τον μεγάλο υδάτινο θόλο σε κατάστασι αιωρήσεως να μη συγκρατηθούν κι έτσι επέτρεψε στα ύδατα να ξεχυθούν στη γη, όχι με παγγήινη έκχυσι αλλά σαν από καταρράκτες σε ωρισμένους αγωγούς, ιδιαίτερα στους πόλους, αλλά και με βροχόπτωσι επί σαράντα μέρες.
Αυτό δεν αναφέρεται στις υδροπηγές, που είναι κάτω από την επιφάνεια της γης, ότι δήθεν άνοιξαν και εξέσπασαν δια μέσου του φλοιού της γης για να δημιουργηθούν καταρράκται από κάτω. Οι εξηγηταί εκείνοι της Γραφής, που ερμηνεύουν τα λόγια της Γενέσεως 7:11 ως σημαίνοντα ανάβλυσιν ύδατος από τα έγκατα της γης, δεν αντιλαμβάνονται κατάλληλα το γεγονός ότι υπήρχε ένας υδάτινος θόλος, που αιωρείτο στο κενόν και παρήγε μια μεγάλη υδατάβυσσο, όπως παρατηρείται και από ό,τι λέγει η Γένεσις 1:6, 7 σχετικά με τον διαχωρισμό των υδάτων κάτω από την ατμοσφαιρική έκτασι από τα υπερκείμενα ύδατα. Πρέπει λοιπόν να συμπεράνωμε ότι στη Γένεσι 7:11 και 8:2, χρησιμοποιείται παράλληλη σύνταξις.
Ακριβώς, όπως η αρχή του Κατακλυσμού χαρακτηρίζεται ως διάρρηξις των πηγών της αβύσσου και άνοιγμα των καταρρακτών των ουρανών, στη Γένεσι 7:11, έτσι και το τέλος του κατακλυσμού, που μνημονεύεται στη Γένεσι 8:2, χαρακτηρίζεται ως κλείσιμο των πηγών της αβύσσου και των καταρρακτών του ουρανού. Με άλλα λόγια, τα περιεχόμενα του υδατίνου θόλου είχαν εξαντληθή. Αυτό, βέβαια, δεν εσήμαινε ότι δεν θα επήρχετο πια βροχή επάνω στη γη. Μάλλον, καθόσον θα εσχηματίζοντο νέφη από την εξάτμισι ύδατος, η βροχή θα εξακολουθούσε ανάλογα
-