-
Αποδεχόμενοι Πλήρως την Πρόκλησι της Υπηρεσίας του ΙεχωβάΗ Σκοπιά—1972 | 1 Μαΐου
-
-
ΜΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΤΑΙ
17. Τι απήντησε η Ναομί στους χαιρετισμούς των γειτόνων της με την επιστροφή της στη Βηθλεέμ;
17 Η πικρία και η απογοήτευσις που είχε εκφράσει η Ναομί στη Ρουθ και στην Ορφά όσον αφορά το τι τους περίμενε στη Βηθλεέμ δεν ανακουφίσθηκαν με την επιστροφή της Ναομί στο σπίτι της. Όταν επέστρεψε στο σπίτι της, το αίσθημα της απωλείας που αισθάνθηκε έγινε πιο δυνατό ακόμη και η βαθειά αντίληψις της αδυναμίας της αύξησε την πικρία και τον πόνο της. Όλη η πόλις συγκινήθηκε με την επιστροφή των, ιδιαίτερα ο γυναικείος κόσμος, και δεν μπορούσαν να πιστέψουν στα μάτια τους. Τι συμβαίνει, πού είναι ο Ελιμέλεχ; Πού είναι ο Μααλών και ο Χελαιών; Και ποια είναι αυτή η Μωαβίτισσα κόρη; «Και αι γυναίκες έλεγον, Αύτη είναι η Ναομί; Και αυτή είπε προς αυτάς, Μη με ονομάζετε Ναομί [που σημαίνει «η ευχαρίστησίς μου»]· ονομάζετέ με Μαρά [που σημαίνει «πικρία»]· διότι ο Παντοδύναμος με επίκρανε σφόδρα· εγώ πλήρης ανεχώρησα, και κενήν επανήγαγέ με ο Ιεχωβά· διά τι με ονομάζετε Ναομί, αφού ο Ιεχωβά με εταπείνωσε, και ο Παντοδύναμος με κατέθλιψεν;»—Ρουθ 1:18-22, ΜΝΚ.
18. Γιατί ήταν ανάγκη να εξαγορασθή η γυνή του Θεού όπως εκπροσωπείται από το υπόλοιπο της τάξεως της Ναομί στη γη;
18 Είναι αλήθεια ότι η τάξις της Ναομί μπορούσε να λέγη στη διάρκεια αυτού του καιρού της θλίψεως: «Ονομάζετέ με Μαρά, πικραμένη.» Το εδάφιο Ησαΐας 12:1 αναφέρεται επίσης σ’ αυτή την αυστηρή παιδεία όταν λέγη μια ομιλία του προφήτου στον Ιεχωβά: «Αν και ωργίσθης εναντίον μου, εστράφη ο θυμός σου.» Κατόπιν το εδάφιο Ησαΐας 52:3 λέγει: «Διότι ούτω λέγει ο Ιεχωβά, επωλήθητε διά μηδέν και θέλετε λυτρωθή άνευ αργυρίου.» Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι οι οποίοι πήραν αιχμαλώτους τους αφιερωμένους δούλους του Θεού εδώ στη γη δεν είχαν πληρώσει γι’ αυτούς, τους πήραν για τίποτε. Τα εδάφια πέντε και έξη προσθέτουν: «Τώρα λοιπόν, τι έχω να κάμω εδώ, λέγει ο Ιεχωβά, επειδή ο λαός μου ελήφθη διά μηδέν; . . . Διά τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει το όνομά μου· διά τούτο θέλει γνωρίσει εν εκείνη τη ημέρα, ότι εγώ είμαι ο λαλών· ιδού, εγώ.» Έτσι ο Θεός άφησε να πάη ο λαός του για τίποτε· αυτός επέτρεψε να τους καταλάβη ο εχθρός χωρίς να τους αγοράση. Επομένως, η γυνή του Θεού, όπως εκπροσωπείται από το υπόλοιπον της Ναομί εδώ στη γη, είχε ανάγκη ν’ απολυτρωθή, να εξαγορασθή από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη.
19. Ποια υπόσχεσι του Ιακώβ στον Ιούδα θυμήθηκε ιδιαιτέρως η Ναομί στην εγκαταλελειμμένη κατάστασί της;
19 Αυτή την πρόκλησι αντιμετώπισε η Ναομί της Βηθλεέμ από τη φυλή του Ιούδα, άτεκνη και χήρα ως εγκαταλελειμμένη, τιμωρημένη από τον Ιεχωβά. Ωστόσο έκαιε βαθειά μέσα στην καρδιά της η επιθυμία να έχη μέρος στον σκοπό του Θεού για τις γυναίκες του Ισραήλ, ιδιαίτερα για μερικές ευνοημένες από την φυλή του Ιούδα, διότι εκείνες που θα ήσαν απ’ αυτή την φυλή ήσαν στη γραμμή για την υπόσχεσι του Ιακώβ, του πατρός του Ιούδα. Λίγο πριν από τον θάνατό του στην Αίγυπτο το έτος 1711 π.Χ., ο Ιακώβ ευλόγησε τον Ιούδα με τα εξής λόγια: «Δεν θέλει εκλείψει το σκήπτρον εκ του Ιούδα, ουδέ νομοθέτης εκ μέσου των ποδών αυτού, εωσού έλθη ο Σηλώ· και εις αυτόν θέλει είσθαι η υπακοή των λαών.» (Γεν. 49:10) Αυτός ο Σηλώ, που το όνομά του σημαίνει «Εκείνος του Οποίου Είναι» ή «Εκείνος εις τον Οποίον Ανήκει,» πρέπει να είναι ο Προστάττων ο οποίος κρατεί το σκήπτρον. Πρέπει να είναι εκείνος ο οποίος κατέχει το βασιλικό σκήπτρον. Πρέπει να είναι ο Μεσσίας, το αληθινό Σπέρμα του Αβραάμ, μέσω του οποίου επρόκειτο να ευλογηθούν όλες οι οικογένειες της γης. (Γεν. 22:17, 18) Τίνος γυιος θ’ απεδείκνυε ότι είναι στη γραμμή της καταγωγής από τον Ιούδα, τον δισέγγονο του Αβραάμ; Ποια μητέρα στον Ιούδα θα είχε την εξαιρετική τιμή να τον κρατήση στο στήθος της; Όχι η Ναομί, θα μπορούσε να σκεφθή ορθά στην καρδιά της, άτεκνη και χωρίς την ηλικία ν’ αποκτήση τέκνα. Δεν είναι περίεργο ότι η Ναομί, σ’ αυτή την συντετριμμένη κατάστασί της, ανέκραξε: «Ονομάζετέ με Μαρά.»
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΜΙΑ ΟΔΟ
20. Ποια υπόσχεσις του Ιεχωβά είχε γίνει αιώνες αργότερα από τον Ησαΐα;
20 Αλλά ο Ιεχωβά δεν επρόκειτο να εγκαταλείψη αυτή την πιστή γυναίκα, της οποίας η κραυγή είχε φθάσει στα ωτά του. Ορθά μπορούσε ο προφήτης να πη σ’ αυτήν από αυτά που είπε, ομιλώντας για λογαριασμό του Ιεχωβά αιώνες αργότερα στη γυναίκα που αυτή εξεικόνιζε: «Εν θυμώ μικρώ έκρυψα το πρόσωπόν μου από σου διά μίαν στιγμήν· με έλεος όμως αιώνιον θέλω σε ελεήσει, λέγει Ιεχωβά ο Λυτρωτής σου.» (Ησ. 54:8, ΜΝΚ) Πώς επρόκειτο να πραγματοποιηθή αυτό για τη Ναομί; Αν επρόκειτο να πεθάνη χωρίς φυσικό απόγονο δεν θα είχε κληρονόμο στον οποίον ν’ αφήση την γη του νεκρού συζύγου της. Εκτός αυτού, αν ο σκοπός του Ιεχωβά να φέρη τον Σηλώ από την φυλή του Ιούδα επρόκειτο να εκπληρωθή μέσω αυτής, είχε ανάγκη από ένα άρρενα κληρονόμο. Τι έπρεπε να κάμη;
21. Ποια πρόβλεψις είχε γίνει στον νόμο προς τον Ισραήλ για μια χήρα στην κατάστασι της Ναομί, και πώς αυτό παρουσίαζε μια πρόκλησι στην Ρουθ;
21 Και πάλι ο νόμος του Ισραήλ έκανε προμήθεια για κάποιον στη θέσι της Ναομί. Σύμφωνα με την υπόσχεσι του Ιεχωβά καμμιά πιστή γυναίκα στον αρχαίο Ισραήλ δεν επρόκειτο να μείνη στείρα. Είπε: «Εάν υπακούσης εις την φωνήν Ιεχωβά του Θεού σου· Ευλογημένος θέλει είσθαι. . . ο καρπός της κοιλίας σου.» (Δευτ. 28:2-4, ΜΝΚ) Ούτε ένας άνδρας δεν θα εγκατελείπετο χωρίς κάποιον να συνεχίση το όνομά του. Ο νόμος στον Ισραήλ έλεγε τα εξής: «Εάν συγκατοικώσιν αδελφοί, και αποθάνη εις εξ αυτών, και δεν έχη τέκνα, η γυνή του αποθανόντος δεν θέλει υπανδρευθή με ξένον· ο αδελφός του ανδρός αυτής θέλει εισέλθει προς αυτήν, και θέλει λάβει αυτήν εις εαυτόν γυναίκα, και εκπληρώσει το χρέος του ανδραδέλφου εις αυτήν. Και ο πρωτότοκος, τον οποίον γεννήση, θέλει ονομασθή με το όνομα του αποθανόντος αδελφού αυτού, και δεν θέλει εξαλειφθή το όνομα αυτού εκ του Ισραήλ.» (Δευτ. 25:5, 6) Αυτός ο νόμος μαζί με τον νόμο της εξαγοράς, ήταν η μόνη ελπίδα της Ναομί. Αν μπορούσε να βρεθή κάποιος αδελφός ή κοντινός συγγενής, τότε η Ναομί θα μπορούσε να εμπιστεύεται στην πρόβλεψι του νόμου για να ζητήση διέξοδο. Αλλά η ίδια η Ναομί δεν μπορούσε να γεννήση παιδί και αν ακόμη βρισκόταν ένας συγγενής. Η μόνη ευκαιρία γι’ αυτήν λοιπόν εξηρτάτο από την νύφη της την Ρουθ, η οποία μπορούσε να πάρη τη θέσι της σ’ αυτή τη διευθέτησι και να προμηθεύση σπέρμα για τον Ελιμέλεχ. Πώς θα έβλεπε αυτή την ευκαιρία η Ρουθ; Θα ήταν πρόθυμη ν’ αφήση κατά μέρος κάθε ελπίδα δική της που θα μπορούσε να έχη να βρη έναν νέο ο οποίος να της δώση κάτι γι’ αυτήν; Ή θ’ ανεγνώριζε σ’ αυτή την πρόκλησι μια ευκαιρία να κατανοήση τον σκοπό του Ιεχωβά και να τον κάμη σκοπό της ζωής της;
22. Ποιος άλλος στο προφητικό δράμα επρόκειτο να επηρεασθή απ’ αυτή την πρόκλησι, και πώς η έκβασίς του επηρεάζει εμάς σήμερα;
22 Και τι θα πούμε για τον Βοόζ και τον Τάδε; Πώς αυτοί θ’ αντιμετώπιζαν την πρόκλησι να προμηθεύσουν κληρονόμο στη Ναομί για το όνομα του νεκρού συζύγου της Ελιμέλεχ; Θα το ανεγνώριζαν σαν μια ευκαιρία να συμμετάσχουν πληρέστερα στην υπηρεσία του Ιεχωβά; Και πώς αυτή η πρόκλησις και η έκβασίς της επηρεάζουν εμάς σήμερα; Ο τρόπος με τον οποίο επρόκειτο ν’ αποκατασταθή το πνεύμα της Ναομί, και ο τρόπος με τον οποίο το όνειρο ολόκληρης της ζωής της επρόκειτο να πραγματοποιηθή, και το μέρος που είχαν η Ρουθ, ο Βοόζ και ο Τάδε στην αντιμετώπισι της προκλήσεως, όλα αποτελούν μέρος αυτού του θεοπνεύστου δράματος που μας ωθεί ακόμη και σήμερα να κάνωμε τον σκοπό του Ιεχωβά σκοπό της ζωής μας. Το άρθρο που ακολουθεί θ’ αποκαλύψη την έκβασι.
-
-
Κάμετε τον Σκοπόν του Ιεχωβά Σκοπόν της Ζωής ΣαςΗ Σκοπιά—1972 | 1 Μαΐου
-
-
Κάμετε τον Σκοπόν του Ιεχωβά Σκοπόν της Ζωής Σας
1. (α) Ποια στάσις διανοίας και καρδιάς βασανίζει το ανθρώπινο γένος σήμερα; (β) Ποια πρόκλησις που είχαν μπροστά τους και η Ρουθ και η Ναομί μάς προμηθεύει ένα μάθημα ζήλου και αφοσιώσεως;
«Η ΠΙΣΤΙΣ δεν υπάρχει, εις πάντας.» Έτσι είπε ο απόστολος Παύλος. (2 Θεσ. 3:2) Εξέχουσα θέσι μεταξύ των πολλών λόγων για τους οποίους συμβαίνει αυτό έχει το πνεύμα της αυτοδιαθέσεως που έχει γίνει τόσο ισχυρό σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα μας. Αυτή η επιθυμία για αυτοϊκανοποίησι έχει γίνει θρησκεία, και η αγάπη για τον Δημιουργό έχει τεθή κατά μέρος σε μια γωνιά και η αδιαφορία για τον σκοπό του έχει ανατρέψει πλήρως την καρδιά και τη διάνοια. Πόσο ευχάριστο πρέπει να είναι για τον Ιεχωβά, και τι παράδειγμα για μας, να παρατηρούμε εκείνους οι οποίοι με ανιδιοτελή τρόπο δέχθηκαν την πρόκλησι της υπηρεσίας του Ιεχωβά και έκαμαν τον σκοπό του σκοπόν της ζωής των. Ένα εξέχον παράδειγμα είναι της Ρουθ των αρχαίων χρόνων η οποία άφησε πίσω τον λαό της και το σπίτι της στην γη Μωάβ και συνώδευσε τη χήρα πεθερά της Ναομί όταν γύρισε στη Βηθλεέμ. Εφόσον και αυτή η ίδια ήταν χήρα, μπορούσε λογικά να είχε ενδιαφερθή να βρη σύζυγο για τον εαυτό της στη χώρα του Μωάβ και να εγκατασταθή σε γνωστό περιβάλλον για ν’ αναθρέψη εκεί μια οικογένεια. Αλλ’ η αγάπη της Ρουθ για τη Ναομί και για τη λατρεία του Ιεχωβά την ώθησαν να τα εγκαταλείψη όλα και να συνοδεύση τη Ναομί στην επιστροφή της στον Ισραήλ. Σ’ αυτό το άγνωστο περιβάλλον εδοκιμάζετο στο ανώτατο όριο η ανιδιοτέλεια της αγάπης της, αλλά η ειλικρινής επιθυμία της να κάνη τον σκοπόν του Ιεχωβά σκοπόν της ζωής της την στήριξε και την βοήθησε ν’ αντιμετωπίση αυτή την πρόκλησι χωρίς να διστάση ούτε μια στιγμή. Η έκβασις για τη Ρουθ και τη Ναομί, καθώς και αυτά τα ίδια τα γεγονότα που ωδηγήθησαν σ’ αυτήν, μας παρέχουν ένα μάθημα που εμπνέει ζήλο και αφοσίωσι.
2, 3. Πώς σχετίζεται με τη σύγχρονη εποχή η επιστροφή της Ναομί στη γενέτειρά της μαζί με την Ρουθ;
2 Είναι ο καιρός του θερισμού της κριθής, που σημαίνει ότι ήταν ύστερ’ από τον εορτασμό του Πάσχα. Είναι άνοιξις, οι χειμερινές βροχές έχουν περάσει, και τώρα υπάρχει κάτι για θερισμό στη Βηθλεέμ του Ιούδα. Είναι πάλι ο τόπος του άρτου ύστερ’ από δέκα μακρά χρόνια πείνας. Εκείνα τα χρόνια η Ναομί τα είχε περάσει στη χώρα του Μωάβ, όπου είχε χάσει τον σύζυγό της Ελιμέλεχ και τους δυο γυιους της, από τους οποίους ο ένας ο Μααλών ήταν σύζυγος της Ρουθ. Τώρα η Ναομί ήταν πάλι στον τόπο της μαζί με την Ρουθ, έχοντας τη θεία εύνοια. Μαζεύθηκαν πάλι στη γενέτειρά της, επέστρεψαν πάλι στην κληρονομική ιδιοκτησία της Ναομί. (Ρουθ 1:22) Πώς σχετίζεται αυτό με τη σύγχρονη εποχή; Στο ιστορικό αντίτυπο της εποχής μας αυτό καλεί την προσοχή στα λόγια του Ιησού σχετικά με την σύναξι όλων των εκλεκτών, του υπολοίπου των κεχρισμένων μαθητών του, από τους αγγέλους. Πότε; Ύστερ’ από την πτώσι της Βαβυλώνας της Μεγάλης (της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας) μπροστά στον αντιτυπικό Κύρο τον Μέγα. Τότε ήταν ο καιρός για την εκπλήρωσι της προφητείας του Ιησού σχετικά με το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων.—Ματθ. 24:29-31.
3 Τα εδάφια Ησαΐας 12:1, 2 ομιλούν για την χαρά της εποχής εκείνης με τη σύναξι του υπολοίπου έξω από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη. «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλεις ειπεί, Ιεχωβά, θέλω σε δοξολογήσει· διότι αν και ωργίσθης εναντίον μου, εστράφη ο θυμός σου, και με παρηγόρησας· Ιδού, ο Θεός είναι η σωτηρία μου· θέλω θαρρεί, και δεν θέλω φοβείσθαι· διότι Ιεχωβά ο Θεός είναι η δύναμίς μου, και το άσμα· και εστάθη η σωτηρία μου.» Αυτά τα λόγια αντηχούν από το υπόλοιπο που εξεικονίζεται από τη Ναομί, αρχίζοντας από το 1919 με την αποκατάστασί τους σε θεία εύνοια και την επανεγκατάστασί τους στην υπηρεσία του Θεού σύμφωνα με τους σκοπούς του γι’ αυτούς.
-