-
Η Επί του Όρους Ομιλία—«Μη Μεριμνάτε»Η Σκοπιά—1979 | 1 Ιανουαρίου
-
-
κατόπιν: «Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.»—Ματθ. 6:33.
Οι μαθητές του Ιησού τον είχαν δεχθή ως τον Μεσσία, πράγμα που τους έδινε την ευκαιρία να γίνουν μέρος της ουράνιας Μεσσιανικής κυβερνήσεως του Θεού, ή ‘βασιλείας.’ (Λουκ. 22:28-30· Ιωάν. 14:1-4· Δαν. 7:13, 14, 18, 22, 27) Αλλά έπρεπε να ‘ζητούν’ τη βασιλεία «πρώτον,» έχοντάς την διαρκώς ως ζήτημα πρωτίστου ενδιαφέροντος στη ζωή τους. Έπρεπε επίσης να ζητούν «την δικαιοσύνην αυτού [δηλαδή, του Θεού]» εκδηλώνοντας πίστι στον Μεσσία του Θεού και έχοντας διαγωγή που εναρμονίζετο με τις άλλες εντολές του Θεού. Ασφαλώς, αυτό δεν πρέπει ποτέ να γίνεται με την τυπολατρική άποψι ότι η εκτέλεσις θρησκευτικών εντολών και αξιέπαινων πράξεων υποχρεώνει τον Θεό να ευλογήση το άτομο. Η δικαιοσύνη που έχει αξία ενώπιον του Θεού πρέπει να πηγάζη από καρδιές που είναι γεμάτες από αγάπη και εκτίμησι για ό,τι αυτός έχει κάνει προς όφελος του ανθρωπίνου γένους. (Βλέπε Ρωμαίους 10:3· 1 Ιωάννου 4:19.) Εκείνοι που πραγματικά θέτουν τη λατρεία του Θεού πρώτη στη ζωή τους, μπορούν να είναι βέβαιοι ότι ‘πάσες’ οι καθημερινές ανάγκες τους «θέλουσι προστεθή» εις αυτούς από τον αγαθό Θεό τον οποίο λατρεύουν.
«Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον,» συνέχισε ο Ιησούς, «διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής.» (Ματθ. 6:34) Κάθε μέρα έχει τις δικές της ασχολίες που προκαλούν κάποια απογοήτευσι. Συχνά καθημερινές δυσκολίες εγείρονται απροσδόκητα και οφείλονται σε αιτίες πέρα από τον ανθρώπινο έλεγχο. (Βλέπε Εκκλησιαστήν 9:11.) Οι δούλοι του Θεού πρέπει να βλέπουν αυτές τις δυσχέρειες ως ‘αρκετές δια την ημέραν’ και να τις αντιμετωπίζουν κάθε μέρα χωριστά. Αντί να βελτιώνη τα ζητήματα, η ανησυχία για την επόμενη μέρα δείχνει έλλειψι πίστεως στον Θεό και δυσκολεύει περισσότερο την αντιμετώπισι του ‘κακού’ της παρούσης ημέρας.
-
-
Μια Ματιά στις ΕιδήσειςΗ Σκοπιά—1979 | 1 Ιανουαρίου
-
-
Μια Ματιά στις Ειδήσεις
Ειρήνη και Αφθονία
● Υπολογίζεται ότι 1.000 διηπειρωτικά και στρατηγικά βαλλιστικά βλήματα μεγάλης ακτίνος που έχουν πυρηνικούς κώνους γεμίσματος, κατασκευάζονται παγκοσμίως κάθε χρόνο. Αυτό αποκαλύπτεται στην τελευταία έκθεσι ειδικών των Ηνωμένων Εθνών, με τον τίτλο «Οικονομικές και Κοινωνικές Συνέπειες της Αναλογίας Εξοπλισμών και των Υπερβολικά Επιβλαβών Αποτελεσμάτων της στην Παγκόσμια Ειρήνη και Ασφάλεια.» Η εφημερίς «Μπούλλετιν Τουντέυ» των Φιλιππίνων, παραθέτοντας την έκθεσι, αναφέρει: «Ένα τέτοιο απόθεμα, αν συλλογικώς τεθή σε κίνησι στη διάρκεια μιας πολύ τεταμένης ανθρώπινης στιγμής, μπορεί να μετατρέψη το ανθρώπινο γένος σε κοσμική σκόνη σε διάστημα λίγων ωρών.»
Επί πλέον, η έκθεσις των Ηνωμένων Εθνών δείχνει ότι το πυρηνικό απόθεμα είναι το κυριώτερο εμπόδιο στην καταπολέμησι της μεγάλης φτώχειας, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα του ανθρωπίνου γένους. Η εφημερίδα επίσης λέγει ότι, σύμφωνα με την έκθεσι, η χρήσις αποθεμάτων για την ανάπτυξι και την κατασκευή πυρηνικών όπλων «ισοδυναμεί με ετήσια έξοδα 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ένα ποσό που θα επαρκούσε για τη χρηματοδότησι προγραμμάτων τα οποία θα βελτίωναν τις συνθήκες ζωής του ενός δισεκατομμυρίου στον κόσμο που πλήττονται από φτώχεια.»
Ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξη αυτές τις καταθλιπτικές περιστάσεις. Πράγματι, οι ανθρώπινοι ηγέτες δεν μπορούν να τις αλλάξουν. Για να σταματήση ο εξοπλισμός και να εξαφανισθή η φτώχεια, πρέπει να ενεργήση ο Θεός. Ευτυχώς, ο θεόπνευστος Λόγος του μάς δίνει την παρηγορητική διαβεβαίωσι ότι σύντομα ‘θα καταπαύση τους πολέμους’ και θα εξαφανίση την πνευματική και την υλική φτώχεια απ’ όλο το ευπειθές ανθρώπινο γένος.—Ψαλμ. 46:8, 9· Ησ. 25:6-8.
-