με τις Γραφικές αλήθειες που είχαν ανευρεθή προσφάτως. Οι πρώτες εκείνες αρχές εμπεριελάμβαναν ασυνήθεις μεθόδους. Δύο παραδείγματα:

«Ο διευθυντής της κυριώτερης εφημερίδος της Νέας Υόρκης εδέχθη να στείλη από ένα αντίτυπο του φυλλαδίου [Τροφή για Σκεπτομένους Χριστιανούς] σε όλους τους εγγεγραμμένους συνδρομητάς του, διάφορες δε άλλες εφημερίδες του Σικάγου, Βοστώνης, Φιλαδελφείας και Νέας Υόρκης μας ηυνόησαν παρόμοια στο έργον, και τους ευχαριστούμε ειλικρινώς. [Παραλείπομε τα ονόματα των εφημερίδων μόνο για να μην επέλθη δυσχέρεια από αιτήσεις άλλων. Λέγουν ότι ποτέ άλλοτε προηγουμένως δεν παρεχώρησαν τέτοια προνόμια σε κανένα.]»*

Επιπρόσθετα, γι’ αυτό το μεγάλης διαδόσεως έργον

«από μια προφανώς μικρή έναρξι, το φυλλαδικό έργον εξετάθη στις αχανείς διαστάσεις των 1.200.000 αντιτύπων, . . . εχρησιμοποιήθησαν εκατοντάδες ανδρών, γυναικών και παιδιών στην προετοιμασία και διανομή, σχεδόν 500 παιδιά εχρησιμοποιήθησαν για τη διανομή στο Λονδίνο [Αγγλίας], και περίπου 800 στη Νέα Υόρκη—και σε άλλες πόλεις ανάλογα. Η διανομή έγινε στις μεγαλύτερες πόλεις στις θύρες των εκκλησιών τις Κυριακές.»*

Επίσης στο έτος 1881 δύο αδελφοί εστάλησαν στη Μεγ. Βρεττανία για ν’ αυξήσουν τη διάδοσι του έργου στην Ευρώπη και ανέφεραν ότι διένειμαν 100.000 φυλλάδια στο Λονδίνο και 65.000 στις πόλεις της Σκωτίας Γλασκώβη, Εδιμβούργο, Ντάντη και Εμπερντήν. (ιθ)*

(Ακολουθεί)

Μπορούν οι Χριστιανοί να Τρώγουν Κρέας;

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είναι εκείνος που αφιερώθηκε να πράττη το θέλημα του Θεού και να ακολουθή τα ίχνη του Ιησού Χριστού. Όσο καλύτερα μπορεί, πρέπει αυτός να κάνη ό,τι απαιτεί απ’ αυτόν ο Θείος νόμος και ν’ αποφεύγη ό,τι του απαγορεύει. Είναι η κρεοφαγία μεταξύ εκείνων που απαγορεύονται στον Χριστιανό;

Ναι, λέγουν πολλοί χορτοδίαιτοι που επαγγέλλονται τους Χριστιανούς, όπως οι Αντβεντισταί της Εβδόμης ημέρας. Κατά μερικούς χορτοδιαίτους, η εντολή «Μη φονεύσης» απαγορεύει την αφαίρεσι όχι μόνον ανθρωπίνης ζωής, αλλά και της ζωής των κατωτέρων ζώων.—Έξοδ. 20:13.

Η Αγία Γραφή αποκαλύπτει τον μεγάλον μας Νομοθέτην, τον Ιεχωβά Θεόν, ως ένα Θεόν αγάπης, δικαιοσύνης, σοφίας και δυνάμεως. Συνεπώς, όλες οι κατευθύνσεις του και οι νόμοι του είναι πάντοτε δίκαιοι, φιλάγαθοι και ορθοί, εμείς δε, ως ατελή ανθρώπινα πλάσματα, δεν μπορούμε να επιφέρωμε τελειοποιήσεις στην αγάπη του και στη δικαιοσύνη του όπως δεν μπορούμε να τον υπερβούμε σε σοφία και δύναμι. Όσο προφανές κι αν είναι το γεγονός αυτό, ανάγκη είναι να το ενθυμούμεθα, επειδή η θέσις που λαμβάνουν όσοι βασίζουν τη χορτοφαγική τους δίαιτα σε θρησκευτικούς λόγους, πραγματικά υπονοεί μια επίκρισι των Θείων κατευθύνσεων και νόμων. Μια τέτοια πορεία είναι αλαζονική.

Η χορτοφαγία (ο όρος αυτός για πρώτη φορά εμφανίσθηκε πριν από ένα περίπου αιώνα, αν και η ιδέα χρονολογείται από τρεις χιλιετηρίδες και πλέον) μπορεί να έχη κάποια αξία για μερικούς από άποψι υγείας και οικονομίας, αλλ’ αν η σφαγή των κατωτέρων ζώων ήταν ίδια με τη σφαγή του ανθρώπου, δηλαδή, ηθικώς άδικη, θα μπορούσαμε να φαντασθούμε ένα Θεό δικαιοσύνης και αγάπης να προσβλέπη με εύνοια στη θυσία ζώου που προσέφερε ο Άβελ και ν’ απορρίπτη συγχρόνως τη φυτική προσφορά του Κάιν; Στο ότι μερικοί χορτοδίατοι συστέλλονται να σφάξουν ζώα κι εν τούτοις εμπλέκονται σε φονικούς πολέμους, μπορεί να λεχθή ότι έχουν μια ομοιότητα με τον Κάιν ο οποίος προσέφερε μια φυτική θυσία κι ωστόσο εσκότωσε τον αδελφό του. Και δεν ευηρεστήθη μήπως ο Ιεχωβά με τις θυσίες που προσέφερε ο Νώε μετά την έξοδό του από την κιβωτό; Δεν παρήγγειλε στους Ιουδαίους ο Ιεχωβά να προσφέρουν πολλές θυσίες ζώων και να τρώγουν κατ’ έτος τον πασχάλιο αμνό; Δεν εξεδήλωσε κατ’ επανάληψιν την επιδοκιμασία του σε θυσίες ζώων καταπέμποντας πυρ από τον ουρανό για να τις καταναλώση;

Ούτε και ο Ιησούς Χριστός εθέσπισε τη χορτοφαγία είτε με εντολή είτε με το παράδειγμα. Έφαγε τον πασχάλιο αμνό. Έτρωγε επίσης ψάρια, το έκαμε δε αυτό και μετά την ανάστασί του ακόμη. Μήπως δεν επήρε ολίγα ψωμιά και ψάρια κι έθρεψε με αυτά πολλές χιλιάδες ανθρώπων σε δύο περιπτώσεις, προμηθεύοντάς τους θαυματουργικά ψάρια και κρέας; Αν θεωρούσε εσφαλμένη την κρεοφαγία, θα εγέμιζε θαυματουργικά τα δίκτυα των μαθητών του με ψάρια, όπως έκαμε σε δύο περιπτώσεις; Και όταν απέστελλε τους μαθητάς του, δεν τους παρήγγειλε να τρώγουν ό,τι παρέθεταν οι άνθρωποι ενώπιόν των και δεν είπε ότι δεν μολύνει τον άνθρωπον το εισερχόμενον στο στόμα του αλλά το εξερχόμενον από την καρδιά του;

Είναι αληθές ότι ο Παύλος είπε ότι δεν θα έτρωγε κρέας αν αυτό εσκανδάλιζε τον αδελφό του, αλλ’ ας σημειωθή ότι σε όλες τις επιστολές του δείχνει πώς δεν είναι σφαλερόν το να τρώγη κανείς κρέας: «Άλλος μεν πιστεύει ότι δύναται να τρώγη πάντα· ο δε ασθενών τρώγει λάχανα. [Σημειώστε ότι ο χορτοφάγος είναι ο ασθενών σε πίστι, μη ώριμος]. Ο τρώγων, ας μη καταφρονή τον μη τρώγοντα· και ο μη τρώγων, ας μη κρίνη τον τρώγοντα· διότι ο Θεός προσεδέχθη αυτόν.»—Ρωμ. 14:2, 3.

Το συμπέρασμα είναι ότι, αντί να εγκαταλείψουν όλοι την κρεοφαγία προς χάριν των αδυνάτων, οι ασθενείς κατά την πίστιν πρέπει κι αυτοί να γίνουν αρκετά ισχυροί για να μπορούν να τρώγουν κρέας· διότι, σημειώστε τους περαιτέρω λόγους του Παύλου σ’ αυτό το ζήτημα: «Παν το πωλούμενον εν τω μακελλίω τρώγετε, μηδέν εξετάζοντες δια την συνείδησιν· διότι “του Ιεχωβά είναι η γη, και το πλήρωμα αυτής.” Και εάν τις των απίστων σας προσκαλή, και θέλητε να υπάγητε, τρώγετε ό,τι βάλλεται έμπροσθέν σας, μηδέν εξετάζοντες δια την συνείδησιν.»—1 Κορ. 10:25-33, ΜΝΚ.

Σημειώστε, επίσης, τους προφητικούς λόγους του Παύλου σχετικά με τις «έσχατες ημέρες» οπότε μερικοί θα αποστατούσαν από την πίστι και θα επρόσταζαν «αποχήν βρωμάτων, τα οποία ο Θεός έκτισε δια να μεταλαμβάνωσι μετά ευχαριστίας οι πιστοί και οι γνωρίσαντες την αλήθειαν. Διότι παν κτίσμα Θεού είναι καλόν, και ουδέν απορρίψιμον, όταν λαμβάνηται μετά ευχαριστίας· διότι αγιάζεται δια του λόγου του Θεού και δια της προσευχής.»—1 Τιμ. 4:3-5.

Ούτε και για διατροφή μόνο εχρησιμοποιούντο τα ζώα. Σε όλες τις Γραφές διαβάζομε ότι το δέρμα των εχρησιμοποιείτο για ασκούς οίνου, για ζώνες, για σανδάλια, για την κάλυψι της σκηνής του μαρτυρίου. Ο Θεός ο ίδιος, και στην αρχή μάλιστα, επρομήθευσε δερμάτινο κάλυμμα για τον Αδάμ και την Εύα. Ναι, τα κατώτερα ζώα έγιναν για την απόλαυσι, την υγεία και την άνεσι του ανθρώπου. Μπορεί ο άνθρωπος να τα χρησιμοποιήση ως υποζύγια, για να του προμηθεύουν αυγά και γαλατικά είδη, καθώς και κρέας και δέρμα. Δεν επλάσθησαν για να ζουν για πάντα, όπως επλάσθη ο άνθρωπος, αλλ’