-
Φροντίδα για τους Ηλικιωμένους και τους ΠάσχονταςΗ Σκοπιά—1962 | 15 Οκτωβρίου
-
-
ως γινόμενο στον ίδιον. Τέτοια φροντίδα θα βρεθή μεταξύ των «άλλων προβάτων» του Κυρίου, που προορίζονται για την ευλογία της ατελευτήτου ζωής στον νέο κόσμο του Θεού. (Ματθ. 25:31-46) Και τώρα ακόμη επέρχονται ευλογίες σ’ εκείνους που δείχνουν φροντίδα, που βρίσκουν αληθινή την παροιμία: «Μακάριος ο δεικνύων εύνοιαν προς τους πάσχοντας.» (ΜΝΚ) Εκτός από το ότι απολαμβάνετε την ανώτερη ευτυχία του να δίδετε, θα βρήτε, επίσης, ότι μια επίσκεψις σ’ ένα γηραιό άτομο ή σ’ έναν πάσχοντα Χριστιανό συχνά παρέχει μια αμοιβαία ανταλλαγή ενθαρρύνσεως. Ο επισκέπτης, παρατηρώντας την ακεραιότητα ενός που βρίσκεται σε δυσχερή θέσι, αποκτά ένα πολύτιμο μάθημα εγκαρτερήσεως. Οι γηραιοί Χριστιανοί συχνά είναι πλούσιοι σε ενδιαφέρουσες πείρες και αφηγήσεις από αυτόπτας μάρτυρας εξεχόντων γεγονότων στη σύγχρονη ιστορία της εκκλησίας του Ιεχωβά. Η φροντίδα που εκδηλώνεται στους πάσχοντας τούς κάνει να σας ενθυμούνται στις προσευχές των στον Ιεχωβά. Αυτές είναι μερικές από τις ευλογίες που είναι δικές σας, όταν εκδηλώνετε στοργή στους πιστούς εκείνους, που μπορεί να είναι ‘πτωχοί κατά κόσμον, αλλά πλούσιοι εν πίστει’.—Ιάκ. 2:5.
Στους κρισίμους αυτούς καιρούς ο Ιεχωβά εξετάζει τις καρδιές μας για να ιδή αν έχωμε αρκετή αγάπη του Θεού και του πλησίον για να είμεθα άξιοι της ζωής στον παραδεισιακό του νέο κόσμο. Κάτω απ’ αυτή την ερευνητική επισκόπησι είθε ο καθένας μας να μπορή να επαναλαμβάνη τα όσα είπε ο πιστός Ιώβ: «Διότι ηλευθέρουν τον πτωχόν βοώντα, και τον ορφανόν τον μη έχοντα βοηθόν. Η ευλογία του απολλυμένου ήρχετο επ’ εμέ· και την καρδίαν της χήρας εύφραινον. Ήμην οφθαλμός εις τον τυφλόν, και πους εις τον χωλόν εγώ. Ήμην πατήρ εις τους πτωχούς.»—Ιώβ 29:12, 13, 15, 16.
-
-
Μια Ενδιαφέρουσα ΕπιστολήΗ Σκοπιά—1962 | 15 Οκτωβρίου
-
-
Μια Ενδιαφέρουσα Επιστολή
Ένας κληρικός στην Ελβετία εδημοσίευσε στο εκκλησιαστικό του περιοδικό μια επιστολή, στην οποία παραδέχεται την πτωχή πνευματική κατάστασι του ποιμνίου του και την αφυπνιστική επίδρασι που μπορεί να έχη η δράσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά σε πολλούς. Ιδού η επιστολή, όπως δημοσιεύεται στο Ετήσιον Βιβλίον του 1962 των Μαρτύρων του Ιεχωβά:
«Αγαπητοί μου Μάρτυρες του Ιεχωβά:
»Σας είμαι πραγματικά ευγνώμων, πολύ ευγνώμων πράγματι, που πηγαίνετε με τόσο θάρρος από σπίτι σε σπίτι στην κοινότητά μας. Μολονότι δεν γίνεσθε παντού δεκτοί, ωστόσο κάνετε τον λαό μας να θυμάται ίσως άλλη μια φορά—ίσως μόνο—ότι:
»Εκτός απ’ το ψωμί και τη διασκέδασι, εκτός απ’ τη χαρά και το πένθος, την επιτυχία και την αποτυχία, εκτός από τον αγώνα επιβιώσεως και την εργασία, τις ασχολίες και την ανάπαυλα, υπάρχουν και πράγματα όπως η θρησκεία, η πίστις στον Ιησού Χριστό. Το γεγονός ότι έρχεσθε, αυτό και μόνον αποτελεί ένα έντονο κήρυγμα! Θα έχετε προσέξει ότι ο λαός μας φαίνεται στενοχωρημένος ή κατηφής απέναντι της προσπαθείας σας υπέρ του Ιησού Χριστού, ή το πολύ ότι είναι φιλοπερίεργος ή κατά τι ενδιαφερόμενος. Ίσως και να εσκέφθη ο λαός μας: Πώς μπορεί ένας άνθρωπος στους συγχρόνους αυτούς καιρούς να θυσιάση όλον τον χρόνο του για μια πίστι; Πώς μπορεί ένας άνθρωπος αυτές τις μέρες, που και τα λεπτά της ώρας είναι χρήματα, να εργάζεται για τέτοιες αρχαιότητες—να εγκύπτη σε πράγματα τόσο απαρχαιωμένα; Ή πιθανόν να έχετε λάβει την απάντησι: ‘Ευχαριστώ, δεν χρειάζομαι τίποτα, έχομε τη δική μας εκκλησία!’ Αλλά μπορώ να σας παρακαλέσω, όταν οι άνθρωποι σας δίνουν αυτή την απάντησι ότι έχουν την εκκλησία τους, να τους αντιρωτήσετε: ‘Και τι πραγματικά πιστεύετε;’
»Βλέπετε τι είναι εκείνο, για το οποίον σας είμαι πολύ ευγνώμων. Ίσως, σποραδικά, να κατορθώνετε ν’ αφυπνίσετε τον λαό μας. Αλλά τότε δεν θα είμαι άδικος, και ομολογώ ότι έχω ανάγκη απ’ αυτή την επίσκεψι για ν’ αφυπνισθώ κι εγώ ο ίδιος τόσο ακριβώς όσο κι αυτοί. Θαυμάζω το θάρρος σας . . . Με κάθε σεβασμό για την αφωσιωμένη αυτή δράσι· τις φιλοφρονήσεις μου για την καλή σας θέλησι! Πιστεύω ότι όλοι μας πολλά έχομε να μάθωμε απ’ αυτή.»
-