-
“Σύναξη σε Παράταξη Μάχης”Η Σκοπιά—1983 | 1 Ιουλίου
-
-
της δράσεως είναι βέβαιη. Ολόκληρη η οργάνωση του Σατανά, ορατή και αόρατη, θα εξαλειφθεί, απαλλάσσοντας τη γη από κάθε κακή και. καταδυναστευτική εξουσία. Τι ευτυχισμένη μέρα θα είναι εκείνη γι’ αυτούς που θα επιζήσουν, όταν όλοι οι καταδυνάστες και οι ψεύτες και οι πόρνοι και οι καταστροφείς της γης θα έχουν εξαφανιστεί για πάντα!—Αποκάλυψις 11:16-18· 19:11-21.
18. Πώς γίνεται από το 1914 η ‘σύναξη σε παράταξη μάχης’;
18 Συγκινούμαστε να βλέπουμε στις μέρες μας την εκπλήρωση αυτών των δραματικών καταστάσεων που έχουν καταγραφεί στις Γραφές! Σήμερα οι χρισμένοι πνευματικοί αδελφοί του Χριστού Ιησού, ήταν οι πρώτοι που τον δέχτηκαν σαν Βασιλιά τους, μετά την ενθρόνιση του το 1914. Όλοι ‘συνάχθηκαν σε παράταξη μάχης.’ Τότε, και ιδιαίτερα από το 1935 όταν έπεσε φως πάνω στο Αποκάλυψις 7:9-17, ένα ‘αναρίθμητο πλήθος’ διέκρινε την αληθινή πηγή της επιτυχίας και της ευλογίας και έχουν ‘συναχθεί μαζί’. Ενώθηκαν με τους σύγχρονους πνευματικούς Ισραηλίτες, όλοι τους συναγμένοι σε παράταξη μάχης, έτοιμοι να συμμετάσχουν στα παθήματα και στις ταλαιπωρίες, του ανοιχτού πνευματικού πολέμου εναντίον ολόκληρης της οργανώσεως του Σατανά—για την τιμή και δόξα του Ιεχωβά.—Ζαχαρίας 2:11.
19. Ποια, λοιπόν, πρέπει να είναι η απόφαση κάθε ανδρείου μάρτυρα του Ιεχωβά;
19 Είναι, λοιπόν, σαφές ότι οι καιροί επείγουν. Σήμερα δεν είναι καιρός για να σκεφτόμαστε ότι ο πνευματικός πόλεμος τελείωσε. Είθε ποτέ να μη μας αιφνιδιάσει ο εχθρός καθώς φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο της ιερής μας υπηρεσίας. Είτε είμαστε από το υπόλοιπο των πνευματικών Ισραηλιτών είτε από τον πολύ όχλο των συντρόφων τους, ας ‘συναχθούμε σε παράταξη μάχης, με πλήρη καρδιά.’ Ας διασαλπίσουμε θαρραλέα την πολεμική πρόσκληση γιατί ο Ιεχωβά μάς βεβαιώνει για τη νίκη!—2 Χρονικών 20:15.
-
-
Ποια Είναι η Θέση μας Απέναντι Στους Εναντιουμένους Στην Αλήθεια;Η Σκοπιά—1983 | 1 Ιουλίου
-
-
Ποια Είναι η Θέση μας Απέναντι Στους Εναντιουμένους Στην Αλήθεια;
«Εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών.»—ΠΡΑΞΕΙΣ 20:30.
1, 2. (α) Ποια είναι η σημερινή ωφέλεια από τα περασμένα γεγονότα της Βιβλικής ιστορίας; (β) Ποια ιδιαίτερα γεγονότα στην ιστορία του Ισραήλ και της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας μας ενδιαφέρουν τώρα, και γιατί;
ΟΤΑΝ έγραψε στην εκκλησία της Κορίνθου ο απόστολος Παύλος είπε στους ομόπιστούς του ότι τα πράγματα που είχαν γραφτεί σε περασμένους καιρούς επρόκειτο να χρησιμεύσουν σαν προειδοποιητικό παράδειγμα γι’ αυτούς. Η αρχή αυτή θα ίσχυε και για το πολύ μακρινό μέλλον, ακόμη και για τις μέρες μας. Πολλά γεγονότα του παρελθόντος στη Βιβλική ιστορία μπορεί να έχουν, και έχουν, σημερινά αντίστοιχα που μας βοηθούν και μας δίνουν κατάλληλη κατεύθυνση στη ζωή μας.—1 Κορινθίους 10:11· Ρωμαίους 15:4.
2 Θα ωφεληθούμε, λοιπόν, αν εξετάσουμε μερικά από αυτά τα περασμένα γεγονότα στην ιστορία του λαού Ισραήλ, καθώς και της πρώτης Χριστιανικής εκκλησίας. Ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα για γεγονότα και συμβάντα που σχετίζονται μ’ εκείνους που εναντιώθηκαν στο έργο του Θεού και για το πώς αυτά τα πράγματα επηρέασαν τους δούλους του Ιεχωβά τον καιρό εκείνο. Τα γεγονότα αυτά μας βοηθάνε να είμαστε άγρυπνοι, σαν λαός του Ιεχωβά, απέναντι σε αντίστοιχα συμβάντα στους σύγχρονους καιρούς και μας δείχνουν ποιες είναι οι ευθύνες μας σ’ αυτό τον τομέα.—2 Τιμόθεον 3:16, 17.
3. Με ποιο τρόπο προειδοποιήθηκε και παρηγορήθηκε ο Ιερεμίας;
3 Γύρω στα 40 χρόνια πριν από την πτώση της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ., ο Ιεχωβά ανέθεσε στον πιστό δούλο του Ιερεμία να μιλήσει δημόσια για τις αδικίες που γίνονταν στον Ιούδα. Οι αδικίες αυτές θα οδηγούσαν τελικά στη δυσμένεια του Θεού και στην αιχμαλωσία των κατοίκων του Ιούδα στη Βαβυλώνα. Ο Ιεχωβά προειδοποίησε τον Ιερεμία ότι μερικοί θα του εναντιώνονταν. Ο Ιεχωβά είπε: «Και [οι εναντιούμενοι] θέλουσι σε πολεμήσει αλλά δεν θέλουσιν υπερισχύσει εναντίον σου· διότι εγώ είμαι μετά σου δια να σε ελευθερόνω, λέγει Κύριος.» (Ιερεμίας 1:19) Τι μεγάλη παρηγοριά ήταν αυτή για τον Ιερεμία που τον ενίσχυσε να εκτελέσει πλήρως το θέλημα του Θεού γι’ αυτόν!
4. (α) Ποιο ήταν μέρος της εναντίωσης που έπρεπε να υπομένει ο Ιερεμίας; (β) Τι μας λέει η αφήγηση στην Εβραίους 11:32-38 για τους εναντιούμενους στους δούλους του Θεού;
4 Ένας από τους εναντιούμενους του Ιερεμία ήταν κάποιος με το όνομα Πασχώρ. Ήταν ο γιος ενός Ιερέα στον Ιούδα, και προϊστάμενος στον οίκο του Ιεχωβά. Η Βιβλική αφήγηση στον Ιερεμία, κεφάλαιο 20, δείχνει πως ο Πασχώρ χτύπησε τον Ιερεμία και τον έβαλε στα ξύλινα δεσμά. Ο Ιεχωβά απελευθέρωσε τον Ιερεμία απ’ αυτούς τους περιορισμούς, αλλά η εναντίωση συνεχίστηκε. Ο Ανανίας, προφήτης από τη Γαβαών, μίλησε εναντίον του Ιερεμία, κατηγορώντας τον σαν ψευτοπροφήτη της συμφοράς. Μάλιστα, ο Ανανίας είπε ότι ο ζυγός της Βαβυλώνας θα συντριβόταν και ο Ιούδας θα γύριζε και πάλι στην πατρίδα του. (Ιερεμίας, κεφάλαιο 28) Ακόμη κι ένας από τους βασιλιάδες του Ιούδα, ο Ιωακείμ, εναντιώθηκε στα λόγια του Ιερεμία και προσπάθησε να τα ματαιώσει, φτάνοντας ως το σημείο να ρίξει τους προφητικούς ρόλους του Ιερεμία στη φωτιά! (Ιερεμίας, κεφάλαιο 36) Άλλοι απαιτούσαν το θάνατο του Ιερεμία και ήταν υπεύθυνοι που ρίχτηκε σ’ ένα βορβορώδες πηγάδι για να πεθάνει. (Ιερεμίας, κεφάλαιο 38) Αυτή είναι η πείρα ενός μόνο από τους πολλούς πιστούς Εβραίους προφήτες που μίλησαν στο όνομα του Ιεχωβά, και συκοφαντήθηκαν και υπέστησαν επίθεση από τους εναντιούμενους στα αγγέλματα κρίσεως από τον Θεό.—Βλέπε Εβραίους 11:32-38.
‘Αφήστε Τους Αυτούς’
5. (α) Σε ποια έκταση αντιμετώπισε εναντίωση ο Ιησούς; (β) Ποια ήταν μερικά από τα ασήμαντα ζητήματα που μεγαλοποίησαν οι εναντιούμενοι στον Ιησού;
5 Η εναντίωση στην αλήθεια ήταν έντονη επίσης στον πρώτο αιώνα όταν ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ήταν στη γη. Οι εναντιούμενοι από τον ίδιο το λαό του προσπαθούσαν να εμποδίσουν τα καλά πράγματα που έκανε ο Ιησούς. Αλλά, όπως ο Ιεχωβά απέδειξε ότι ήταν μαζί με τον Ιερεμία, έτσι επίσης απέδειξε ότι ήταν και με τον Ιησού, ελευθερώνοντάς τον από τους εχθρούς του. (Λουκάς 4:14-30· 11:53, 54· Ιωάννης 7:1) Οι χλευαστές του Ιησού συχνά δημιουργούσαν μεγάλα ζητήματα από ασήμαντα πράγματα. Κατηγόρησαν τον Ιησού ότι ήταν λαίμαργος, δοσμένος στο πιοτό και ότι έκανε συντροφιά με τελώνες και αμαρτωλούς. (Ματθαίος 11:19) Αποκάλεσαν τους μαθητές του παραβάτες του Σαββάτου γιατί έκοβαν στάχυα για να φάνε το Σάββατο. (Μάρκος 2:23-28) Χλεύαζαν τους μαθητές του Ιησού γιατί δεν «έπλενον τας χείρας αυτών ότε έτρωγον.»—Ματθαίος 15:1, 2.
6. Πόσο σοβαρή έγινε η εναντίωση στον Ιησού;
6 Αλλά αυτοί οι εναντιούμενοι έφτασαν από τα μικρά πράγματα στο σημείο να αρνούνται ότι τα θαυματουργικά έργα που έκανε ο Ιησούς γίνονταν με τη δύναμη του αγίου πνεύματος του Θεού. Όταν ο Ιησούς θεράπευσε έναν δαιμονιζόμενο, τυφλό και μουγγό, οι εναντιούμενοι είπαν: «Ούτος δεν εκβάλλει τα δαιμόνια ειμή δια του Βεελζεβούλ, του άρχοντος των δαιμονίων.» (Ματθαίος 12:22-28) Επίσης κατηγόρησαν τον Ιησού για στασιασμό ενάντια στον Καίσαρα. (Λουκάς 23:1, 2) Τελικά, ζήτησαν το θάνατό του.—Λουκάς 23:13-25.
7. Πώς αντέδρασε ο Ιησούς στους εναντιούμενους στην αλήθεια;
7 Και πώς αντέδρασε ο Ιησούς σ’ εκείνους που του εναντιώθηκαν; Μιλώντας στους αποστόλους του, είπε: «Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.» (Ματθαίος 15:14) Η σοφή συμβουλή του Ιησού ήταν: ‘Αφήστε τους αυτούς.’ Στον κατάλληλο καιρό θα γινόταν φανερό ποιοι ήταν.
Εναντίωση Από τα Μέσα
8, 9. (α) Ποιο είδος εναντίωσης παρόμοιο μ’ εκείνο που δοκίμασε ο Ιερεμίας και ο Ιησούς προειπώθηκε για τη Χριστιανική εκκλησία; (β) Περιγράψτε πώς επαληθεύτηκε αυτό σχετικά με το ζήτημα της περιτομής.
8 Μετά το θάνατο του Ιησού, οι πιστοί ακόλουθοι του αντιμετώπισαν παρόμοια μεγάλη εναντίωση. Αλλά παρακαλούμε, σημειώστε: Όπως ακριβώς οι εναντιούμενοι στον Ιερεμία και στον Ιησού ήταν μέσα από το Ιουδαϊκό έθνος, έτσι και με την ίδρυση της Χριστιανικής εκκλησίας, επρόκειτο να υπάρξει εναντίωση από τα μέσα. (Πράξεις 20:29, 30) Και μολονότι αυτό είχε προλεχθεί, εν τούτοις θα ερχόταν σαν μια μεγάλη δοκιμασία για εκείνους που περπατούν με πιστότητα. Παρόλ’ αυτά, ο Ιεχωβά θα αποδείκνυε ότι είναι μαζί με το λαό του για να τους ελευθερώνει, ακριβώς όπως ήταν μαζί με τον Ιερεμία και με τον Ιησού.—Βλέπε 1 Πέτρου 5:8-11.
9 Αυτή η εσωτερική εναντίωση τον πρώτο αιώνα ξεκίνησε βαθμιαία. Μερικοί εναντιούμενοι ίσως να νόμιζαν ότι το ελατήριο τους ήταν λογικό, αλλά η επιθυμία τους να έχουν την πρώτη θέση, να επικρατεί η δική τους άποψη, τους οδήγησε στο ρόλο του πολεμιστή ενάντια στην αλήθεια και σ’ εκείνους που είναι συνταυτισμένοι μ’ αυτήν, όταν οι απόψεις τους δεν γίνονταν δεχτές σαν σωστές. (1 Τιμόθεον 1:19, 20) Είναι ενδιαφέρον πως, όταν το ζήτημα της περιτομής έφτασε να γίνει πρόβλημα και συνήλθε στην Ιερουσαλήμ η ειδική σύνοδος για να εξετάσει το ζήτημα, ένα από τα σημεία που περιλήφθηκε στο άγγελμα προς την εκκλησία ήταν το εξής: «Ηκούσαμεν ότι τινές εξ ημών εξελθόντες σας ετάραξαν με λόγους και διαστρέφουσι τας ψυχάς σας, . . . εις τους οποίους ημείς δεν παρηγγείλαμεν τούτο.» (Πράξεις 15:24) Αυτοί οι άνθρωποι μέσα στη Χριστιανική εκκλησία ήταν αιτία δυσκολιών, δημιουργώντας εναντίωση στις διδασκαλίες και στα δόγματα των πρεσβυτερίων που ήταν επιφορτισμένα με τη βαριά ευθύνη να διαδώσουν το φως της αλήθειας.
10. (α) Ποια ήταν μερικά υπονομευτικά δόγματα που διδάσκονταν τον πρώτο αιώνα από εναντιούμενους στην αλήθεια; (β) Ποια προειδοποίηση έδωσε ο Παύλος στον Τιμόθεο σχετικά με τους εναντιούμενους στην αλήθεια;
10 Για παράδειγμα, μερικοί στην εκκλησία έλεγαν όπως φαίνεται, ότι η ημέρα του Ιεχωβά είχε ήδη αρχίσει. (2 Θεσσαλονικείς 2:1, 2) Άλλοι ισχυρίζονταν ότι δεν υπήρχε ανάσταση. (1 Κορινθίους 15:12-14) Και υπήρχαν κι εκείνοι που έλεγαν ότι η ανάσταση είχε ήδη γίνει. (2 Τιμόθεον 2:16-18) Ο Παύλος προειδοποίησε τον Τιμόθεο για την ανάγκη να είναι άγρυπνος σχετικά μ’ εκείνους που θα δημιουργούσαν διαιρέσεις και αποστασία από το σώμα της Χριστιανικής αλήθειας που είχαν τότε οι εκκλησίες. Παρατηρήστε τα λόγια του αποστόλου: «Να παραγγείλης εις τινας να μη ετεροδιδασκαλώσι μηδέ να προσέχωσιν εις μύθους και γενεαλογίες απέραντους, αίτινες προξενούσι φιλονεικίας μάλλον παρά την εις την πίστιν οικοδομήν του Θεού, ούτω πράττε· το δε τέλος της παραγγελίας είναι αγάπη εκ καθαράς καρδίας και συνειδήσεως αγαθής και πίστεως ανυποκρίτου, από των οποίων αποπλανηθέντες τινές εξετράπησαν εις ματαιολογίαν. Θέλοντες να ήναι νομοδιδάσκαλοι, ενώ δεν νοούσιν ούτε όσα λέγουσιν ούτε περί τίνων διισχυρίζονται.»—1 Τιμόθεον 1:3-7.
11. Μπορούμε να μάθουμε τίποτα από τη διαιρετική σκέψη που επικρατούσε στην εκκλησία του πρώτου αιώνα, και γιατί είναι αυτό τόσο επείγον σήμερα;
11 Τι μας λένε όλα αυτά; Το εξής: ότι υπήρχαν προβλήματα διαιρετικής σκέψεως στη Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνα. Υπήρχε εναντίωση από τα μέσα, από εκείνους που ισχυρίζονταν ότι ήταν μέρος της εκκλησίας του Θεού. Και ποια ήταν η αιτία; Ο Παύλος είπε στην Φιλιππησίους 1:15: «Τινές μεν και δια φθόνον και έριδα, τινές δε και από καλής θελήσεως κηρύττουσι τον Χριστόν.» Η Μετάφραση στα Σημερινά Αγγλικά της Αγίας Γραφής αναφέρει ότι τα άτομα αυτά δεν έχουν σωστό κίνητρο και τα αποκαλεί «ζηλόφθονα και φιλόνικα.» Πράγματι, όσα γράφτηκαν στο παρελθόν χρησιμεύουν σαν προειδοποιητικό παράδειγμα για μας, και ιδιαίτερα τώρα που ζούμε ακριβώς στο τέλος του κακού αυτού συστήματος που κατευθύνεται από τον Διάβολο.—2 Τιμόθεον 3:1-7.
Ο Σκοπός των Εναντιούμενων
12, 13. (α) Βλέπουμε σήμερα καμιά αντίστοιχη, κατάσταση με την εναντίωση στην αλήθεια του πρώτου αιώνα; (β) Ποιος είναι ο βασικός σκοπός των σημερινών εναντιούμενων;
12 Αν στρέψουμε την προσοχή μας στους σύγχρονους καιρούς, μήπως διακρίνουμε κάποια αντίστοιχη κατάσταση με τα γεγονότα αυτά που συζητήσαμε μέχρι τώρα; Ναι, υπήρξαν μερικοί ανάμεσά μας που προσπάθησαν να καταστρέψουν το καλό έργο που έχει κάνει παγκόσμια ο λαός του Ιεχωβά. Μερικοί έγιναν ζηλόφθονοι, φιλόνικοι, γεμάτοι με ιδιοτελείς φιλοδοξίες, θέλοντας συχνά να εξυψώνουν τον εαυτό τους. Έγιναν ίσως ‘γογγυστές, μεμψίμοιροι, περπατώντας σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες· κολακεύοντας πρόσωπα για το ατομικό τους όφελος.’ (Ιούδας 16) Όλα αυτά μπορεί να οδηγήσουν σε αμφιβολίες, διενέξεις και διαιρέσεις ανάμεσα στο λαό του Θεού. Στην προσπάθεια τους να βρουν σφάλματα, αυτοί χάνουν την δράση του Θεόδοτου και πιο σπουδαίου έργου των Χριστιανών, δηλαδή, ‘όχι μόνο να είναι ακροατές του λόγου,’ αλλά και ‘εκτελεστές,’ φέρνοντας σε πέρας αυτό που διέταξε ο Ιεχωβά να γίνει από τους πιστούς ακολούθους του Γιου του, του Χριστού Ιησού.—Ιακώβου 1:22-25· Ματθαίος 28:18-20.
13 Ο σκοπός για τον οποίο οι εναντιούμενοι αυτοί επιτίθενται εναντίον της Χριστιανικής εκκλησίας, είναι να υποσκάψουν την πίστη του λαού του Ιεχωβά, να παρασύρουν μερικούς σαν μαθητές ώστε να ακολουθούν αυτούς τους ίδιους. Ο Παύλος προειδοποίησε τους πρεσβυτέρους της Εφέσου γι’ αυτή την κακή προσπάθεια όταν είπε: «Και εξ υμών αυτών θέλουσι σηκωθή άνθρωποι λαλούντες διεστραμμένα, δια να αποσπώσι τους μαθητάς οπίσω αυτών.» (Πράξεις 20:30) Ο Ιούδας έδωσε μια παρόμοια προειδοποίηση, λέγοντας: «Διότι εισεχώρησαν λαθραίως τινές άνθρωποι, οίτινες ήσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εις ταύτην την καταδίκην, ασεβείς, μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού ημών εις ασέλγειαν, και αρνούμενοι τον μόνον Δεσπότην Θεόν και Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.» (Ιούδας 4) Ίδιες καταστάσεις δημιουργήθηκαν στον 20ό αυτόν αιώνα μέσα στην εκκλησία του λαού του Ιεχωβά!
14, 15. (α) Ποιο είναι το ύπουλο πλησίασμα που κάνουν μερικοί εναντιούμενοι σήμερα; (β) Τι παραβλέπουν οι εναντιούμενοι αυτοί;
14 Αυτοί οι εναντιούμενοι δεν βρίσκουν χαρά στο να συμμετέχουν στο μεγάλο έργο μαθητεύσεως. Μάλλον, πλησιάζουν ύπουλα άλλους που είναι ήδη Μάρτυρες, μιλώντας με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασθενίσουν την απόφαση των πιστών αυτών να εκτελέσουν πλήρως την αφιέρωσή τους στον Ιεχωβά. Προσπαθούν να μεταδώσουν τη σκέψη ότι, αφού ο Ιεχωβά είναι τόσο στοργικός Θεός, ασφαλώς δεν θα απαιτούσε από όλους εκείνους που θέλουν να τον ευχαριστήσουν να συμμετέχουν σ’ ένα τόσο δύσκολο έργο όπως είναι το κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι και να είναι υποχρεωμένοι να υπομένουν το διωγμό εκείνων που εναντιώνονται στην αλήθεια. Υποστηρίζουν μάλλον ότι το μόνο που θέλει ο Θεός από εμάς είναι να είμαστε καλά άτομα, να φροντίζουμε για τους άλλους με υλικό τρόπο και ν’ αγαπούμε τον πλησίον μας.
15 Για μερικούς μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουν αυτό το ύπουλο πλησίασμα. Είναι αλήθεια ότι ο Ιεχωβά είναι στοργικός και ότι θέλει να είμαστε καλά άτομα. Ασφαλώς θέλει οι Χριστιανοί να δείχνουν αγάπη στον πλησίον τους με το να φέρονται στους άλλους με καλό τρόπο, και με το να ενδιαφέρονται για τις υλικές ανάγκες τους όταν αυτό είναι αναγκαίο. (Λουκάς 6:35, 36) Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό! Εκείνοι που εναντιώνονται συχνά λησμονούν ότι ο Πατέρας μας Ιεχωβά έχει πει επίσης—κυρίως μέσω του Γιου του, του Ιησού Χριστού—ότι πρέπει να μαθητεύσουμε, να διδάξουμε τους ανθρώπους, να κηρύξουμε τα «καλά νέα της βασιλείας» σ’ όλο τον κόσμο για μαρτυρία.—Ματθαίος 24:14· Ιωάννης 15:17-27.
16. Μέσω ποιων άλλων «διεστραμμένων» πραγμάτων προσπαθούν οι εναντιούμενοι σήμερα να παραπλανήσουν το λαό του Ιεχωβά;
16 Ας εξετάσουμε μερικά άλλα «διεστραμμένα» πράγματα που χρησιμοποιούνται για να παραπλανηθεί ο λαός του Θεού σήμερα. Μερικές φορές οι εναντιούμενοι θα αμφισβητήσουν τις διάφορες διδασκαλίες που διακρατεί γενικά ο λαός του Ιεχωβά. Συχνά αυτό παίρνει τη μορφή αντιλογίας γύρω από λέξεις, όπως και στον πρώτο αιώνα. (1 Τιμόθεον 6:3, 4) Μπορεί ακόμη να αμφισβητήσουν την ανάγκη για μια οργάνωση, που να κατευθύνει τις διάνοιες του λαού του Θεού. Η άποψή τους είναι ότι το πνεύμα του Θεού μπορεί να κατευθύνει τα άτομα χωρίς κάποιο κεντρικό, οργανωμένο σώμα αντρών που να δίνει κατεύθυνση. Διακηρύττουν ότι το μόνο που χρειάζεται να κάνει κανείς είναι να διαβάζει την Αγία Γραφή. Αλλά ο λεγόμενος Χριστιανικός κόσμος διαβάζει τη Γραφή για αιώνες. Και κοιτάξτε πόσο ασαφείς ήχους βγάζει η σάλπιγγα του Χριστιανικού κόσμου σήμερα! Κοιτάξτε τη σύγχυση και την παρανόηση για το πραγματικό άγγελμα που περιέχει ο Λόγος του Θεού! Πόσο μεγάλη αντίθεση με την προειπωμένη ειρήνη και ενότητα ανάμεσα στους αληθινούς Χριστιανούς που όχι μόνο διαβάζουν τη Γραφή, αλλά και διερευνούν και εφαρμόζουν με ζήλο τις διδασκαλίες της!—Εφεσίους 4:3-6.
Οι Εναντιούμενοι Δεν Μπορούν να Πετύχουν
17. Ποια είναι, λοιπόν, η στάση μας απέναντι στους εναντιούμενους στην αλήθεια;
17 Ποια είναι, λοιπόν, η στάση μας απέναντι σ’ εκείνους που εναντιώνονται και προσπαθούν να υπονομεύσουν την πίστη που έχουμε λάβει μέσω των Μαρτύρων του Ιεχωβά και της Χριστιανικής οργανώσεως που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά; Η συμβουλή του Ιησού σχετικά με τους εναντιούμενους είναι: «Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί.» (Ματθαίος 15:14) Το να φιλονικούμε, να λογομαχούμε και να επιχειρηματολογούμε μ’ αυτούς, είναι μάταιο και πραγματικά δεν είναι Χριστιανική πορεία. Κανείς δεν εξαναγκάζεται να είναι Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αυτό είναι προνόμιο κι ευθύνη που αναλάβαμε με τη δική μας ελεύθερη βούληση. (Ψαλμός 110:3) Αν μερικοί δεν θέλουν ν’ αποτελούν μέρος της διευθετήσεως που επιδοκιμάζει ο Ιεχωβά, και που έχει ευλογήσει, αυτό είναι δική τους υπόθεση.
18. Πώς εφαρμόζεται σ’ εμάς σήμερα η συμβουλή του Παύλου στην Ρωμαίους 16:17, 18;
18 Ο σκοπός μας πρέπει να είναι να φερόμαστε στους εναντιούμενους της αλήθειας με Χριστιανικό τρόπο. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να έχουμε στο νου. Ο Παύλος έγραψε στην εκκλησία της Ρώμης και τους συμβούλεψε: «Σας παρακαλώ δε, αδελφοί, να προσέχητε τους ποιούντας τας διχοστασίας και τα σκάνδαλα εναντίον της διδαχής, την οποίαν σεις εμάθετε, και απομακρύνεσθε απ’ αυτών. Διότι οι τοιούτοι δεν δουλεύουσι τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, αλλά την εαυτών κοιλίαν, και δια λόγων καλών και κολακευτικών εξαπατώσι τας καρδίας των ακάκων.» (Ρωμαίους 16:17, 18) Θα έδειχνε έλλειψη καλής κρίσεως να λογομαχούμε δημόσια μ’ εκείνους που δημιουργούν διαιρέσεις. Μην αφήνετε αυτούς τους εναντιούμενους να σας αναστατώνουν. Η διαγωγή τους δεν θα βλάψει την αλήθεια, ούτε θα σταματήσει τον Ιεχωβά από το να εκτελέσει αυτά που λέει ο Λόγος του ότι θα κάνει.
19. Πώς περιγράφει ο Παύλος στην Εβραίους 6:4-8 εκείνους που αποστατούν από την αλήθεια;
19 Πόσο παρηγορητικά, λοιπόν, είναι τα λόγια του προφήτη Ησαΐα: «Ουδέν όπλον κατασκευασθέν εναντίον σου θέλει ευοδωθή· και πάσαν γλώσσαν, ήτις ήθελε κινηθή κατά σου, θέλεις νικήσει εν τη κρίσει»! (Ησαΐας 54:17) Ο απόστολος Παύλος είπε στον Τιμόθεο για τον Ιαννή και τον Ιαμβρή, που αντιστάθηκαν στον Μωυσή, ότι η παραφροσύνη τους έγινε φανερή σ’ όλους. (2 Τιμόθεον 3:8, 9) Έτσι, εκείνοι που προκαλούν διαιρέσεις και προσπαθούν να φέρουν αναταραχή στο λαό του Θεού βρίσκονται σε πολύ επικίνδυνη θέση μπροστά στον Ιεχωβά. Κανείς απ’ αυτούς δεν πρέπει ποτέ να παραβλέψει τα προειδοποιητικά λόγια του Παύλου στην Εβραίους 6:4-8, όπου υποδεικνύεται ότι εκείνοι που εσκεμμένα αμαρτάνουν ενάντια στο άγιο πνεύμα του Θεού δεν μπορούν ποτέ πια «να ανακαινισθώσι πάλιν εις μετάνοιαν.»
20. (α) Γιατί δεν χρειάζεται να ταραζόμαστε ποτέ από αυτά που προσπαθούν να κάνουν οι εναντιούμενοι; (β) Κάνοντας ποιο πράγμα μπορούμε να έχουμε τη διαβεβαίωση ότι ‘δεν θα χωριστούμε ποτέ από την αγάπη του Θεού’;
20 Η θέση μας απέναντι στους εναντιούμενους αναγράφεται σαφώς και ξεκάθαρα στο Λόγο του Θεού. Να θυμάστε πάντα ότι δεν είμαστε μόνοι· έχουμε την υποστήριξη του Ιεχωβά, του Χριστού Ιησού και όλων των αγίων αγγέλων. (Ματθαίος 13:41, 42) Επίσης έχουμε τη διαβεβαίωση του ίδιου του Ιησού ότι θα ήταν μαζί με τους ακόλουθους του «πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος.» (Ματθαίος 28:20) Γιαυτό δεν χρειάζεται να ανησυχούμε υπερβολικά όταν οι εναντιούμενοι σηκώνονται και πολεμούν εναντίον της αλήθειας. Είναι μέρος της προσπάθειας του Σατανά να σταματήσει την εξάπλωση των καλών νέων της Βασιλείας. Αλλά παραμένοντας όσιοι και δίνοντας το καλό παράδειγμα της ευσέβειας με τη διαγωγή μας και τα λόγια μας, έχουμε τη διαβεβαίωση ότι θα ‘υπερνικήσουμε σ’ όλα δια του αγαπήσαντος ημάς.’ Είθε λοιπόν να συνεχίσουμε σταθερά, με την πεποίθηση «ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε αρχαί ούτε δυνάμεις ούτε παρόντα ούτε μέλλοντα ούτε ύψωμα ούτε βάθος ούτε άλλη τις κτίσις θέλει δυνηθή να χωρίση ημάς από της αγάπης του Θεού της εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών.»—Ρωμαίους 8:37-39.
Τι μας λένε τα ακόλουθα εδάφια για τους εναντιούμενους στην αλήθεια;
□ Ματθαίος 15:14· Ρωμαίους 16:17, 18
[Εικόνα στη σελίδα 23]
«Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί»
[Εικόνα στη σελίδα 25]
Ποτέ μην αφήσετε να εξασθενήσει η απόφασή σας να φέρνετε μαρτυρία για την αλήθεια
-