-
Ερυθρόδερμοι του Παναμά—Μια Ματιά στο ΠαρελθόνΞύπνα!—1972 | 22 Φεβρουαρίου
-
-
του Χριστιανικού γάμου. Αλλά πριν ανταλλάξουν τις ευχές, οι πέντε γυναίκες έφυγαν όλες ξαφνικά ύστερα από μια σύντομη ψιθυριστή συνεννόησι. Η έκπληξίς μου γρήγορα ανακουφίσθηκε. Είχαν πάει απλώς για να ντυθούν για το γάμο! Σε δέκα λεπτά ξαναγύρισαν όλες, λάμποντας στα άσπρα τους φορέματα, αν και ήσαν ξυπόλητες. Πήραν τις θέσεις των και ενώθηκαν σε νόμιμο συζυγικό βίο.
Λίγο αργότερα, στα νερά του ωκεανού που τους προμηθεύει πολλά από τα αναγκαία της ζωής, τρεις απ’ αυτόν τον όμιλο, μαζί με άλλους δυο, βαπτίσθηκαν ως μαθηταί του Ιησού. Έτσι ενώθηκαν με πολλούς άλλους Παναμαίους Ινδιάνους σε αφιερωμένη υπηρεσία στον Θεό.
Μετά το βάπτισμα φάγαμε. Ινδιάνοι κυνηγοί προσέφεραν ένα αγριογούρουνο, ενώ άλλοι βούτηξαν στη θάλασσα με ακόντια και έφεραν ψάρια. Μερικές οικογένειες έφεραν κοτόπουλα και μια έφερε ένα ήμερο γουρούνι. Άλλοι πάλι έφεραν ρύζι, μπανάνες και γιούκας από τα χωράφια τους. Οι περισσότεροι από τους παρόντες κάθησαν κατά γης ή στο νεοχτισμένο μέρος των συναθροίσεων και έτρωγαν με τα χέρια.
Κατόπιν συγκεντρωθήκαμε για το πρόγραμμα της αφιερώσεως. Από κάθε μέρος έρχονταν άνθρωποι, έως ότου έφθασαν τους 189, όλοι Γκουάγιμις εκτός του περιοδεύοντος συντρόφου μου και εμού! Ευχαριστήσαμε όλοι μαζί τον Ιεχωβά, τον Δημιουργό του ανθρώπου, για το γεγονός ότι «δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός, αλλ’ εν παντί έθνει όστις φοβείται αυτόν και εργάζεται δικαιοσύνην είναι δεκτός εις αυτόν.»—Πράξ. 10:34, 35.
Όταν επισκέπτεται κανείς τους Ινδιάνους του Παναμά είναι πράγματι σαν να ρίχνη μια ματιά στη ζωή μακρυά στο παρελθόν. Αλλά καθώς αρχίσαμε το ταξίδι του γυρισμού στο σπίτι μετά την επίσκεψι του Γκουάγιμις, δεν μπορούσα να μην αναλογισθώ την ενότητα και την αδελφοσύνη που μπορεί να παραγάγη μεταξύ των λαών η κατανόησις του Λόγου του Θεού, της Γραφής, παρά τη διαφορετική τους καταγωγή και τις συνήθειές των.
-
-
Τίνος Είναι το Αίμα;Ξύπνα!—1972 | 22 Φεβρουαρίου
-
-
Τίνος Είναι το Αίμα;
● Σήμερα υπάρχουν πολλές χρήσεις του αίματος των ζώων και των ανθρώπων. Εκτός της χρήσεώς του σε μεταγγίσεις, χρησιμοποιείται επίσης από μερικές εμπορικές επιχειρήσεις για την κατασκευή ωρισμένων κολλητικών ουσιών και προϊόντων διατροφής. Αλλ’ όταν το αίμα αφαιρήται από ένα ζώο ή ένα άνθρωπο, σε ποιον ανήκει αυτό το αίμα; Στον ιδιοκτήτη του ζώου; Στον άνθρωπο από τον οποίο ελήφθη το αίμα; Εσείς τι νομίζετε;
Ένα κορίτσι τριών ετών στη Βολιβία εγνώριζε την απάντησι. Οι Χριστιανοί γονείς του, όταν μελετούσαν τη Βίβλο μαζί του, είχαν τονίσει ότι ο Ιεχωβά Θεός θεωρεί το αίμα ότι αντιπροσωπεύει ζωή. Όταν αφαιρούσαν το αίμα από το σώμα, δεν έπρεπε να το φάγουν ή να το πουλήσουν, αλλά έπρεπε να το χύσουν στη γη. Έτσι το αίμα, πράγματι, επεστρέφετο στον Θεό από τον οποίον προέρχεται η ζωή.—Λευιτ. 17:11-14.
Η μητέρα του κοριτσιού εξηγεί τι συνέβει μία μέρα: «Έχω μερικούς γείτονες στην ίδια αυλή οι οποίοι ποτέ δεν ενδιεφέρθηκαν να με ακούσουν όταν μιλούσα για τη Βίβλο. Σε κάποια γιορτή έφεραν στο σπίτι ένα πρόβατο για να το σφάξουν και να κάμουν τραπέζι. Όταν έσφαξαν το πρόβατο, η τριετής θυγατέρα μου έτυχε να βρίσκεται κοντά και είδε το αίμα που έρρεε από το ζώο. Τότε φώναξε : ‘Το αίμα ανήκει στον Ιεχωβά! Το αίμα ανήκει στον Ιεχωβά!’ Οι γείτονες δεν είχαν ποτέ ακούσει κάτι τέτοιο και δεν ήξεραν ποιος ήταν ο Ιεχωβά και έτσι έμειναν άφωνοι. Ακούγοντας τις φωνές της κόρης μου έτρεξα στην αυλή να ιδώ τι συνέβαινε. Βρισκόταν ανάμεσα στους μεγάλους και έλεγε: ‘Μην εγγίζετε. Μην εγγίζετε. Ανήκει στον Ιεχωβά.’ Οι γείτονες ζήτησαν μια εξήγησι. Έτρεξα στο σπίτι και έφερα τη Γραφή μου για να τους δείξω ότι αυτά που έλεγε η κόρη μου βασίζονταν στον Λόγο του Θεού. Τώρα οι γείτονές μου μελετούν τακτικά τη Βίβλο μαζί μου και ελπίζουν σύντομα να βαπτισθούν ως διάκονοι του Ιεχωβά.»
Έχετε και σεις την ακριβή γνώσι και τον σεβασμό για το αίμα που είχε αυτό το κοριτσάκι και ενεργείτε σύμφωνα μ’ αυτήν τη γνώση;
-