-
Από τα Μνημεία εις «Ανάστασιν Ζωής»Η Σκοπιά—1965 | 1 Απριλίου
-
-
33, 34. (α) Η έκφρασις ‘ανάστασις ζωής’ καθ’ εαυτήν μήπως σημαίνει στιγμιαία είσοδο σε τελειότητα ζωής; (β) Τι μπορεί, όμως, να λεχθή για την ανάστασι του Χριστού και των 144.000 συγκληρονόμων του και για το υπόλοιπο τούτων;
33 Η ‘ανάστασις ζωής’ δεν σημαίνει καθ’ εαυτήν μια αφύπνισι από τον θάνατο σε μια στιγμιαία είσοδο σε τελειότητα ζωής είτε στους ουρανούς ως πνευματικών πλασμάτων είτε στη γη ως ανθρωπίνων πλασμάτων. Στην περίπτωσι των 144.000 Χριστιανών, οι οποίοι κρίνονται άξιοι να γίνουν συμμέτοχοι του Ιησού Χριστού ως κριταί, βασιλείς και ιερείς στους ουρανούς, η ανάστασίς των θα σημαίνη πραγματικά μια στιγμιαία τελειοποίησί των ως αθανάτων, αφθάρτων πνευματικών υιών του Θεού. Όταν ο Αρχηγός των Ιησούς Χριστός ανεστήθη, αυτό ήταν μια στιγμιαία τελειοποίησίς του ως πρώτου πνευματικού Υιού του Θεού. Η ανάστασις των 144.000 συγκληρονόμων του θα είναι ομοία με τη δική του. (Ρωμ. 6:5) Ο απόστολος Παύλος, όταν συζητή για την ανάστασι, μιλεί για πιστούς Χριστιανούς, οι οποίοι επιζούν επάνω στη γη μέχρι της ελεύσεως του Κυρίου των και οι οποίοι δεν παρίσταται ανάγκη να κοιμηθούν στον θάνατο, όταν τερματίσουν την επίγεια σταδιοδρομία των, κοιμώμενοι μέχρι της επανόδου του. Στην 1 Κορινθίους 15:49-54 ο Παύλος γράφει:
34 «Και καθώς εφορέσαμεν την εικόνα του χοϊκού [του πρώτου ανθρώπου Αδάμ], θέλομεν φορέσει και την εικόνα του επουρανίου [του Ιησού Χριστού]. Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος “Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη”.»
35. Περνούν από κρίσι οι 144.000 πριν από την ανάστασι τους σε στιγμιαία τελειότητα, και τι δείχνει το 2 Κορινθίους 5:10;
35 Εφόσον οι 144.000 ανασταίνονται σε στιγμιαία τελειότητα ουρανίας πνευματικής ζωής, μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν υφίστανται κρίσι προηγουμένως; Όχι! Στη 2 Κορινθίους 5:10 ο απόστολος Παύλος γράφει στην εκκλησία των πιστών ακολούθων του Χριστού: «Διότι πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, δια να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα δια του σώματος, καθ’ α έπραξεν, είτε αγαθόν, είτε κακόν.» Έτσι οι συγκληρονόμοι του Χριστού βρίσκονται υπό κρίσιν τώρα.
36. Συνεπώς, ποια προειδοποίησι δίνει στους 144.000 η 1 Πέτρου 4:17, 18;
36 Αυτή την προειδοποίησι τους δίνει ο απόστολος Πέτρος στην 1 Πέτρου 4:17, 18, λέγοντας: «Διότι έφθασεν ο καιρός τού να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού· και αν αρχίζη πρώτον αφ’ ημών, τι θέλει είσθαι το τέλος των απειθούντων εις το ευαγγέλιον του Θεού; και “αν ο δίκαιος μόλις σώζηται, ο ασεβής και αμαρτωλός πού θέλει φανή;”»
37. Πότε και πού οφείλουν οι 144.000 ν’ αποδείξουν ότι είναι «οι πράξαντες τα αγαθά»;
37 Επομένως, πριν ακόμη πεθάνουν και απολαύσουν την «ανάστασιν ζωής», οφείλει ο Κριτής ν’ αποδείξη το γεγονός ότι είναι εξ εκείνων οι οποίοι ‘έπραξαν τα αγαθά.’ Εφόσον στην ανάστασι αυτοί οι 144.000 συγκληρονόμοι λαμβάνουν μια στιγμιαία τελειοποίησι ζωής ως πνευματικά πλάσματα στον ουρανό, πρέπει ν’ αποδειχθούν ως πράττοντες αγαθά έργα σ’ αυτή την περίοδο, εν σαρκί. Αυτό πρέπει να γίνη πριν ακόμη ενδυθούν στιγμιαίως με αθανασία και αφθαρσία στους ουρανούς.
ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΕΠΡΑΞΑΝ ΑΓΑΘΑ
38. Όσον αφορά εκείνους, οι οποίοι ανασταίνονται με μια ευκαιρία αιωνίου ζωής επάνω στη γη, τι είναι εκείνο που θα καθορίση εάν θα εγγραφούν και θα παραμείνουν εγγεγραμμένοι στο «βιβλίον της ζωής»;
38 Τι θα λεχθή για τα άτομα, τα οποία έχουν μια επίγεια ανάστασι με ελπίδα τελείας ζωής σ’ ένα επίγειο παράδεισο υπό την βασιλεία του Θεού; Αυτοί δεν χρειάζονται ούτε έχουν μια στιγμιαία αλλαγή σε ανθρώπινη τελειότητα κατά την αφύπνισί των από τον θάνατο στα μνημεία. Τα έργα θα καθορίσουν αν θα εγγραφούν στο βιβλίον της ζωής και αν θα παραμείνουν εγγεγραμμένοι εκεί, αλλά τα έργα αυτά δεν ανήκουν όλα στο παρελθόν. Ποια θα είναι τα έργα των επάνω στη γη στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού; Εκτός τούτου, ενώπιον όλων αυτών βρίσκεται η τελική δοκιμασία, όταν ο Σατανάς και οι δαίμονές του λύωνται από την άβυσσο στο τέλος των χιλίων ετών. (Αποκάλ. 20:7-10) Σ’ εκείνο τον μελλοντικό καιρό θα καθορισθή οριστικώς αν είναι οι «πράξαντες τα αγαθά» με το να παραμείνουν πιστοί κάτω από αυτή τη δοκιμασία.
39, 40. (α) Τι θα πρέπει να μάθη εκείνο το ‘τοσούτον νέφος μαρτύρων,’ περιλαμβανομένου και του Ιωάννου του Βαπτιστού; (β) Τι θα πρέπει να αποδείξουν όσον αφορά τον εαυτό τους εκείνο το ‘τοσούτον νέφος μαρτύρων’ και από ποια προμήθεια για τις αμαρτίες θα μπορέσουν να επωφεληθούν;
39 Σκεφθήτε, παραδείγματος χάριν, εκείνο το ‘τοσούτον νέφος μαρτύρων’ των αρχαίων χρόνων, που περιλαμβάνει τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, τον Μωυσή, τον Βασιλέα Δαβίδ, τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. Αναμένομε ότι αυτοί θα είναι ‘άρχοντες επί πάσαν την γην.’ Θα έχουν πολλά να μάθουν, ιδιαίτερα σχετικά με τον Μεσσία Ιησού και το μέρος, που έχει στη βουλή και στις διευθετήσεις του Θεού. Θα πρέπει να φθάσουν σε μια κατανόησι τούτου και να δοκιμασθούν σχετικά με την πληροφορία αυτή που τους εδόθη μετά την ανάστασί των. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής απεκεφαλίσθη περίπου δύο χρόνια πριν από τον θάνατο, την ανάστασι και την επιστροφή στον ουρανό του Ιησού Χριστού. Έτσι ο Ιωάννης έχει να μάθη πολλά και να δοκιμασθή σ’ αυτά μετά την ανάστασί του σε ζωή επάνω στη γη. Ακόμη και μέσ’ απ’ το κελλί της φυλακής του ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έστειλε να πληροφορηθή για τον Ιησού αν αυτός ήταν η τελική εκπλήρωσις του Μεσσία ή ακόμη επρόκειτο να έλθη κάποιος άλλος διάφορος, ο οποίος θα ωλοκλήρωνε τα ζητήματα.
40 Συνεπώς, μέχρι τέλους της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού, τα μέλη εκείνου του «τοσούτου νέφους μαρτύρων», οι οποίοι απολαμβάνουν μια ‘καλυτέρα ανάστασι’, θα χρειασθή ν’ αποδειχθούν ότι πράττουν αγαθά. Στους αρχαίους χρόνους είχαν την ωφέλεια μόνο θυσιών ζώων, οι οποίες δεν μπορούσαν στην πραγματικότητα να αφαιρέσουν τα ανθρώπινα αμαρτήματα· όταν, όμως, θ’ αναστηθούν επάνω στη γη, θα μπορέσουν να επωφεληθούν της απολυτρωτικής θυσίας του Ιησού και των υπηρεσιών του ως Αρχιερέως του Θεού για τους αμαρτωλούς ανθρώπους. Η αιωνία ζωή των εξαρτάται από αυτό.
41. (α) Σε ποια τάξι ανήκει ο ‘πολύς όχλος’ που αναφέρεται στην Αποκάλυψι 7:9-17; (β) Ποια είναι η ελπίς των για επιβίωσι, και θα μεταμορφωθούν στιγμιαίως σε ανθρώπινη τελειότητα;
41 Στην Αποκάλυψι 7:9-17 περιγράφεται ένας «όχλος πολύς». Αυτή είναι μια επίγεια τάξις ανθρώπων. Δεν είναι μια τάξις αποκυημένη από το πνεύμα του Θεού. Έτσι δεν είναι μια τάξις με ουράνιο προορισμό. Ανήκουν στα «άλλα πρόβατα», τα οποία ο Καλός Ποιμήν Ιησούς Χριστός φέρνει μέσα στη μία ποίμνη του των σωσμένων ανθρώπων, σύμφωνα με όσα είπε εις Ιωάννην 10:16. Όλα τα «άλλα πρόβατα» πρόκειται να ζήσουν στη ‘νέα γη’ κάτω από την ουράνια βασιλεία του Θεού. Πολλοί, όμως, από τον ‘πολύν όχλον’ σήμερα ελπίζουν να επιζήσουν της μάχης του Αρμαγεδδώνος, με την οποία τερματίζεται αυτό το σύστημα πραγμάτων, ακριβώς όπως οι υιοί και οι νύμφες του Νώε επέζησαν μαζί με τον Νώε και τη σύζυγό του μέσα στην κιβωτό. Έτσι ελπίζουν να ζήσουν στο νέο σύστημα πραγμάτων μετά τον Αρμαγεδδώνα δίχως να πεθάνουν. Δεν θα μεταμορφωθούν στιγμιαίως σε τέλεια ανθρώπινα πλάσματα αμέσως μετά τη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Ως μία τάξις δεν θα φθάσουν στην ανθρώπινη τελειότητα παρά στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού μέσω της βοηθείας της βασιλείας του.
42. Εκείνοι από τον ‘πολύν όχλον’, οι οποίοι πεθαίνουν πριν από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος, πότε θα κερδίσουν ανθρώπινη τελειότητα και θ’ αποδείξουν ότι είναι «οι πράξαντες τα αγαθά»;
42 Πολλοί από αυτόν τον ‘πολύν όχλον’ έχουν ήδη πεθάνει πιστοί στην υπηρεσία του Θεού. Άλλοι από αυτούς θα πεθάνουν, επίσης, πριν από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Θα χρειασθή ν’ ακούσουν τη φωνή του ενδοξασμένου Υιού τού ανθρώπου και να εξέλθουν από τα μνημεία σε ανάστασι. Δεν θα εγερθούν στιγμιαίως σε ανθρώπινη τελειότητα ακριβώς όπως και εκείνοι που θα επιζήσουν της μάχης του Αρμαγεδδώνος δεν θα μεταμορφωθούν σε μια στιγμή σε ανθρώπινη τελειότητα αμέσως μετά το τέλος του Αρμαγεδδώνος. Όπως εκείνοι που θα επιζήσουν επάνω στη γη μετά τον Αρμαγεδδώνα, έτσι και εκείνοι, οι οποίοι θα εξέλθουν από τα μνημεία, δεν θα φθάσουν σε ανθρώπινη τελειότητα παρά στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού. Και τότε θα έχουν ν’ αντιμετωπίσουν το λύσιμο του Σατανά και των δαιμόνων του, για ν’ αποδείξουν αν θα συνεχίσουν να πράττουν τα αγαθά. Μόνον «οι πράξαντες τα αγαθά» παρά το σύντομο λύσιμο του Σατανά θα κερδίσουν αιώνια ζωή επάνω στη γη.
43. Ποιους περιλαμβάνουν οι νεκροί που αναφέρονται στην Αποκάλυψι 20:11-13;
43 Όσον αφορά το νεκρό ανθρώπινο γένος γενικά, η Αποκάλυψις 20:11-13 λέγει ότι τόσο ο Άδης όσο και η θάλασσα θα δώσουν τους νεκρούς των. Αυτοί οι νεκροί, θα περιλαμβάνουν και τους πιστούς προφήτας και μάρτυρας από τον Άβελ ως τον Ιωάννην τον Βαπτιστή, καθώς, επίσης, και εκείνους από τον σημερινό ‘πολύν όχλον’, που πεθαίνουν πριν από τον Αρμαγεδδώνα, και όλους τους υπολοίπους, οι οποίοι βρίσκονται τότε, όπως είπε ο Ιησούς, «εν τοις μνημείοις».
44. Ποιο θα είναι τότε το ζήτημα σχετικά με αυτούς, και σύμφωνα με τι θα κριθούν;
44 Το ζήτημα, λοιπόν, είναι, Τίνος το όνομα θα γραφή ή θα παραμείνη γραμμένο στο «βιβλίον της ζωής»; Προφανώς εκείνων, οι οποίοι τελικά θα κριθούν ως «οι πράξαντες τα αγαθά.» Για να θεωρηθούν τελικά τέτοιοι, πρέπει να εναρμονίσουν τη ζωή των με τα «βιβλία» της θείας εκπαιδεύσεως, τα οποία θ’ ανοιχθούν στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού. Θα χρειασθούν εκείνα τα ανοιγμένα βιβλία ως ένας οδηγός για τις πράξεις των στη διάρκεια της βασιλείας του Χριστού, διότι «κατά τα έργα αυτών» θα κριθούν εκείνοι, οι οποίοι ίστανται ενώπιον του ‘μεγάλου λευκού θρόνου.’—Αποκάλ. 20:12.
45. (α) Πότε μερικοί από αυτούς θα θεωρηθούν δικαίως «οι τα αγαθά πράξαντες»; (β) Τι θα συμβή σ’ εκείνους, οι οποίοι δεν θα ευρεθούν γεγραμμένοι στο βιβλίον της ζωής;
45 Όταν θα έλθη σ’ αυτούς η αποφασιστική δοκιμασία με το λύσιμο του Σατανά και των δαιμόνων του για λίγο καιρό κατά το τέλος της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού, πρέπει να περάσουν αυτή τη δοκιμασία πιστά. Μόνον αφού περάσουν αυτή την τελική, αποφασιστική δοκιμασία θα θεωρηθούν δικαίως για πρώτη φορά αμεταβλήτως ως «οι πράξαντες τα αγαθά.» Τα ονόματά των θα ‘ευρεθούν γεγραμμένα εν τω βιβλίω της ζωής.’ Ναι, μερικών τα ονόματα θα ευρεθούν γεγραμμένα στο βιβλίο της ζωής, διότι αυτό που θα συμβή σ’ εκείνους, οι οποίοι δεν είναι γεγραμμένοι, αναφέρεται στην Αποκάλυψι 20:15. Όσοι δεν ευρεθούν γεγραμμένοι θα πεθάνουν τον ‘δεύτερον θάνατον’. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα καθορισθή τελικά ποιοι από εκείνους, οι οποίοι εξήλθαν από τα μνημεία, εξήλθαν εις «ανάστασιν ζωής.»
-
-
Από τα Μνημεία εις «Ανάστασιν Κρίσεως»Η Σκοπιά—1965 | 1 Απριλίου
-
-
Από τα Μνημεία εις «Ανάστασιν Κρίσεως»
1. Ποιοι είναι εκείνοι, τους οποίους το Ιωάννης 5:29 αποκαλεί ως ‘πράξαντας τα φαύλα’;
ΠΟΙΟΙ είναι εκείνοι, τους οποίους ο Ιησούς, εις Ιωάννην 5:29, απεκάλεσε ‘πράξαντας τα φαύλα’ και οι οποίοι εξέρχονται από τα μνημεία «εις ανάστασιν κρίσεως»; Προφανώς είναι όλοι εκείνοι των οποίων η ανάστασις δεν απεδείχθη ότι είναι μια ‘ανάστασις ζωής’.
2, 3. (α) Εις Ιωάννην 5:29 επιτρέπει μήπως η λέξις «κρίσις» δύο πιθανότητες για κείνους που κρίνονται; (β) Προς ποιους απευθύνεται η κρίσις, και, υπό το φως άλλων Γραφικών εδαφίων, τι δείχνει αυτό όσον αφορά το είδος της κρίσεως γι’ αυτούς;
2 Στην έκφρασι του Ιησού ‘ανάστασις κρίσεως’, μήπως η λέξις ‘κρίσις ‘σημαίνει μια ευκαιρία για να κρίνη το δικαστήριο υπέρ ενός ατόμου κατά την εκδίκασι; Όχι! «Κρίσις» εδώ δεν σημαίνει μια δίκη με δύο πιθανότητες, είτε την κρίσι του δικαστού, με την οποία ένα άτομο ανακηρύσσεται αθώο και απολύεται ή εκείνη βάσει της οποίας ο δικαστής το καταδικάζει και επιβάλλει σ’ αυτό την ποινή.a «Κρίσις» σημαίνει την πράξι της κρίσεως, τη νοήμονα ή διανοητική λειτουργία για τον σχηματισμό μιας γνώμης με την εξέτασι των περιστατικών της υποθέσεως, την δικαστική απόφασι επί μιας υποθέσεως στο δικαστήριο.b Πρέπει να είναι ή ευνοϊκή ή δυσμενής. Τι είναι η «κρίσις» εδώ εις Ιωάννην 5:29;
3 Αυτό τούτο το γεγονός ότι, εις Ιωάννην 5:29, η κρίσις απευθύνεται προς τους ‘πράξαντας τα φαύλα’ δείχνει ότι είναι μία δυσμενής κρίσις, μία καταδικαστική κρίσις. Αναφορικώς με άτομα τα οποία τώρα συστηματικώς πράττουν φαύλα, ο Ιησούς είπε: «Όστις πράττει φαύλα, μισεί το φως, και δεν έρχεται εις το φως, δια να μη ελεγχθώσι τα έργα αυτού. Όστις όμως πράττει την αλήθειαν, έρχεται εις το φως, δια να φανερωθώσι τα έργα αυτού, ότι επράχθησαν κατά Θεόν.» (Ιωάν. 3:20, 21) Σε μια προειδοποίησί του σε μας εναντίον του φθόνου και της φιλονεικίας ο Ιάκωβος λέγει στο εδάφιον 3:14-16: «Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ’ είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης· διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία, και παν αχρείον πράγμα.»—Βλέπε Τίτον 2:8.
4. Ποιο είδος κρίσεως και τρόπος κρίσεως αναφέρεται εις Ιούδαν 4, 14, 15 και Πράξεις 7:7;
4 Σε διάφορα Γραφικά εδάφια οι λέξεις «κριτής» και «κρίσις» έχουν τη δύναμι του κατακρίνω, κατάκρισις. Παραδείγματος χάριν, εις Ιούδα 4, 14, 15 (ΜΝΚ), όπου διαβάζομε: «Εισεχώρησαν λαθραίως τινές άνθρωποι, οίτινες ήσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εις ταύτην την καταδίκην, ασεβείς, μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού ημών εις ασέλγειαν, και αρνούμενοι τον μόνον δεσπότην και Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.» «Ιδού, ήλθεν ο Ιεχωβά με μυριάδας αγίων αυτού, δια να κάμη κρίσιν κατά πάντων, και να ελέγξη πάντας τους ασεβείς.» Εις Πράξεις 7:7 αναφέρεται σχετικά με την Αίγυπτο: «“Και το έθνος, εις το οποίον θέλουσι δουλωθή [οι Ισραηλίται], εγώ θέλω κρίνει, είπεν ο Θεός· και μετά ταύτα θέλουσιν εξέλθει, και θέλουσι με λατρεύσει εν τω τόπω τούτω”.»
5. Όταν εξετάζωνται διορισμοί, εναντίον ποιου είδους κρίσεως πρέπει να προστατευθή ο νεοκατήχητος;
5 Ο απόστολος Παύλος έδωσε οδηγίες ώστε εκείνος, που διορίζεται «να μη ήναι νεοκατήχητος, δια να μη υπερηφανευθή και πέση εις την καταδίκην [κρίμα, Κείμενον] του διαβόλου.»—1 Τιμ. 3:6.
6. Σύμφωνα με την Αποκάλυψι 18:8, 20 και 19:2, ποιο είδος κρίσεως εφαρμόζεται στη Βαβυλώνα τη Μεγάλη;
6 Η παγκόσμιος αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, που συμβολίζεται από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη, δεν θα ιδή ανάστασι από την επικειμένη καταστροφή της. Έτσι, σύμφωνα με την κατά γράμμα μετάφρασι της Βίβλου από τον Δρα Ροβέρτο Γιάγκ, τα εδάφια Αποκάλυψις 18:8, 20 και 19:2 λέγουν: «Θέλει κατακαυθή εν πυρί, διότι ισχυρός είναι Κύριος ο Θεός ο κρίνων αυτήν.» «Ευφραίνου επ’ αυτήν, ουρανέ, και οι άγιοι απόστολοι και οι προφήται, διότι έκρινεν ο Θεός την κρίσιν σας εναντίον αυτής.» «Διότι αληθιναί και δίκαιαι είναι αι κρίσεις αυτού· διότι έκρινε την πόρνην την μεγάλην, ήτις έφθειρε την γην με την πορνείαν αυτής, και εξεδίκησεν εκ της χειρός αυτής το αίμα των δούλων αυτού.»
7. Ποιο είδος κρίσεως δεικνύεται εις Ιερεμίαν 51:9, Ψαλμόν 9:19, Ιωήλ 3:12 και Αβδιού 21;
7 Στην Εβραϊκή η λέξις μισπάτ χρησιμοποιείται με την έννοια της «αιτίας ή βάσεως κατακρίσεως». Ο Ιερεμίας στο εδάφιον 51:9 λέγει σχετικά με τη Βαβυλώνα: «Η κρίσις αυτής έφθασεν εις τον ουρανόν.» Στον Ψαλμό 9:19 και Ιωήλ 3:12 διαβάζομε για το πώς τα έθνη κρίνονται δυσμενώς. Ο Αβδιού στο εδάφιο 21 (ΜΝΚ) λέγει σχετικά με το ασεβές έθνος του Ησαύ ή Εδώμ: «Θέλουσιν αναβή σωτήρες εις το όρος Σιών, δια να κρίνωσι το όρος του Ησαύ· και του Ιεχωβά θέλει είσθαι η βασιλεία.»
8. Ποιο είδος κρίσεως ή τρόπος κρίσεως αναφέρεται εις Ιωάννην 7:51 και Ματθαίον 23:33;
8 Ο Ιουδαίος άρχων Νικόδημος υπερήσπισε τον Ιησού Χριστό με τα εξής λόγια: «Μήπως ο νόμος ημών κρίνει τον άνθρωπον, εάν δεν ακούση παρ’ αυτού πρότερον, και μάθη τι πράττει;» (Ιωάν. 7:51) Εις Ματθαίον 23:33 ο Ιησούς λέγει στους γραμματείς και Φαρισαίους: «Όφεις, γεννήματα εχιδνών, πώς θέλετε φύγει από της καταδίκης [κρίσεως, Κείμενον] της γεέννης;» Αν η κρίσις αυτή είναι κάτι που μπορεί ν’ αποφευχθή, πώς θα μπορούσε αυτή η κρίσις να σημαίνη μια ευκαιρία διαφυγής από τη Γέεννα ή αιώνια καταστροφή; Όχι, δεν σημαίνει αυτό!
ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΟΛΕΣ, ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ
9, 10. (α) Εις Ιωάννην 5:29 τι κάνει ο Ιησούς μεταξύ των πραγμάτων που αναφέρονται εκεί; (β) Ποια αντίθεσι παρουσιάζει εις Ιωάννην 3:17- 19;
9 Σημειώστε, επίσης, ότι, εις Ιωάννην 5:29, ο Ιησούς Χριστός δείχνει αντιθέσεις. Αντιπαραβάλλει ‘τους πράξαντας τα αγαθά’ προς τους ‘πράξαντας τα φαύλα’. Αντιστοίχως, αντιπαραβάλλει την «ανάστασιν ζωής» προς την «ανάστασιν κρίσεως».
10 Σε άλλα μέρη ο Ιησούς παρουσιάζει την ιδία αντιπαραβολή μεταξύ σωτηρίας (ή ζωής) και κρίσεως. Παραδείγματος χάριν, αφού ανέφερε για τη μεγάλη αγάπη του Θεού προς τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους, ο Ιησούς είπε: «Δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον, δια να κρίνη τον κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού. Όστις πιστεύει εις αυτόν, δεν κρίνεται· όστις όμως δεν πιστεύει, είναι ήδη κεκριμένος, διότι δεν επίστευσεν εις το όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού. Και αυτή είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φως· διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών.» (Ιωάν. 3:17-19) Σ’ αυτά τα εδάφια όλες οι περιπτώσεις ασκήσεως κρίσεως είναι με μία καταδικαστική έννοια. Όλες αντιτάσσονται προς τη σωτηρία για αιώνια ζωή.—Παράβαλε Ιωάννην 12:47· Ματθαίον 25:46.
11, 12. (α) Εις Ιωάννην 5:24, τι αντιπαραβάλλει το ένα με το άλλο; (β) Εις Ιωάννην 5:28, 29, ποιες δύο αντίθετες εκβάσεις δείχνει ο Ιησούς για κείνους που εξέρχονται από τα μνημεία;
11 Εις Ιωάννην 5:24, λίγα μόλις εδάφια πριν από το σημείο, όπου ο Ιησούς αναφέρει για την ανάστασι των νεκρών, παρουσιάζει την ίδια αντιπαραβολή μεταξύ ζωής και κρίσεως, λέγοντας: «Ο ακούων τον λόγον μου, και πιστεύων εις τον πέμψαντά με, έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν.» Επομένως εις Ιωάννην 5:28, 29 ο Ιησούς δείχνει τις δύο διακεκριμένες και αντίθετες εκβάσεις της γενικής αναστάσεως ή της εξόδου από τα μνημεία.
12 Αυτές είναι (1) «ζωή» και (2) «κρίσις», δηλαδή, μια καταδικαστική κρίσις, μια καταδίκη, μια κατάκρισις· μια επιβολή ποινής με την ολοσχερή απώλεια κάθε ζωής οπουδήποτε.
13. (α) Μια πραγματική αντιπαραβολή μεταξύ «ζωής» και «κρίσεως» ποια ερμηνεία της λέξεως «κρίσις» δεν επιτρέπει; (β) Ώστε τι πράγμα σημαίνει εδώ η λέξις «κρίσις»;
13 Ο Ιησούς δεν αντιπαραβάλλει (1) «ζωή» και (2) μια «κρίσι», η έκβασις της οποίας είναι αβεβαία, είτε ζωή, αν ο αναστημένος στραφή από το να πράττη φαύλα, ή θάνατος, αν δεν μεταστραφή από τέτοια έργα. Αυτό δεν θα ήταν μια πραγματική αντιπαραβολή, διότι τότε αιώνια ζωή θα ήταν δυνατή από την «ανάστασιν κρίσεως» καθώς, επίσης, και από την «ανάστασιν ζωής». Και εφόσον ο Ιησούς είπε ότι «πάντες» θα εξέλθουν και ότι όλοι θα εξήρχοντο σε μια «ανάστασιν», σε μια «ανάστασιν» είτε ζωής είτε κρίσεως, τούτο θα εσήμαινε μια παγκόσμιο σωτηρία ‘πάντων των εν τοις μνημείοις’, οι οποίοι ακούουν τη φωνή του Ιησού και εξέρχονται. Αντιθέτως, «κρίσις» εδώ σημαίνει, όχι μια διπλής εκβάσεως κρίσι, αλλά μια μοναδική κρίσι, με μια μόνο απόφασι, η οποία καταδικάζει τους πράξαντας τα φαύλα σε απώλεια κάθε ζωής.
14. (α) Εφόσον η λέξις «κρίσις» χρησιμοποιείται μόνον όσον αφορά τους ‘πράξαντας τα φαύλα’, σημαίνει μήπως τούτο ότι εκείνοι που κερδίζουν ζωή δεν περνούν μια δοκιμασία; (β) Εφόσον οι 144.000 κερδίζουν μια στιγμιαία τελειότητα στον ουρανό, πότε διέρχονται την περίοδο της κρίσεώς των;
14 Συνεπώς, το Ιωάννης 5:28, 29 δείχνει δύο γενικές τάξεις, οι οποίες διακρίνονται η μία από την άλλη από την έκβασι της πορείας ενεργείας των μετά την ανάστασί των. Εις Ιωάννην 5:29 ο Ιησούς χρησιμοποιεί τη λέξι κρίσις μόνον όσον αφορά εκείνους που πράττουν τα φαύλα, αλλά δεν εννοεί ότι εκείνοι οι οποίοι κερδίζουν «ανάστασιν ζωής» δεν περνούν από μια δίκη ή δοκιμασία προτού πραγματικά εισέλθουν στην αιώνια ζωή των.c Στην περίπτωσι των 144.000, οι οποίοι γίνονται συμμέτοχοι κριταί με τον Ιησού Χριστό στον ουρανό, αυτοί έχουν μια στιγμιαία είσοδο σε τελεία αθάνατη πνευματική ζωή μαζί με τον Χριστό. Έχουν, όμως, δοκιμασθή εδώ στη γη, διότι, καθώς λέγει τα εδάφιον 1 Πέτρου 4:17, «έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού· και αν αρχίζη πρώτον αφ’ ημών, τι θέλει είσθαι το τέλος των απειθούντων εις το ευαγγέλιον του Θεού;» Συνεπώς, όταν πεθαίνουν πιστοί εν σαρκί, έρχεται και το τέλος της περιόδου κρίσεώς των. Στον ωρισμένο καιρό του Θεού λαμβάνουν μέρος στην ‘πρώτη ανάστασι’ και τότε «ο θάνατος ο δεύτερος δεν έχει εξουσίαν» επ’ αυτών. (Αποκάλ. 20:4-6) Τότε αυτοί γίνονται κριταί αντί να τεθούν υπό κρίσιν.
15. Πότε εκτελείται η κρίσις επάνω σ’ εκείνους οι οποίοι περιλαμβάνονται στην «ανάστασιν κρίσεως»;
15 Αλλά, πότε απαγγέλλεται και εκτελείται η κρίσις επάνω σ’ εκείνους οι οποίοι εξέρχονται από τα μνημεία εις «ανάστασιν κρίσεως» επί της γης; Όχι αμέσως μετά την εμφάνισί των ενώπιον του ‘μεγάλου λευκού θρόνου και του καθημένου επ’ αυτού,’ αλλά μόνον αφού ‘έπραξαν φαύλα’ είτε στη διάρκεια της χιλιετούς βασιλείας του Χριστού είτε στο τέλος των χιλίων ετών, όταν θα λυθούν ο Σατανάς και οι δαίμονες του
-
-
Αποτέλεσμα Μιας ΕπανεπισκέψεωςΗ Σκοπιά—1965 | 1 Απριλίου
-
-
Αποτέλεσμα Μιας Επανεπισκέψεως
Πολλοί άνθρωποι στην Πορτογαλία κερδίζουν τα προς ζωήν από τη θάλασσα, και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Πολύ λίγο χρόνο δαπανούν στο σπίτι, και γι’ αυτό σπάνιες είναι οι ευκαιρίες να μάθη κανείς για την αλήθεια, ώστε, όταν η ευκαιρία παρουσιάζεται, πρέπει να γίνη καλή χρήσις της. Ένας ψαράς είχε ακούσει για πρώτη φορά την αλήθεια από ένα άλλο μέλος του πληρώματος, αλλά σε λίγο αποχωρίσθηκαν, όταν ο ένας πήγε να εργασθή σε άλλο πλοίο. Ευτυχώς, το μέλος εκείνο του πληρώματος, που είχε δώσει μαρτυρία στον φίλο του, θυμήθηκε το όνομα και τη διεύθυνσί του κι έγραψε σχετικώς σε κάποιον που θα μπορούσε να κάμη την επανεπίσκεψι. Ο αδελφός, που έκαμε την επανεπίσκεψι, δεν είχε πολλές ελπίδες να συναντήση τον ψαρά, αλλά, προς ευχαρίστησίν του, η πρώτη του προσπάθεια εσημείωσε επιτυχία. Ο ψαράς μόλις είχε επανέλθει στο σπίτι του αλλά θα έφευγε πάλι αμέσως την επομένη ημέρα. Χαρούμενα, ο άνθρωπος προσεκάλεσε τον αδελφό να καθήση κι έβγαλε ένα κατάλογο από είκοσι τέσσερες Γραφικές ερωτήσεις, που είχε σημειώσει στη διάρκεια των μακρών ωρών στη θάλασσα και τις οποίες φύλαγε για μια τέτοια ευκαιρία. Αφού εδαπάνησαν αρκετό χρόνο, ο ευαγγελιζόμενος έκαμε μια προσπάθεια να φύγη, αλλά ο ενθουσιασμός του ψαρά τον έκαμε να παραμείνη. Μέσα σε μια μόνο ημέρα, που διέθετε ο ψαράς, έπρεπε να μάθη πολλά κι έτσι η επανεπίσκεψις παρετάθη επί επτά ώρες, ως τις τρεις το πρωί. Η επιθυμία του να μάθη ανταμείφθηκε, διότι τώρα είναι ένας αφιερωμένος ευαγγελιζόμενος.—Από το Βιβλίον του Έτους των Μαρτύρων του Ιεχωβά 1965.
-