-
Ελευθερωθήτε από την Αυτοκατάχρησι—Γιατί; Πώς;Η Σκοπιά—1973 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
από ανία, που είναι άνεργοι ή είναι φυλακισμένοι, ιδιαίτερα αν υπήρξαν τοξικομανείς, συχνά αυνανίζονται.
Αποφεύγοντας εκείνα που προξενούν και ενθαρρύνουν αυτή τη συνήθεια, μπορεί κανείς να προχωρήση πολύ στην πρόληψι της επίμονης αυτής συνήθειας ώστε να μη γίνη αρχή. Αλλά τι μπορούν να κάμουν οι χιλιάδες των ανθρώπων που έχουν τώρα αυτή τη συνήθεια, για να την κόψουν;
Πολλά πράγματα συνιστώνται. Ν’ αποφεύγετε να κάνετε συντροφιά είτε με πορνογραφικά έντυπα είτε μ’ εκείνους που έχουν έκλυτα ήθη. Να ενασχολήσθε σε σκληρή εργασία, σωματική και διανοητική. Μην αφήνετε τα προβλήματα να δημιουργούν εντάσεις, που προξενούν ανησυχίες και καταπιέζουν τη διάνοια. Αυτό δεν είναι πολύ δύσκολο αν ακολουθή κανείς τη συμβουλή της Γραφής στον Ματθαίον 6:25, 33 και στην επιστολή προς Φιλιππησίους 4:8. Ποτέ να μην αγαπάτε τη μοναξιά, ζητώντας ν’ απομονώνεσθε. Τη νύχτα φροντίστε να είσθε στο ίδιο υπνοδωμάτιο με άλλα μέλη της οικογενείας. Να κοιμάστε πλαγίως, όχι ανάσκελα ούτε προύμυτα. Αυτές είναι ολίγες υποδείξεις για να διευθετήτε τις καθημερινές συνήθειες.
Εν τούτοις, ποτέ δεν μπορεί να ελπίζη κανείς ότι θα κόψη τη συνήθεια χωρίς να έχη μια βαθιά επιθυμία να την εγκαταλείψη. Ενόσω «η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών» είναι ισχυρότερες από την επιθυμία του να ευαρεστή κανείς τον Ιεχωβά, είναι δύσκολο να σταματήση. (1 Ιωάν. 2:16· παράβαλε Ιακ. 1:14, 15) Αν έχετε μια γνήσια επιθυμία να ελευθερωθήτε από την ανεπιθύμητη συνήθεια, οπλισθήτε ακόμη και με αυτά τα σπουδαιότατα όπλα—-δύναμι θελήσεως, αποφασιστικότητα και εγκράτεια—αν ελπίζετε να κερδίσετε τη μάχη. Επίσης, και η προσευχή δεν πρέπει να παραβλέπεται, διότι ο Ιεχωβά υπόσχεται να βοηθήση εκείνους που ζητούν βοήθεια για να χειρισθούν όλα τα προβλήματα των.—Φιλιππ. 4:13· Κολ. 4:2· 1 Πέτρ. 4:7.
Μερικοί πολύ δυσκολεύονται να κόψουν απότομα αυτή τη συνήθεια. Όταν λοιπόν κατά καιρούς υποτροπιάζουν—συνήθως σε μια κατάστασι ημισυνειδητού ύπνου—αναπτύσσουν βαθιά αισθήματα ενοχής και αναξιότητος του ελέους του Ιεχωβά. Γι’ αυτούς τους λόγους όχι μόνο είναι εξυπηρετικό αλλά και σκόπιμο να ζητήτε τη βοήθεια και την ενθάρρυνσι ενός Χριστιανού πρεσβυτέρου. Όταν ένα κορίτσι έχη αυτό το πρόβλημα μπορεί να πλησιάση ή ένα πρεσβύτερο ή μια ώριμη σεβαστή Χριστιανή αδελφή για βοήθεια.—Τιτ 2:2-4.
Μια άλλη υποκινητική δύναμις για να βοηθηθή κανείς να παύση αυτή τη συνήθεια μπορεί να είναι η επιθυμία του να παρέχη μεγαλύτερη υπηρεσία στη Χριστιανική εκκλησία. Αν ένας «ορέγεται» ένα τέτοιο προνόμιο πρέπει να λάβη υπ’ όψιν ότι μια από τις απαιτήσεις για τη θέσι Χριστιανού πρεσβυτέρου είναι η εγκράτεια. (1 Τιμ. 3:1· Τιτ 1:8) Αν ένας άνδρας τακτικά και κατά συνήθεια αυνανίζεται, θα μπορούσε ν’ ανταποκριθή σ’ αυτούς τους κανόνες; Είναι αλήθεια ότι εκείνος που κατέχει ήδη μια τέτοια θέσι μπορεί να έχη ένα προσωρινό αγώνα μ’ αυτό το πρόβλημα και αν διεξάγη αυτό τον αγώνα και κερδίση τη νίκη, δεν είναι ανάγκη να θεωρηθή ακατάλληλος. Αλλά ο κατά συνήθεια αυνανιζόμενος που στερείται εγκράτειας, κινδυνεύει να υποκύψη σε πιο σοβαρά ακόμη σφάλματα. Δεν είναι διόλου σε θέσι να χρησιμεύση σαν ένα παράδειγμα για το ποίμνιο.· (1 Πέτρ. 5:2, 3) Η επιθυμία να υπηρετή κανείς στοργικά τον Θεό και τον αδελφό του μπορεί να τον βοηθήση να ελευθερωθή από τη συνήθεια της αυτοκαταχρήσεως.
-
-
Η Ηθική και η ΕξομολόγησιςΗ Σκοπιά—1973 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
Η Ηθική και η Εξομολόγησις
◆ Αυτό Ιταλοί δημοσιογράφοι έγραψαν ένα βιβλίο με τίτλο: Το Σεξ και η Εξομολόγησις. Το αμφισβητήσιμο περιεχόμενο του βιβλίου των βασίζεται σε 112 μαγνητοφωνημένες συζητήσεις τις οποίες εμαγνητοφώνησαν ενώ προσποιούνταν ότι ‘εξομολογούνται’ τις αμαρτίες των σε Καθολικούς ναούς στην Ιταλία. Αναφέρεται ότι ένας ιερεύς στο Μιλάνο είπε σχετικά με τις προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις: «Δεν μπορώ να σου δώσω εγώ μια συμβουλή, αλλ’ αν νομίζης ότι αυτό είναι ορθό και έντιμο, μπορείς να συνεχίσης. . . αν η μνηστή σου συμφωνή και ούτε και αυτή το βρίσκει εσφαλμένο, θα σου δώσω άφεσι αμαρτιών.» Μερικοί κληρικοί κατέκριναν το βιβλίο. Εν τούτοις, ένα μέλος του συμβουλίου των εκδοτών είπε ότι συγγραφείς δεν «κατασκόπευσαν ψυχές ούτε προσέβαλαν τα αισθήματα των πραγματικών αμαρτωλών, διότι οι περιπτώσεις ήσαν υποθετικές.»
-