να κράξουν προς εκπλήρωσιν της προφητείας ευκολώτερα από όσο μπορούμε εμείς να παίξωμε μια πλάκα γραμμοφώνου. Το Αββακούμ 2:11 ομιλεί για ένα λίθον που βοούσε από τον τοίχο για μαρτυρία εναντίον ενός ατόμου που τον έκτισε διαπράττοντας κλοπή, καταδυνάστευσι και φόνον άλλων. Θα ήταν εσφαλμένο να πούμε ότι οι λίθοι που ενοούντο εδώ ήσαν άγγελοι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως ‘πύρινοι λίθοι’. (Ιεζ. 28:14) Ο Ιησούς δεν ωμιλούσε εδώ με σκοτεινούς ή συμβολικούς λόγους, αλλά με απλές, δυνατές, κατά γράμμα εκφράσεις. Ούτε είχε εδώ υπ’ όψιν του ο Ιησούς την επιστήμη της αρχαιολογίας, η οποία προσφάτως επεβεβαίωσε πολλές Βιβλικές ιστορίες και προφητείες, ενίοτε με ανακάλυψι μνημείων ή άλλων λιθίνων αντικειμένων. Υπήρχαν ειδικά λόγια που έπρεπε τότε να εκφωνηθούν και αν δεν τα εκφωνούσαν οι μαθηταί του Ιησού, οι ίδιοι οι λίθοι θα το έκαναν αυτό.

Γι’ αυτό η δήλωσις του Ιησού για τους λίθους εφηρμόζετο σ’ εκείνη την εποχή καθώς και στο σύγχρονο παράλληλο της προσφοράς του Ιησού ως του Θεμελίου Λίθου της Σιών στο έτος 1918, ενώ το εδάφιο Ιεζεκιήλ 3:18 εφαρμόζεται τώρα στην επίδοσι της προειδοποιήσεως για τον Αρμαγεδδώνα. Τα δύο αυτά χωρία, που αναφέρονται σε διαφορετικά πράγματα, δεν μπορούν να παραβληθούν σαν να ήσαν παράλληλα. Η προειδοποίησις πρέπει να δοθή τώρα. Μια τάξις φύλακος θα δώση τώρα την προειδοποίησι, διότι οι πιστοί φύλακες θα το πράξουν αυτό, μολονότι οι άπιστοι φύλακες μπορεί να μην το πράξουν. Οι προφητείες δείχνουν ότι οι πιστοί μάρτυρες του Ιεχωβά θα το επιτελέσουν αυτό υπό την διεύθυνσι του Χριστού Ιησού.—Ματθ. 24:14· Πράξ. 1:8.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Μάρτιο

1 Υπηρετούντες πάντα τα συμφέροντα του Αιωνίου [Ιεχωβά].—1 Χρον. 26:30, ΜΜ. Σ 15/10/56 9

2 Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού· κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.—Γεν. 1:27. Σ 1/12/56 1

3 Αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών.—1 Ιωάν. 5:4. Σ 15/9/56 10, 11

4 Και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός· και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν.—Γέν. 1:28. Σ 15/12/56 1, 2

5 Μη εις ημάς, ω Ιεχωβά, μη εις ημάς, αλλ’ εις το όνομά σου δος δόξαν.—Ψαλμ. 115:1, ΑΣ. Σ 1/2/56 17, 18

6 Μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, . . . αλλά προτρέποντες άλλήλους.—Εβρ. 10:25. Σ 15/6/56 28α

7 Κατανοήσατε τον απόστολον και αρχιερέα της ομολογίας ημών, τον Ιησούν Χριστόν όστις ήτο πιστός εις τον καταστήσαντα αυτόν.—Εβρ. 3:1, 2. Σ 1/7/56 7-9

8 Ιδού, έρχομαι . . . δια να κάμω, ω Θεέ, το θέλημά σου.—Εβρ. 10:7. Σ 15/10/56 11

9 Αδελφοί, συμμιμηταί μου γίνεσθε, και παρατηρείτε τούς όσοι περιπατούσιν ούτω, καθώς έχετε τύπον ημάς.—Φιλιππησ. 3:17. Σ 1/9/56 7, 6α

10 Ο Ιεχωβά ελάλησε· τις δεν θέλει προφητεύσει;—Αμώς 3:8, ΑΣ. Σ 1/11/56 14α

11 Γνώρισον λοιπόν, ότι Ιεχωβά ο Θεός σου, αυτός είναι ο Θεός, ο Θεός ο πιστός, ο φυλάττων την διαθήκην και το έλεος προς τους αγαπώντας αυτόν και φυλάττοντας τας εντολάς αυτού.—Δευτ. 7:9, ΜΝΚ. Σ 15/11/56 4, 5

12 Τούτο είναι το αίμά μου το της καινής διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον.—Μάρκ. 14:24. Σ 15/2/56 20

13 Εάν κηρύττω το ευαγγέλιον, δεν είναι εις εμέ καύχημα· επειδή ανάγκη επίκειται εις εμέ· ουαί δε είναι εις εμέ εάν δεν κηρύττω.—1 Κορ. 9:16. Σ 15/7/56 21, 22

14 Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ’ έκαστος και τα των άλλων.—Φιλιππησ. 2:4. Σ 15/10/50 18, 19β

15 Και τούτο προσεύχομαι, να περισσεύση η αγάπη σας έτι μάλλον και μάλλον εις επίγνωσιν και εις πάσαν νόησιν δια να διακρίνητε τα διαφέροντα, ώστε να ήσθε ειλικρινείς και απρόσκοπτοι μέχρι της ημέρας του Χριστού.—Φιλιππησ. 1:9, 10. Σ 1/8/56 15

16 Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ’ όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, δια να δώση χάριν εις τους ακούοντας. Πάσα πικρία και θυμός . . . και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας.—Εφεσ. 4:29, 31. Σ 15/8/56 7

17 Εγώ Ιεχωβά ο Θεός σας είμαι Θεός μη ανεχόμενος ανταγωνισμόν.—Έξοδ. 20:5, ΜΝΚ, περιθώριον. Σ 1/2/56 19, 21

18 Ειπέ λοιπόν, ότι είσαι αδελφή μου, δια να γείνη καλόν εις εμέ εξ αιτίας σου, και να φυλαχθή η ζωή μου δια σε.—Γέν. 12:13. Σ 15/5/56 14

19 Θέλεις λαλήσει προς αυτούς πάντας τούτους τους λόγους, και δεν θέλουσι σε ακούσει· και θέλεις φωνάξει προς αυτούς, και δεν θέλουσι σοι αποκριθή.—Ιερεμ. 7:27. Σ 1/7/56 16

20 Προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως δια του πνεύματος, και εις αυτό τούτο αγρυπνούντες με πάσαν προσκαρτέρησιν.—Εφεσ. 6:18. Σ 15/9/56 14, 15

21 Και αυτός έδωκεν άλλους . . . διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας.—Εφεσ. 4:11, 12. Σ 15/10/56 11, 12β

22 (Την σημερινήν Ιερουσαλήμ· [ήτις] είναι . . . εις δουλείαν μετά των τέκνων αυτής.) Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών.—Γαλ. 4:25, 26. Σ 1/12/56 4

23 Θέλω σε ορκίσει εις Ιεχωβά . . . ότι δεν θέλεις λάβει γυναίκα, εις τον υιον μου εκ των θυγατέρων των Χαναναίων. . . , αλλ’ εις τον τόπον μου, και εις την συγγένειάν μου θέλεις υπάγει.—Γέν. 24:3, 4, ΜΝΚ. Σ 15/12/56 7, 8

24 Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ;—Ματθ. 24:45. Σ 15/6/56 23, 24α

25 Ο άνθρωπος δεν ζη με μόνον άρτον, αλλ’ ο άνθρωπος ζη με πάντα λόγον εξερχόμενον εκ του στόματος του Ιεχωβά.—Δευτ. 8:3, ΜΝΚ. Σ 15/7/56 10,11

26 Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον· διότι ο φόβος έχει κόλασιν.—1 Ιωάν. 4:18. Σ 15/11/56 12α

27 Ανακαλών εις την μνήμην μου την εν σοι ανυπόκριτον πίστιν, ήτις πρώτον κατώκησεν εν τη μάμμη σου Λωίδι, και εν τη μητρί σου Ευνίκη.—2 Τιμ. 1:5. Σ 15/8/56 8

28 Όταν συνέρχησθε, έκαστος υμών ψαλμόν έχει, διδαχήν έχει, . . . δύνασθε ο είς μετά τον άλλον να προφητεύητε πάντες, δια να μανθάνωσι πάντες, και πάντες να παρηγορώνται.—1 Κορ. 14:26, 31. Σ 15/10/56 8-10β

29 Λαβών ο Ιησούς τον άρτον, και ευλογήσας, έκοψε, και έδιδεν εις τους μαθητάς, και είπε, Λάβετε, φάγετε· τούτο είναι το σώμά μου.—Ματθ. 26:26. Σ 15/2/56 18, 19

30 Εάν θέλης να ήσαι τέλειος, ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου, και δος εις πτωχούς· και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ· και ελθέ ακολούθει μοι.—Ματθ. 19:21. Σ 15/11/56 6, 7

31 Διά να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης· μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες.—Φιλιππησ. 2:15. Σ 15/10/56 20β

Μελέτες «Σκοπιάς»

Εβδομάς 14 Απριλίου: ‘Ας Αναφέρωμεν εις τον Θεόν Θυσίαν Αινέσεως.’

Εβδομάς 21 Απριλίου: Προσφέρετε Ορθά τις Θυσίες του Αίνου Σας.