με το πνεύμα’ του, και ο Θεός εισήκουσε τις προσευχές τους.—Εφεσ. 5:18.

«Ο ΝΥΜΦΙΟΣ ΕΒΡΑΔΥΝΕ»

Πόσον καιρό οι «παρθένοι» έπρεπε ν’ αναμείνουν τον Νυμφίο; Μερικοί μπορεί ν’ ανέμεναν μια εμφάνισι ενωρίτερα—πραγματικά μερικοί ‘απέκαμαν χαυνούμενοι κατά τας ψυχάς των’ όταν ματαιώθηκαν οι προσωπικές τους προσδοκίες. (Εβρ. 12:3) Η εμφάνισις του Νυμφίου δεν έγινε στο τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος πραγμάτων με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους στο έτος 70 μ.Χ. Και ο γηραιός απόστολος Ιωάννης, γράφοντας στο έτος 96 μ.Χ. περίπου είπε τερματίζοντας την αφήγησι της Αποκαλύψεως: «Έρχου Κύριε Ιησού.» (Αποκάλ. 22:20) Αλλ’ οι απόστολοι Ιωάννης και Παύλος είχαν προείπει ότι, πριν από την παρουσία του Ιησού με τη δύναμι της Βασιλείας, ο αντίχριστος, ο «άνθρωπος της ανομίας,» θα ήκμαζε επί ένα χρονικό διάστημα.—1 Ιωάν. 2:18· 2 Θεσσ. 2:1-3, 7, 8, ΜΝΚ.

Η κατάστασις έγινε όπως προελέχθη στην παραβολή των δέκα παρθένων: «Και επειδή ο νυμφίος εβράδυνεν, ενύσταξαν πάσαι και εκοιμώντο.» (Ματθ. 25:5) Όταν ο υποκριτικός Μέγας Κωνσταντίνος «προσηλυτίσθη» στη Χριστιανοσύνη, έκαμε την καθ’ ομολογίαν Χριστιανοσύνη κρατική θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έτσι έκαμε να φαίνεται ότι ο Χριστός εβασίλευε μέσω της εκκλησίας και ότι η επάνοδος του Χριστού επομένως επερίττευε. Οι καθ’ ομολογίαν Χριστιανοί επίσκοποι αποκοιμήθηκαν στη Χριστιανική ευθύνη.

Η θρησκευτική κατάστασις εφαίνετο παράλληλη με ό,τι είχε προείπει ο Ιησούς στην παραβολή του σίτου και των ζιζανίων: «Ομοιώθη η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπον, όστις έσπειρε καλόν σπόρον εν τω αγρώ αυτού· αλλ’ ενώ εκοιμώντο οι άνθρωποι, ήλθεν ο εχθρός αυτού και έσπειρε ζιζάνια αναμέσον του σίτου, και ανεχώρησε.»—Ματθ. 13:24, 25.

Ο Ιησούς κατόπιν προχώρησε να περιγράψη τον θερισμό που θα εγίνετο στον καιρό της επανόδου του. Σήμερα, μαζί με τον θερισμο των αληθινών ‘υιών της Βασιλείας,’ ο Χριστός εκτελεί ένα άλλο έργο, το έργον της συνάξεως του πολλού όχλου των ‘άλλων προβάτων,’ που δεν θα είναι ουράνιοι βασιλείς, επειδή δεν είναι προσκεκλημένοι στο ουράνιο γαμήλιο γεύμα. Αυτοί θα παραμείνουν στη γη ως το θεμέλιο της ‘νέας γης’ της δικαίας ανθρώπινης κοινωνίας στη διάρκεια της προσεχούς χιλιετούς περιόδου ευλογίας για το ανθρώπινο γένος. Πολλοί άνθρωποι σήμερα μπορούν να φωτισθούν από τα αληθινά ‘φώτα του κόσμου’ και να συναχθούν μαζί με αυτόν τον ‘πολύν όχλον.’—Ιωάν. 10:16· Αποκάλ. 7:9-17.

Ματιές στον Κόσμο

Μπορούν τα Ηνωμένα Έθνη να Δώσουν Κατεύθυνσι;

● Ο Γενικός Γραμματεύς των Ηνωμένων Εθνών Κ. Βαλντχάιμ, στην εισαγωγή της ετησίας εκθέσεως του για το έργο του οργανισμού, λέγει ότι, λόγω των πιεστικών προβλημάτων της ανθρωπότητος, «η ανάγκη για παγκόσμια συνεργασία ποτέ δεν υπήρξε τόσο μεγάλη ή τόσο επείγουσα.» Εν τούτοις κατηγόρησε τις κυβερνήσεις μέλη ότι δεν είναι πρόθυμα να συνεργασθούν για τα προβλήματα. Ο Βαλντχάιμ λέγει ότι θέλουν να είναι τα Ηνωμένα Έθνη μόνον κάτι περισσότερο από «μια οργάνωσι συζητήσεων για την επιδίωξι εθνικής πολιτικής.»

Η Ασχήμια της Πόλεως

● Οι επισκέπται της πόλεως της Νέας Υόρκης εκλήττονται συχνά από μια «ορατή πληγή» τεραστίων διαστάσεων. Επειδή οι νεαροί έχουν ανακαλύψει δοχεία εκτοξεύσεως χρωμάτων και μολύβια που τα χρησιμοποιούν για να σημειώνουν οποιαδήποτε επιφάνεια, τα οχήματα του υπογείου σιδηροδρόμου και τα λεωφορεία της πόλεως, καθώς επίσης και τα δημόσια κτίρια και τα σχολεία, έχουν καλυφθή με γραψίμματα. Επιγραφές και σχέδια κάθε είδους και μεγέθους έχουν ζωγραφισθή από βανδάλους οι οποίοι περνούν τις μεταμεσονύκτιες ώρες στους χώρους της υπογείων διαβάσεων για τα σχέδιά τους. Τα χρήματα 6.000 διαδρομών του υπογείου σιδηροδρόμου απαιτούνται για να καθαρισθή εντελώς ένα όχημα του υπογείου σιδηροδρόμου, που και πάλι θα το παραμορφώσουν σύντομα. Η έλλειψις σεβασμού των άλλων γίνεται όλο και περισσότερο εμφανής στη σύγχρονη κοινωνία.