στη μνήμη αυτά που είδαμε και ακούσαμε κι αισθανθήκαμε. Η θρησκεία ως τώρα ήταν κάτι συνδεδεμένο με το Σάββατο ή την Κυριακή, με κάποια γέννησι ή με μερικές λέξεις που λέγονται σε μια κηδεία. Απλώς δεν ήταν μέρος της καθημερινής μας ζωής. Ύστερ’ από όλα τα σχολικά μας χρόνια και την ανεξάρτητη σκέψι, μπορούσαμε να σφάλλωμε πλήρως; Μια τέτοια προοπτική δεν είναι πολύ ενθαρρυντική, αλλά αν τα γεγονότα αποδειχθούν διαφορετικά, και η αλήθεια είναι καταφανής, μπορεί η λογική να την αποκρούση; . . .

«Επιθυμούμε να σας ευχαριστήσωμε για το προνόμιο που είχαμε να σας επισκεφθούμε και να δούμε τη θρησκεία επί το έργον.

Ειλικρινώς, [Υπογραφή]»

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Ποιά είναι η στάσις των μαρτύρων του Ιεχωβά σχετικά με τη χρήσι του καπνού;​—Ι. Γ., Η.Π.Α.

Η Αγία Γραφή δεν σχολιάζει με άμεσο τρόπο την άποψι που πρέπει να έχουν οι δούλοι του Θεού σχετικά με τη χρήσι του καπνού. Αυτό είναι κατανοητό, εφόσον, σύμφωνα με μια εγκυκλοπαιδεία, ο καπνός δεν ήταν σε χρήσι στις Βιβλικές χώρες έως δεκαπέντε αιώνες και πλέον μετά τη συμπλήρωσι της Γραφής. Εν τούτοις, απ’ όσα διαβάζομε στο Λόγο του Θεού, είναι εύκολο ν’ αντιληφθούμε ότι η χρήσις του καπνού, είτε ένας καπνίζει, είτε μασά ή τον ροφά ως κόνιν από τη μύτη, είναι μια ακάθαρτη συνήθεια, η οποία αντιβαίνει στις αρχές της Γραφής. Έτσι οι μάρτυρες του Ιεχωβά αποθαρρύνουν με δύναμι τη χρήσι του, και θεωρούν ως πνευματικώς ανώριμο κάθε Χριστιανό ο οποίος εξακολουθεί να χρησιμοποιή καπνό.

Η πιο κοινή χρήσις του καπνού είναι μέσω του καπνίσματος, είτε ως σιγαρέττα, ως πούρα ή με πίπες. Το ότι το κάπνισμα συντελεί στον καρκίνο, στις παθήσεις καρδίας και σε πολλές άλλες ασθένειες που εξασθενίζουν και αποβαίνουν μοιραίες, δεν χρειάζεται απόδειξι εδώ. Ένα πλήθος αποδείξεων αποτελεί κοινή γνώσι. Πράγματι, ο κίνδυνος της υγείας είναι τόσο μεγάλος ώστε μερικά από τα μεγαλύτερα έθνη έβαλαν περιορισμούς στη διαφήμισι σιγαρέττων. Λιγώτερη πληροφορία υπάρχει όσον αφορά το μάσημα του καπνού και την αναρρόφησι. Εν τούτοις, μελέτες που έγιναν δείχνουν ότι αυτές οι συνήθειες συντελούν σε μεγαλύτερη συχνότητα καρκίνου παρά μεταξύ εκείνων, οι οποίοι δεν χρησιμοποιούν, και επηρεάζουν τα νεύρα και την αίσθησι της οσμής.

Φυσικά, είναι πολύ λογικό ένας άνθρωπος ν’ αποφεύγη κάτι, το οποίο παρουσιάζει μια τέτοια απειλή στην υγεία και τη ζωή του. Και αυτό είναι ειδικά σπουδαίο για τον Χριστιανό, εφόσον υπάρχει στο μέσον η λατρεία του προς τον Θεό. Πώς; Το εδάφιο Ρωμαίους 12:1 αναφέρει ότι ένας Χριστιανός οφείλει να παρουσιάση το σώμα του ως «θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν.» Αν πρόκειται ν’ ακολουθή τη βλαβερή συνήθεια του καπνού, τότε παίρνει πίσω κάτι απ’ αυτό που αφιέρωσε στον Θεό με το να συντομεύη τη ζωή του και να εξασθενίζη την υγεία του. Πιστεύετε ότι αυτό θα ήταν αρεστό στον Θεόν;

Επιπροσθέτως, οι ώριμοι Χριστιανοί αγωνίζονται να εφαρμόζουν τη συμβουλή: «Ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού.» (2 Κορ. 7:1) Η χρήσις του καπνού είναι φανερό ότι αντιβαίνει σ’ αυτή τη θεόπνευστη συμβουλή. Σκεφθήτε τα σημάδια και τις κηλίδες στα χέρια και στο στόμα πολλών από εκείνους, οι οποίοι καπνίζουν ή μασούν καπνό. Τι μπορεί να λεχθή για τον ‘μολυσμό της σαρκός’ στους μυκτήρες και τους πνεύμονες που προέρχεται από το κάπνισμα ή τη χρήσι του μέσω αναρροφήσεως; Και η ακαθαρσία από τη χρήσι του καπνού επεκτείνεται ακόμη και στο περιβάλλον ενός ατόμου και σ’ αυτή περιλαμβάνονται οι στάχτες, οι κηλίδες και τα εγκαύματα. Πιστεύετε ότι ο Ιησούς θα περιφρονούσε την αγνότητα με το ν’ ακολουθή μια συνήθεια τόσο ακάθαρτη όσο η συνήθεια του καπνού; Να ενθυμήσθε ότι οι Χριστιανοί οφείλουν ν’ ακολουθούν το παράδειγμά του.​—1 Πέτρ. 2:21.

Το κάπνισμα είναι, επίσης, αντίθετο προς την αρχή: «Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.» (Ιάκ. 2:8) Γιατί; Σχολιάζοντας αυτή την καθοδηγητική αρχή για τους Χριστιανούς, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Η αγάπη κακόν δεν κάμνει εις τον πλησίον· είναι λοιπόν εκπλήρωσις του νόμου η αγάπη.» (Ρωμ. 13:9, 10) Έχετε ποτέ ιδεί ένα καπνιστή να συνομιλή με κάποιο άλλο άτομο και ταυτοχρόνως να περιβάλλωνται και οι δύο μ’ ένα μολυσμένο καπνό, ή κάποιον να καπνίζη μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο, λεωφορείο, ή σιδηρόδρομο αλλά να μη λαμβάνη καθόλου υπ’ όψιν τη δυσφορία που προκαλεί σ’ εκείνους που είναι πλησίον του, οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να εισπνέουν το ανεπιθύμητο ερεθιστικό που αυτός αποβάλλει;