-
Μέρος 37—«Γενηθήτω το Θέλημά Σου Επί της Γης»Η Σκοπιά—1960 | 15 Ιουνίου
-
-
αγιαστηρίου, αυτά τα «άλλα πρόβατα» δεν θα καταστραφούν μαζί με τα σύγχρονα αυτά Σόδομα, όταν θα τα κατακαύση η καταστροφή σε μια θλίψι τέτοια που ποτέ δεν εγνώρισε το ανθρώπινο γένος από τον καιρό της δημιουργίας.
(Ακολουθεί)
-
-
Νινευή—«Η Πόλις των Αιμάτων»Η Σκοπιά—1960 | 15 Ιουνίου
-
-
Νινευή—«Η Πόλις των Αιμάτων»
«Ουαί εις την πόλιν των αιμάτων!»—αυτή ήταν η προσταγή του Θεού εναντίον της Νινευή, της άλλοτε βασιλίδος της γης. Η Νινευή, η πρωτεύουσα της Ασσυρίας, κάτω από τους μεγαλυτέρους βασιλείς της, ήταν σαν ένα σπήλαιο λεόντων: Η θηριωδία και η αρπακτικότης κυριαρχούσαν. Με τις πολεμικές επιχειρήσεις η Νινευή επλούτησε, κι έγινε η μεγαλύτερη και η πιο φοβερή πόλις επάνω στο πρόσωπο της γης.—Ναούμ 3:1 .
Δεν είναι εκπληκτικόν ότι ο πόλεμος και η αιματοχυσία και η ωμότης αποτελούσαν την προσφιλή ενασχόλησι των αρχόντων της Νινευή. Μάλιστα ο ίδιος ο ιδρυτής της Νινευή ήταν ο σκληρός, ανηλεής Νεβρώδ: «Εκ της γης εκείνης εξήλθεν ο Ασσούρ, και ωκοδόμησε την Νινευή, και την πόλιν Ρεχωβώθ, και την Χαλάχ, και την Ρεσέν μεταξύ της Νινευή και της Χαλάχ· αυτή είναι η πόλις η μεγάλη.»—Γέν. 10:11, 12.
Η Νινευή, μαζί με τα προάστιά της, όπως ήταν η Χαλάχ και η Ρεσέν, αποτελούσαν μια μεγάλη πόλι. Εξαιτίας της μεγάλης ανομίας της, ο Θεός έστειλε τον προφήτη Ιωνά στη Νινευή. Η έγκαιρη μετάνοια των Νινευιτών με το κήρυγμα του Ιωνά έσωσε την πόλι από ταχεία καταστροφή δια χειρός του Θεού. Αλλ’ οι κάτοικοι της μεγάλης αυτής πόλεως εσημείωσαν υποτροπήν κι επανέλαβαν την πορεία τους στις πονηρές οδούς. Στη διάρκεια της βασιλείας των Βασιλέων Σαργών, Σενναχειρείμ, Εσαραδδών και Ασσουρμπανιπάλ, η Νινευή έφθασε στον κολοφώνα της ανομίας και των αιματηρών της έργων.
Η Νινευή ήθελε να καταβροχθίζη μια πόλι, να αρπάζη τη λεία και να μεταχειρίζεται σκληρά τους αιχμαλώτους. Όπως λέγει ο Κ. Γ. Σέραμ στο βιβλίο Θεοί, Τάφοι και Αρχαιολόγοι: «Η Νινευή είχε προξενήσει εντύπωσι στη συνείδησι της ανθρωπότητος μόνο με τον φόνο, τη λαφυραγώγησι, την καταπίεσι και τον εκβιασμό των αδυνάτων· με τον πόλεμο και με κάθε τρόπο φυσικής βίας με τα έργα μιας αιμοσταγούς δυναστείας αρχόντων, οι οποίοι κατεπίεζαν τον λαό με τρόμο και οι οποίοι συχνά εξεκαθαρίζοντο από αντιπάλους πιο θηριώδεις απ’ αυτούς.»
Όταν οι Ασσυριακές στρατιές επέστρεφαν στη Νινευή με αιχμαλώτους, όσοι είχαν συλληφθή υπεβάλλοντο σε μεταχείρισι ανέκφραστης ωμότητος. Συχνά περιήγοντο με σχοινιά προσδεδεμένα σε άγκιστρα, με τα οποία διετρυπάτο η μύτη ή τα χείλη των. Ο βασιλεύς της Νινευή ενίοτε ετύφλωνε τους αιχμαλώτους του εξορύσσοντας τα μάτια των με την αιχμή δόρατος. Άλλοι αιχμάλωτοι ανεσκολοπίζοντο ή εγδέρνοντο ζωντανοί. Η Νινευή ήταν το κέντρον μιας μεγάλης στρατιωτικής μηχανής που κονιορτοποιούσε χωρίς έλεος όλα τα ασθενέστερα κράτη και τους λαούς.
ΑΠΛΗΣΤΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ
Οι πολεμικές επιχειρήσεις ευνοούσαν τους εμπόρους της πόλεως, οι οποίοι, λόγω του μεγάλου αριθμού των, εφαίνοντο σαν τα άστρα τ’ ουρανού. Λεία εισέρρεε στη μεγαλούπολι. Τα καταστήματα της Νινευή ήσαν εφωδιασμένα με όλα τα σκεύη πολυτελείας που μπορούσε τότε να προμηθεύση ο κόσμος. Τι θησαυροί εγέμιζαν την πόλι! Ο προφήτης του Θεού Ναούμ εδήλωσε: «Δεν είναι τέλος των θησαυρών αυτής· είναι πλήθος παντός σκεύους επιθυμητού.»—Ναούμ 2:9.
Παρ’ όλη τη θηριωδία της, η Νινευή ήταν υπερβολικά φιλόθρησκη. Υπήρχε ένα ολόκληρο πάνθεον από θεούς, πολλοί των οποίων είχαν εισαχθή από τη Βαβυλώνα. Σημειώστε τον αριθμό των θεοτήτων που μνημονεύονται σ’ αυτή την περικοπή από τα Χρονικά του Ασσουρμπανιπάλ: «Κατ’ επιταγήν των Ασσούρ, Σιν, Σαμάς, Ραμμάν, Βηλ, Ναβού, Ιστάρ της Νινευή, Νινίβ, Νεργκάλ, και Νουσκού, εισήλθα στη χώρα του Μανναΐ και επέρασα δι’ αυτής νικηφόρως. Τις πόλεις της, μεγάλες και μικρές, που ήσαν αναρίθμητες, έως την Ιζιρτού, τις εκυρίευσα, τις κατέστρεψα, τις ερήμωσα, τις επυρπόλησα.»
Οι ιερείς της Νινευή διόλου δεν αντετίθεντο στους πολέμους. «Το να μάχεται ήταν ενασχόλησις του έθνους,» λέγει ο τόμος «Αρχαίες Πόλεις», «οι δε ιερείς ήσαν οι αδιάκοποι υποκινηταί του πολέμου. Συνετηρούντο κατά μέγα μέρος από τα λάφυρα των κατακτήσεων από τα οποία ένα καθωρισμένο ποσοστό προωρίζετο
-