-
Δοκιμάζετε τον Εαυτό σας με το να Δέχεσθε ΕυθύνηΗ Σκοπιά—1962 | 1 Ιουλίου
-
-
Άσχετα με το πού μπορεί να έχετε το προνόμιο να υπηρετήτε, είτε σ’ έναν οίκο Μπέθελ, είτε ως ιεραπόστολος, είτε ως σκαπανεύς· είτε είσθε επίσκοπος εκκλησίας ή βοηθός υπηρέτου, ή οδηγός μελέτης βιβλίου σ’ ένα κέντρον υπηρεσίας, πρέπει να δεχθήτε την ευθύνη σας και να την εκπληρώσετε. Αλλά η συμβουλή του Θεού δεν περιορίζεται απλώς στους επισκόπους και σ’ εκείνους που έχουν ειδικούς διορισμούς· εφαρμόζεται με ίση δύναμι στον καθένα και σε όλους όσοι ανήκουν στον λαόν του Θεού. Οι απαιτήσεις προς ζωήν είναι οι ίδιες για όλους. Εκείνοι που σας υπηρετούν δεν βρίσκονται σε διαφορετικόν αγώνα για ζωή. Βρίσκονται στον ίδιο αγώνα δρόμου. Για τούτο, η ευθύνη ανευρέσεως των προβάτων του Θεού, διατροφής και φροντίδος γι’ αυτά με αγάπη, είναι η ίδια για όλους.—Ιωάν. 21:15-17.
26. Ποια νουθεσία δίδεται σε όλους τους αφιερωμένους διακόνους;
26 Αν είσθε ένας αφιερωμένος δούλος του Θεού, τότε προσέχετε καλά το έργο που σας ανετέθη! Επωμισθήτε την ευθύνη σας! Βάλετε την καρδιά σας στο έργο σας. «Εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Ιεχωβά, και ουχί εις ανθρώπους.» (Κολ. 3:23, ΜΝΚ) Ευφραίνεσθε προάγοντας την καθαρά λατρεία. Προσκολληθήτε στερεά στον λόγον του Θεού και στην οργάνωσί του. Ας είναι η πορεία σας σαν τη πορεία του αποστόλου Παύλου, ο οποίος έλεγε στους αδελφούς του: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού.»—1 Κορ. 11:1.
27. Ποιες είναι οι ανταμοιβές του ν’ αποδεχθούμε και επωμισθούμε ευθύνη;
27 Το αποτέλεσμα της από τον καθένα αποδοχής της ευθύνης του θα είναι μια ισχυρή, αποτελεσματική οργάνωσις ενωμένων λατρευτών, που οδηγούν αποτελεσματικά ανθρώπους καλής θελήσεως στην οδόν της ζωής. Εκείνος που δέχεται και επωμίζεται την ευθύνη του έχει μια ειδική χαρά, να γνωρίζη ότι πράττει το θέλημα του Θεού, ότι είναι ‘συνεργός του Θεού’. Υπάρχει, επίσης, η ικανοποίησις και η χαρά, η εμπιστοσύνη και η πίστις σε μια διαρκή ανταμοιβή για ένα έργο που εξετελέσθη καλά, όπως μπορεί να το αισθανθή κανείς στα λόγια του Παύλου: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής· και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.»—1 Κορ. 3:6-9· 2 Τιμ. 4:7, 8.
28. Ποιες ερωτήσεις απομένουν για να τύχουν απαντήσεως από όλους, και με ποιο ευτυχές τέλος για την αποδοχή ευθύνης;
28 Θ’ ανταποκριθήτε σε μεγαλύτερη υπηρεσία; Θα δεχθήτε την ευθύνη σας; Θα διαμορφώσετε τη ζωή σας γύρω στη διακονία που ο Θεός έχει εμπιστευθή στη φροντίδα σας; Μόνο εσείς μπορείτε να απαντήσετε σ’ αυτές τις ερωτήσεις. Υπάρχουν πολλά να γίνουν και οι εργάται ακόμη είναι ολίγοι. Μην αποσύρεσθε από τις ευκαιρίες σας, από τις ευθύνες σας, λέγοντας: «Ας το κάμη κάποιος άλλος.» Αν έχετε τα προσόντα να δεχθήτε ευθύνη, τότε ανταποκριθήτε με όλη σας την ψυχή. Αν αισθάνεσθε ότι είσθε αναρμόδιος, τότε εποικοδομήστε τον εαυτό σας πνευματικώς με τη βοήθεια του λόγου του Θεού, του πνεύματός του και της οργανώσεώς του. Δοκιμάστε τον εαυτό σας με το να δεχθήτε ευθύνη, προς τιμήν του Ιεχωβά και για το αιώνιο καλό σας, με την ανταμοιβή για σας ζωής στον νέο του κόσμο της δικαιοσύνης.
-
-
Η Παράδοσις Εναντίον των ΓραφώνΗ Σκοπιά—1962 | 1 Ιουλίου
-
-
Η Παράδοσις Εναντίον των Γραφών
Ο Ρίτσαρντ Γουέιτλυ, αρχιεπίσκοπος του δεκάτου ενάτου αιώνος στο Δουβλίνον, ανεγνώρισε το εξασθενητικό αποτέλεσμα της ανθρωπίνης παραδόσεως όταν είπε: «Η παράδοσις, όπως διακρατείται από τους οπαδούς της Ρώμης, είναι υποδεέστερη από τη Γραφή κι εξαρτάται απ’ αυτήν, περίπου όπως μερικά παρασιτικά φυτά είναι στο δένδρο που τα υποστηρίζει. Τα πρώτα προσκολλώνται στο δεύτερο, και μένουν πάνω σ’ αυτό· κατόπιν βαθμιαίως απλώνουν πάνω σ’ αυτό το φύλλωμά των, ώσπου λίγο-λίγο το εξασθενούν και κατόπιν το καταπνίγουν.» (Το Νέο Λεξικό Σκέψεων) Ας μη φαίνεται παράδοξο ότι ο Ιησούς κατέκρινε την ανθρώπινη παράδοσι όταν είπε: «Δια τι και σεις παραβαίνετε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας;»—Ματθ. 15:3.
-