-
Ιεχωβά, ένα Αξιόπιστο ΚαταφύγιοΗ Σκοπιά—1979 | 15 Μαΐου
-
-
Ψαλμοί
Ιεχωβά, ένα Αξιόπιστο Καταφύγιο
ΤΙ μπορείτε να κάνετε όταν γίνετε σοβαρή παράβασις του νόμου και της τάξεως, όταν φαίνεται αδύνατον να λάμψη η δικαιοσύνη; Πού μπορείτε να στραφήτε; Ο ψαλμωδός Δαβίδ κάποτε αντιμετώπισε μια τέτοια κατάστασι. Έθεσε πλήρως την εμπιστοσύνη του στον Ύψιστο, λέγοντας: «Επί τον Κύριον πέποιθα [στον Ιεχωβά βρήκα καταφύγιο, ΜΝΚ].» (Ψαλμ. 11:1) Αλλά ήταν πρακτικό αυτό;
Άλλοι είχαν αντίθετη γνώμη. Συμβούλευσαν τον Δαβίδ και τους συντρόφους του να φύγουν στα όρη, βρίσκοντας ίσως καταφύγιο σε μια σπηλιά, και να το κάνουν αυτό γρήγορα όπως ένα πουλί όταν βρίσκεται σε κίνδυνο. Αλλά ο ψαλμωδός δεν άκουσε αυτά τα λόγια, προφανώς επειδή οι περιστάσεις εκείνο τον καιρό ήσαν τέτοιες ώστε η φυγή θα έδειχνε έλλειψι πίστεως στον Ιεχωβά ως προμηθευτού ασφαλείας. Στους συμβούλους του είπε: «Πώς λέγετε εις την ψυχήν μου [εις εμένα], Φεύγε εις το όρος σας [πληθυντικός, που αναφέρεται προφανώς στον Δαβίδ και στους συντρόφους του], ως πτηνόν;»—Ψαλμ. 11:1.
Γιατί ωρισμένοι άνδρες έδιναν τέτοια συμβουλή στον Δαβίδ; Το επιχείρημα τους ήταν: «Διότι, ιδού, οι ασεβείς ενέτειναν τόξον· ητοίμασαν τα βέλη αυτών επί την χορδήν, δια να τοξεύσωσιν εν σκότει τους ευθείς την καρδίαν. Εάν τα θεμέλια καταστραφώσιν, ο δίκαιος τι δύναται να κάμη;» (Ψαλμ. 11:2, 3) Σύμφωνα μ’ αυτούς, οι ασεβείς είχαν το βέλος τους έτοιμο να το ρίξουν εναντίον δικαίων ατόμων, κάνοντας το αυτό «εν σκότει,» κάτω από το κάλυμμα του σκότους. Δεν κράταγαν απλώς το τόξο, αλλά είχαν και το βέλος έτοιμο, σκοπεύοντας εκείνους που ήσαν ευθείς στην καρδιά. Πράγματι, οι σύμβουλοι του Δαβίδ μπορούσαν να επιχειρηματολογήσουν ακόμη περισσότερο: ‘Τα θεμέλια επάνω στα οποία βασίζεται η κοινωνία—η δικαιοσύνη, ο νόμος και η τάξις—γκρεμίσθηκαν. Γι’ αυτό, τι εκλογή έχει ο δίκαιος παρά να φύγη; Δεν μπορεί ν’ αλλάξη τα πράγματα· είναι αδύνατον να τύχη δικαίας μεταχειρίσεως.’
Ποια ήταν η απάντησις του Δαβίδ; «Ο Κύριος είναι εν τω ναώ τω αγίω αυτού· ο Κύριος εν τω ουρανώ έχει τον θρόνον αυτού· οι οφθαλμοί αυτού βλέπουσι, τα βλέφαρα αυτού εξετάζουσι, τους υιούς των ανθρώπων. Ο Κύριος εξετάζει τον δίκαιον· τον δε ασεβή και τον αγαπώντα την αδικίαν μισεί η ψυχή αυτού. Θέλει βρέξει επί τους ασεβείς παγίδας· πυρ και θείον και ανεμοζάλη είναι η μερίς του ποτηρίου αυτών. Διότι δίκαιος ων ο Κύριος, αγαπά δικαιοσύνην· το πρόσωπον αυτού βλέπει ευθύτητα.»—Ψαλμ. 11:4-7.
Ο Δαβίδ ήταν βέβαιος ότι δεν θα ήταν μάταιο ν’ αποβλέπη στον Ιεχωβά ως καταφύγιό του. Αντιλαμβανόταν ότι ο Ύψιστος, εκείνος που έχει τον θρόνο του στους υψηλούς ουρανούς, παρακολουθεί. Τα μάτια του Ιεχωβά διεισδύουν στην καρδιά των ζητημάτων. Τίποτα δεν ξεφεύγει απ’ αυτόν. Επειδή τα μάτια του Ιεχωβά είναι στους δικαίους, γνωρίζει τι χρειάζονται και, συνεπώς, μπορεί να σπεύση προς σωτηρία τους. Από την άλλη πλευρά, ο Ύψιστος μισεί τους ανθρώπους βίας και, συνεπώς, το γεγονός ότι τους εξετάζει κάνει βεβαία την καταστροφή τους. Είναι βέβαιο γεγονός ότι θα έλθη ένας καιρός οπότε οι ασεβείς θα εξαναγκασθούν να πιουν το θανατηφόρο ποτό των κρίσεων του Ιεχωβά, που παραβάλλονται με παγίδες, φωτιά, θείο και ανεμοζάλη που μαραίνει τη βλάστησι. Δεν θα μπορέση κανείς να ξεφύγη από την εκτέλεσι των κρίσεων του Θεού. Θα είναι σαν να πέφτουν ψηλά από τον ουρανό παγίδες. Επειδή ο Ιεχωβά είναι ο ίδιος δίκαιος και αγαπά τις δίκαιες πράξεις, ο ευθύς θα δοκιμάση μια μεγαλειώδη σωτηρία. Θ’ αποδειχθή ότι το πρόσωπο του Θεού έχει στραφή προς αυτούς με μια έκφρασι αγάπης και επιδοκιμασίας. Έτσι, θα δουν το πρόσωπο του Θεού ως άτομα που απολαμβάνουν την ευλογία και την εύνοια του.
Πράγματι, τα λόγια του ψαλμωδού αποτελούν μια αληθινή πηγή παρηγοριάς για μας που ζούμε σε καιρούς δυσκολιών. Ασφαλώς, υπάρχουν φορές που συνετά απομακρυνόμεθα από τους κινδύνους, όπως έκανε ο Δαβίδ όταν εγκατέλειψε την Ιερουσαλήμ τον καιρό που είχε στασιάσει ο Αβεσσαλώμ. (2 Σαμ. 15:14) Ακόμη και ο Ιησούς Χριστός συμβούλευσε τους ακολούθους του: «Όταν δε σας διώκωσιν εν τη πόλει ταύτη, φεύγετε εις την άλλην.» (Ματθ. 10:23) Οι εκφράσεις του ψαλμωδού, όμως, μας ενθαρρύνουν ν’ αποφεύγωμε βεβιασμένες ενέργειες που δείχνουν έλλειψι πίστεως στον Ιεχωβά. Αν εξακολουθούμε ν’ αποβλέπωμε στον Ύψιστο ως καταφύγιο μας, είναι βέβαιο ότι θ’ απολαύσωμε την επιδοκιμασία του. Δεν θα μας απογοητεύση.—Ρωμ. 8:38, 39.
-
-
Ερωτήσεις από ΑναγνώστεςΗ Σκοπιά—1979 | 15 Μαΐου
-
-
Ερωτήσεις από Αναγνώστες
● Τι εννοούσε ο Ιώβ όταν είπε ότι είχε κάνει συνθήκη με τους οφθαλμούς του και δεν είχε τον στοχασμό του σε παρθένο;
Αυτό το εδάφιο, Ιώβ 31:1, λέγει: «Έκαμον συνθήκην μετά των οφθαλμών μου· και πώς να έχω τον στοχασμόν μου επί παρθένον;» Ο Ιώβ εννοούσε ότι, στην απόφασί του να διακρατήση ακεραιότητα ενώπιον του Θεού, είχε αποφασίσει ν’ αποφεύγη ακόμη και το να βλέπη με πόθο μια γυναίκα άλλη εκτός από τη σύζυγό του.
Ο Ιώβ και η σύζυγός του είχαν αρκετά παιδιά. Παρά τη δύσκολη περίοδο που πέρασαν όταν η σύζυγός του, που ήταν πανδρεμένη μ’ αυτόν πολλά χρόνια, τον παρώτρυνε να καταρασθή τον Θεό και να πεθάνη, εκείνος έμεινε πιστός σ’ αυτήν. (Ιώβ 2:9, 10) Δεν υπάρχει ένδειξις ότι ο Ιώβ εγκατέλειψε ποτέ τη μονογαμία ή ότι σκέφθηκε καν την προοπτική να έχη σεξουαλικές σχέσεις με νεώτερες γυναίκες, παρθένους.—Ιώβ 19:17.
Ο Ιώβ ανεγνώριζε ότι η ανηθικότης αρχίζει συχνά με το να κοιτάξη κανείς με πόθο ένα άτομο του αντιθέτου φύλου, διότι αυτό δημιουργεί μια επιθυμία στην καρδιά του ατόμου για ανήθικες σεξουαλικές σχέσεις. Έτσι, είχε κάνει, σαν να λέγαμε, ένα επίσημο συμβόλαιο ή διαθήκη με τα μάτια του. Για ποιο σκοπό; Είχε πάρει τη σταθερή απόφασι να μην κοιτάξη με πάθος καμμιά άλλη γυναίκα. Φυσικά, έβλεπε γυναίκες στην καθημερινή ζωή του και ίσως τις βοηθούσε, αν εχρειάζοντο βοήθεια. Αλλ’ απεκλείετο εντελώς γι’ αυτόν να σκεφθή αυτές τις γυναίκες με ερωτικά ή ρομαντικά ελατήρια. Αυτό ήταν απαγορευμένο γι’ αυτόν. Χωρίς αμφιβολία, η ‘συνθήκη’ που είχε κάνει ο Ιώβ ‘μετά των οφθαλμών του’ τον βοήθησε ν’ αποφύγη κάθε διεγερτική ματιά που θα μπορούσε να οδηγήση σε ανήθικη διαγωγή.—Παράβαλε με Ιώβ 31:9, 11· Ματθαίον 5:28.
-