-
Ο Ψαλμός 119 Μεγαλύνει τον Λόγον του ΙεχωβάΗ Σκοπιά—1973 | 15 Ιουνίου
-
-
του Θεού. Έτσι ο ψαλμωδός λέγει: «Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθη.» (Ψαλμ. 119:120) Λέγει ότι μαθαίνει «τας κρίσεις» (εδ. 7), ότι τις διακηρύττει (εδ. 13), ότι τις ποθεί (εδ. 20). Τις θεωρεί κατάλληλες (εδ. 30), δίκαιες, (εδ. 106), και ρωτά δυο φορές, «Ζωοποίησόν με, Ιεχωβά, κατά την κρίσιν σου.»—Ψαλμ. 119:149, 156.
Μια άλλη λέξις που φαίνεται ν’ αγαπούσε ιδιαίτερα ο συγγραφεύς του Ψαλμού 119 είναι η λέξις ιμράχ, που μεταφράζεται ΛΟΓΙΑ ή ΥΠΟΣΧΕΣΙΣ. Προέρχεται από μια ρίζα που σημαίνει απλώς λέγω και συνεπώς αναφέρεται σε κάτι το οποίον λέγεται. Ο ψαλμωδός κατ’ επανάληψιν χρησιμοποιεί αυτή τη λέξι για ν’ αναφέρεται στις υποσχέσεις του Θεού, και γι’ αυτό η Νέα Αγγλική Βίβλος το μεταφράζει ομοιόμορφα «υπόσχεσις» σ’ ολόκληρο τον ψαλμό. Ο ψαλμωδός προσεύχεται στον Θεό να τον υποστηρίξη και να του δείξη εύνοια κατά τον λόγον του [κατά την υπόσχεσίν του, ΝΑΒ], (Εδάφια 116, 58, 170) Οι λόγοι του Θεού αποτελούν μια μεγάλη βοήθεια γι’ αυτόν: «Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγια σου, δια να μη αμαρτάνω εις σε.» (Εδ. 11) Και αγάλλεται εις τον λόγον του Θεού «ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.»—Εδάφια 67, 162.
Και τελικά έχομε την Εβραϊκή λέξι νταβάρ που σημαίνει επίσης λόγος. Δεν σημαίνει, όπως συχνά στην Αγγλική γλώσσα, μια απλή λέξι, αλλά, μάλλον, αναφέρεται σε μια ολόκληρη σκέψι ή δήλωσι. Έτσι οι Δέκα Εντολές λέγονται «Δεκάλογος.» (Έξοδ. 34:28) Χαρακτηριστικά της εκτιμήσεώς του για τον Λόγο του Θεού είναι τα εδάφια 9 και 105: «Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; Φυλάττων τους λόγους σου.» «Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου, και φως εις τας τρίβους μου.»
Ασφαλώς σ’ όλ’ αυτά ο συγγραφεύς του ψαλμού 119 θέτει ένα καλό παράδειγμα για όλους εκείνους που αγαπούν τον Ιεχωβά Θεό. Ευχαριστείτο να εκφράζη την εκτίμησί του στον Λόγο του Θεού με το να πλέκη τις σκέψεις του γύρω από οκτώ βασικές Εβραϊκές λέξεις και κατόπιν να ρίχνη αυτές τις σκέψεις σε μια ακροστιχίδα ή αλφαβητικό Εβραϊκό ποίημα από 176 εδάφια. Ασφαλώς αυτό ήταν ένα κοπιώδες έργο. Όπως ο Βασιλεύς Σολομών, και ο ψαλμωδός «εζήτησε να εύρη λόγους ευαρέστους· και το γεγραμμένον ήτο ευθύτης, και λόγοι αληθείας.» (Εκκλησ. 12:10) Οι λόγοι του Θεού ήσαν γλυκύτεροι σ’ αυτόν παρά το μέλι, αγαπούσε τις εντολές του Θεού περισσότερον από το καθαρόν χρυσίον.—Ψαλμ. 119:103, 127.
Αν έχωμε κι εμείς παρόμοια εκτίμησι στον Λόγο του Θεού, τι θα κάμωμε; Θα ενδιαφερώμεθα τακτικά γι’ αυτόν και θα τον ‘μελετούμε.’ (Ψαλμ. 119:15, 48, 78, 148) Και μάλιστα θα είμεθα πρόθυμοι να τον διακηρύττωμε ενώπιον των άλλων χωρίς να συστελλώμεθα να τον λέγωμε και ενώπιον βασιλέων. Πάνω απ’ όλα θα τηρούμε τις απαιτήσεις του Θεού.
-
-
Ερωτήσεις από ΑναγνώσταςΗ Σκοπιά—1973 | 15 Ιουνίου
-
-
Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Σύμφωνα με το Δευτερονόμιον 6:8, 9, οι Ισραηλίται διετάσσοντο να ‘δέσουν τους λόγους του Θεού δια σημείον επί της χειρός των, και να είναι ως προμετωπίδια μεταξύ των οφθαλμών τους.’ Μήπως αυτό πρέπει να νοηθή κατά γράμμα;—Η.Π.Α.
Πολλοί Ιουδαίοι σχολιασταί εφήρμοσαν την προσταγή αυτή κατά γράμμα. Πρόκειται, επίσης για μια από τις Βιβλικές περικοπές που χρησιμοποιούνται για να υποστηρίξουν το έθιμο να φορούν φυλαχτά (Μικρές θήκες που περιείχαν περικοπές από τις Άγιες Γραφές).Εν τούτοις μια εξέτασις των συμφραζομένων και άλλων εδαφίων δείχνει σαφώς ότι έχει μεταφορική εφαρμογή.
Αρχίζοντας από το Δευτερονόμιο 6:6 και συνεχίζοντας ως το εδάφιον 9 αναγινώσκομε: «Και ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου· και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος. Και θέλεις δέσει αυτούς δια σημείον επί της χειρός σου, και θέλουσιν είσθαι ως προμετωπίδια μεταξύ των οφθαλμών σου. Και θέλεις γράψει αυτούς επί
-