-
Ειρηνισμός και Αντίρρησις της Συνειδήσεως—Υπάρχει Διαφορά;Η Σκοπιά—1951 | 1 Μαΐου
-
-
ζωής στον δίκαιο νέο κόσμο. Πρέπει να τηρήσουν τη συνθήκη τους με τον Θεό και να εκπληρώσουν την ευχή τους αυτόν, διότι εκείνοι που είναι «παραβάται συνθηκών» είναι, σύμφωνα με τον νόμον του Θεού, «άξιοι θανάτου». (Ρωμαίους 1:31, 32) Οι μάρτυρες, λοιπόν, του Ιεχωβά παραμένουν ουδέτεροι προς τις κοσμικές συγκρούσεις και υπακούουν στις αυστηρές αυτές διαταγές που προέρχονται άνωθεν: «Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού. Ουδείς στρατευόμενος εμπλέκεται εις τας βιωτικάς υποθέσεις, δια να αρέση εις τον στρατολογήσαντα.» (2 Τιμόθεον 2:3, 4) Με την ουδέτερη αυτή στάσι προς τις κοσμικές συγκρούσεις και με πιστή εγκαρτέρησι στον πνευματικόν αγώνα, οι στρατιώτες αυτοί που στρατολογήθηκαν από τον Χριστό λαμβάνουν την επιδοκιμασία του.
ΜΙΑ ΠΑΓΓΗΙΝΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ
22, 23. Επειδή αποτελούν τι είδους κοινωνία δεν μπορούν να εμπλέκωνται σε διεθνή αγώνα; Κάτω από ποιες οδηγίες ευρίσκονται;
22 Αφού οι πρέσβεις του Θεού αποστέλλονται σε όλα τα έθνη με το ένα άγγελμα της διαλλαγής ή συμφιλιώσεως, τότε όλοι εκείνοι που συμφιλιώνονται μ’ αυτόν, γίνονται μια παγγήινη κοινωνία αδελφών. Μ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι μια διεθνής συνάθροισις Χριστιανών αδελφών. Ο λόγος του Θεού τούς απαγορεύει να διχάζωνται για ιδιοτελή συμφέροντα και ν’ αρχίζουν να πολεμούν ο ένας τον άλλον· τους διατάσσει να παραμένουν ενωμένοι και να διατηρούν ειρήνη μεταξύ τους. Για να τονισθή αυτό, ετέθη η ερώτησις: «Διεμερίσθη ο Χριστός; . . . διότι ενώ είναι μεταξύ σας φθόνος και έρις και διχόνοιαι, δεν είσθε σαρκικοί, και περιπατείτε κατά άνθρωπον;» (1 Κορινθίους 1:13· 3:3) Για τούτο δεν εγκατέλειψαν την ουδετερότητά τους προς τον κόσμον αυτόν και δεν ενώθηκαν με τους στρατούς του διηρημένου αυτού κόσμου που τελεί υπό τον εχθρόν Σατανάν ή Διάβολο. Αν το έκαναν αυτό θα εσήμαινε ότι έγιναν ανταγωνισταί των πνευματικών αδελφών των, των τέκνων του Θεού, όπως ακριβώς στον πόλεμο ο Διαμαρτυρόμενος γίνεται ανταγωνιστής του Διαμαρτυρομένου, ο Καθολικός του Καθολικού, ο Ιουδαίος του Ιουδαίου. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα έναν αδελφοκτόνο πόλεμο, για τον οποίον θα εκρατούντο αυστηρά υπόλογοι από τον ουράνιο Πατέρα των. Αντίθετα με το να αφαιρούν ή να ζητούν να αφαιρέσουν τη ζωή των αδελφών των, των υιών του Θεού, αυτοί προτρέπονται να καταθέτουν τη ζωή τους για τους αδελφούς των, μιμούμενοι τον Ιησούν Χριστό και όχι τον Κάιν που έσφαξε τον αδελφό του Άβελ. Συνεπώς, ο απόστολος Ιωάννης γράφει:
23 «Μη θαυμάζετε, αδελφοί μου, αν ο κόσμος σας μισή. Ημείς εξεύρομεν ότι μετέβημεν εκ του θανάτου εις την ζωήν, διότι αγαπώμεν τους αδελφούς· όστις δεν αγαπά τον αδελφόν, μένει εν τω θανάτω. Πας όστις μισεί τον αδελφόν αυτού, είναι ανθρωποκτόνος· και εξεύρετε ότι πας ανθρωποκτόνος δεν έχει ζωήν αιώνιον μένουσαν εν εαυτώ. Εκ τούτου γνωρίζομεν την αγάπην, ότι εκείνος υπέρ ημών την ψυχήν [ή, ζωήν] αυτού έβαλε· και ημείς χρεωστούμεν υπέρ των αδελφών να βάλλωμεν τας ψυχάς [ή ζωάς] ημών.»—1 Ιωάννου 3:11-16.
24. Αντί να συντρίβουν καρδιές και να πληγώνουν, τι πρέπει να κάνουν τώρα;
24 Το πνεύμα του Ιεχωβά Θεού είναι επάνω στους μάρτυράς του για να ‘ευαγγελίζωνται εις τους πτωχούς’ και για να ‘ιατρεύουν τους συντετριμμένους την καρδίαν’ μάλλον παρά να συντρίβουν καρδιές σε σαρκική πάλη. Τώρα που ο ποταμός της ζωοπαρόχου αληθείας ρέει από τον θρόνο της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού, οι μάρτυρές του πρέπει να είναι σαν δένδρα που τα φύλλα τους είναι «εις θεραπείαν των εθνών» και «δια ιατρείαν», μάλλον παρά να πληγώνουν τα έθνη. (Ησαΐας 61:1· Λουκάς 4:18· Αποκάλυψις 22:2· Ιεζεκιήλ 47:12) Αυτή είναι η «πολύ υπερέχουσα οδός» της αγάπης, η αγάπη προς τον Θεόν με όλα όσα έχει ένα άτομο και η αγάπη προς τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας.—1 Κορινθίους 12:31-13:7.
25. Από ποιες απόψεις, λοιπόν, οι μάρτυρες του Ιεχωβά αποδεικνύονται συνεπείς;
25 Όλα τα προηγούμενα αποτελούν μια μερική μόνο έκθεσι της περιπτώσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά, την οποίαν αυτοί ανέπτυξαν σε συμβούλια, σε επισήμους και σε δικαστήρια που είχαν την ευθύνη σύμφωνα με τον νόμο της χώρας ν’ αποφασίσουν αν θα τους εχορηγούντο τα δικαιώματα των αντιρρησιών της συνειδήσεως και των διακόνων. Αρκετά δε έχουν λεχθή για ν’ αποδειχθή σ’ αυτά τα συμβούλια, τους επισήμους και όλους τους άλλους ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι συνεπείς στους ισχυρισμούς των. Δεν είναι ειρηνισταί, αλλά είναι διάκονοι και αντιρρησίαι της συνειδήσεως για Γραφικούς λόγους. Με την τήρησι αυτής της στάσεως, τα συμβούλια κατέστησαν ικανά ν’ αντιληφθούν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά μένουν ουδέτεροι απέναντι του κόσμου τούτου και ότι παραμένουν διάκονοι του Θεού και χειροτονημένοι κήρυκες του ευαγγελίου της βασιλείας του υπό τον Χριστόν, με αντίρρησι βασιζόμενη στις Γραφές και στη συνείδησί τους όσον αφορά τη συμμετοχή τους σε κοσμικό πόλεμο οποιασδήποτε μορφής.
-
-
Κηρύττοντας στας ΝήσουςΗ Σκοπιά—1951 | 1 Μαΐου
-
-
Κηρύττοντας στας Νήσους
ΤΑ ΑΓΑΘΑ αυτά νέα της Βασιλείας πρέπει να κηρυχθούν σε όλο τον κόσμο, στον κόσμο δε αυτόν υπάρχουν πολλά νησιά κατοικημένα από ανθρώπους που αγαπούν τη ζωή, όπως και όλα τα άλλα πλάσματα επάνω στη γη. Αλλά ακόμη και σ’ αυτά τα νησιά, μακριά από τον σάλο των μεγάλων ηπείρων, οι λαοί έχουν τα προβλήματά των. Λόγω της μονώσεώς των, οι άνθρωποι επιρροής αποκτούν εξουσία και γρήγορα ο έλεγχος των νησιών αυτών συγκεντρώνεται στα χέρια ολίγων ευνοημένων. Αν η κυβέρνησις του νησιού εργάζεται για το συμφέρον του λαού, αυτός είναι γενικά ευχαριστημένος. Αλλά, όπως τόσο συχνά συμβαίνει, όταν οι ολίγοι που κυβερνούν ενδιαφέρονται για τον εαυτό τους και όχι για την πλειονότητα εκείνων που ζουν στα νησιά, η δυσαρέσκεια και η ανησυχία είναι πρόδηλες. Αδιάφορο πού ταξιδεύει κανείς στον κόσμο, βλέπει την ανάγκη βασιλείας του Θεού.
Ο πρόεδρος της Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά, Ν. Ο. Νορρ, και ο γραμματεύς του, Μ. Γ. Χένσελ, και οι δύο διάκονοι του ευαγγελίου στην οργάνωσι των μαρτύρων του Ιεχωβά, έκαμαν προσφάτως ένα ταξίδι στας ωραίας νήσους Βερμούδας. Ανεχώρησαν το πρωί του Σαββάτου, 2 Δεκεμβρίου 1950, κατά τις 11.30΄, και στις 3.15΄ το απόγευμα εκείνο πετούσαν πάνω από τα κοραλλιογενή νησιά που είναι διάστικτα εδώ κι εκεί με τριανταφυλλιά, γαλάζια και πρασινόχρωμα σπίτια και καλύβες με ακηλίδωτες λευκές στέγες. Τα νησιά αυτά με 40.000 κατοίκους περίπου ευδοκιμούν πολύ καλά στην περιηγητική κίνησι. Φυσικά, υπάρχει λίγη γεωργία· εμπορικά καταστήματα, οικοδομικά έργα και άλλα επαγγέλματα διατηρούν επίσης τους ανθρώπους απασχολημένους. Οι μεγάλες ναυτικές και αεροπορικές βάσεις επίσης κατέχουν εξέχουσα θέσι στην τοπική οικονομία.
Στον επισκέπτη κάνουν εντύπωσι οι γραφικοί στενοί δρόμοι, τα μικρά Αγγλικά οχήματα, τα ωραία λουλούδια, οι καθαρές αμμώδεις ακρογιαλιές και οι τραχείς κοιλωμένοι βράχοι κατά μήκος της ακτής, καθώς και η απότομη κλίσις των λόφων. Γύρω στις πλαγιές των λόφων υπάρχουν
-