Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι το βιβλίο του Έσδρα συνεχίζει την ιστορική αφήγηση από το σημείο όπου σταματούν τα βιβλία των Χρονικών, όπως αποκαλύπτει η σύγκριση των εδαφίων 2 Χρονικών 36:22, 23 και Έσδρας 1:1-3. Και αυτό επίσης υποδεικνύει τον Έσδρα ως το συγγραφέα. Η Ιουδαϊκή παράδοση αποδίδει παρόμοια τη συγγραφή στον Έσδρα.

Χρόνος και Σκηνικό. Το βιβλίο του Έσδρα γράφτηκε περίπου το 460 Π.Κ.Χ., μαζί με τα βιβλία των Χρονικών. Ο Έσδρας αρχίζει αναφέροντας το διάταγμα του Κύρου για την αποκατάσταση των Ιουδαίων από τη Βαβυλώνα. Τη διακήρυξη αποκατάστασης την εξέδωσε αυτός ο Πέρσης βασιλιάς στο πρώτο έτος της βασιλείας του. (Εσδ 1:1) Ο Ιούδας και η Ιερουσαλήμ είχαν ερημωθεί και είχαν μείνει χωρίς κατοίκους το φθινόπωρο του 607 Π.Κ.Χ., όταν εκείνοι τους οποίους είχε αφήσει ο Ναβουχοδονόσορ πήγαν στην Αίγυπτο. Το 70ό έτος της ερήμωσης της Ιερουσαλήμ, το τελευταίο σάββατο που επιβλήθηκε στη χώρα, τελείωνε το φθινόπωρο του 537 Π.Κ.Χ. Το διάταγμα του Κύρου πρέπει να εκδόθηκε προς το τέλος του 538 Π.Κ.Χ. ή στις αρχές του 537 για δύο λόγους. Η ερήμωση έπρεπε να διαρκέσει μέχρι να τελειώσει το 70ό έτος, και οι απελευθερωμένοι Ισραηλίτες δεν θα ταξίδευαν λογικά μέσα στο βροχερό χειμώνα, όπως θα συνέβαινε αν το διάταγμα είχε εκδοθεί μερικούς μήνες νωρίτερα. Πιθανώς εκδόθηκε στις αρχές της άνοιξης του 537 Π.Κ.Χ., ώστε να έχουν οι Ιουδαίοι τη δυνατότητα να ταξιδέψουν κατά τη διάρκεια της εποχής της ξηρασίας, να φτάσουν στην Ιερουσαλήμ και να στήσουν το θυσιαστήριο την πρώτη ημέρα του έβδομου μήνα (Τισρί) του έτους 537 Π.Κ.Χ., στις 29 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο.—Εσδ 3:2-6.