-
Ερωτήσεις από ΑναγνώσταςΗ Σκοπιά—1959 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
είχε και το βάπτισμα που ετελείτο από τον Ιωάννη.
Εν τούτοις, αν κανείς εβαπτίζετο στο βάπτισμα του Ιωάννου μετά την Πεντηκοστή του έτους 33 μ.Χ., αυτό ήταν ακατάλληλο. Θα έδειχνε αυτό ότι ένας τέτοιος δεν κατενόησε τη σημασία του βαπτίσματος εκείνου. Αναγινώσκομε για μια τέτοια περίπτωσι στις Πράξεις 19:3-5: «Και είπε προς αυτούς, Εις τι λοιπόν εβαπτίσθητε; Οι δε είπον, Εις το βάπτισμα του Ιωάννου. Και είπεν ο Παύλος, Ο Ιωάννης μεν εβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, λέγων προς τον λαόν να πιστεύσωσιν εις τον ερχόμενον μετ’ αυτόν, τουτέστιν, εις τον Χριστόν Ιησούν. Ακούσαντες δε, εβαπτίσθησαν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού.» Εφόσον αυτό συνέβη όταν ο Παύλος διήνυε την τρίτη ιεραποστολική του περιοδεία, που άρχισε κατά το έτος 52 μ.Χ., προφανές είναι ότι αυτά τα άτομα εβαπτίσθησαν αφού είχε παύσει να έχη αξία το βάπτισμα του Ιωάννου στα όμματα του Ιεχωβά Θεού. Αυτοί κατάλληλα εβαπτίσθησαν πάλι.
Ωστόσο, δεν είναι ανάγκη να ξαναβαπτίζεται κανείς κάθε φορά που εκπληρώνεται άλλη μια προφητεία του θείου λόγου, ή κατανοείται σαφέστερα κάποια αλήθεια. Ένας βαπτισμένος δούλος του Θεού, που έχει αληθινά μετανοήσει για την περασμένη πορεία του, θ’ ακολουθήση την καθοδηγία του Ιεχωβά σ’ αυτά τα ζητήματα. Έτσι, όταν ο Χριστός ενεθρονίσθη ως Βασιλεύς το έτος 1914 μ.Χ., δεν ήταν ανάγκη να ξαναβαπτισθούν όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί σε αναγνώρισι της κυβερνητικής του θέσεως. Έτσι, επίσης, όταν ο Ιωάννης ο Βαπτιστής υπέδειξε τον Χριστόν ως ‘τον Αμνόν του Θεού, τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου,’ δεν ήταν ανάγκη να ξαναβαπτισθούν οι μαθηταί του. Η αποδοχή απ’ αυτούς του Ιησού ως του Χριστού ήταν πολύ συνεπής με το βάπτισμα στο οποίον είχαν ήδη υποβληθή. Ακριβώς δε, όπως το βάπτισμά των παρέμενε σε ισχύν τότε, έτσι κι όταν ο Χριστός ανελήφθη στον ουρανό και «ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν, και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα,» δεν ήταν ανάγκη να δείξουν οι μαθηταί του την αναγνώρισι τούτου με το να ξαναβαπτισθούν.—Φιληππησ. 2:9.
Εν τούτοις, επρόκειτο να επέλθη μια αλλαγή στο βάπτισμα, όταν η διαθήκη το Νόμου έπαυσε να ισχύη. Επομένως, όχι στην αρχή της διακονίας του, αλλά μετά την ανάστασί του και πριν από την ανάληψί του στον ουρανό, είπε ο Ιησούς στους μαθητάς του: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς.» (Ματθ. 28:19, 20) Είπε επίσης σ’ αυτούς: «Να μη, απομακρυνθώσιν από Ιεροσολύμων, αλλά να περιμένωσι την επαγγελίαν του Πατρός, την οποίαν ηκούσατε, είπε, παρ’ εμού. «Θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το άγιον πνεύμα εφ’ ημάς· και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία, και έως εσχάτου της γης.» (Πράξ. 1:4, 8) Ώστε από την Πεντηκοστή κι έπειτα ετελείτο ένα διάφορο βάπτισμα, όχι για μετάνοια από αμαρτήματα απέναντι της διαθήκης του Νόμου, αλλά «εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του αγίου πνεύματος,» που συμβολίζει την αφιέρωσι του πιστού.
● Είναι σωστό για τοις Χριστιανούς να προσκαλούν άλλους στο σπίτι τους ή να δέχωνται πρόσκλησι στο σπίτι άλλου προσώπου για γεύμα σε μια κοσμική γιορτή;—Γ. Μπ., Η.Π.Α.
Δεν υπάρχει τίποτα το Γραφικώς εσφαλμένο στο ν’ απολαμβάνουν οι Χριστιανοί ένα γεύμα στο σπίτι τους ή ως φιλοξενούμενοι σε σπίτια φίλων ή συγγενών, οποιαδήποτε μέρα του έτους. Μπορεί σε μια τέτοια κοσμική γιορτή να είναι ο μόνος καιρός που είναι πολλοί συγχρόνως ελεύθεροι από τις εργασίες των κι έτσι μπορούν να ευκαιρήσουν για ν’ απολαύσουν ένα γεύμα με τους φίλους των. Το να συγκεντρωθούν, βέβαια, ειδικά για το σκοπό του να γιορτάσουν την κοσμική γιορτή και να φάγουν ένα γεύμα προς αναγνώρισιν αυτής της γιορτής δεν θα ήταν Γραφικό ή Χριστιανικό. Ενώ είναι αληθές ότι μερικοί κάνουν θρησκεία ωρισμένες μέρες από πράξεις, οι οποίες θα ήσαν συνήθεις τις άλλες μέρες, δεν είναι ανάγκη για μας, αφ’ ετέρου, να κάνωμε θρησκεία αποφεύγοντας σε ωρισμένες μέρες του έτους ό,τι συνήθως εκάναμε τις άλλες μέρες.
Σχετικά με τούτο, καλό είναι να έχωμε υπ’ όψι τη συμβουλή που βρίσκεται στις Γραφές: «Το φαγητόν όμως δεν συνιστά ημάς εις τον Θεόν· διότι ούτε εάν φάγωμεν, περισσεύομεν, ούτε εάν δεν φάγωμεν, ελαττούμεθα. Πλην προσέχετε μήπως αύτη η εξουσία σας γείνη πρόσκομμα εις τους ασθενείς.» Είτε λοιπόν τρώγετε, είτε πίνετε, είτε πράττετέ τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού.»—1 Κορ. 8:8, 9· 10:31.
-
-
Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα ΙανουάριοΗ Σκοπιά—1959 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Ιανουάριο
16 Τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχησθε από της πορνείας, να εξεύρη έκαστος υμών να κρατή το εαυτού σκεύος εν αγιασμώ και τιμή.—1 Θεσ. 4:3, 4. Σ 1/7/59 4, 5
17 Περικυκλωμένοι όντες υπό τοσούτου νέφους μαρτύρων, ας απορρίψωμεν παν βάρος.—Εβρ. 12:1. Σ 1/8/59 15
18 Αρκετός είναι εις ημάς ο παρελθών καιρός του βίου, ότε επράξαμεν το θέλημα των εθνών.—1 Πέτρ. 4:3. Σ 15/8/59 18
19 Εγώ εφύλαττον αυτούς . . . εκείνους . . . εφύλαξα.—Ιωάν. 17:12. Σ 15/9/59 11, 12
20 Πάντα όσα έχεις πώλησον . . . και ελθέ, ακολούθει μοι.—Λουκ. 18:22. Σ 1/1/59 3
21 Μη λέγε, Είμαι παιδίον· διότι θέλεις υπάγει προς πάντας, προς τους οποίους θέλω σε εξαποστείλει· και πάντα όσα σε προστάξω, θέλεις ειπεί.—Ιερεμ. 1:7. Σ 1/5/59 9
22 Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς·
-