-
Τι θα Σημάνη ο Αρμαγεδδών Πραγματικά για την Ανθρωπότητα;Η Σκοπιά—1975 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην και εβασίλευσας, και τα έθνη ωργίσθησαν και ήλθεν η οργή σου, και ο καιρός . . . να διαφθείρης τους διαφθείροντας την γην.»—Αποκάλ. 11:17, 18, ΜΝΚ.
-
-
Ο Ιεχωβά Ενθυμείται ότι Είμεθα ΧώμαΗ Σκοπιά—1975 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
Ο Ιεχωβά Ενθυμείται ότι Είμεθα Χώμα
ΠΟΣΟ εκτιμούμε όλοι μας κάποιον που δείχνει κατανόησι, είναι διακριτικός και σπλαχνικός! Απ’ αυτή την άποψι ο Ιεχωβά Θεός πραγματικά υπερέχει. Παρά τις αδυναμίες και τις αποτυχίες εκείνων που ζητούν να κάνουν το θέλημά του, εκείνος δεν τους εγκαταλείπει. Ακόμη και όταν οι δούλοι του γίνωνται ένοχοι σοβαρών παραβάσεων, δεν τους στερεί την ευκαιρία να επιστρέψουν σ’ αυτόν με μετάνοια.
Ο ψαλμωδός Δαβίδ είπε για τον τρόπο με τον οποίον ο Θεός συμπεριφέρθηκε στον αρχαίο Ισραήλ: «Οικτίρμων και ελεήμων είναι ο Ιεχωβά, μακρόθυμος και πολυέλεος. Δεν θέλει δικολογεί διαπαντός ουδέ θέλει φυλάττει την οργήν αυτού εις τον αιώνα. Δεν έκαμεν εις ημάς κατά τας αμαρτίας ημών.» (Ψαλμ. 103:8-10, ΜΝΚ) Ούτε η φύσις ούτε η έκτασις του αμαρτήματος, αλλά κυρίως το έλεος του Θεού και ο σκοπός του καθώριζαν τον τρόπο με τον οποίον ο Ιεχωβά μετεχειρίζετο τους δύστροπους Ισραηλίτες. Το πνεύμα που επικρατούσε απέναντί τους δεν ήταν πνεύμα συνεχούς θυμού.—Ψαλμ. 30:5.
Όσες φορές ο Ιεχωβά εκφράζει τον θυμό του σ’ αυτούς που παραβιάζουν τις εντολές του, το κάνει έχοντας υπ’ όψιν τα καλύτερα συμφέροντά τους. Σκοπός του είναι να τους φέρη σε μετάνοια ώστε να μπορούν να κερδίσουν πάλι μια επιδοκιμασμένη στάσι απέναντί του. Η τιμωρία που επιβάλλεται είναι γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Αυτό το βλέπομε στα εδάφια Ησαΐας 28:24-29, ΜΝΚ. Εκεί η αροτρίασις, το βωλοκόπημα, η σπορά και το αλώνισμα ενός γεωργού συγκρίνονται με τις σκόπιμες ενέργειες του Θεού. Διαβάζομε: «Ο αροτριών μήπως όλην την ημέραν αροτριά διά να σπείρη, διανοίγων και βωλοκοπών τον αγρόν αυτού; Αφού εξομαλύνη το πρόσωπον αυτού, δεν διασκορπίζει τον άρακον και διασπείρει το κύμινον και βάλλει τον σίτον εις το καλήτερον μέρος και την κριθήν εις τον διωρισμένον αυτής τόπον και την βρίζαν εις το μέρος αυτού το ανήκον; Διότι ο Θεός αυτού μανθάνει αυτόν να διακρίνη, και διδάσκει αυτόν. Διότι δεν αλωνίζεται ο άρακος διά αλωνιστικού οργάνου, ουδέ αμάξης τροχός περιστρέφεται επί το κύμινον· αλλά διά ράβδου κτυπάται ο άρακος και διά βακτηρίας το κύμινον. Ο δε σίτος του άρτου κατασυντρίβεται· αλλά δεν θέλει διά πάντα αλωνίζει αυτόν, ουδέ θέλει συντρίψει αυτόν διά του τροχού της αμάξης αυτού, ουδέ θέλει λεπτύνει αυτόν διά των ονύχων των ίππων αυτού. Και τούτο εξήλθε παρά του Ιεχωβά των δυνάμεων, του θαυμαστού εν βουλή, του μεγάλου εν συνέσει.»—ΜΝΚ.
Είναι φανερό ότι οι ενέργειες του γεωργού είναι μεθοδικές και σκόπιμες. Το αροτρίασμα και το βωλοκόπημα είναι περιωρισμένα και γίνονται για να απαλύνουν το έδαφος και να το προετοιμάσουν για να δεχθή τον σπόρο. Ομοίως, ο Ιεχωβά Θεός δεν ήλεγχε ούτε τιμωρούσε διαρκώς τον απειθή λαό του. Τους τιμωρούσε για ένα διάστημα και με σκοπό να τους κάμη να δέχωνται την συμβουλή και την καθοδήγησι. Όπως το είδος του σπόρου καθορίζει τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για αλώνισμα, έτσι ο τρόπος με τον οποίον ο Θεός μεταχειρίζεται τα άτομα διαφέρει σύμφωνα με ό,τι ταιριάζει καλύτερα στην περίπτωσί τους, για να τους καθαρίση.
Από την άποψι ατόμων, ο Ιουδαίος Βασιλεύς
-