-
Έχει ο Άνθρωπος Καθόλου Ανάγκη του Θεού;Ξύπνα!—1973 | 8 Μαρτίου
-
-
μετατροπές, και τα πολλά άλλα όργανά του επιτελούν ομοίως θαυμαστές λειτουργίες! Δεν συμφωνείτε μήπως με τον Βιβλικό συγγραφέα ο οποίος ανεφώνησε, «Φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην;»—Ψαλμ. 139:14.
Επομένως, δεν μπορούμε ν’ αποφύγωμε το συμπέρασμα ότι και τώρα εξαρτώμεθα από τον Θεό για ζωή και για τις απαραίτητες για τη ζωή λειτουργίες της, όπως πάντοτε εξηρτάτο ο άνθρωπος. Τα θαυμάσια δημιουργήματα του Θεού έχουν, πράγματι, αποσπάσει το θαυμασμό λόγω της τάξεως και της τελειότητός των.
Από την άλλη πλευρά όμως, οι ανθρώπινες υποθέσεις είναι πολύ ανώμαλες και ατελείς! Υπάρχουν θλίψεις, στενοχώριες και πονηρία πραγματικά παντού. ‘Γιατί;’ μπορεί να ρωτήσετε. ‘Γιατί ο Θεός δεν κάνει κάτι γι’ αυτά τα πράγματα; Μήπως η ανοχή του για την πονηρία δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται ή ότι έχει λησμονήσει τον άνθρωπο;’
-
-
Έχει ο Θεός Λησμονήσει τον Άνθρωπο;Ξύπνα!—1973 | 8 Μαρτίου
-
-
Έχει ο Θεός Λησμονήσει τον Άνθρωπο;
ΠΑΡ’ όλες τις προσπάθειες του ανθρώπου να λύση τα παγκόσμια προβλήματα, οι συνθήκες εξακολουθούν να χειροτερεύουν. Είναι ευνόητο, λοιπόν, ότι οι άνθρωποι μπορεί να ρωτήσουν: ‘Έχει ο Θεός λησμονήσει τον άνθρωπο;’ Έχετε ποτέ κάμει μια τέτοια ερώτησι;
Πολλά άτομα σήμερα πιστεύουν ότι ο Θεός έχει λησμονήσει. Προφανώς νομίζουν ότι ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους στη γη και κατόπιν τους εγκατέλειψε, σαν κάποιον που αποκτά παράνομα παιδιά και κατόπιν τα εγκαταλείπει. Είναι ευνόητο ότι ένα άτομο δεν θα αισθανόταν την ανάγκη ενός τέτοιου Θεού.
Αλλά, πράγματι, έχει κάμει ο Δημιουργός μας αυτό το πράγμα; Ενδιαφέρεσθε ειλικρινά να γνωρίζετε;
Μερικά άτομα προφασίζονται μόνον ότι θέλουν να γνωρίζουν. Πραγματικά, μπορεί να ρωτήσουν: ‘Αν υπάρχη Θεός, γιατί επιτρέπει να υποφέρη ο άνθρωπος τόσο πολύ;’ Αλλ’ αντί να ερευνήσουν για μια απάντησι, προτιμούν να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει Θεός, ή ότι, κι αν υπάρχη, έχει λησμονήσει τον άνθρωπο. Και αυτοί συχνά είναι πολύ υπερήφανοι για να εξετάσουν την απόδειξι.
Στους αρχαίους καιρούς υπήρχαν επίσης τέτοια άτομα. Διακρατούσαν προσωπικές ιδέες για τον Θεό, αλλά από υπερηφάνεια αρνούνταν να εξετάσουν αν αυτές ήσαν ορθές. Ο Βασιλεύς του Ισραήλ Δαβίδ είπε σχετικά μ’ αυτούς: «Ο ασεβής, διά την αλαζονείαν του προσώπου αυτού, δεν θέλει εκζητήσει τον Κύριον· πάντες οι διαλογισμοί αυτού είναι, ότι δεν υπάρχει Θεός. Είπεν εν τη καρδία αυτού, ‘Ελησμόνησεν ο Θεός.’»—Ψαλμ. 10:4, 11.
Εφόσον μερικοί κάνουν την ίδια κατηγορία σήμερα εναντίον του Θεού, είναι κατάλληλο να την εξετάσωμε.
Έχει Λησμονήσει ο Θεός Πράγματι;
Δεν είναι ο τρόπος με τον οποίον λειτουργούν τα σώματά μας, χωρίς ανθρώπινο έλεγχο ή κατεύθυνσι, μια απόδειξις ότι ο Θεός εξακολουθεί να συντηρή τις λειτουργίες της ζωής μας; Επωφελούμεθα ακόμη από τις θαυμαστά περίπλοκες θεραπευτικές λειτουργίες οι οποίες γρήγορα επιδιορθώνουν τη βλάβη όταν κοπούμε. Και τι θα πούμε για τη θαυμάσια λειτουργία που μετατρέπει τα πολλά είδη των τροφών που τρώμε σε σάρκα, κόκκαλο, μαλλιά, νύχια και σε άλλα οικοδομικά υλικά; Μήπως αυτές οι λειτουργίες, που συνεχίζουν να λειτουργούν προς όφελός μας, δείχνουν πραγματικά ότι ο Θεός έχει λησμονήσει τον άνθρωπο;
Εξετάστε επίσης: Σκεφθήτε πόσο απολαμβάνομε την εξαίρετη ομορφιά που έχει δοθή στη γη—τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα, τα χιονοσκέπαστα βουνά, τις αμμώδεις παραλίες, τις πράσινες κοιλάδες, τους ορμητικούς ποταμούς και τα πολύχρωμα εύοσμα λουλούδια. Παρατηρήστε, επίσης, πώς οι μικροσκοπικοί σπόροι αναπτύσσονται για να παράγουν τις καταπληκτικές ποικιλίες
-