-
Ο Απόστολος Παύλος–Ζηλωτής της ΔικαιοσύνηςΗ Σκοπιά—1973 | 1 Αυγούστου
-
-
Παύλος για όλους τους Χριστιανούς, και ιδιαίτερα για όλους τους πρεσβυτέρους, τους επισκόπους των Χριστιανικών εκκλησιών! Πόσο σοβαρά πήρε τη διακονία του! Εδαπανάτο χάριν των άλλων. (2 Κορ. 12:15) Δεν υπάρχει αμφισβήτησις ότι εμιμείτο τον Ιησούν στον ζήλο του για τη δικαιοσύνη και στο μίσος του για την ανομία.
Αν έχωμε όμοιο ζήλο θα κάνωμε ότι μπορούμε για να προωθήσωμε τα αγαθά νέα. Δεν θ’ αφήσωμε τίποτε να μας εμποδίση από το να έχωμε μια πλήρη συμμετοχή στη διακονία του αγρού, αφιερώνοντας τόσον ακριβώς χρόνον σ’ αυτήν όσο επιτρέπουν οι περιστάσεις μας. Επίσης θα δαπανηθούμε για τους αδελφούς μας. Έτσι δείχνομε ότι προτάσσομε την υπηρεσία του Θεού στη ζωή μας και οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να μας απομακρύνη απ’ αυτήν το θεωρούμε ως σκύβαλο, όπως έκαμε και ο Παύλος. (Φιλιππ. 3:8) Και τότε, όπως ο Παύλος, μπορούμε να ελπίζωμε ότι θα ανταμειφθούμε τώρα με πολλά χαρωπά προνόμια υπηρεσίας και στο μέλλον με αιώνια ζωή στη νέα τάξι του Θεού.—2 Τιμ. 4:8.
-
-
Ενθυμείσθε;Η Σκοπιά—1973 | 1 Αυγούστου
-
-
Ενθυμείσθε;
Έχετε διαβάσει τα πρόσφατα τεύχη της Σκοπιάς προσεκτικά; Αν ναι, ασφαλώς θα ενθυμήσθε αυτά τα σημεία:
● Γιατί ο Ιησούς δεν επέμεινε να παραμείνη στη χώρα των Γαδαρηνών όταν έγινε φανερό ότι δεν τον ήθελαν;—Λουκ. 8:37-39.
Υπήρχαν άλλοι άνθρωποι άξιοι τους οποίους ο Ιησούς μπορούσε να διακονήση. Επίσης άφησε πίσω του έναν πιστό τον οποίο είχε ελευθερώσει από δαιμονοπληξία, και αυτός ο άνθρωπος μπορούσε να φέρη μαρτυρία στους συγγενείς του και στους άλλους που κατοικούσαν στη Δεκάπολι.—Σελ. 205.
● Με ποιες έννοιες η νέα διαθήκη είναι ανώτερη από την παλαιά διαθήκη του Νόμου;
Με την διάταξι της νέας διαθήκης ο Ιησούς Χριστός είναι ο αθάνατος Αρχιερεύς, που δεν χρειάζεται διαδόχους. Η τελεία του ανθρώπινη θυσία δεν χρειάζεται επανάληψι και καθιστά δυνατή την αληθινή συγχώρησι των αμαρτιών, Στην περίπτωσι εκείνων που είναι στη νέα διαθήκη ο Ιεχωβά έθεσε τους νόμους του στις καρδιές των και στις διάνοιες των δεν υπάρχει εκτεταμένος γραπτός νομικός κώδιξ.—Σελ. 430.
● Με ποια έννοια η πολυφαγία, η πολυποσία και οι μέριμνες του βίου καταβαρύνουν την καρδιά;—Λουκ. 21:34.
Η υπερβολή σε τροφή και ποτά καταβαρύνει την καρδιά με αισθήματα ενοχής και παραγκωνίζει τα καλά κίνητρα. Όταν κανείς ενδιαφέρεται σε υπερβολικό βαθμό για τα αναγκαία της ζωής του, μπορεί να κάμη τα ελατήρια της καρδιάς να συγκεντρωθούν σε υλιστικά πράγματα. Έτσι η καρδιά αποστερείται από τη διαβεβαίωσι που παρέχει ο Ιεχωβά ότι θα φροντίση για τους δούλους του.—Σελ. 249, 250.
● Τι εκπροσωπεί το «όνομα» του Ιησού;
Εκπροσωπεί όχι μόνον το πρόσωπον που φέρει το όνομα, αλλά και την εξουσία που έχει να διεξάγη και να εκτελή το θέλημα του Θεού. Αυτή η εξουσία εμπερικλείει τη θέσι του Ιησού ως Βασιλέως και Θείου Αρχηγού της ζωής.—Σελ. 294-296.
● Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά λαμβάνουν μια θετική στάσι εναντίον της χρήσεως ναρκωτικών;
Η χρήσις ναρκωτικών μολονότι δεν μνημονεύεται ονομαστικά μέσα στη Γραφή, θέτει σε κίνδυνο τη σχέσι ενός ανθρώπου με τον Ιεχωβά Θεό. Όχι μόνο μπορεί να οδηγήση σε σωματική βλάβη, άλλα αμβλύνει και τις διανοητικές ικανότητες, εμποδίζοντας τον άνθρωπο να πλησιάση τον Θεό με τη λογικήν του. (Ρωμ. 12:1) Οι τοξικομανείς συχνά εμπλέκονται σε πνευματιστικές πράξεις. Σύμφωνα με τα εδάφια Γαλάτας 5:19-21 η άσκησις πνευματισμού (φαρμακείας) είναι έργον της «σαρκός» που εμποδίζει τον άνθρωπο ν’ αποκτήση θεία επιδοκιμασία και ζωή.—Σελ. 370-373.
● Τι νοείται με το εδάφιον Παροιμίαι 10:7 από τα λόγια «το δε όνομα των ασεβών σήπεται»;
Το όνομα ή η φήμη των ασεβών γίνεται μια όχι ευχάριστη ανάμνησις, αλλά κάτι που μαραίνεται, σαπίζει. Αυτό γίνεται φανερό από την αντίστοιχη δήλωσι που γίνεται στο πρώτο μέρος του εδαφίου: «Η μνήμη του δικαίου είναι μετ’ ευλογίας.»—Σελ. 398.
-