-
Περιφερειακές Συνελεύσεις Θαρραλέων ΔιακόνωνΗ Σκοπιά—1962 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
Αυτές οι συνελεύσεις υπέμνησαν σε όλους ότι πολλά είναι ενώπιόν μας για να γίνουν και ότι υπάρχει ακόμη μεγάλη ανάγκη ολοχρονίων σκαπανέων διακόνων. Μόλις υπερβαίνουν το 3 τοις εκατό εκείνοι που κάνουν τώρα έργον σκαπανέως. Όσοι ήσαν στο ακροατήριο παρεκινήθησαν να εργασθούν ως σκαπανείς, αν είναι δυνατόν. Πραγματικά, τους ελέχθη ότι ένας στόχος 5 τοις εκατό για κάθε εκκλησία είναι πολύ λογικός. Το έργον σκαπανέως απαιτεί μεγάλο θάρρος.
Αλλά μπορεί να υπάρξη αγάπη χωρίς έργα; Όχι, όχι πράγματι. (1 Ιωάν. 3:18) Τότε, μπορούν να υπάρξουν έργα χωρίς αγάπη; Ναι, αλλ’ οι παρευρεθέντες στις συνελεύσεις έμαθαν ότι αυτά δεν έχουν αξία. (1 Κορ. 13:1-8) Άκουσαν ότι πρέπει να μάθουν να περιβάλλουν όλα τα έργα τους με αγάπη, ότι η αγάπη είναι εκείνη που πρέπει να τους υποκινή να υπηρετούν τον Θεό, ότι «η . . . αγάπη οικοδομεί», ότι «η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει».—1 Κορ. 8:1· 13:8.
Η αγάπη, η χαρά και η λύπη συνανεμίχθησαν, όταν ο τελευταίος ομιλητής συνώψισε την όλη συνέλευσι με παραινετικούς τόνους, ενθαρρύνοντας όλους ν’ αντλήσουν θάρρος από τον λόγον του Θεού και να σταθούν θαρραλέα ενώπιον του Ιεχωβά, οτιδήποτε κι αν γίνη, διότι ο Ιεχωβά είναι «πιστός ο υποσχεθείς». (Εβρ. 10:23) Γεμάτοι, λοιπόν, από ανανεωμένο θάρρος, φωτισμένοι και αναζωογονημένοι, οι αδελφοί ανεχώρησαν από τις πόλεις των συνελεύσεών των περισσότερο αποφασισμένοι από άλλοτε να μη χάσουν καμμιά ευκαιρία να λέγουν στους άλλους για τη θριαμβευτική βασιλεία του Ιεχωβά ώσπου Αυτός να πη, «Αρκεί!»
-
-
Θάρρος Μέσω Πίστεως κι Ελπίδος στον ΙεχωβάΗ Σκοπιά—1962 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
Θάρρος Μέσω Πίστεως κι Ελπίδος στον Ιεχωβά
«ΕΛΠΙΖΕ εις τον Ιεχωβά έσο θαρραλέος, και ας κραταιωθή η καρδία σου. Ναι, έλπιζε εις τον Ιεχωβά». Έτσι ομιλεί ο Ιεχωβά Θεός στους πιστούς του δούλους στη γη σήμερα και τούτο παρά το γεγονός ότι ζούμε στον πιο κινδυνώδη καιρό της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους. Τι σημαίνει να είμεθα θαρραλέοι;—Ψαλμ. 27:14, ΜΝΚ.a
«Θαρραλέος», σύμφωνα μ’ ένα λεξικό, «υπονοεί ένα υψηλό κι ευγενέστερο είδος ανδρείας, ειδικά ως προερχόμενον από μια ενυπάρχουσα ιδιότητα νοός ή πνεύματος, που αντιμετωπίζει ή υπομένει κινδύνους ή δυσχέρειες χωρίς φόβο και μάλιστα μ’ ενθουσιασμό». Σύμφωνα με την Εβραϊκή έκφρασι, που χρησιμοποιείται στον Ψαλμό 27:14, θαρραλέος είναι εκείνος, που διατηρεί εσωτερική δύναμι, που συγκρατείται σαν να είναι σφιχτοδεμένος, κι έτσι δεν θρυμματίζεται κάτω από πίεσι, όπως συμβαίνει με τον ξερό πηλό, και δεν διαλύεται σε τεμάχια κάτω από τις κρούσεις των θλίψεων ή εχθρικών επιθέσεων, όπως θα συνέβαινε σ’ ένα τεμάχιο πορσελάνης αν του κατεφέρετο ένα δυνατό χτύπημα.
Ένα γνήσιο παράδειγμα τέτοιου θάρρους δίδεται από τους πιστούς μάρτυρας του Ιεχωβά, διαγγελείς των αγαθών νέων της Βασιλείας, πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα και σε άλλες ολοκληρωτικές χώρες. Σχετικά με τους ευρισκομένους στη Ρωσία, το Βιβλίον του Έτους 1962 των Μαρτύρων του Ιεχωβά, λέγει μεταξύ άλλων: «Σατανικά μέσα εχρησιμοποιήθησαν για να διασπάσουν την ακεραιότητα των δούλων του Ιεχωβά. Οι ευαγγελιζόμενοι φέρονται ενώπιον των λεγομένων συνεργατικών δικαστηρίων, που αποτελούνται από εργάτας εργοστασίων ή αγροκτημάτων, διαχειριστάς και λειτουργούς του κόμματος. Απειλούνται με απώλεια των εργασιών των, επιδομάτων, κατοικιών, συντάξεων, και λοιπών, αν δεν αποκηρύξουν δημοσία την οργάνωσι και δεν αποσυρθούν. Ένας αδελφός, που υπερήσπισε με θάρρος τη θέσι του, εστάλη προσφάτως σ’ ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Υπάρχουν τέτοια στρατόπεδα, στα οποία είναι κλεισμένες ολόκληρες ομάδες ευαγγελιζομένων, λόγω της πιστής των στάσεως υπέρ της βασιλείας του Θεού. Τυγχάνουν σκληρής μεταχειρίσεως από τις αρχές, χειρότερα μάλιστα κι από αν ήσαν εγκληματίαι».
Όχι ότι δεν απαιτείται θάρρος για να είναι κανείς ένας ομιλών διάκονος του Ιεχωβά σε χώρες, όπου υπάρχει σχετική ελευθερία. Απαιτείται. Απαιτείται θάρρος για να φέρη κανείς το όχι δημοφιλές άγγελμα του Ιεχωβά από σπίτι σε σπίτι, να το παρουσιάζη στους διαβάτας των δρόμων. Απαιτείται θάρρος για να ομιλήση κανείς οποτεδήποτε παρουσιάζεται ευκαιρία για συμπτωματική μαρτυρία. Απαιτείται θάρρος για να είσθε πιστοί στον Ιεχωβά, όταν πικρά σας εναντιώνωνται μέλη της ιδίας σας οικογενείας. Δεν απαιτείται δε λιγώτερο θάρρος για να διακρατήσετε ακεραιότητα, αν είσθε ένας νεαρός, που φοιτά ακόμη στο σχολείο κι έχει να παλαίση κάθε μέρα μ’ ένα πλήθος από περιφρονούντας τον Θεό, χλευαστάς, σκώπτας, μυκτηριστάς νεαρούς, που περιπαίζουν, επίσης, κάθε δικαιωματική ανθρώπινη εξουσία, γονείς, δασκάλους και αστυνομικούς ακόμη.
Πώς μπορείτε ν’ αποκτήσετε αυτό το τόσο πολύ απαιτούμενο, σπουδαιότατο θάρρος; Όχι με την γεμάτη επιθυμία σκέψι. Το θάρρος αυτό προέρχεται από γνώσι και κατανόησι του λόγου του Θεού και την εγκάρδια εμπιστοσύνη σας σ’ αυτόν. Ο λόγος του Θεού δεν είναι ένα βιβλίο δειλών. Όταν τα ρητά και τα παραδείγματα του ερμηνεύωνται κι εφαρμόζωνται κατάλληλα, δίνουν την πίστι κι ελπίδα στον Ιεχωβά, που φέρνουν θάρρος. Μεταξύ των πολλών ωραίων παραδειγμάτων θάρρους, που περιέχονται εκεί, είναι το του Βασιλέως Δαβίδ και Εκείνου, τον οποίον προεσκίαζε, του Ιησού Χριστού. Τι θάρρος επέδειξε ο Δαβίδ, όταν ως απλούς νεανίας επετέθη εναντίον του ονειδιστού γίγαντος Γολιάθ! Τι θάρρος εξεδήλωσε ο Ιησούς, όταν μίλησε ήρεμα στον ένοπλο όχλο, που πήγε να τον συλλάβη την τελευταία εκείνη νύχτα της επιγείου διακονίας του!—1 Σαμ. 17:34-51· Ματθ. 26:47-56.
Μπορείτε να έχετε όμοιο θάρρος σήμερα με το να προσέλθετε στον λόγον του Θεού με την ορθή κατάστασι
-