-
ΚατακλυσμόςΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 2
-
-
Χρονολόγηση του Κατακλυσμού. Ο Κατακλυσμός δεν ήρθε ξαφνικά και απροειδοποίητα. Χρειάστηκαν χρόνια για να κατασκευαστεί η κιβωτός, ενώ παράλληλα ο Νώε, ο “κήρυκας δικαιοσύνης”, προειδοποιούσε εκείνη την πονηρή γενιά. (2Πε 2:5) Τελικά τα χρονικά όρια εξαντλήθηκαν «το εξακοσιοστό έτος της ζωής του Νώε, το δεύτερο μήνα, τη δέκατη έβδομη ημέρα του μήνα». Τα «αρσενικά και θηλυκά από κάθε είδους σάρκα» είχαν φερθεί στην κιβωτό μαζί με την οικογένεια του Νώε, καθώς και επαρκής ποσότητα τροφής για όλους, και «έπειτα από αυτό, ο Ιεχωβά έκλεισε την πόρτα». Κατόπιν «οι πύλες των υδάτων των ουρανών ανοίχτηκαν». (Γε 7:11, 16)
-
-
ΚατακλυσμόςΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 2
-
-
Ο Νώε και η οικογένειά του μπήκαν στην κιβωτό το 600ό έτος της ζωής του Νώε, το 2ο μήνα (Οκτώβριος-Νοέμβριος), τη 17η ημέρα. (Γε 7:11)
-
-
ΚατακλυσμόςΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 2
-
-
Στο ημερολόγιο που κρατούσε ο Νώε, φαίνεται ότι χρησιμοποίησε μήνες των 30 ημερών, οπότε 12 τέτοιοι μήνες ισοδυναμούν με 360 ημέρες. Με τον τρόπο αυτόν απέφυγε όλα τα πολύπλοκα κλάσματα που θα προέκυπταν αν χρησιμοποιούσε αυστηρά σεληνιακούς μήνες, οι οποίοι διαρκούσαν λίγο παραπάνω από 29 1⁄2 ημέρες. Η χρήση τέτοιων υπολογισμών στην αφήγηση καταδεικνύεται από το ότι μια πεντάμηνη περίοδος αποτελούνταν από 150 ημέρες.—Γε 7:11, 24· 8:3, 4.
-
-
ΚατακλυσμόςΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 2
-
-
Τα Νερά του Κατακλυσμού. Έχει λεχθεί ότι, αν όλη η υγρασία της ατμόσφαιρας απελευθερωνόταν ξαφνικά με τη μορφή βροχής, το ύψος των νερών δεν θα ξεπερνούσε ούτε τα 5 εκ. αν απλωνόταν σε όλη την επιφάνεια της γης. Από ποια πηγή, λοιπόν, προήλθε αυτός ο τεράστιος κατακλυσμός των ημερών του Νώε; Σύμφωνα με την αφήγηση της Γένεσης, ο Θεός είπε στον Νώε: «Εγώ [ο Ιεχωβά] φέρνω τον κατακλυσμό [ή αλλιώς «ουράνιο ωκεανό»· εβρ., μαμπούλ] των νερών πάνω στη γη». (Γε 6:17, υποσ.) Περιγράφοντας τι συνέβη, το επόμενο κεφάλαιο λέει: «Όλες οι πηγές των απέραντων υδάτινων βαθών σκίστηκαν και οι πύλες των υδάτων των ουρανών ανοίχτηκαν». (Γε 7:11) Τόσο ολοκληρωτικός ήταν ο Κατακλυσμός ώστε «καλύφτηκαν όλα τα ψηλά βουνά, τα οποία ήταν κάτω από ολόκληρο τον ουρανό».—Γε 7:19.
Από πού προήλθε αυτός ο «ουράνιος ωκεανός»; Η αφήγηση της Γένεσης περί δημιουργίας λέει ότι τη δεύτερη «ημέρα» ο Ιεχωβά έκανε ένα εκπέτασμα γύρω από τη γη, και αυτό το εκπέτασμα (που ονομάστηκε “Ουρανός”) αποτέλεσε χώρισμα ανάμεσα στα νερά κάτω από αυτό, δηλαδή τους ωκεανούς, και στα νερά πάνω από αυτό. (Γε 1:6-8) Τα νερά που αιωρούνταν πάνω από το εκπέτασμα παρέμειναν προφανώς εκεί από τη δεύτερη «ημέρα» της δημιουργίας μέχρι τον Κατακλυσμό. Αυτό εννοούσε ο απόστολος Πέτρος όταν είπε ότι «υπήρχαν ουρανοί από παλιά και γη που στεκόταν συμπαγής έξω από νερό και ανάμεσα σε νερό με το λόγο του Θεού». Εκείνοι οι «ουρανοί» και τα νερά πάνω και κάτω από αυτούς ήταν τα μέσα τα οποία έθεσε σε λειτουργία ο λόγος του Θεού, και «με εκείνα τα μέσα ο κόσμος εκείνου του καιρού υπέστη καταστροφή όταν κατακλύστηκε με νερό». (2Πε 3:5, 6) Διάφορες εξηγήσεις έχουν δοθεί σχετικά με το πώς το νερό συγκρατούνταν ψηλά μέχρι τον Κατακλυσμό και σχετικά με τις διεργασίες που οδήγησαν στην πτώση του. Αλλά πρόκειται για εικασίες. Η Αγία Γραφή λέει απλώς ότι ο Θεός έκανε το εκπέτασμα πάνω από το οποίο υπήρχαν νερά και ότι έφερε τον Κατακλυσμό. Η παντοδυναμία του μπορούσε να το επιτύχει αυτό εύκολα.
-
-
ΚατακλυσμόςΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 2
-
-
Επίδραση στη Γη. Με τον Κατακλυσμό επήλθαν μεγάλες αλλαγές, όπως για παράδειγμα η ραγδαία μείωση του μήκους ζωής των ανθρώπων. Μερικοί έχουν διατυπώσει την άποψη ότι πριν από τον Κατακλυσμό τα νερά πάνω από το εκπέτασμα κρατούσαν μακριά ένα μέρος της επιβλαβούς ακτινοβολίας και ότι, με την απομάκρυνση των νερών, αυξήθηκε η κοσμική ακτινοβολία που είναι γενετικά επιβλαβής για τον άνθρωπο. Ωστόσο, η Αγία Γραφή δεν αναφέρει τίποτα σχετικό. Παρεμπιπτόντως, κάθε αλλαγή στην ακτινοβολία θα είχε μεταβάλει το ρυθμό σχηματισμού του ραδιενεργού άνθρακα 14 σε τέτοιον βαθμό ώστε θα καθίσταντο ανακριβείς όλες οι προκατακλυσμιαίες χρονολογίες που έχουν υπολογιστεί με τη μέθοδο του ραδιοάνθρακα.
Όταν άνοιξαν ξαφνικά οι “πηγές των υδάτινων βαθών” και «οι πύλες των υδάτων των ουρανών», αμέτρητα δισεκατομμύρια τόνοι νερού κατέκλυσαν τη γη. (Γε 7:11) Αυτό μπορεί να προκάλεσε τρομερές αλλαγές στην επιφάνειά της. Ο φλοιός της γης, που είναι σχετικά λεπτός και ποικίλλει ως προς το πάχος του, εκτείνεται πάνω από μια μάλλον εύπλαστη μάζα διαμέτρου χιλιάδων χιλιομέτρων. Συνεπώς, κάτω από το πρόσθετο βάρος του νερού, πιθανότατα έλαβε χώρα μεγάλη ανακατάταξη του φλοιού. Προφανώς, με την πάροδο του χρόνου ανυψώθηκαν καινούρια βουνά, κάποια παλιότερα βουνά έγιναν ακόμη ψηλότερα, ρηχές θαλάσσιες λεκάνες έγιναν πιο βαθιές, ενώ σχηματίστηκαν καινούριες ακτογραμμές, με αποτέλεσμα να καλύπτεται τώρα από νερό περίπου το 70 τοις εκατό της επιφάνειας. Αυτή η ανακατάταξη του φλοιού της γης μπορεί να ευθύνεται για πολλά γεωλογικά φαινόμενα, όπως η ανύψωση παλιών ακτογραμμών. Ορισμένοι έχουν υπολογίσει ότι η πίεση του νερού και μόνο ισούνταν με «2 τόνους ανά τετραγωνική ίντσα [310 κιλά ανά τ. εκ.]», πίεση αρκετή για να απολιθωθεί γρήγορα η πανίδα και η χλωρίδα.—Βλέπε Ο Βιβλικός Κατακλυσμός και η Εποχή των Παγετώνων (The Biblical Flood and the Ice Epoch), του Ντ. Πάτεν, 1966, σ. 62.
-
-
ΚατακλυσμόςΕνόραση στις Γραφές, Τόμος 2
-
-
Στο παρελθόν, κάποιοι πρωτόγονοι λαοί (στην Αυστραλία, στην Αίγυπτο, στα Φίτζι, στις Νήσους Σοσιετέ, στο Περού, στο Μεξικό και σε άλλα μέρη) διατηρούσαν ένα πιθανό κατάλοιπο αυτών των παραδόσεων περί Κατακλυσμού τηρώντας τον Νοέμβριο κάποιο “Συμπόσιο Προγόνων” ή “Γιορτή των Νεκρών”. Τέτοια έθιμα αντανακλούσαν μια ανάμνηση της καταστροφής που προκλήθηκε από τον Κατακλυσμό. Σύμφωνα με το βιβλίο Ζωή και Εργασία στη Μεγάλη Πυραμίδα (Life and Work at the Great Pyramid), η γιορτή στο Μεξικό τηρούνταν στις 17 Νοεμβρίου επειδή «είχαν μια παράδοση σύμφωνα με την οποία τότε είχε καταστραφεί στο παρελθόν ο κόσμος, και φοβούνταν μη τυχόν μια παρόμοια καταστροφή αφανίσει, στο τέλος ενός κύκλου, την ανθρώπινη φυλή». (Του καθηγητή Τσ. Πιάτσι Σμιθ, Εδιμβούργο, 1867, Τόμ. 2, σ. 390, 391) Το βιβλίο Η Λατρεία των Νεκρών (The Worship of the Dead) σημειώνει: «Αυτή η γιορτή [των νεκρών] . . . τηρείται από όλους εκείνη ή περίπου εκείνη την ημέρα κατά την οποία, σύμφωνα με την αφήγηση του Μωυσή, συνέβη ο Κατακλυσμός, δηλαδή τη δέκατη έβδομη του δεύτερου μήνα—του μήνα που αντιστοιχεί χονδρικά στο δικό μας Νοέμβριο». (Του Τζ. Γκαρνιέ, Λονδίνο, 1904, σ. 4) Είναι ενδιαφέρον ότι σύμφωνα με την Αγία Γραφή ο Κατακλυσμός άρχισε «το δεύτερο μήνα, τη δέκατη έβδομη ημέρα του μήνα». (Γε 7:11) Αυτός ο “δεύτερος μήνας” αντιστοιχεί στο τελευταίο μέρος του Οκτωβρίου και στο πρώτο μέρος του Νοεμβρίου στο ημερολόγιό μας.
-