-
Επιστροφή στον ΙεχωβάΗ Σκοπιά—1965 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
ο πατέρας στην παραβολή του Ιησού, ο οποίος εχάρη για τον γυιό του ο οποίος «νεκρός ήτο, και ανέζησε· και απολωλώς ήτο και ευρέθη.» (Λουκ. 15:32) Ο Ιωσήφ, φυσικά, δεν είχε παραστρατήσει όπως ο άσωτος γυιός, αλλά το κύριο σημείο που τονίζεται εδώ είναι η βαθιά πατρική αγάπη, η οποία δείχνεται σε κάθε μια περίπτωσι. Όσον αφορά Αυτόν, ο οποίος έκαμε να συμβούν αυτά τα πράγματα και να αναγράφουν στο Λόγο του, ασφαλώς η δική του καρδιά αγάπης πρέπει να είναι μεγαλύτερη και βαθύτερη από την καρδιά εκείνων οι οποίοι χρησιμεύουν απλώς ως εικόνα! Αν είμεθα πράγματι τέκνα του, θα θελήσωμε να ‘βλέπωμε . . . την δόξαν του Ιεχωβά’, και να δείχνωμε τις ίδιες ιδιότητες της αγάπης και υπομονής και ελέους, και θα χρησιμοποιούμε κάθε ευκαιρία να μιμούμεθα τον Πατέρα μας στον ουρανό. (2 Κορ. 3:18, ΜΝΚ) Αν, όμως, έχωμε πιθανόν παραστρατήσει, ασφαλώς δεν πρέπει να παραλείψωμε να επιστρέψωμε σ’ αυτόν και ν’ ανταποκριθούμε στην έκκλησι και το κίνητρο που τόσο φιλάγαθα επρομήθευσε! Δεν συμφωνείτε; Δεν θα ήταν ωραίο αν μπορούσε να λεχθή για σας αυτό, που έγραψε ο Πέτρος, ότι «υπήρχετε “ως πρόβατα πλανώμενα·” αλλά τώρα επεστράφητε εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών σας»;—1 Πέτρ. 2:25.
-
-
Η Υπηρεσία του Ιεχωβά Φέρνει Ευτυχή ΙκανοποίησιΗ Σκοπιά—1965 | 1 Δεκεμβρίου
-
-
Η Υπηρεσία του Ιεχωβά Φέρνει Ευτυχή Ικανοποίησι
Αφήγησις υπό ΡΙΤΣΑΡΝΤ Χ. ΜΠΑΡΜΠΕΡ
ΣΤΙΣ 14 Μαρτίου 1869, γεννήθηκε σε μια αγροτική πολίχνη του νοτιοδυτικού Βερμόντ ένα αγόρι, του οποίου οι γονείς το ωνόμασαν Ρίτσαρντ Χάρβεϋ Μπάρμπερ. Εγώ ήμουν εκείνο το αγόρι. Τώρα, σε ηλικία 96 ετών, γράφω την ιστορία της ζωής μου, μιας ζωής ευτυχούς ικανοποιήσεως στην υπηρεσία του Ιεχωβά.
Η ζωή μου ως παιδιού ήταν πολυάσχολη, με μεγάλη ποικιλία εργασιών. Επειδή κατοικούσαμε σ’ ένα σπίτι συνεχόμενο μ’ ένα ξυλουργείο ιδιοκτησίας του πατέρα μου, είχα πείρες σ’ αυτό το εργοστάσιο. Εμάζευα ελατόπισσα από τα δένδρα και την πωλούσα προς 1 δολλ. τη λίτρα. Έπιανα μικρές με χρωματιστά στίγματα ωραίες πέστροφες από τα ποτάμια που σχημάτιζαν τα νερά των βουνών και τις πωλούσα σε πελάτας του ξυλουργείου, εμάζευα από το φυτό το ονομαζόμενο πάναξ κι επωλούσα τις ρίζες, κι εργαζόμουν συλλέγοντας χυμό από σφεντάμια, βοηθώντας στο βράσιμο του για να γίνη σιρόπι σφενταμιού.
Το 1883 ο πατέρας μετεκόμισε σ’ ένα αγρόκτημα της πολιτείας Νέας Υόρκης. Στις αρχές του έτους 1886 ανταλλάξαμε το αγρόκτημα μ’ ένα σπίτι στο χωριό Γκρήνουιτς της Νέας Υόρκης. Κατόπιν, αφού απεφοίτησα από το Γυμνάσιο του Γκρήνουιτς το 1888, ανέλαβα τη διεύθυνσι ενός μεγάλου καταστήματος γενικού εμπορίου του πατέρα μου.
Ο πατέρας μου ήταν καλός άνθρωπος, τίμιος και γενναιόδωρος. Ήταν Μεθοδιστής, παρακολουθώντας κάθε συνάθροισι εκκλησίας, συμβάλλοντας γενναιόδωρα στην εκκλησιαστική δράσι κι αγοράζοντας ένα ακριβό στασίδι στην εκκλησία. Αυτό ήταν ό,τι εχρειάζετο για να τον κάμη έναν καλό Μεθοδιστή. Σε όλα μου τα χρόνια, ποτέ δεν είδα μια Γραφή στο σπίτι μας, ποτέ δεν άκουσα να γίνεται προσευχή, ούτε να εξετάζεται ένα θέμα της Γραφής.
Στο έτος 1894 αγόρασα το περιεχόμενον του καταστήματος του πατέρα μου και ίδρυσα επιχείρησι στ’ όνομά μου. Την 1η Ιανουαρίου του επομένου έτους ενυμφεύθηκα στη Μεθοδιστική Εκκλησία, και κατοικούσαμε στον πάνω από το κατάστημα όροφο. Οι δύο αδελφές της συζύγου μου κατοικούσαν μαζί μας. Τον Οκτώβριο του ίδιου εκείνου έτους, ήλθα σ’ επαφή με τις αλήθειες του λόγου του Θεού, όπως διδάσκονται από την Εταιρία Σκοπιά. Τότε η ζωή μου άρχισε να προσλαμβάνη νέο νόημα.
ΕΠΙΔΡΑΣΙΣ ΤΩΝ ΕΝΤΥΠΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ
Ήμουν επόπτης του Μεθοδιστικού Κυριακού Σχολείου, η δε σύζυγός μου ήταν διδασκάλισσα του σχολείου εκείνου. Αφού είδα ότι οι δέκα διάφορες τάξεις του Κυριακού σχολείου λειτουργούσαν κανονικά, ήθελα να μπω στην τάξι των ενηλίκων. Εκεί παρετήρησα μια ριζικά διαφορετική μέθοδο διεξαγωγής της μελέτης. Παρετίθεντο πολλά Γραφικά εδάφια και ανετίθετο σε διαφόρους σπουδαστάς να τ’ αναγνώσουν
-