-
Η Θέσις του Λόγου του Θεού στη Ζωή μαςΗ Σκοπιά—1951 | 15 Σεπτεμβρίου
-
-
Θέλουσι σε σηκόνει επί των χειρών αυτών, δια να μη προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου.» Αλλά αυτό δεν αποτελούσε βάσιν για να εισηγηθή ο Διάβολος στον Ιησούν να περιφρονήση τους γνωστούς νόμους της βαρύτητος και να εκσφενδονίση τον εαυτό του από του ύψους του πτερυγίου του ναού και να αναγκάση τον Θεό να σώση τον Υιόν του μέσω των αγγέλων. Αυτό ήταν παράλογο και αντίθετο με άλλα Γραφικά χωρία. Με τούτο θα εξεπείραζε ο Ιησούς τον Θεόν ή θα τον έθετε σε δοκιμή πέρα από ό,τι αυτός είχε πραγματικά υποσχεθή. (Ψαλμός 91ος 11, 12· Ματθαίος 4:5-7) Το ίδιο συμβαίνει σήμερα και με μας, που είμεθα τέκνα του Θεού, αλλά όχι εξίσου σπουδαίοι όσο και ο Ιησούς. Ενώ έχομε αγγελική προστασία χάριν του έργου και της υποθέσεως του Θεού, δεν τολμούμε όμως να δοκιμάζωμε τον Θεόν με παράλογες πράξεις και απροσεξία και να περιμένωμε να μας διαφυλάξουν οι άγγελοι του από βλάβες και δυστυχήματα.
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΩΜΕΘΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΥΘΕΤΟΥΜΕΘΑ
16. Τι κατέχομε και δεν πρέπει να περιμένωμε θαυματουργική παρέμβασι στη λύσι των προβλημάτων μας, και γιατί;
16 Δεν πρέπει, λοιπόν, ν’ αποβλέπωμε σε θαυματουργική παρέμβασι αυτών των αναριθμήτων αγίων αγγέλων για να μας βοηθήσουν να εξακριβώσουμε ποιο είναι το θέλημα του Θεού σε προσωπικές υποθέσεις και προβλήματα. Ο Θεός μάς έχει δώσει τον γραπτό του λόγο, και μας τον επρομήθευσε για να τον συμβουλευώμεθα. Αν δεν τον συμβουλευώμεθα, δεν θα μας χρησιμεύση ως οδηγός. Στον λόγον Του μας αποκαλύπτει τον εαυτό του. Μας ανοίγει το νου του και την καρδιά του, λέγοντάς μας τι σκέπτεται, τι έχει ήδη κάμει, τι κάνει τώρα και τι θα κάμη ακόμη, και πληροφορώντας μας τι θα ήθελε να κάμωμε εμείς για ν’ αποκτήσωμε την εύνοιά του και το δώρον της αιωνίου ζωής στο νέο του κόσμο. Έχομε ανάγκη του λόγου του, διότι με τα μάτια της σαρκός μας είναι αδύνατο να ιδούμε τον Θεόν. Μας καθιστά γνωστόν ότι το όνομά του είναι Ιεχωβά, που σημαίνει Εκείνον που κάνει να γίνη· και μας δείχνει τις ιδιότητές του, δηλαδή, τη σοφία, τη δικαιοσύνη, τη δύναμι και την αγάπη και πώς και οι τέσσερες αυτές ιδιότητες συνεργάζονται χωρίς να συγκρούωνται. Ο μόνος, λοιπόν, τρόπος με τον οποίον μανθάνομε θετικά γι’ αυτόν είναι ο γραπτός του λόγος. Φθάνοντας να τον γνωρίσωμε μέσω του λόγου του, μανθάνομε ν’ αναπτύσσωμε εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν και να εκτιμούμε τη συμβουλή του και να βλέπωμε ότι οι εντολές του είναι ρητές και κατηγορηματικές. Οικοδομούμε πίστι ως προς το ότι ο λόγος του είναι ορθός και χωρίς σφάλμα ή κακή κατεύθυνσι. Αυτό μας κάνει να τον συμβουλευώμεθα στα προβλήματά μας και να λαμβάνωμε τη νουθεσία του.
17. Ποιο λοιπόν, είναι το ερώτημα για μας όσον αφορά τον λόγον του Θεού; Και τι μπορούμε να περιμένωμε αν υπακούωμε σ’ αυτόν και τι αν δεν υπακούωμε;
17 Το ερώτημα, λοιπόν, για μας είναι, Ποια θέσι κατέχει ο λόγος του Θεού στη ζωή μας; Τον θέτομε άραγε πάνω από το λόγο όλων των άλλων, πάνω από τις ανθρώπινες φιλοσοφίες και τις ανθρωποποίητες θρησκευτικές παραδόσεις και τις διαταγές ανθρώπων που αντιτίθενται στο θέλημα του Θεού; Αν ακολουθούμε τον λόγον του Θεού και τηρούμε τις εντολές του που μας δίδονται μέσω αυτού και προσέχωμε στη συμβουλή του, θα έχωμε την επιδοκιμασία και ευλογία του Θεού. Αυτό θα συμβάλη στο πνευματικό μας καλό, διατηρώντας μας πάντοτε στη σχέσι τέκνων μαζί Του και κάτω από την προστασία του μέσω των αγγέλων του, και εξασφαλίζοντας σε μας το δώρο της αιωνίου ζωής για την πιστότητά μας. Ο Θεός μάς βεβαιώνει, όπως εβεβαίωσε και τους Ισραηλίτες των αρχαίων χρόνων, ότι αν δίνωμε προσοχή στο λόγο του, θα αποφύγωμε πολλή ταραχή και θλίψι. Αλλ’ αν δεν τον συμβουλευώμεθα και δεν είμεθα κατατοπισμένοι στο λόγο του και δεν πράττωμε εκείνο που λέγει, θα περιπλακούμε σε προσωπικές, ατομικές θλίψεις και δυσκολίες και θα στερηθούμε τη θεία επιδοκιμασία και ευλογία.
-
-
Ελεύθερη Ηθική Ενέργεια και ο ΛόγοςΗ Σκοπιά—1951 | 15 Σεπτεμβρίου
-
-
Ελεύθερη Ηθική Ενέργεια και ο Λόγος
1. Πώς ο Θεός μάς άφησε να ενεργήσουμε ως ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες σχετικά με τον λόγον του, και επομένως σε ποιον πρέπει ν’ αποδίδωμε τις ευλογίες και σε ποιον τις θλίψεις μας;
Ο ΘΕΟΣ μάς αναγνωρίζει ως ελευθέρους ηθικούς παράγοντας και μας αφήνει να εκλέξωμε αν θα λάβωμε τον λόγον του ή θα τον αφήσωμε. Αν κρατήσωμε τον λόγον του και συναντήσωμε μεγάλες ευλογίες γι’ αυτό, τότε μπορούμε ν’ αποδώσωμε αυτές τις ευλογίες στον Θεό. «Πάσα δόσις αγαθή, και παν δώρημα τέλειον, είναι άνωθεν, καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, εις τον οποίον δεν υπάρχει αλλοίωσις ή σκιά μεταβολής.» (Ιάκωβος 1:17) Αλλ’ αν δεν δίνωμε προσοχή στον λόγον του και ακολουθούμε την ιδιοτελή μας επιθυμία ή τον λόγον κάποιου πλάσματος διότι αυτός συμφωνεί
-