-
Η Μαγεία Γίνεται Δημοφιλής—Είναι Επικίνδυνη;Η Σκοπιά—1973 | 15 Νοεμβρίου
-
-
κλάδους δένδρων, να ρίχνουν πέτρες ή να λέγουν κατάρες, για να εμποδίσουν ωρισμένα νυχτοπούλια που λέγονται «μαγικά πουλιά» να μείνουν στα δένδρα για να προφυλάξουν το χωριό από την πληγή του θανάτου. Οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι αυτά τα πουλιά είναι δημιουργήματα του Θεού, και έρχονται τη νύχτα για ν’ αναζητήσουν έντομα ή τρωκτικά ζώα. Ούτε αποφεύγουν να συλλάβουν τα λεγόμενα «ιερά» ψάρια για να τα φάγουν. Αγνοούν τα τοπικά έθιμα και αναγνωρίζουν ότι οι τοπικοί θεοί δεν είναι διόλου θεοί, η δε λατρεία των είναι λατρεία δαιμόνων. (Γαλ. 4:8· 1 Κορ. 10:20· Ιερεμ. 16:20· Ψαλμ. 96:5) Οι χωρικοί περίμεναν να πεθάνουν οι Μάρτυρες. Αλλ’ όταν αυτοί δεν πέθαναν, πολλοί άνθρωποι άρχισαν να δίνουν προσοχή στην αλήθεια της Γραφής από τους Μάρτυρας και ελευθερώθηκαν από τη δεισιδαίμονα δουλεία των.
Ένα παράδειγμα της ελευθερίας με την οποία η αλήθεια ελευθέρωσε χιλιάδες ανθρώπους από τη μαγεία και τη δεισιδαιμονία είναι ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Φάλλαχ Τζων, πρώην φετιχιστής ιερεύς που ήταν αρχηγός μιας μυστικής Αφρικανικής κοινωνίας της ζούγκλας. Αυτός αφηγείται τα εξής:
«Ασκούσα τεραστία επιρροή μεταξύ των πρεσβυτέρων μου και μεταξύ ανθρώπων πολλών χωριών σε μια ευρεία έκτασι της δικαιοδοσίας μου. Είχα μυστηριώδη εξουσία και δύναμι να μάχωμαι με είκοσι πέντε άτομα ταυτόχρονα. Το ‘φάρμακό’ μου εν μέρει ήταν παρασκευασμένο από τεμάχιον καμμένου ανθρωπίνου σώματος. Εξαιτίας αυτής της ειδικής δυνάμεως που μου δόθηκε από τους δαίμονας είχα ιδιαίτερο πόθο να μάχωμαι και με εκτιμούσαν αλλά και με εφοβούντο οι ομόφυλοί μου. Όταν ήλθαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά με το άγγελμα, της Αγίας Γραφής και εξήγησαν ποιος είναι ο Ιεχωβά και ποιος είναι ο σκοπός του, δέχθηκα την πρόσκλησί τους να έχουν μια Γραφική μελέτη στο σπίτι μου. Μπόρεσα να γνωρίσω ότι η δύναμις του Ιεχωβά είναι πολύ ανώτερη από τη δύναμι του Σατανά και των δαιμόνων του. Δεν πέρασε, πολύς καιρός και απεφάσισα αντί να είμαι ιερεύς του διαβόλου, ν’ αρχίσω να υπηρετώ τον Ιεχωβά και ν’ αντλώ από τη δύναμί του.»
Ο Φάλλαχ Τζων υπηρετεί τώρα ως ολοχρόνιος σκαπανεύς διάκονος των μαρτύρων του Ιεχωβά. Είναι τώρα ένας ειρηνοποιός.
Σήμερα πολλοί άνθρωποι βλέπουν την αποτυχία των θρησκειών και φιλοσοφιών αυτού του κόσμου. Επιδιώκουν κάτι που τους παρέχει μια σταθερή ελπίδα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν κάμει μια τέτοια έρευνα και βρήκαν κάτι πραγματικό που να το πιστέψουν. Απολαμβάνουν συναναστροφές στις οποίες είναι επιθυμητοί και αγαπητοί. Οι έξω, παρατηρώντας τις τοπικές και διεθνείς συνελεύσεις των, έχουν διακρίνει την ειρήνη, την ενότητα και την φιλαδελφία των Μαρτύρων που είναι από όλες τις φυλές, και τα κοινωνικά στρώματα όταν συναθροίζωνται και συνεργάζονται. Ένας που επεσκέφθη μια συνέλευσι στη Βόρειο Καρολίνα, παρατηρώντας το υψηλότερο ποσοστό εθνομιξίας από τις άλλες θρησκευτικές ομάδες, έγραψε τα εξής: «Η λέξις ‘αδελφέ και αδελφή’ δεν είναι προσποιητή.» «Αυτοί δίνουν μαρτυρία για μια ευτυχή θεότητα,» εσχολίασε ένας αρθρογράφος της εφημερίδος Τζόρναλ του Σρέβερπορτ της Λουιζιάνας. Ο δε διευθυντής ειδήσεων ενός ραδιοσταθμού της πόλεως Ατλάντα της Γεωργίας συνεπέρανε: «Οι νέοι σας όχι μόνον έχουν απαντήσεις για την Αγία Γραφή αλλά και για το πρόβλημα των ναρκωτικών.»
Οι μάρτυρες του Ιεχωβά βρήκαν εκείνο που χιλιάδες ανανήφοντες νέοι επιζητούν πραγματικά. Γιατί να μη επισκεφθήτε την Αίθουσα Βασιλείας των μαρτύρων του Ιεχωβά στην κοινότητά σας, για να ιδήτε μόνοι σας; Θα γίνετε πρόθυμα δεκτοί, και δεν θα έχετε καμμιά υποχρέωσι παρά μόνον να ακούσετε την εκπαιδευτική, εποικοδομητική εξέτασι των πραγμάτων που οδηγούν σε ζωή και ειρήνη.
-
-
Η Κρίσις της Πορτογαλικής ΕκκλησίαςΗ Σκοπιά—1973 | 15 Νοεμβρίου
-
-
Η Κρίσις της Πορτογαλικής Εκκλησίας
◆ Είναι ακόμη η Πορτογαλία προπύργιο της Καθολικής Εκκλησίας; Δεν είναι πια, σύμφωνα με το Πορτογαλικό εβδομαδιαίο ειδησεογραφικό περιοδικό Ομπσερβαντόρ. Αναφέρει: «Η Πορτογαλία είναι, μεταξύ όλων των Ευρωπαϊκών χωρών, εκείνη όπου ο αριθμός των ιερέων είναι ο μικρότερος σε αναλογία με τον αριθμόν των Καθολικών.» Και τι θα λεχθή για τα μέλη της εκκλησίας; «Μεταξύ των Καθολικών του Πατριαρχείου της Λισαβώνος, μόνο το 15% πηγαίνει στη λειτουργία τις Κυριακές.» Το άρθρο, που έχει τίτλο «Εκκλησιαστική Κρίσις,» παρατηρεί εν συμπεράσματι ότι «ο Καθολικισμός είναι μια θρησκεία μειονότητός στη χώρα μας.»
-