-
Βάσις για Εμπιστοσύνη στην ΠροφητείαΗ Σκοπιά—1965 | 1 Ιουνίου
-
-
σ’ αυτόν γι’ απελευθέρωσι σ’ αυτόν τον καιρό του κινδύνου, είναι η σοφή, λογική και ασφαλής πορεία και ότι προστασία δεν έρχεται από τη στρατιωτική ισχύ, μολονότι τα αμυντικά έργα μπορεί να φαίνωνται, όπως τα τείχη της Βαβυλώνος, ότι φθάνουν ως τον ουρανό, και μπορεί να φαίνωνται, επίσης, τόσο ισχυρά ώστε καμμιά επίγεια δύναμις δεν είναι δυνατόν να τα υπερνικήση.
20. Ποια περαιτέρω ενθάρρυνσι και διαφώτισι μπορούμε να λάβωμε από την προφητεία που αφορά τον Κύρο;
20 Μπορούμε, επίσης, να βρούμε ενθάρρυνσι στο γεγονός ότι ο Κύρος είχε κληθή ο κεχρισμένος του Ιεχωβά. Ως ένας κεχρισμένος ή διωρισμένος του Ιεχωβά ήταν ένας Μεσσίας (στην Εβραϊκή) ή ένας Χριστός (στην Ελληνική, Ο΄). Σ’ αυτό εχρησιμοποιήθη ως ένας τύπος ή προφητική εξεικόνισις του υποσχεμένου Μεσσία ή Χριστού, του Σπέρματος της «γυναικός» του Θεού, στο έργο που ο Κύρος έκαμε για τον Ιεχωβά Θεό. Η ανατροπή από τον Κύρο της Βαβυλώνος ως παγκοσμίου δυνάμεως ήταν, επομένως, προφητική του πώς ο Μεσσίας ή Χριστός θα καταστρέψη τη Μεγάλη Βαβυλώνα του εικοστού μας αιώνος, που προελέχθη στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής, την Αποκάλυψι, 17ο και 18ο κεφάλαια.
21. Εκτός από την απελευθέρωσι των Ιουδαίων απλώς, τι περισσότερο ήταν ο πόλεμος εναντίον της Βαβυλώνος;
21 Αυτός ο πόλεμος εναντίον της αρχαίας Βαβυλώνος δεν ήταν μόνο ένας πόλεμος για την απελευθέρωσι των Ιουδαίων. Ήταν, επίσης, ένας πόλεμος μεταξύ θεών, όπως θα ιδούμε στο προσεχές μας τεύχος.
-
-
Η Αρχαιότερη Γνωστή Χρωστική ΟυσίαΗ Σκοπιά—1965 | 1 Ιουνίου
-
-
Η Αρχαιότερη Γνωστή Χρωστική Ουσία
♦ Δεν ήταν τόσο εύκολο στους Βιβλικούς χρόνους να βάψη κανείς ένα ύφασμα σ’ ένα ωρισμένο χρώμα, διότι καμμιά συνθετική βαφή δεν ήταν τότε γνωστή. Μερικά από τα υλικά, που εχρησιμοποίησαν οι Ισραηλίται στη Σκηνή του Μαρτυρίου είχαν βαφή ‘κόκκινα’. (Έξοδ. 25:4· 26:1· 35:6) Στη Μετάφρασι Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών χρησιμοποιείται η έκφρασις «κόκκους ερυθρά» παρά απλώς ‘κόκκινα’, και αναφέρεται στον «κόκκον τον βαφικόν» που μερικές αυθεντίες θεωρούν ως την αρχαιότερη γνωστή χρωστική ουσία. Προέρχεται από ένα μικρό έντομο που ζη ως παράσιτο στην δρυν την ύσγην (πρίνον) μια νάνο, θαμνοειδή, αειθαλή δρυν στις περιοχές της Μεσογείου, πολύ γνωστή στα ξηρά μέρη. Τα άρρενα μπορούν να πετάξουν, αλλά τα θηλυκά είναι δίχως φτερά, και διάγουν τον περισσότερο χρόνο της ζωής των σχεδόν ακίνητα. Τα σώματα των θηλέων εξογκούνται μετά το ζευγάρωμα, και, τότε, προτού εκβάλλουν τα αυγά των, αυτά τα στρογγυλά όμοια με μπιζέλι έντομα συλλέγονται κατά μεγάλους αριθμούς και κατόπιν ξηραίνονται. Όταν μπουν στο νερό, αυτά τα αποξηραμμένα έντομα κάνουν μια ωραία βαθυ-κόκκινη βαφή. Οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν αυτή την από έντομα βαφή με την ονομασία κόκκος και οι Άραβες με την ονομασία κέρμες, από όπου παράγεται η Αγγλική λέξις «κρίμσον» [κατακόκκινον], Το κέρμες [κέρμης] ή ύσγινον [το προερχόμενον από τον κόκκον τον βαφικόν] εχρησιμοποιείτο επί μακρόν ως η πιο γνωστή λαμπερή κόκκινη βαφή.
-
-
Μια Γη Φημισμένη Για το ΒδέλλιονΗ Σκοπιά—1965 | 1 Ιουνίου
-
-
Μια Γη Φημισμένη Για το Βδέλλιον
♦ Μπορεί να γνωρίζετε τον χρυσό και τον ονυχίτη, αλλά γνωρίζετε τι είναι το βδέλλιον; Η γη Αβιλά τα είχε και τα τρία. (Γεν. 2:11, 12) Ήταν προφανώς πολύτιμο, αφού αναφέρεται μαζί με τον ονυχίτη λίθο και τον χρυσό. Πρέπει να ήταν γνωστό στους Ισραηλίτας, διότι ο Μωυσής συνέκρινε την εμφάνισι του μάννα με του βδελλίου. (Αριθμ. 11:7) Αυτό το αρωματικό κόμμι ήταν πάρα πολύ φημισμένο στην αρχαία εποχή, το εκτιμούσαν δε σε μεγάλο βαθμό τόσο οι Ιουδαίοι όσο και οι Εθνικοί. Το κόμμι αυτό προήρχετο από ένα δένδρο, και, σύμφωνα με τον Πλίνιο, ήταν διαφανές, κηρώδες, και λιπαρό στην αφή. Ήταν εύοσμο από μακρινή απόστασι ολόγυρα, και είχε ένα άρωμα και γεύσι όπως του μύρου αλλά ασθενέστερο. Όταν εκαίετο, το βδέλλιον διέχεε μια οσμή βαλσάμου. Οι αρχαίοι το χρησιμοποιούσαν όπως το μύρον—σε αρώματα, στο θυμίαμα και στην ιατρική.
-