-
Πρέπει να Πληρώνωμε Ολόκληρο τον Φόρο;Ξύπνα!—1974 | 22 Ιουλίου
-
-
Η αληθινή Χριστιανοσύνη δεν προάγει μια ατμόσφαιρα όπου ο καθένας είναι νόμος στον εαυτόν του. Ο Θεός επιτρέπει στις κυβερνήσεις να έχουν την εξουσία που είναι απαραίτητη για να διατηρηθή η πολιτική τάξις. Επίσης αναγνωρίζει την απαίτησί των να έχουν πόρους που είναι αναγκαίοι για να διεκπεραιώνουν τα έργα των. Είναι, επομένως, υποχρέωσις του Χριστιανού να δίδη στον «Καίσαρα» όσα ‘ανήκουν στον Καίσαρα,’ άσχετα με το πώς ο «Καίσαρ» τα χρησιμοποιεί.
Ο Ιησούς διεσαφήνισε ότι οι φόροι είναι πράγματα που ‘ανήκουν στον Καίσαρα.’ Και δεν υπάρχει Γραφικός υπαινιγμός ότι οι Χριστιανοί φέρουν καμμιά ευθύνη για ότι κάνει ο «Καίσαρ» με τα ‘οφειλόμενα’ εις αυτόν. Η συμβουλή του Ιωάννου του Βαπτιστού σ’ έναν φοροσυλλέκτη, ο οποίος ήθελε να κάνη εκείνο που είναι ορθό, ήταν, όχι να σταματήση τη συλλογή φόρων, αλλά να μη εισπράττη μηδέν περισσότερο παρά το διατεταγμένον.’—Λουκάς 3:13· βλέπε επίσης Λουκάς 19:2-9.
Οι νόμοι του Θεού είναι σύμφωνοι με την πραγματικότητα. Η Βίβλος σοφά διευκρινίζει πού ακριβώς εναπόκεινται οι ευθύνες, αφήνοντας τους Χριστιανούς ελεύθερους, κατά το πλείστον, να διεξάγουν τη δημόσια διακονία που ο Θεός τους έχει αναθέσει.—Ματθαίος 24:14.
-
-
Πράξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στους Συγχρόνους Καιρούς στη ΓερμανίαΞύπνα!—1974 | 22 Ιουλίου
-
-
Πράξεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στους Συγχρόνους Καιρούς στη Γερμανία
(Από το Βιβλίον του Έτους 1974—συνέχεια)
ΜΕΡΙΚΟΙ αδελφοί ενασχολούνταν σε υπηρεσία της πόλεως. Επειδή δεν έδιδαν «τον Γερμανικό χαιρετισμό» ή δεν συμμετείχαν στις εκλογές και στις πολιτικές διαδηλώσεις, η κυβέρνησις εσχεδίαζε από το θέρος του 1934 να ψηφίση ένα νόμο απαγορεύοντας τους Σπουδαστάς της Γραφής σ’ όλο το έθνος έτσι ώστε να αποκλεισθούν από την πολιτική εργασία. Αυτό απαιτούσε ένα εθνικό νόμο απαγορεύοντας τις ενέργειές των, μάλλον παρά απλώς επιτόπιους πολιτειακούς νόμους. Τέτοιος νόμος ψηφίσθηκε την 1 Απριλίου 1935. Αλλά μερικά ατομικά γραφεία είχαν ήδη ενεργήσει επί τη βάσει της δικής των εξουσίας.
Ο Λ. Στίκελ ήταν λογιστής στη πόλι Πφορτζχάιμ. Στις 29 Μαρτίου 1934 έλαβε μια επιστολή από τον δήμαρχο που έλεγε: «Ανοίγω εγκληματική διαδικασία εναντίον σου για να σε απολύσω από τη θέσι σου. Καταγγέλλεσαι ότι αρνείσαι να ψηφίσης στις Βουλευτικές εκλογές στις 12 Νοεμβρίου 1933 . . .» Σε μια μακροσκελή επιστολή ο Αδ. Στίκελ εξηγούσε τη θέσι του, αλλ’ επειδή η κρίσις είχε ήδη εκδοθή, ειδοποιήθηκε ότι είχε παυθή την 20ή Αυγούστου.
Ο σκοπός των ήταν να στερήσουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά από τα μέσα να κερδίζουν τα προς το ζην—παύοντάς τους από τις εργασίες των, αποδιώκοντάς τους από τους τόπους των εργασιών των, κλείνοντας τα εμπορικά των και απαγορεύοντας σ’ αυτούς να διεξάγουν τα επαγγέλματά των.
Η Γ. Φράνκε από τη Μάιντζ το ανεκάλυψε αυτό αφού ο άνδρας της συνελήφθη πέμπτη φορά το 1936 και η μυστική αστυνομία την διαβεβαίωσε ότι δεν είχαν σκοπό να τον απολύσουν πάλιν. Αφού η Αδ. Φράνκε αφέθηκε ελευθέρα—ήταν κρατούμενη στη φυλακή επί πέντε μήνες—πήγε στο γραφείο που μισθώνει εργάτες για να βρη εργασία. Αλλ’ ανεκάλυψε ότι επειδή ήταν στη φυλακή κανείς δεν ήθελε να τη μισθώση. Τελικά ένα εργοστάσιο τσιμέντου αναγκάσθηκε να την δεχθή. Ύστερ’ από δυο εβδομάδες είχε την επόμενη έκπληξι όταν ανεκάλυψε ότι χωρίς τη συναίνεσί της είχε εγγραφή στο Εργατικό Γερμανικό Μέτωπο και ότι οι οφειλές της είχαν κατακρατηθή από την επιταγή της πληρωμής της. Αναγνωρίζοντας τους πολιτικούς σκοπούς της οργανώσεως αυτής, αμέσως πήγε στο γραφείο και παραπονέθηκε ότι χρήμα κρατήθηκε από την επιταγή της για μια οργάνωσι που κατ’ ουδένα τρόπο ανεγνώριζε, και εζήτησε να ληφθή φροντίς για το ζήτημα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την άμεσο απόλυσί της. Όταν πάλι εμφανίσθηκε στο γραφείο εκμισθώσεως τής είπαν ότι το γραφείον ούτε θα της εύρισκε εργασία ούτε θα της έδιδε οποιαδήποτε βοήθεια ανεργείας. Αν αρνήθηκε να ενωθή με το Εργατικό Μέτωπο, ήτο δικό της πρόβλημα
-